Uw gegevens. Uw keuze.

Als je alleen het noodzakelijke kiest, verzamelen we met cookies en vergelijkbare technologieën informatie over je apparaat en je gebruik van onze website. Deze hebben we nodig om je bijvoorbeeld een veilige login en basisfuncties zoals het winkelwagentje te kunnen bieden.

Als je overal mee instemt, kunnen we deze gegevens daarnaast gebruiken om je gepersonaliseerde aanbiedingen te tonen, onze website te verbeteren en gerichte advertenties te laten zien op onze eigen en andere websites of apps. Bepaalde gegevens kunnen hiervoor ook worden gedeeld met derden en advertentiepartners.

Review

CS 1.6 als plaats van verlangen: "It Takes a War" in de test

Simon Balissat
6-11-2025
Vertaling: machinaal vertaald

Op het eerste gezicht is "It Takes a War" een goedkope kopie van Counter Strike 1.6. Al snel wordt duidelijk dat het spel slechts een vat is voor een dieper verhaal. Een verhaal dat ik niet snel zal vergeten.

Het startscherm is rudimentair. «Er staat Join Game», ik test even mijn microfoon en krijg te horen dat ik geen voicechat kan gebruiken totdat ik het eerste spel heb voltooid. Een voorzorgsmaatregel om vervelende trollen te voorkomen.

Ik test de microfoon, hoewel ik hem nooit gebruik.
Ik test de microfoon, hoewel ik hem nooit gebruik.

Dan bevind ik me op een kaart die zo uit Counter Strike 1.6 zou kunnen komen. Ik ben terechtgekomen in een team van vrienden die elkaar kennen en vrolijk slogans naar elkaar aan het gooien zijn. Ronde na ronde proberen we het andere team uit te roeien. Ronde na ronde gebeuren er steeds vreemdere dingen. Deuren waar er eerst geen waren. Glitches die plotseling verschijnen.

Het zou Dust 2 kunnen zijn, toch?
Het zou Dust 2 kunnen zijn, toch?

«Zullen we weer CS spelen?», stelt een van de teamleden voor. Dan is het al te laat. We zitten gevangen in deze online wereld van nepvrienden en vluchtige kennissen. De texturen zijn uitgewassen, de geluidseffecten lo-fi. En toch zijn dit betere tijden. Een eindeloze ronde Counter Strike als allegorie van opgroeien tussen Teamspeak en tienerangst.

«It Takes a War» is een korte aflevering van nog geen uur die veel langer aanvoelt. Een tussendoortje dat me achterlaat met nostalgie en wroeging en me eraan herinnert dat het internet niet de anonieme plek is die je soms denkt dat het is. Er zit meestal ook een persoon aan de andere kant van de lijn ...

«It Takes a War» verschijnt op 6 november op Steam en kost minder dan 10 frank of euro

Conclusie

Kafkaëske tegenaanval

"It Takes a War" bereikt iets in minder dan een uur dat de meeste blockbusters niet eens in honderden uren voor elkaar krijgen. Het raakt iets in me. Counter Strike 1.6 als herinnering en podium voor een groter verhaal is gewaagd, maar het werkt briljant. Uit het level breken betekent dat je je eigen angsten onder ogen moet zien en de realiteit onder ogen moet zien. Deze evenwichtsoefening tussen virtuele vertrouwdheid en een plek buiten de comfortzone maakt van "It takes a War" een ervaring die blijft hangen als een schot uit een hoogwerker.

21 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Toen ik ruim 15 jaar geleden het familienest invloog, moest ik plotseling voor mezelf koken. Maar het duurde niet lang of deze noodzaak werd een deugd. Vandaag de dag is het rammelen met die potten en pannen een fundamenteel onderdeel van mijn leven. Ik ben een echte foodie en verslind alles, van junkfood tot met sterren bekroonde gerechten. Letterlijk. Ik eet veel te snel. 


Review

Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Review

    "Gestalt: Steam & Cinder is de perfecte Metroidvania voor het weekend

    van Kevin Hofer

  • Review

    Mooier, scherper, vloeiender: de controversiële Playstation-hit "Stellar Blade" maakt ook indruk op de PC

    van Domagoj Belancic

  • Review

    "SpreadCheat" is een waanzinnig puzzelspel dat me terugbrengt naar de jaren 90

    van Kevin Hofer

19 opmerkingen

Avatar
later