Uw gegevens. Uw keuze.

Als je alleen het noodzakelijke kiest, verzamelen we met cookies en vergelijkbare technologieën informatie over je apparaat en je gebruik van onze website. Deze hebben we nodig om je bijvoorbeeld een veilige login en basisfuncties zoals het winkelwagentje te kunnen bieden.

Als je overal mee instemt, kunnen we deze gegevens daarnaast gebruiken om je gepersonaliseerde aanbiedingen te tonen, onze website te verbeteren en gerichte advertenties te laten zien op onze eigen en andere websites of apps. Bepaalde gegevens kunnen hiervoor ook worden gedeeld met derden en advertentiepartners.

"Uilskuiken"
Gids

De 13 mooiste pixelgames van de moderne tijd

Rainer Etzweiler
13-12-2025
Vertaling: machinaal vertaald

Goede afbeeldingen hoeven niet altijd fotorealistisch te zijn. Soms zijn een mooi ontwerp en een paar goed geplaatste vierkantjes al genoeg. Een selectie van de mooiste pixel art spellen.

«I'll be back», beloofde de Terminator in 1984 en werd een popcultuuricoon. Blijkbaar is de robot gespeeld door Arnold Schwarzenegger niet de enige die deze slogan ter harte heeft genomen. Ook pixelafbeeldingen hebben dit credo onderschreven. Het meest recente voorbeeld hiervan is «Terminator 2D: No Fate». Een pixelachtige herinterpretatie van de sci-fi saga die bewijst dat de edgy kunstvorm springlevend is.

Tijdens de millenniumwisseling zag het er heel anders uit. 3D was de grote belofte en polygonen werden gezien als de toekomst. Een kwart eeuw later weten we wel beter. Terwijl de vroege 3D-experimenten er vandaag de dag vaak uitzien als digitale ongelukken, zijn veel 2D-games van vroeger eleganter oud geworden.

Wat ooit werd gezien als een technische beperking is nu een bewuste stijlkeuze. En het is meer dan nostalgie voor millennials met een midlifecrisis (dat is tenminste wat ik mezelf graag wijsmaak), maar een volwaardige kunstvorm waarvan de charme niet zomaar kan worden gereproduceerd. De titels in deze lijst doen dit echter allemaal briljant.

«Oostwaarts»

De SNES RPG «Earthbound» is nog steeds een van de meest mystieke spellen ooit. Dit komt deels door de exorbitante prijs die voor het spel werd betaald (compleet, inclusief doos en handleiding, is er bijna niets onder de 2.500 frank) en deels door de ongewone vibe die maar weinig spellen tot op de dag van vandaag zo bekwaam hebben weten te vangen.

Eén daarvan is «Eastward». Het debuut van de in Shanghai gevestigde ontwikkelaar Pixpil presenteert een post-apocalyptisch avontuur in een stervende wereld. Je speelt de zwijgzame mijnwerker John en de mysterieuze Sam, die uit hun geboortedorp zijn verbannen. Voor de gameplay maakt Pixpil royaal gebruik van «The Legend of Zelda», met dit verschil dat de vaardigheden zijn verdeeld over twee speelbare personages.

Het spel heeft lengtes, waaronder een gedeelte van meerdere uren dat absoluut niets toevoegt aan het verhaal, maar als je geduld hebt, word je beloond met een van de meest emotionele spelervaringen van de afgelopen jaren.

Platforms: Switch, Xbox One, PC

«Neon Inferno»

Ik hou van titels die duidelijke verwachtingen stellen aan de inhoud. Bij «3 Headed Shark Attack», bijvoorbeeld, weet ik precies wat ik kan verwachten en hetzelfde geldt voor «Neon Inferno».

In deze side-scroller schiet ik van links naar rechts terwijl de pixels ontploffen in alle neonkleuren van de regenboog. Er is ook een pittige cyberpunk soundtrack, lokale co-op en retro beeldbuis TV-filters.

Platforms: PS4, PS5, Switch, Xbox One, Xbox Series X/S, PC

  • Gids

    Coöp op de bank in plaats van Netflix: de ultieme coöpspellen voor de winter

    van Rainer Etzweiler

«Kathy Rain»

Mis je puzzelgames zoals «Baphomet's Curse» en «Indiana Jones»? Dan moet je a) niet vergeten je Omega 3-pillen in te nemen en b) eens kijken naar «Kathy Rain»

In deze point'n'click kruip je in de huid van de kettingrokende journaliste Kathy Rain, die terugkeert naar haar geboortestad om de mysterieuze dood van haar grootvader te onderzoeken. Wat begint als een simpel geval van rouw ontwikkelt zich tot een bovennatuurlijke mindfuck à la «Twin Peaks» of «X-Files». Het vervolg kwam begin dit jaar uit en sluit naadloos aan op het verhaal en de kwaliteit.

Platforms: Switch, PC, Android, iOS

«Owlboy»

Tien jaar ontwikkeling is zelfs voor opgeblazen AAA-games een behoorlijk slechte staat van dienst. Voor een 2D indie-uitgave is het echter een wonder dat er uiteindelijk nog iemand was om het spel uit te geven.

Het wachten was het waard.

Het wachten was het echter waard. Het Metroidvania artwork laat je door de lucht zweven als het stomme uilenjong Otus, tegen een pixelachtergrond die eigenlijk in een museum thuishoort. Otus mag dan wel schattig zijn, maar hij is ook behoorlijk nutteloos in gevechten en daarom moet hij vertrouwen op de vaardigheden van verschillende vriendjes. Onder hen is een robotpiraat die van poëzie en theater houdt.

Platforms: PS4, Switch, Xbox One, PC

«Katana Zero»

Stijl boven inhoud? Met «Katana Zero» krijg je beide. Deze neo-noir platformer is stijlvol tot op de laatste pixel bloedspetters en keihard. Eén verkeerde beweging en je bent dood. Maar dat maakt niet uit, want dankzij de directe respawn kun je meteen terugspringen in het bloedbad. Het verhaal over een samoerai huurmoordenaar met tijdmanipulatiekrachten en PTSS is aangenaam maf en verrassend creatief gekoppeld aan de gameplay.

Platforms: Switch, Xbox One, PC, Android, iOS

«Spirittea»

Eigenlijk hoort «Stardew Valley» thuis in elk artikel over mooie pixelgames, maar ik vermoed dat in 2025 zelfs inheemse Amazonestammen van het spel gehoord zullen hebben. In plaats daarvan wil ik «Spirittea» een platform geven. In deze managementsim neem je de leiding over van een badhuis dat uitsluitend wordt bezocht door truttige geesten wier problemen jij moet oplossen. Klinkt dat als Ghibli? Yep. «Spirittea» is in feite een videogame-adaptatie van de cult-anime «Spirited Away».

De gameplay is soms een beetje grindy, maar de sfeer is altijd goed en er is een sarcastische sidekick. 5/5.

Platforms: Switch, Xbox One, Xbox Series X/S, PC

«Crossing Souls»

«Crossing Souls» is een speelbare zaterdagochtendcartoon en een liefdesverklaring aan de jaren '80. In het actie-avonturenspel vindt een groep kinderen een mysterieuze steen die de grens tussen leven en dood doet vervagen.

Wat volgt is een wilde mix van «E.T.», «Goonies» en «Stand by Me» in pixelvorm. Het spel schakelt slim tussen verschillende gameplaystijlen en bevat een aantal pittige eindbaasgevechten. Het mysterieuze verhaal is ook aantrekkelijk, ook al drukt het soms een beetje te veel op de nostalgische knoppen.

Platforms: PS4, Switch, PC

«Bloomtown: Een ander verhaal»

Over zaterdagochtend tekenfilms gesproken: «Bloomtown: A Different Story» zet zich ook in voor deze setting. De RPG van ontwikkelaar Lazy Bear Games («Graveyard Keeper») steelt ook van «Persona», «Pokémon», «Shenmue» en diverse life sim games. Het werkt beter dan het zou moeten en de verschillende elementen werken harmonieus samen. En er is een magische corgi sidekick. 5/5.

Platforms: PS4, PS5, Switch, Xbox One, Xbox Series X/S, PC

«De boodschapper»

Joypad-ninja's hebben dit jaar een aantal zeer bekwame benodigdheden van Sega gekregen. «Shinobi: The Art of Vengeance» speelt ook prettig retro, maar diskwalificeert zichzelf voor deze lijst vanwege de handgetekende graphics. «The Messenger» voldoet twee keer aan deze eis. De platformer van ontwikkelaar Sabotage Studio serveert twee pixeltijdperken: Een 8-bit en een 16-bit. Beide zijn dodelijk chic en de gameplay is op gelijke hoogte.

Platforms: PS4, Switch, Xbox One, PC

«Sea of Stars»

«Sea of Stars» speelt zich af in hetzelfde universum als «The Messenger», maar verruilt de platformer-aanpak voor klassieke, turn-based J-RPG-gameplay. Ontwikkelaar Sabotage Studio heeft voor dit project duidelijk alle SNES-klassiekers uit elkaar gehaald en stuk voor stuk geanalyseerd. «Chrono Trigger», «Final Fantasy VI», «Super Mario RPG» - alles wat destijds de maatstaf voor het genre was, is bestudeerd, begrepen en samengevoegd tot een heerlijke retro-ervaring.

Het resultaat voelt als thuiskomen.

Het resultaat voelt als thuiskomen. Alleen zonder de vervelende vragen van je ouders over wanneer je eindelijk iets zinnigs met je leven gaat doen.

Platforms: PS4, PS5, Switch, Xbox One, Xbox Series X/S, PC

«Dave de Duiker»

Wat gebeurt er als je duiksimulatie, restaurantmanagement en eindbaasgevechten tegen reuzeninktvissen in een blender gooit? «Dave the Diver» gebeurt. Overdag duik je naar exotische vissen, 's avonds serveer je ze in je sushirestaurant. Klinkt vreemd, en dat is het ook, maar het werkt verrassend goed.

Platforms: PS4, PS55, Switch, Xbox One, Xbox Series X/S, PC

«Dex»

«Deus Ex» in 2D? Niet helemaal, maar als duistere sci-fi settings je aanspreken, kun je nog steeds niet ver misgaan met «Dex». In deze actie-RPG kruip je in de huid van de titulaire hoofdpersoon, die een AI-complot in een dystopische metropool tot op de bodem uitzoekt. Je hackt je een weg door firewalls, vecht in achterafsteegjes en filosofeert over kunstmatige intelligentie. Niet elk mechanisme is perfect, maar als de neonlichten door de regen van pixels flikkeren, vergeet je de kleine foutjes snel.

Platforms: PS Vita, PS4, Switch, Xbox One, PC

«Marvel Cosmic Invasion»

Tijdens het schrijven van dit artikel verscheen «Marvel Cosmic Invasion». Helaas heb ik het niet kunnen testen, maar de superhelden sidescroller komt van hetzelfde bedrijf als het formidabele «Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder's Revenge», en daarom beveel ik het nu voorlopig aan.

Platforms: PS4, PS5, Switch, Switch 2, Xbox Series X/S, PC

Bonus: HD-2D-games als grijs gebied

«Octopath Traveler», de «Dragon Quest» remakes, «Triangle Strategy» - deze spellen horen op de een of andere manier in deze lijst thuis, maar op de een of andere manier ook niet. De HD 2D graphics zijn technisch gezien geen pure pixel art, maar een hybride van 2D sprites en 3D omgevingen. Desondanks zien deze spellen er fantastisch uit en krassen ze dezelfde nostalgische kriebel.

Square Enix heeft met deze stijl zijn eigen niche gecreëerd en bewijst dat zelfs een bedrijf dat regelmatig dubieuze zakelijke beslissingen neemt, af en toe iets goed kan doen. De honger naar retro-esthetiek is echt. Net als mijn honger naar een «Chrono Trigger» remake in deze stijl.

Platforms: PS4, PS5, Switch, Switch 2, Xbox One, Xbox Series X/S, PC

  • Review

    "Octopath Traveler 0": een prequel met hoogte- en dieptepunten

    van Kevin Hofer

Vind je het korrelig?

Hou je van pixelgames of heb je liever een moderne look?

Omslagfoto: "Uilskuiken"

10 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Begin jaren 90 gaf mijn oudere broer me zijn NES met "The Legend of Zelda" en begon een obsessie die tot op de dag van vandaag voortduurt.


Gids

Praktische oplossingen voor alledaagse vragen over technologie, huishoudelijke trucjes en nog veel meer.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Gids

    Coöp op de bank in plaats van Netflix: de ultieme coöpspellen voor de winter

    van Rainer Etzweiler

  • Gids

    Dit zijn de hoogtepunten van de wedstrijden in augustus

    van Philipp Rüegg

  • Gids

    Dit zijn de hoogtepunten van de wedstrijden in december

    van Philipp Rüegg

9 opmerkingen

Avatar
later