Producttest

15 8

Is de kleur van "Anna von Mangoldt" het geld waard?

Item: Anna von Mangoldt Architect's Delight 156 - Wandfarbe Resist
Rating: 3
Author: Anika Schulz

Anika Schulz

25-9-2025

Vertaling: machinaal vertaald

Foto's: Anika Schulz

Vijf liter muurverf voor net geen 200 euro. Ik heb uitgeprobeerd wat het product wel en niet kan. In de hoofdrol: mijn gang.

«Je bent momenteel je huis aan het verbouwen. Wil je de kleur testen van 'Anna von Mangoldt'? We hebben het gloednieuw in de shop.» Mijn baas Martin benaderde me met deze vraag. Drie weken later staat er een grote doos in mijn gang. De verffabrikant uit Warburg in Noordrijn-Westfalen heeft me een allround zorgeloos pakket gestuurd. Vijf liter muurverf, een roller, een kuipje, een kwast, zelfs een roerstaafje.

Als zuinig persoon onderzoek ik snel de prijs: 170 frank of 190 euro, alleen al voor de verf. Ter vergelijking: 2,5 liter van mijn favoriete verf aller tijden van «Schöner Wohnen», waarmee ik onlangs mijn slaapkamer heb opgefrist, kostte 40 euro. Het gereedschap komt daar nog bovenop. Slik. Zou ik de Anna von Mangoldt verf zelf kopen voor DAT bedrag? Spoiler: Nee. Maar wel van voren.

De kleurkeuze

Een blik op het assortiment zegt me: «Anna von Mangoldt» verkoopt ongelooflijk veel kleuren die alleen verschillen in nuances. Je kunt een antiek wit bestellen met de naam «Snow White», maar ook wit met violetgele ondertonen. Of wit met een vleugje roze. Omdat ik zowel smoorverliefd als discreet overdonderd ben, stuur ik een medewerker van Anna von Mangoldt een foto van mijn gang. Mijn wens: «Iets lichts en subtiels. Geen groen, geen blauw.»

De aardige vrouw aan de andere kant van het internet suggereert de bestseller «Architect's Delight» - een licht muisgrijs. «Staat goed in kleine kamers», belooft ze. Gelukkig heb ik een staaltje geweigerd, want ik kan aan de hand van een kleine kleurenkaart toch niet zien hoe de hele muur er uiteindelijk uit komt te zien.

Hier gaan we.

De eerste indruk

Voordat er geschilderd wordt, moet de verf goed geroerd worden. En dan realiseer ik me dat het mengsel ongelooflijk dik is. Zo dik dat zelfs de roerstaaf er rechtop in blijft staan. Dat spreekt voor de hoge kwaliteit van de kleur. Maar ik ben bang dat het moeilijk zal zijn om ermee te werken. Ik moet de verf immers met spierkracht op de muur aanbrengen. Ik zoek naar een hint dat ik de verf eventueel kan verdunnen met een flinke slok water, maar die kan ik niet vinden.

Wat dekkracht betreft, laat een test op een stuk karton me zien dat «Anna von Mangoldt» niet beknibbeld heeft op pigmenten. Eén penseelstreek en het karton is rijkelijk grijs. Een blik op de compositie bevestigt mijn veronderstelling: wit pigment (de basis voor elke kleurtoon) komt op de tweede plaats voor water. Overigens is mijn «Architect's Delight» de resist versie. Met andere woorden: Hij is bijzonder veeg- en stootvast en daarom geschikt voor gangen, badkamers en keukens.

De eerste laag verf

Ik ga aan de slag met de muur. Die is behangen met houtsnipperbehang en wit geschilderd. Ik schilder de randen met een kwast en ben helemaal weg: Ik heb nog nooit, echt nog nooit, zo'n goede kwast gehad. Hij trekt perfect rechte lijnen, geen rafels, niets. Als je een redelijk vaste hand hebt, hoef je de plinten niet eens af te plakken.

De kwast is geweldig. Hij verft super gelijkmatig.

Helaas daalt mijn humeur abrupt als ik de verf over een groot oppervlak aanbreng met de roller. Dat komt omdat «Architect's Delight» zo dik is dat het niet in de kleine inkepingen van het houtsnipperbehang vloeit. Tenzij ik de roller bijna op de muur forceer. Misschien komt het ook omdat het Anna von Mangoldt team me een roller stuurde voor gladde oppervlakken - en mijn houtsnipperbehang niet «glad» genoeg is?

Volgens mij is de roller voor gladde oppervlakken.

Volgens de instructies moet ik de verf twee keer aanbrengen. Wat ik doe. Resultaat: mijn arm gaat lam. Bovendien zorgt het aandrukken van de verf er soms voor dat hij heel onaantrekkelijk gaat schuren, wat ons bij het volgende probleem brengt.

Eenmaal op de verf gedrukt, is de verf niet meer glad genoeg.

Als de verf eenmaal op het plafond of deurkozijn is gedruppeld, krijg ik het er bijna niet meer af. Verven van andere fabrikanten kon ik er vrij gemakkelijk afvegen terwijl ze nog nat waren. Niet met het product van Anna Mangoldt. De verf bevat zo weinig water dat hij meteen hard wordt. Dat is eigenlijk een goede eigenschap. Maar stom in dit geval. Ik kan fouten alleen maar compenseren door royaal over de resten van mijn Brillux Painter White te kwasten.

Off. De eerste laag verf is bijna klaar. Je kunt zien dat de kleur zich niet gelijkmatig verspreidt.

Ik confronteer Anna von Ketteler, de directeur van Farbmanufaktur, met mijn gemengde indrukken. Haar oordeel: «Het feit dat je de verf zo slecht hebt kunnen verdelen komt waarschijnlijk doordat je muur te droog was. Je had het moeten voorstrijken. Of de verf voor de eerste laag verdunnen met een beetje water.» Maar hoe had ik dat als doe-het-zelver kunnen weten? Vooral na wanhopig zoeken naar de verdunningsinstructies op de verfemmer. Anna geeft toe: «'Ja, daar heb je gelijk in. We moeten nog werken aan ons advies. En je bent zeker niet de eerste die deze problemen heeft. Dus het is goed om je feedback te krijgen. Een QR-code die leidt naar doe-het-zelf schildertips zou kunnen helpen.»

Achteraf schilderen

Terug naar mijn gang. Iedereen die zijn muren in kleur heeft geverfd, wil ze misschien ooit weer wit hebben. Ik wil dat ook testen. Het kleine stukje muur boven en naast de deur schilder ik over met Brillux Painter White nadat het muisgrijs een nachtje heeft gedroogd. En ook hier is het heel vervelend. Ik moet drie keer over de muur rollen tot er niets meer doorschijnt. Ja, ik weet het, dat is een teken van kwaliteit, maar ... hmpf. Ik werk aan de randen met mijn nieuwe favoriete kwast, wat mijn humeur in ieder geval tijdelijk opvrolijkt. De ladder op, de ladder af. Eén laag laten drogen. Vanaf de voorkant. Oef. Deze producttest is pure sport.

Brillux vs. Anna von Mangoldt: Wie gaat er winnen?

De schoonmaak

Na het schilderen maak ik het gereedschap schoon. Ik ben tenslotte zo verliefd op de kwast dat ik hem echt wil blijven gebruiken. Ik spoel hem samen met de roller uit in de gootsteen. Door de hoge pigmentatie duurt het vrij lang tot het water half helder is.

Goed dat ik oude sokken aanhad om te verven.

Het resultaat

Na twee dagen ben ik eindelijk blij met de grijze muur. Alle kleine foutjes zijn overschilderd en alle witte gaten op het houtsnipperbehang zijn verdwenen. Ik voel me alsof ik ben overreden door een verfroller, eh... een vrachtwagen, maar ja: «Architect's Delight» ziet er geweldig uit. Afhankelijk van de lichtinval glinstert het meer witachtig of blauwachtig. En hoewel ik oorspronkelijk geen blauwe kleur wilde, vind ik de tint erg mooi. Het ziet er bijzonder stijlvol uit in combinatie met mijn houten vloer.

De gang erna: De rechterwand is Architect's Delight grijs. De deuren heb ik wit geschilderd.

En de steile prijs? Ja. De fabrikant rechtvaardigt het met de lange levensduur van de kleur, de productie in Duitsland en het feit dat elke emmer na het mengen een strenge kwaliteitscontrole ondergaat. «We nemen een monster en smeren het uit. Dan houden we ons universele monster ernaast en controleren we of de kleur correct is», legt de Managing Director uit. Ze benadrukt dat doe-het-zelvers haar doelgroep zijn. «Mensen komen naar ons vanwege de kleurkeuze. Je krijgt niet alle verschillende tinten in bouwmarkten. En het zijn vooral huiseigenaren die willen renoveren en het zichzelf comfortabel willen maken als ze bij ons intrekken.»

Hetzelfde als ik. En toch: voor iets minder dan 200 euro per emmer van vijf liter verwacht ik een gebruiksvriendelijk product EN waterdichte instructies. Daarom zou ik de verf voor doe-het-zelf-doeleinden alleen met de nodige voorzichtigheid aanbevelen. Tenminste totdat het team van Anna von Mangoldt de doe-het-zelf-instructies heeft herzien. Of je hebt een zeer gedegen voorkennis van verven, dan werkt het ook. Voor mij was het proces te inspannend. Ook al heb ik nu een idee wat het probleem was met mijn gang. Ik kan me echter goed voorstellen dat ik de verf door een professional laat aanbrengen. Misschien geef ik het product ooit nog een tweede kans.

Het feit dat Anna von Ketteler mijn feedback zo waardeerde, geeft me een beetje extra ♥️.

Conclusie

Kleur voor de eeuwigheid - in voor- en tegenspoed

Kleur voor de eeuwigheid - in voor- en tegenspoed Als product voor doe-het-zelvers vind ik de resistente kleur van "Anna von Mangoldt" niet zo mooi. Maar omdat de kleurkeuze fantastisch is en ik het eindresultaat ondanks alle moeite mooi vind, krijgt het product drie sterren plus ♥️.

Pro

Gigantische kleurselectie met veel ondertonen
geweldig penseel dat perfect rechte lijnen trekt
Edele afwerking

Contra

Kleur erg dik, schilderen inspannend
Nauwelijks verwijderbare blauwe plekken
slechte instructies

Verf

Anna von Mangoldt Architect's Delight 156 - Wandfarbe Resist

Architectengenot 156, 5 l

Omslagfoto: Anika Schulz

15 mensen vinden dit artikel leuk

Anika Schulz

Teamleader Editorial

Anika.Schulz@galaxus.de

Als kind werd ik gesocialiseerd met Mario Kart op de SNES, voordat ik na de middelbare school in de journalistiek belandde. Als teamleider bij Galaxus ben ik verantwoordelijk voor het nieuws. Trekkie en ingenieur.

Producttest

Onze experts testen producten en hun toepassingen. Onafhankelijk en neutraal.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

Gids
De verkeerde kleur gekocht? Hier is wat je kunt doen
van Anika Schulz
Producttest
Zwart op wit: wanneer schimmel je kozijnen aantast
van Martin Rupf
Producttest
Eindelijk langhoudende lippenstift? Op het spoor van de Wonderskin hype
van Natalie Hemengül