Kat vs. oogzalf: een strijd in zeven bedrijven

Darina Schweizer

19-6-2025

Vertaling: machinaal vertaald

Foto's: Darina Schweizer

Zo moeilijk kan het toch niet zijn om een kat medicijnen te geven? Ja, tips van de dierenarts en het internet zijn tijdverspilling. Tenminste met onze Joy.

«Schuif de poten voorzichtig onder het lichaam ...» Ik moet hardop lachen als mijn man me een video van onze dierenarts laat zien. Ze demonstreert hoe je een kattenoogzalf geeft om bindvliesontsteking te behandelen. Heel eenvoudig. Heel ontspannen.

Maar niet met onze Joy.

Onze kat krijgt thuis hartkloppingen bij het zien van de Crèmetube. Geen wonder: we hebben alles geprobeerd.

1. het handvat

In eerste instantie dachten we dat een stevige greep genoeg zou zijn. Maar wie had gedacht dat onze zachtaardige kat van 3,7 kilo, die meer piept dan miauwt, zou veranderen in een Bengaalse tijger? Bij haar allereerste poging geeft ze me drie flinke krassen op mijn pols en één op mijn buik - door mijn shirt heen, dat nu versierd is met een stijlvol gat.

2. de bank

Misschien werkt het als we Joy laten staan in plaats van vasthouden, denken we, en we proberen het bankje in de gang. Deze keer zet mijn man Joy in een hoofdklem. Zo ziet het er tenminste uit. Totdat ze zich al na drie seconden weer uit zijn armen wurmt. «Je moet haar stevig vasthouden. Hou haar stevig vast! Hou vast!», snuif ik. «Ja, ja, natuurlijk», mompelt mijn man. Joy mokt de volgende 15 minuten onder de bank en wij zitten in stilte over haar heen.

3 De tafel en de gevechtsuitrusting

Misschien was de bank te diep om haar vast te zetten, denken we, en hebben het volgende briljante idee: Joy landt op de eettafel (niet in culinaire zin). Dit keer trek ik twee wollen winterhandschoenen aan als harnas. En een badjas over het haveloze shirt. Wat een gezicht. Maar inderdaad: ik kan haar even op haar plaats houden. Maar als Joy de Crèmetube ziet, trekt ze haar nek in als een schildpad en staart demonstratief naar beneden. Dit maakt het onmogelijk voor mijn man om bij haar oog te komen. We laten haar ontsnappen. Ik vloek.

4. de lepel

Als de buis het probleem is, dan moet er iets anders gevonden worden. Ik heb een MacGyver-idee waarvan ik minstens twee keer zo overtuigd ben als mijn man. Ik pak een lepel uit de la en knijp er een lijntje crème op. Mijn man houdt Joy weer vast terwijl ik de lepel over haar oog strijk. Natuurlijk doet ze het nu dicht en draait haar hoofd opzij. De crème landt half op haar snorharen en half op haar oor. Geweldig. Echt geweldig.

5. de omkoping

Met een kattensnack gaat het zeker lukken, denkt mijn man. «Dromer», denk ik. «Dreamies», denkt hij. Joy knabbelt hierop totdat we haar voor het eerst vasthouden. Vanaf dat moment schiet ze weg zodra ze de snackzak hoort ritselen. Een nachtmerrie. Joy laat de volgende 15 minuten voorbij gaan, dit keer onder het bed.

6. de nek

Volgende proberen we Joy vast te houden bij de huidplooi achter in haar nek. Net zoals mama katten doen met kittens. En hoe onze dierenarts Jasper de kat al in bedwang heeft gehouden. Het mislukt jammerlijk bij Joy. Ze verstijft niet eens, maar wurmt zich verwoed een weg naar de vrijheid. «Goed, dan laten we je oog gewoon wegrotten!» roep ik haar na met een sarcastische ondertoon. Ze knippert ongelovig van onder de bank.

7. de burrito

Tot slot geven we een tip van internet een kans: de burrito-truc. Wikkel de kat gewoon in een doek. Haha. Is het vandaag fajita-dag? Niet voor ons. Zodra Joy badstof onder haar voeten voelt - als we al zo ver komen - heeft ze door dat we iets van plan zijn. Het enige gerol dat we die dag zien is de snoekrol: Joy redt zichzelf door van de rand van de tafel te springen.

Hallelujah!

Terwijl de stalen zenuwen van mijn man alarmerend fladderen, heb ik nog een laatste idee. We hebben nog niet geprobeerd mij op de bank in de gang te houden. Dus ik leg al mijn gewicht op het lichaam van de kleine kat, duw haar benen naar binnen met mijn armen en duw haar hoofd omhoog met mijn vingers terwijl ik haar op haar plaats houd met mijn kin. Mijn man trekt Joy's oog open met één hand - «De linker, toch?» - en druppelt de crème erin met de andere hand. Halleluja, het is gelukt! Nu nog zeven keer ...

Theorie is kennis die in de praktijk niet werkt

Mijn samenvatting: Wat er bij de dierenarts en op internet zo gemakkelijk uitziet, kan thuis acrobatische vaardigheden vereisen. En wat voor de ene kat kinderspel is - Jasper de kat kan zonder problemen worden vastgehouden, opgekruld en zijn ogen in alle richtingen geopend - kan voor een ander veranderen in een gevecht. Voor degenen die nog steeds de beproeving van crèmes, druppels en tabletten moeten doorstaan, heb ik maar één ding te zeggen: «Kameraad, kom veilig terug».

Hoe goed lukt het jou om je kat medicijnen toe te dienen? Vertel het ons in een reactie.

Darina Schweizer

Senior Editor

Darina.Schweizer@digitecgalaxus.ch

Stadskind dat van het platteland is teruggekeerd naar het stedelijke rijk en haar zolderflat heeft omgetoverd tot een strandhuis van aloë's en vuurtorens. Dierenliefhebster die geïnteresseerd is in psychologie met een ongevaarlijke uitstraling, zwarte humor en een criminele smaak in boeken. meer

Deze artikelen kunnen je ook interesseren