

Deze 7 jongens kom je gegarandeerd tegen op elke skipiste .
Of het nu in Graubünden, het Berner Oberland, Wallis of Centraal-Zwitserland is: je ontmoet altijd dezelfde soorten mensen op de skipistes. Tijdens mijn skivakantie heb ik zeven types geïdentificeerd.
1. De beginners
Je kunt mensen die de kunst van het skiën nog moeten leren herkennen zodra je vanuit de gondel naar de piste kijkt. De hulpeloze, eendachtige houding verraadt ze. Langzaam, voorovergebogen en met hun skistokken met stijve armen ver van zich af gestrekt, proberen ze heelhuids de berg af te komen. Daarbij wordt de hele piste omgeploegd en de hele helling geblokkeerd.
Alleen de snowboard-beginners zijn spectaculairder - als ze van de tovertapijtheuvel af kunnen komen en op het board kunnen staan in plaats van op de piste te zitten.

2. Die zonder helm
Het begrip "Veiligheid eerst" staat bij deze mensen net zo ver af als goedkoop bier in St. Moritz. Met alleen een wollen muts op hun hoofd storten ze halsoverkop de berg af.

Dit type laat ook zien dat hoe minder op het hoofd, hoe slanker de zonnebril op het gezicht. Of ze nu de skipiste voor de catwalk hebben aangezien of helemaal voor het perfecte kapsel gaan, de helmlozen kunnen alleen maar breed gestuurd worden. Je wilt immers niet de schuld krijgen van de ergste gevolgen bij een botsing.

3. De freestylers
Off-piste herken je freestylers aan hun nonchalante tred en een skibroek die op kniehoogte wordt gedragen. Op de piste vallen ze op met hun coole trucs - en de graswolk die hen op de stoeltjeslift omhult. Uitgerust met ultrabrede ski's of park snowboards draaien ze ook graag achteruit op de piste als ze geen salto's maken.
.
De verplichte goggle print op het gezicht en de GoPro trots gemonteerd op de borst zijn niet te missen - in de winter moeten de freestylers immers vastleggen waar ze het hele jaar voor getraind hebben.

4. De ruziemakers
Zonder acht te slaan op verliezen en volgens het motto "wie remt verliest" dondert deze piste-terreur om je oren en de skipiste af. Als je hooligans op je af ziet razen, is er maar één optie: stoppen en hopen dat ze niet op je inrijden.
Want een aanrijding met een te hard rijdende hooligan is verwoestend - en naar alle waarschijnlijkheid is het je eigen schuld, omdat je de hooligan had moeten afsnijden. Dit pistetype heeft de goede jeugdinstincten in het laagland achtergelaten en is bestand tegen leren.

5. De skischolen
Skischolen hebben de hele piste nodig. Als een duizendpoot buigen ze van links naar rechts. Als het een groep beginners is, heb je geluk en kun je ze inhalen. Het wordt erg als je een groep bijzondere skiërs tegenkomt: Telemark, Snowblades of Bigfoots. Door hun speciale voertuigen zijn de piste-equivalenten van de ligfiets onvoorspelbaar: je weet nooit of ze allemaal een enorme bocht maken en zijdelings op je inrijden, of achterover vallen omdat hun ski's te kort zijn.
anders blokkeert de skischool de ingang van de stoeltjeslift omdat ze altijd moeten wachten op alle langzame skiërs, en in het bergrestaurant kun je ze niet missen door hun overdreven volume.
6. Die met nakomelingen
Als je je kroost niet naar de skischool brengt, moet je ze zelf leren skiën. Dat kun je al van verre horen: "Rustig aan! Laaangsam!", "mach de Stemmboge" en "nöd so schnell", om maar een paar voorbeelden te noemen.

Als beginners sleeën ze langzaam de berg af in gebukte houding met hun kroost tussen hun ski's. Het is immers niet de bedoeling dat Justin-Alexander wegskiet. De beter georganiseerden hebben hun kinderen aangelijnd met een skiharnas.
7. De Après-Skilers
Of het nu Jagertee, Braulio of bier is - vaak hebben ze al alcohol genuttigd voordat ze de skipistes op zijn gegaan: We hebben het over de après-skiërs. Ondanks de afschuwelijke skiliftprijzen zijn drankjes voor hen belangrijker dan het skiplezier. Meestal dronken voor de middag, worden ze op kamikaze wijze een gevaar voor zichzelf en alle anderen.
Gelukkig komen sommige après-skiërs zonder ski's naar het skigebied - Suva bedankt hen. Als je ze toch tegenkomt op de piste, kun je ze het beste een ruime ligplaats geven, net als bij de hooligans op de piste. Je herkent ze toch al van verre, omdat ze in kronkelende lijnen rijden, een "grappig kostuum" dragen of het logo van de gymnastiekvereniging Hinterhörhausen erop gedrukt hebben.

Aan het eind: de avontuurlijke afdaling
Aan het eind van de skidag komt iedereen samen op de dalafdaling - dan begint de pret pas echt: de pistehooligan kan de bochten van de dronken après-skiërs niet inschatten, terwijl de beginners overdonderd zijn door de lange afdaling en opnieuw de hele piste blokkeren. De skischolen zijn immers al sinds 15.00 uur gesloten - maar degenen met het kroost, die steeds vermoeider en chagrijniger worden, delen de piste nog steeds met de freestylers, die nog niet over genoeg sprongen zijn gesprongen en dat nog moeten goedmaken op de dalafdaling.
Ik ben het skicircus zat. Telkens dure uitrusting van minstens 37 kilo de berg op slepen, om dan 's avonds alles pijn te doen of bij een val iets te breken - daar moet je goed over nadenken. Volgend jaar stap ik over op langlaufen. Dan volgt het tweede deel van deze tekst. Dit zijn de zeven soorten langlaufen.
Experimenteren en nieuwe dingen ontdekken is een van mijn passies. Soms gaat iets niet zoals het hoort en in het ergste geval gaat er iets kapot. Voor de rest ben ik serieverslaafd en kan ik niet zonder Netflix. In de zomer kun je me echter buiten in de zon vinden - aan het meer of op een muziekfestival.
Dit is een subjectieve mening van de redactie. Het weerspiegelt niet noodzakelijkerwijs het standpunt van het bedrijf.
Alles tonen


