

Koekjes in de vorm van een 3D-boompit! Waarom?

Een extra apparaat voor koekjes in de vorm van een boomnoot? Als voormalig bakker en banketbakker vraag ik me af: wie heeft zoiets nodig? En vooral, is het eigenlijk wel goed?
Wie heeft er niet van gedroomd om driedimensionale koekjes te bakken in de vorm van een boompit? Ok. Waarschijnlijk niemand - behalve misschien tante Sybille, die naast het bakken als tweede, gepassioneerde hobby kleine dode marters opvult en ze grappige, zelfgebreide mantels en mutsen aantrekt. En toch, toen ik bij toeval de koekjesmaker «Oreshki Walnut» tegenkwam, moest ik hem gewoon testen. Waar is zo'n specifiek keukenapparaat goed voor en is het geschikt genoeg voor dagelijks gebruik dat het een van de weinige plekken in mijn keukenkastje verdient?
Eerste teleurstelling na twee minuten
Wanneer ik de kartonnen verpakking open, denk ik bij mezelf: «Deze koekjesmaker ziet er eigenlijk best solide uit.» Als een wafelijzer, maar dan met 24 walnootvormige inkepingen en een bijpassende tegenhanger die het deeg in de inkepingen drukt als het apparaat gesloten is.
De eerste teleurstelling komt als ik de gebruiksaanwijzing bestudeer. Hij is vertaald in wel 100 talen, maar er zit geen effectieve gebruiksaanwijzing of recept bij. Dus nu sta ik in mijn keuken voor een apparaat waarvan ik weet wat ik er niet mee moet doen (het bijvoorbeeld in water dompelen - hé, een grote fie, zeg ik je), maar ik weet niet wat ik ermee moet doen!
Dieve fabrikant: Niet elke keuken heeft een koekjesmaker met noten en daarom is het niet zo vanzelfsprekend als een broodrooster. Geef me alsjeblieft iets waarmee ik kan werken! Mama wil zo veel mogelijk receptideeën zodat ze het apparaat duizenden keren kan gebruiken en het iedereen kan vertellen op elke familiebijeenkomst: «Ah weisch, ik heb deze heerlijke roomkaas-zalmboompitten gebakken met mijn Oreshki walnootkoekjesmaker van Adler Europe. En de Linzer walnoten van het dessertbuffet ook. Superlekker. Ik kan het alleen maar aanraden.»

Nid ganz bache
Ok. Als er niets wordt geleverd, probeer ik gewoon zelf iets uit en dus graaf ik een van mijn favoriete koekjesrecepten van dit moment uit mijn blog: de noten met sinaasappelmarmelade.
Het deeg is in een handomdraai bereid en dus ga ik aan de slag om er 24 balletjes van te maken, die ik vervolgens in de holtes van de snel en gemakkelijk te verwarmen koekjesvormer leg. Sluit het deksel en wacht.

Na een paar minuten zijn de koekjes bruin. Tenminste die in het midden van de bakplaat met antiaanbaklaag. Die aan de randen zijn nog vrij bleek en zien er nog halfrauw uit. Omdat mijn bolletjes deeg ook te groot waren, is alles samengeklonterd tot een rechthoekig flatbread, waardoor ik nu min of meer alles in één keer van de bakplaat moet halen.

Bij mijn tweede poging boetseer ik de bolletjes dus maar half zo groot en dat lukt ook, zodat ik uiteindelijk 24 grappige halve walnootschelpen heb. Maar weer zijn die in het midden van de bakplaat te donker en die aan de buitenrand te licht. Bovendien zijn de randen van de notendoppen gerafeld, dus ik moet het overtollige deeg van elke afzonderlijke dop met de hand verwijderen. Kruimelchaos en veel koekjesafval zijn aan de orde van de dag. Persoonlijk vind ik dat niet cool.


De test als video, bekijk hem hier:
Conclusie
Mooie koekjes, middelmatig apparaat
Pro
- mooie, ongewone koekjesvorm
Contra
- Koekjes worden niet gelijkmatig bruin
- Veel moeite, weinig rendement
- Veel koekjesafval
- Veel kruimels en schoonmaakwerk


Overdag auteur van bakboeken, foodblogger en content creator. s Nachts een vreemde kattenliefhebber, pindakaasjunkie en kamerplantster.