

Antizwaartekracht A1 getest: vogelgevoel
De eerste drone van de Insta360-tak realiseert het concept van allround luchtfotografie op een geavanceerde manier. De A1 is leuk, maar de eindresultaten zijn voor verbetering vatbaar.
Ik zweef. Onder me een groene weide, boven me de bewolkte lucht. Ik kan vrij rondkijken - en bewegen: Waar ik wijs, vlieg ik. Dat is ongeveer hoe een vogel zich moet voelen.
Maar ik ben geen vogel, ik ben een persoon die niet kan vliegen - tenminste niet tegen de zwaartekracht in. In plaats daarvan sta ik met beide voeten op de grond. De headset van de Antigravity A1, een drone met een gezichtsveld van 360 graden, geeft me een vogelperspectief.
Innovatief concept
Antigravity is het nieuwe submerk van Insta360 en de A1 is het eerste product. Het is in wezen een vliegende Insta360 X5: Boven en onder filmen twee camera's met ultragroothoeklenzen de wereld en software voegt de beelden samen tot een geheel.

De A1 wordt gevlogen in first-person view (FPV), dat wil zeggen met een headset die mij virtueel in de drone plaatst. In tegenstelling tot normale FPV drones is het zicht niet gefixeerd in de vliegrichting. In plaats daarvan registreren gyrosensoren op de headset mijn hoofdbewegingen en synchroniseren die met het beeldgedeelte. Dit betekent dat ik tegelijkertijd vooruit kan vliegen en achteruit, omhoog, omlaag of zijwaarts kan kijken - en alles om me heen kan opnemen als 8K video met 30 beelden per seconde.
Hoe doe ik dat?
Maar hoe bepaal ik waar ik naartoe vlieg? Antigravity heeft de joystickbediening van de DJI Avata gekopieerd en aangepast. In de 360-graden modus wordt de joystick een virtuele aanwijzer die de vliegrichting bepaalt. Ik regel de snelheid met een gashendel. Als het doel zich binnen mijn gezichtsveld bevindt, zie ik het als een kleine cirkel. Maar ik kan ook achter me richten. Een kleine feed in de vliegrichting wordt dan picture-in-picture weergegeven, terwijl ik om me heen kan blijven kijken.

Dit klinkt vreselijk ingewikkeld, maar in de praktijk werkt het verbazingwekkend intuïtief. Ik had het meteen onder de knie. Zelfs toen ik de A1 aan een vriend gaf, had hij de besturing binnen een paar minuten onder de knie. Antigravity heeft hier op een slimme manier een innovatief concept geïmplementeerd.
De ervaring slijt snel
De praktische voordelen van het concept zijn een andere zaak. Natuurlijk, in het begin voelt het cool om een virtuele vogel in de echte wereld te zijn. Maar zoals bij veel FPV- en VR-gadgets is dit wow-effect snel uitgewerkt. Dit geldt vooral voor het vrije zicht. Al na een kwartier kijk ik nauwelijks meer een andere kant op voor amusement, maar vooral intuïtief naar voren.

Spectaculaire vliegmanoeuvres zoals met normale FPV drones zijn niet mogelijk met de A1. In tegenstelling tot andere drones vliegt hij alleen vooruit. De andere richtingen zijn vanuit filmperspectief niet nodig omdat de 360 camera toch alles opneemt. Dit heeft als voordeel dat de A1 geen omnidirectionele sensoren nodig heeft voor obstakeldetectie.

Het veranderen van richting voelt echter langzamer dan met andere drones waarmee ik strakkere bochten kan maken. Daarnaast is de point-to-fly besturing minder precies dan met een normale controller. Dit maakt het moeilijk om rechte lijnen of consistente bochten te vliegen, wat kan zorgen voor choppy video's. Dit wordt verholpen door de functie «Sky Path», waarbij ik waypoints instel en vervolgens de route autonoom vlieg. Dit werkt echter alleen voor scènes die kunnen worden gepland.
De A1 deelt twee andere nadelen met alle FPV drones: Ten eerste moet ik naast het vliegobject en de controller ook altijd de duikbril meenemen en opladen. Ten tweede voel ik me na ongeveer een half uur onwel worden. Als ik langer vlieg, krijg ik hoofdpijn en voel ik me ziek.

Goede technologie in een compacte vorm
Technisch heb ik weinig aan te merken. De «Vision Goggles» zitten comfortabel en worden gevoed door een kabel met een externe batterij die om de nek bungelt. Als brildrager ben ik vooral blij dat ik de dioptrie van de headset kan aanpassen (+1 tot -5). Dit betekent dat ik geen contactlenzen hoef te dragen. Om de pupilafstand aan te passen, kan ik de lenzen naar links en rechts bewegen. Helaas heeft het mechanisme zo weinig wrijving dat ik het steeds per ongeluk verstel.

De resolutie van 2560 × 2560 pixels per oog resulteert in een scherp beeld. Dit geldt echter alleen in het midden. Het scherpstelgebied is relatief klein, waardoor de parameters en menu's aan de rand van het scherm soms moeilijk te lezen zijn. Het externe display voor het linkeroog is een leuke gimmick. Hierdoor kunnen buitenstaanders zien wat ik zie en virtueel met me meevliegen.
Ik vind het indrukwekkend dat Antigravity het 360-graden concept heeft verpakt in een drone van minder dan 250 gram - althans met de standaard batterij. Deze biedt 23 minuten vliegtijd. Met de high-capacity vliegaccu loopt dit op tot 36 minuten. Maar dan overschrijdt de drone de limiet van 250 gram, valt hij onder meer regels en heb ik het benodigde certificaat nodig.

De «OmniLink Transmission» verzendt het beeldsignaal stabiel zolang er visueel contact is tussen de drone en de duikbril. Dit is sowieso verplicht in Zwitserland, net als een tweede persoon die de FPV drone altijd in de gaten houdt. Als je per ongeluk toch achter een boom vliegt, wordt de verbinding snel verbroken. De Antigravity A1 klimt dan automatisch naar een door jou ingestelde hoogte en keert terug naar het beginpunt.
De beeldkwaliteit is voor mij niet goed genoeg
Het idee achter de Antigravity A1 is dat je je tijdens het vliegen geen zorgen hoeft te maken over de optimale beeldsectie. In plaats daarvan filmt de drone gewoon alles en kun je achteraf beslissen welke richting je op wilt wijzen. Dit zou ook FPV-achtige tracking shots mogelijk moeten maken zonder dat je FPV-vaardigheden nodig hebt. Je kunt ook de complete 360-graden video's exporteren voor VR-brillen.
De fabrikant levert zijn eigen software, «Antigravity Studio», voor het selecteren van de beeldsectie. Als je bekend bent met bewerkingsprogramma's, zul je snel je weg vinden. Je kunt camerabewegingen handmatig maken met behulp van keyframes of via tracking. Dat laatste werkt soms meer, soms minder betrouwbaar. Een vloeiende vlucht is essentieel voor echt mooie tracking shots. Als ik nerveus van richting verander, zijn er schokken - keyframes of objecttracking of niet. Dit is een probleem omdat de onnauwkeurige besturing stabiele vluchten moeilijk maakt.
De drone zelf is onzichtbaar in de opnames, omdat de camera's boven en onder een vrij gezichtsveld hebben. Dit betekent echter twee dingen: ten eerste wordt een drone-hoge schijf niet gefilmd. Ten tweede moeten de twee video's aan elkaar worden geplakt. Beide leiden soms tot artefacten, vooral bij nabije objecten of snelle vliegmanoeuvres. Dit is vooral ongunstig omdat de naad zich precies in het midden van het beeld in de vliegrichting bevindt.

En dan is er nog de videokwaliteit zelf: Ja, de A1 filmt over het geheel genomen in 8K-resolutie, maar dit is verdeeld over de volledige 360 graden. 4K delen zien er goed uit. Het perspectief is echter nog steeds extreem wijdhoekig en het ruisgedrag, de scherpte en het dynamisch bereik laten veel te wensen over. Al met al zou ik opnames van de A1 daarom alleen gebruiken in een echt videoproject als ik echt een FPV effect wilde. Voor normale overzichten in vogelvlucht of eenvoudige manoeuvres zoals banen, is een DJI Mini 4 Pro de goedkopere en betere optie.
Conclusie
Innovatieve gadget met beperkt praktisch nut
Antigravity heeft niet de makkelijkste weg gekozen met zijn eerste drone: 360-graden opnames en een nieuw type FPV-besturing bij een gewicht van minder dan 250 gram zorgen voor een indrukwekkend debuut. Technisch werkt het verrassend goed. Ik kan de A1 zonder problemen meteen manoeuvreren en vrij rondkijken in de lucht. Het voelt intuïtief en cool. Ik prijs de fabrikant voor het innovatieve concept.
Als creatief hulpmiddel is de A1 echter minder overtuigend. Het feit dat ik me tijdens het vliegen niet hoef te concentreren op het beeldgedeelte klinkt indrukwekkend. Het feit dat ik zelfs als leek FPV-achtige tracking shots kan maken is ook indrukwekkend. De duivel zit echter in de details. De onnauwkeurige bediening maakt vloeiende video's moeilijk. Artefacten en een over het algemeen teleurstellende beeldkwaliteit verminderen de bruikbaarheid van de opnames. Een 4K clip heeft ook nog steeds een extreem groothoekperspectief, waardoor objecten aan de randen vreselijk vervormd worden. En het extraheren van clips uit het ruwe materiaal betekent een aanzienlijke hoeveelheid nabewerking.
Het komt erop neer dat ik de drone alleen kan aanraden voor incidentele effectopnamen - of als duur speeltje. Maar ik ben erg blij dat Antigravity de dominantie van DJI uitdaagt. Ik kan niet wachten om te zien wat de fabrikant hierna op de markt brengt.
Pro
- Innovatief concept
- coole ervaring
- Intuïtieve bediening
- Allround schoten vanuit de lucht
- FPV effecten zonder FPV vaardigheden
- Compacte vormfactor
Contra
- Wow effect verdwijnt
- matige beeldkwaliteit
- Veel voorkomende beeldartefacten
- Uiterst groothoekperspectief

Mijn vingerafdruk verandert vaak zo drastisch dat mijn MacBook hem niet meer herkent. De reden? Als ik me niet vastklamp aan een beeldscherm of camera, dan klamp ik me waarschijnlijk aan mijn vingertoppen vast aan een rotswand.


