

Cliploze pedalen? Ja, nee - ja!
Flat, klik of klep. Nog een geloofskwestie. Met mijn magnetische pedalen op mijn gravelfiets behoor ik tot de clack factie en daarmee tot een verdwijnend kleine minderheid.
Misschien ben ik gewoon te dom. Of mijn coördinatie is niet helemaal in orde en mijn reflexen zijn niet meer in orde. Of ik ben gewoon te oud. Het is waarschijnlijk een combinatie van alles. Hoe dan ook, in de afgelopen zes jaar sinds ik ben overgestapt van joggen naar fietsen, heb ik nooit mijn weg gevonden naar clipless pedalen. En ik moet eerlijk toegeven dat dit feit sindsdien aan mijn gevoel van eigenwaarde heeft gevreten.
Daarom heb ik af en toe clipless pedalen uitgeprobeerd en het uiterlijk na de tweede rit ergerlijk opgegeven. Zinnen als: «Als je niet op clipless pedalen kunt rijden, heb je niets te zoeken op een fiets», of «Het vergt in het begin wat oefening en je zult zeker wel eens vallen. Dat hoort erbij», helpen niet echt. Integendeel. En dus gebruik ik consequent platte pedalen en magnetische pedalen van Magped op mijn gravelbike. Je kunt hier lezen waarom ik fan ben van de producten van het Oostenrijkse bedrijf:
Het stille gevoel van falen vergezelt me van tijd tot tijd en fluistert spottend in mijn oor bij elke pedaalomwenteling: «Als je niet op clipless pedalen kunt rijden, heb je niets te zoeken op een fiets.» Ellendige zelftwijfel.
Nieuwe schoenplaatjes, oud probleem
De aankondiging van Shimano in september dat ze hun SPD schoenplaatjes na bijna 30 jaar een grote opknapbeurt zouden geven, maakte me navenant nieuwsgierig. Het nieuwe product is ontwikkeld op «voor een breed scala aan rijders - van moderne trail- en enduro-racers tot alledaagse forenzen en beginners die willen leren in- en uitklikken. Het biedt een instap in meerdere richtingen voor gemakkelijker vastklikken.»
Doelgroep? Hier, ik! En als ik naar de promovideo van Shimano kijk, lijkt er niets makkelijker te zijn. In, uit - knal, boem. Engageren is één ding, uitschakelen (letterlijk en figuurlijk) is iets anders. Dat brengt me terug bij het begin van het artikel. Ben ik te dom, te onhandig qua coördinatie of gewoon te oud? Waarschijnlijk al het bovenstaande.
In elk geval werkt het niet echt voor mij, zelfs niet met de herziene schoenplaatjes. Inschakelen gaat nog steeds redelijk soepel. Als ik losmaak, word ik gek en kom ik vast te zitten in de pedalen. Je zou kunnen zeggen dat het een hangend spelletje was. Maar genoeg over de woordspelingen, mijn faalangst slaat weer toe: «Het vergt in het begin wat oefening en je valt wel eens. Dat hoort erbij.» Nee bedankt, geen zin in.

Aan het eind, de grote MAAR
Een paar weken geleden heb ik mijn interactieve rollentrainer na lange tijd weer geactiveerd. Ik ben een fan van het hele jaar door buiten rijden als dat mogelijk is. Maar gerichte trainingscontrole op de roller heeft ook zin.
En wat kan ik zeggen? De combinatie van schoen, clipless pedaal en schoenplaatje werkt op de rollen. Logischerwijs staat de fiets stabiel op de plek, via de achteras verbonden met de rollertrainer. Ik klik in en rijd weg. Door de klik kan ik kracht overbrengen op de hele crankomwenteling - zowel bij het intrappen als bij het optrekken van het pedaal. Dankzij deze efficiënte krachtoverbrenging bespaar ik energie en kan ik langer fietsen.
Klikpedalen buiten? Nee, dank je! Binnen op de roller? Ja, graag zelfs!
PS: Ik heb trouwens gezocht naar Zwift met Rouvy ontdekte voor mij een nieuw interactief trainingsplatform. Binnenkort meer hierover.
Van radiojournalist tot producttester en verhalenverteller. Van joggers tot beginners op de gravelbike en fitnessliefhebbers met halters en halters. Ik ben opgewonden om te zien waar de reis ons vervolgens naartoe zal brengen.
Dit is een subjectieve mening van de redactie. Het weerspiegelt niet noodzakelijkerwijs het standpunt van het bedrijf.
Alles tonen



