Uw gegevens. Uw keuze.

Als je alleen het noodzakelijke kiest, verzamelen we met cookies en vergelijkbare technologieën informatie over je apparaat en je gebruik van onze website. Deze hebben we nodig om je bijvoorbeeld een veilige login en basisfuncties zoals het winkelwagentje te kunnen bieden.

Als je overal mee instemt, kunnen we deze gegevens daarnaast gebruiken om je gepersonaliseerde aanbiedingen te tonen, onze website te verbeteren en gerichte advertenties te laten zien op onze eigen en andere websites of apps. Bepaalde gegevens kunnen hiervoor ook worden gedeeld met derden en advertentiepartners.

Stefanie Lechthaler
Achtergrond

Schlagermove: Ons zelfexperiment in de feestchaos van St. Pauli

Stefanie Lechthaler
11-7-2025
Vertaling: machinaal vertaald

Jaar na jaar trekt Schlagermove fans van Duitse muziek naar Hamburg - net zo betrouwbaar als bier wespen aantrekt. Wij, nietsvermoedende toeristen van de Zwitserse redactie, zaten er middenin en waren er volledig bij betrokken.

Al bijna dertig jaar zwerven gemotiveerde drinkers en danslustige feestbeesten in juli door de straten van St. Pauli met maar één doel voor ogen: complete pop extase. Ze volgen zo'n 50 trucks die zijn uitgerust met muzieksystemen, DJ's en live zangers. Vergelijkbaar met de straatparade die elk jaar voor onze deur in Zürich plaatsvindt. Maar we waren nog steeds niet voorbereid op wat ons te wachten stond bij Schlagermove.

Het feit dat we ons kantoor in Hamburg bezochten tijdens dit cult-evenement was puur toeval. Of eerder een gelukstreffer? Voor sommigen tenminste. Na het bedrijfsfeest op vrijdag was het zaterdag zover: we bevonden ons tussen alle kleurrijke figuren die richting St. Pauli stroomden. Wild verspreid, maar verenigd door de parade, zwierven we door de Schlagermove. Ieder lid van onze groep zal je vertellen wat er voor hem of haar uitkwam.

Stefanie: Sloeg de plank volledig mis met haar outfit

« Ik realiseerde me niet hoezeer we opvielen met onze kostuums totdat we tijdens de parade voor de vijfde keer» werden gecomplimenteerd met onze «geweldige hoeden» en hardop werden uitgelachen. Op Schlagermove moesten de mensen ons opdrinken. Niemand van ons droeg bell bottoms over onze jeans, bloem poncho kostuums of de Schlagermove must-have: de Hawaii kettingen.

Mijn zelfvertrouwen om op te gaan in de menigte en onopgemerkt te blijven veranderde al snel in een licht gevoel van schaamte - totdat de feesthoed vanzelf weer in mijn tas verdween. De kleurrijke hoofddeksels van mijn medewerkers vielen immers letterlijk zo goed op tussen de gepermanente pruiken dat ik niemand uit het oog verloor.

Patrick: Weerbaarheidstest met drukte en Ballermann-hits

Mijn Schlagermove begon de dag ervoor, op de reis naar Hamburg. Overgeleverd aan de wederwaardigheden van Deutsche Bahn, als Odysseus aan de grillen van Poseidon, belandde ik uiteindelijk in de trein die half Duitsland leek mee te nemen op pelgrimstocht naar het epicentrum van de popmuziek. Een groep van «Desperate Housewives» uit de provincies voor me was verantwoordelijk voor mijn persoonlijke vermaak aan boord.

Met (zogenaamd) de muziek die ik hoorde te horen en te horen, was ik in de trein beland.

Nee, ik zou het niet allemaal nog een keer kunnen doen, niet nog een keer. Schlagermove, je bent absoluut niet mijn wereld.

Lorenz: Als in een bejaardentehuis op Malle

Ik had gehoopt op een zekere ironie of op zijn minst een speelse benadering van het thema Schlager. Een naïeve lichtheid, die zeker in de muziek tot uiting komt. Ik zag veel mensen van in de 50 en 60, gegarandeerd zonder migratieachtergrond, drinken en schreeuwen. Het grootste verschil tussen de grote trucks waren de logo's van de verschillende sponsors. Nauwelijks versiering, geen ideeën, niets charmants.

Simon: Streetparade in compleet krankzinnig

Michael: Helvetisering succesvol afgerond

Als tweevoudig Duits-Zwitsers kloppen er twee harten in mijn borst. Het ene klopt als een horde Duitse drinkers «Ein bisschen Spass muss sein» in de bewolkte Hamburgse lucht tussen grijze naoorlogse gebouwen schalt. De andere doet pijn als na negen uur hobbelen over de Duitse spoorlijn «De trein heeft geen remmen» wordt geschreeuwd vanuit de compleet overbeladen feestwagen. Na bijna twee decennia in Zwitserland is mijn kijk op mijn oude thuis veranderd.

Omslagfoto: Stefanie Lechthaler

49 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

De muren verven vlak voordat je de flat overdraagt? Zelf kimchi maken? Een kapotte gourmetoven solderen? Kan niet - kan niet. Nou ja, soms wel. Maar ik ga het zeker proberen.


Achtergrond

Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Achtergrond

    Aan alle carnavalshaters: Zo overleef je de carnavalsdagen

    van Martin Rupf

  • Opinie

    Kinderfeestjes: De kinderen worden ouder, de feestjes duurder

    van Martin Rupf

  • Achtergrond

    Too Creepy to Handle: "Ik snij mijn mannen in stukken na de seks".

    van Darina Schweizer