Achtergrond
Een explosie uit het verleden! Herinner je je Day of the Tentacle nog?
van Florian Bodoky
De 9 beste tentakelspellen (zonder porno en hentais, sorry!)
8-6-2025
Vertaling: machinaal vertaald
Tentakels in videogames betekenen meestal maffe horror of absurde humor. De volgende spellen bieden minstens één van deze mogelijkheden.
Ik kan geen genoeg krijgen van tentakelmonsters, tenminste niet sinds ik de werken van horrorauteur H. P. Lovecraft heb gelezen. Gelukkig zijn er een paar videogames die op deze voorkeur inspelen - zelfs zonder de seks of het horrorgenre.
Ik heb negen spellen met tentakels geselecteerd die ik aan je wil voorstellen. De tentakelfactor (🐙 tot 🐙🐙🐙🐙🐙) geeft aan hoe sterk de tentakelachtige inhoud in het spel vertegenwoordigd is.
«Bloodborne»
Tijdens mijn eerste zoektocht naar games die de horror van H. P. Lovecraft bijzonder goed weergeven, was ik verbaasd over de aanbeveling van «Bloodborne». De trailers suggereren eerder gotische steden vol monsters zoals weerwolven. Na het spelen van het spel moet ik toegeven: Ik had het mis. «Bloodborne» vangt de horror van H. P. Lovecraft het beste van allemaal - inclusief monsters met tentakels, zoals de Amygdala's.
Wat begint als een Souls-game met een duistere sfeer en weerwolven verandert in een Lovecraftiaans spektakel na het verslaan van de eindbaas Rom, de hersenloze spin. Na de ondergang van Rome valt de sluier die ze over de wereld heeft gehouden om mijn psyche te beschermen. Enorme amygdala's met tentakels worden zichtbaar op alle gebouwen, sommige vallen me aan, andere negeren me gewoon als het onopvallende kleine wezentje dat ik ben.
Mijn hoogtepunt: als ik in de loop van het spel aan de juiste eisen voldoe, verander ik mezelf in een soort tentakelslak.
Tentakelfactor: 🐙🐙🐙
Platforms: PS4
«Octodad: Dadliest Catch»
Tentakels hoeven niet altijd iets met horror of porno te maken te hebben, zoals «Octodad: Dadliest Catch» ruim tien jaar geleden al bewees. Het spel is net zo bizar als het uitgangspunt: Ik bestuur een octopus die zich voordoet als een menselijke huisvader. Ik ben op het spoor van Fujimoto, een chef-kok die mij in sushi wil veranderen. Het doel is om zo onopvallend mogelijk een mens te spelen, zodat mijn geheime identiteit als octopus niet wordt onthuld.
De vermomming van de octopus is niet zo moeilijk.
Deze vermomming blijkt de grootste uitdaging te zijn. Ik moet taken uitvoeren die voor mensen heel gewoon zijn: Cornflakes halen voor de kinderen of cadeautjes winnen bij gokautomaten. De besturing wordt een obstakel. Ik moet mijn tentakels afzonderlijk besturen. Met andere woorden, vier ledematen om te besturen. Door de chaotische aard van het spel en de besturing is dit helemaal niet gemakkelijk. Vooral omdat ik niet al te veel opschudding kan veroorzaken vanwege de eerder genoemde kwade chef-kok.
Het wordt nog wilder in de multiplayer als maximaal drie extra spelers de controle krijgen over de individuele tentakels. Tentakelchaos is voorgeprogrammeerd.
Tentacle factor: 🐙🐙🐙🐙🐙
Platforms: PC, Switch, PS4, PS5, PS Vita, Wii U, Xbox One, Xbox Series X/S, mobiel (iOS en Android)
«Day of the Tentacle»
In «Day of the Tentacle» drinkt een gemuteerde, paarse tentakel het afvalwater van een laboratorium en wordt daardoor bijzonder intelligent, maar ook machtsbelust. Het doel van Purple Tentacle is om de mensheid te onderwerpen. Zijn voormalige vriend, Green Tentacle, vraagt de helden en heldinnen van het vorige spel «Maniac Mansion» om hulp. Ze krijgen de opdracht om de opkomende schurk een halt toe te roepen. Maar niet alles verloopt volgens plan en de hoofdpersonen belanden in verschillende tijdperken.
In het point-and-click avonturenspel van Lucas Arts bestuur ik drie personages in het heden, de VS ten tijde van de grondwet en een toekomst waarin tentakels de wereld regeren. Het spel vermaakt talloze genrefans en is in 2016 geremasterd, waarbij de besturing en graphics zijn aangepast aan de moderne standaarden.
Tentacle factor: 🐙🐙🐙
Platforms Remaster: PC, PS4, PS5, PS Vita, Xbox One, Xbox Series X/S, iPad (iOS)
«Sucker for Love: First Date»
Wanneer Lovecraft-monsters worden gecombineerd met een Japanse datingsimulatie, is het resultaat «Sucker for Love: First Date». In deze visual novel kruip ik in de huid van Darling, een door rituelen geobsedeerde hoofdpersoon die per ongeluk op een roze Necronomicon stuit. Dit is een krachtig spreukenboek dat is vastgelegd in de overlevering van Lovecraft en dat spreuken bevat of de vroegtijdige dood van de lezers.
De eigenaar van het vreemde necronomicon is Ln'eta, een monstervrouw gemodelleerd naar Cthulhu. De King in Geel en de onheilspellende Nyarlathotep zijn ook vertegenwoordigd in de vorm van dateerbare dames. Het doel van het spel, dat iets minder dan vier uur duurt, is om een kus te vangen van mijn droommonster.
«Sucker for Love: First Date» is geen serieuze datingsimulatie. In plaats daarvan neemt ontwikkelaar Akabaka zichzelf niet al te serieus en speelt met bekende genreconventies. Zo verlies ik bijvoorbeeld mijn gezicht terwijl ik dichter bij mijn lief probeer te komen of sterf ik van afschuw omdat ik uit het raam keek en zag dat de wereld verging.
De gameplay neemt een ondergeschikte plaats in ten opzichte van de onderhoudende dialogen. Want meer dan lezen en de een of andere vereenvoudigde uitvoering van een ritueel staat er niet op het programma.
Tentakelfactor: 🐙🐙🐙🐙🐙
Platforms: PC, Switch
«De zinkende stad»
Waar tentakels zijn, zijn Lovecraft-adaptaties niet ver weg. «The Sinking City» is een van de vele spellen die de visuele en narratieve elementen van de overleden auteur direct overnemen.
«The Sinking City» komt van de studio Frogwares, die vooral bekend is van de Sherlock Holmes-verfilmingen. In dit spel kruip ik in de huid van een privédetective. Het is mijn taak om uit te zoeken wat er aan de hand is in het half overstroomde stadje Oakmont. De bewoners lijken bezeten te zijn door onbekende krachten en er zijn overal monsters. Het oplossen van de mysterieuze zaak wordt niet geholpen door het feit dat mijn personage voortdurend wordt achtervolgd door visioenen en de indeling van het stadje steeds verandert.
Tentakelfactor: 🐙🐙🐙
Platforms: PC, Switch, PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X/S
«Baldur's Gate 3»
«Baldur's Gate 3» is een meesterwerk. Toevallig een waar vanaf het begin tentakels in voorkomen. Als spel dat zich afspeelt in het «Dungeons & Dragons» universum, put het uit een uitgebreide overlevering, waarvan mind flayers (in het Engels «Mind Flayer») deel uitmaken. Dit kwaadaardige ras van buitenaardse wezens die alle andere wezens tot slaaf willen maken, werd voor het eerst geïntroduceerd in tabletop rollenspellen in de jaren zeventig - als een eerbetoon aan de horror van H.P. Lovecraft.
Deze mind flayers zijn de reden waarom mijn avontuur in «Baldur's Gate 3» zijn loop neemt. Aan het begin word ik ontvoerd naar een van hun tentakelachtige ruimteschepen, een nautiloid. Daar implanteren ze tegen mijn wil een parasitaire larve in mijn hersenen, zodat die de controle over me kan overnemen en me kan veranderen in een mind flayer.
In de loop van het avontuur treden de mind flayers min of meer op de voorgrond. Ze blijven een bedreiging tot de finale - maar ook als potentiële bondgenoten of zelfs liefdes.
De eerste aankondigingstrailer wordt trouwens al spannend. De transformatie van een ridder in een mind flayer is body horror op zijn best:
Tentacle factor: 🐙🐙🐙🐙
Platforms: PC, PS5, Xbox Series X/S
«Carrion»
«Carrion» begint zoals veel klassieke horrorfilms. Een experiment in een onderzoeksfaciliteit gaat mis en een monster gemaakt van biomassa breekt los om jacht te maken op de wetenschappers in het station. De slimme twist van «Carrion» is dat ik niet de rol van de voortvluchtige op me neem, maar in plaats daarvan de tentakelachtige biomassa bestuur.
Door de aanwezigen op te eten, regenereer ik gezondheid, groei ik en speel ik nieuwe vaardigheden vrij om me nog sneller door de labyrintische gangen te bewegen. De besturing van de biomassa is anders dan die van humanoïde gamepersonages en zorgt voor veel afwisseling, vooral bij het bewegen. Het is leuk om me razendsnel een weg te banen over de muren en ventilatieschachten naar mijn volgende slachtoffers.
De Metroidvania is kort, vermakelijk en de perfecte gelegenheid om zelf in de rol van een tentakelmonster te kruipen.
Tentacle Factor: 🐙🐙🐙🐙🐙
Platforms: PC, Switch, PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X/S
«Tentaculair»
In «Tentacular» speel ik een tentaculair monster. Als ik de VR-bril opzet, veroorzaak ik geen angst en schrik. In plaats daarvan help ik de mensen van het eiland La Kalma met hun alledaagse problemen. Dit betekent dat ik in totaal 50 levels gebouwen bouw, individuele bewoners naar hun gewenste locatie vervoer of een puzzel oplos.
«Tentacular» verwerkt de tentakels als humoristisch element in de VR-gebaseerde besturing. In combinatie met de hilarische physics van het spel is tentakelplezier gegarandeerd voor VR-fans.
Tentacle Factor: 🐙🐙🐙🐙
Platforms: PC, PS5 (via PS VR 2)
«Splatoon» serie
Zelfs Nintendo kan zijn handen niet afhouden van tentakels. Met de serie «Splatoon» heeft de videogame gigant een shooterfranchise gecreëerd waarin inktvismensen, de zogenaamde Inklings, centraal staan. In plaats van patronen schiet ik verf, waar ik in kan duiken en dus sneller kan bewegen. Ondanks de tentaculaire verflaag zijn de spellen solide en vermakelijke third-person shooters.
Tentacle factor: 🐙🐙🐙🐙🐙
Platforms (Splatoon 3): Switch
Bonus voor de eerste: De Oude Goden van «World of Warcraft» / «Hearthstone»
De MMORPG «World of Warcraft» bestaat al meer dan 20 jaar. Genoeg tijd om een brede lore op te bouwen. Deze lore omvat ook de Oude Goden C'Thun, Yogg-Saron, N'Zoth en Y'Shaarj, die een eerbetoon zijn aan de monsters van H.P. Lovecraft.
Bron: Wowpedia
De vier kosmische godheden zullen altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben vanwege het online kaartspel «Hearthstone». Aan de ene kant zorgden de kaarten destijds voor spannende duels, aan de andere kant ben ik dol op sommige ontwerpbeslissingen die met deze kaarten in het spel zijn gekomen. De sleutelkaart C'Thun beledigt me bijvoorbeeld als ik bepaalde kaarten speel. Van uitspraken als «Je hebt al verloren» tot «Je minions denken dat je zwak bent», het is een onverwacht soort onderdompeling in het kaartspel.
Tentakelfactor: 🐙
Platforms: PC, mobiel (iOS en Android, alleen «Hearthstone»)
Bonus voor de tweede: Cathulhu van «Cat Quest 3»
«Cat Quest 3» is een schattig actie-rollenspel dat op het eerste gezicht niets te maken heeft met tentakels en Cthulhu. Zelfs niet op het tweede gezicht. Pas als ik de side quest «Lost and Found» aanpak, wacht me aan het einde het coolste en moeilijkste baasgevecht van het spel met «Cathulhu» - de katachtige versie van Cthulhu.
Tentacle factor: 🐙
Platforms: PC, Switch, PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X
Er zijn nog veel meer spellen met duidelijke of verborgen Cthulhu-verwijzingen. De lijst is lang, bijna net zo lang als een tentakel.
Coverafbeeldingen: Devolver Digital, Double Fine Productions
Omslagfoto: Double Fine Producties
Cassie Mammone
Freelance Editor
cassie.mammone.freelance@gmail.comIk schreef mijn eerste tekst over videogames toen ik acht jaar oud was. Sindsdien ben ik niet meer kunnen stoppen. De tijd daartussenin besteed ik aan mijn liefde voor 2D Husbandos, monsters, mijn riot cats en sport.
2 opmerkingen
later