LG's G5 getest: wanneer OLED plotseling oogverblindend is

Luca Fontana

22-5-2025

Vertaling: machinaal vertaald

Video: Luca Fontana

Foto's: Luca Fontana

Twee OLED-lagen, dubbele helderheid en veel kleur: LG's G5 zou alles beter doen dan zijn voorganger. Klinkt dat als marketing? Misschien. Maar zal hij het in de praktijk overtreffen?

Full Disclosure: De tv, de 65-inch versie van de G5, is mij door LG uitgeleend om te testen. LG heeft echter geen invloed op het testresultaat, mijn evaluatie en de testprocedure.

Een nieuwe generatie OLED vormt het hart van de G5: het RGB tandempaneel. Klinkt in eerste instantie technisch. En dat is het ook. Maar bovenal is het een echte technologische sprong - een die zelfs die-hard OLED fans zoals ik even in vervoering brengt.

In tegenstelling tot klassieke WOLED-panelen gebruikt LG in de G5 twee organische lichtlagen - beide met hun eigen rode, groene en blauwe subpixels - die over elkaar heen zijn geplaatst als twee transparante schermen. Samen produceren ze een aanzienlijk sterker en zuiverder beeld. Deze zogenaamde «tandemstructuur» heeft verschillende voordelen:

• Significant hogere helderheid
• minder energieverbruik per nits
• en vooral: meer kleuren

Voor jou betekent dit vooral sterker blauw, rijker groen en schoner rood - met minder «white-wash» ertussen. Want ook al draagt een witte subpixel nog steeds bij aan de helderheid, hij vertroebelt de kleuren veel minder dan bij eerdere generaties.

Het resultaat is een OLED TV met een merkbare toename in helderheid en kleurengamma, ook al evenaart het niet helemaal de bijna waanzinnig zuivere kleuren van een QD OLED. Desondanks zal de G5, vergeleken met de panelen die LG gebruikt in de afgeslankte maar goedkopere C-serie, er waarschijnlijk uitzien als een kleuren-tv in een wereld vol zwart-wit apparaten.

Tijd om uit te vinden of het beeld doet wat de technologie belooft.

Ontwerp: zo smal als een fotolijstje, zo plat als een plank

Als je je afvraagt waar de «G» in de G5 voor staat, krijg je bij de eerste blik op het ontwerp een duidelijk antwoord: «Gallery». Want de G5 is niet zomaar een televisie, het is een muurschildering met een stekker. En eentje die - in typisch Gallery-ontwerp - niet dunner wordt naar boven toe, maar een slanke 2,5 centimeter meet over het hele oppervlak.

Net als vorig jaar levert LG nu een standaard of een muurbeugel bij de 55- en 65-inch sets, afhankelijk van de modelnaam:

• «LS» = standaard inbegrepen
• «LW» = inclusief muurbeugel

Wie kiest voor de grotere versie - d.w.z. 77 inch of meer - heeft geen keuze meer: de G5 wordt alleen geleverd met een muurbeugel in deze maten. Punt uit. Als je het XXL-model toch op een dressoir wilt zetten, moet je de bijpassende speciale standaard apart aanschaffen. Dit is niet alleen duurder, maar ziet er ook omvangrijker uit dan de elegante, platte voet van de kleinere modellen. Geen wonder: met zo'n groot scherm heb je een voet nodig die niet omvalt als de wind door de woonkamer waait.

Over het dressoir: er is precies 8 centimeter ruimte tussen de onderkant van de tv en het meubel. Dat is genoeg voor de meeste soundbars. Er is alleen één ding waar je rekening mee moet houden: de voet steekt ongeveer 10 centimeter naar voren. Dus als je de soundbar en de TV gelijk wilt hebben, moet het meubelstuk even diep zijn. Je kunt dit duidelijk zien in de afbeelding hierboven.

Anders blijft LG trouw aan zijn eenvoudige stijl: smalle randen, een elegant aluminium frame en een achterkant die net zo gemakkelijk verborgen kan worden als het kabelmanagement in de standaard. Dat laatste leidt de kabels rechtstreeks door de achterkant naar beneden - bijna zonder een spoor als je het van voren bekijkt.

Technische aansluitingen en functies:

• 4x HDMI 2.1-aansluitingen
• Eén daarvan met eARC (HDMI 2)
• 3x USB 2.0-poort
• 1x uitgang voor Toslink
• 1x LAN-poort
• 1x CI-sleuf
• Aansluitingen voor antennes
• Bluetooth 5.1
• WLAN (Wi-Fi 6 / 802.11ax)
• Compatibel met Apple AirPlay 2, Apple HomeKit, Google Home en Amazon Echo

Alle vier HDMI ingangen van de G5 ondersteunen HLG, HDR10 en Dolby Vision. Deze laatste zelfs samen met Filmmaker Ambient Mode. HDR10+ ontbreekt - jammer, maar draaglijk. De standaard is exotisch en verschijnt bijna alleen in afzonderlijke titels op Amazon Prime Video. Voorlopig althans.

De doorgeeffunctie voor Dolby Atmos is ook een positieve functie. Dit betekent dat de TV meerkanaals geluid zuiver doorgeeft aan je geluidsinstallatie - bijvoorbeeld als je een Blu-ray speler of settopbox hebt aangesloten. LG ondersteunt echter niet langer het doorgeven van DTS formaten voor de hele 2025 line-up. Een verrassende beslissing die ik niet kan begrijpen, omdat er nog steeds veel Blu-ray discs zijn met een DTS soundtrack. Jammer, LG.

Cijfers, curves, kleuren: hoe LG's OLED G5 presteert in het testlab

Wat nu volgt gaat diep op de materie in. Ik meet met professionele tools van Portrait Display om een objectieve classificatie van de beeldkwaliteit te krijgen. Als je niet geïnteresseerd bent in details en diagrammen, kun je de volgende korte versie lezen en dan doorbladeren naar het hoofdstuk «Het beeld: kleurenroes met gevoeligheid».

De belangrijkste bevindingen in het kort:

• helderheid: Met maximaal 1900 nits is de G5 de helderste OLED in mijn testen tot nu toe. Hij blijft ook verrassend helder over grote oppervlakken - zonder merkbare ABL.
• Contrast: Zoals gebruikelijk bij OLED's is zwart ook echt zwart. De contrastverhouding is perfect, vooral in donkere scènes.
• Kleurruimtedekking: Zeer goed in de DCI-P3-ruimte (96,25%). QD OLED's zoals Samsung's S95D bereiken meer, maar de G5 haalt veel uit WOLED.
• Kleurechtheid: Over het geheel genomen zeer nauwkeurig, alleen warme kleuren zoals rood en geel vertonen kleine afwijkingen. Maar absoluut onproblematisch voor dagelijks gebruik.
• Reflecties: De antireflectiecoating werkt zelfs bij daglicht. Lichtbronnen worden alleen licht zichtbaar in zeer donkere scènes.

Over de metingen: Ik heb alle schermstanden van de tv gemeten zonder hem te kalibreren - precies zoals hij uit de doos kwam. Ik heb daarom nauwelijks wijzigingen aangebracht in de instellingen:

• Brightness: Ik heb de expressieversterking ingesteld op «Details» om het beeld er wat scherper uit te laten zien.
• Helderheid: Ruisonderdrukking en MPEG-ruisonderdrukking op «Automatisch», TruMotion op «Natuurlijk»; LG's Alpha 11-processor van de tweede generatie beslist goed wanneer het beeld ruisachtig is en gecorrigeerd moet worden zonder te zacht over te komen. Daarnaast vloeiende gradatie op «Uit» voor SDR-inhoud en op «Medium» voor HDR-inhoud. Dit zorgt voor vloeiende kleurovergangen zonder zichtbare gradaties.
• Ik heb alle energiebesparende regelaars en automatische helderheidsregelaars uitgeschakeld.

De «Dolby Vision Filmmaker Mode» behaalde de best gemeten waarden voor alle soorten inhoud. Ik raad daarom sterk aan om altijd de filmmakersmodus te activeren voor zowel SDR- als HDR-inhoud. Behalve voor gaming. Ongeacht mijn metingen moet je altijd de gamingmodus gebruiken. Dit komt door de lage input lags daar.

Apropos: Ben je op zoek naar een goede tv voor gaming? Je kunt mijn gidsartikel hier vinden:

De maximale helderheid

In mijn metingen haalde de LG OLED G5 een piekhelderheid van 1900 nits in het procentuele venster - een nieuwe beste waarde voor OLED televisies in mijn testlab. Zelfs in het bijzonder kleine procentuele meetvenster is het nog steeds een indrukwekkende 1865 nits. Deze waarden betekenen niet alleen een duidelijke verbetering ten opzichte van de G4 van vorig jaar (1421 nits), maar overtreffen ook de QD OLED S95D van Samsung (1627 nits), die eerder werd beschouwd als een van de helderste OLED's.

Vergelijking

Ter vergelijking lijkt de Philips OLED 809 met 906 nits bijna ingetogen - solide voor het middensegment, maar toch in een andere klasse.

Wat vooral opvalt: Zelfs met grotere beelddelen blijft de G5 relatief helder. In het procent witte beeld - dus met een volledig wit scherm - haalt hij 305 nits. Dit is meer dan alle andere OLED's in het vergelijkingsveld en geeft aan dat LG's nieuwe RGB tandemtechnologie niet alleen efficiënt werkt met punctuele helderheid, maar ook in het gebied.

Net zo verheugend is het feit dat er geen merkbaar agressieve ABL (Automatic Brightness Limiter) was tijdens alledaags tv-kijken, HDR-streaming en zelfs tijdens het langdurig spelen van «EA FC 25». Met andere woorden, het beeld blijft stabiel helder, zelfs bij heldere menu's of dynamische gameplay. Geen plotselinge dips in helderheid, geen aanpassingen, gewoon een OLED die constant helder blijft wanneer dat nodig is.

In het kort is de G5 de helderste OLED TV die ik tot nu toe heb getest. Zo voelt het ook in het dagelijks leven. Zelfs vrienden die een serieavond kwamen kijken, zeiden eens: «Ui, ligt het aan ons, of is de tv een beetje verblindend?»

Wat een paar jaar geleden nog ondenkbaar leek, is nu werkelijkheid: een OLED die oogverblindend is.

Witbalans, kleurruimtedekking en kleurechtheid

Laten we eens kijken naar hoe goed de LG OLED G5 wit, kleuren en grijstinten weergeeft. Met andere woorden, alles waardoor een foto er natuurlijk uitziet. Drie vragen helpen daarbij:

1. EOTF, witbalans en kleurbalans: Hoe nauwkeurig zijn de grijstinten?
2. Kleurruimtedekking: Hoeveel verschillende kleuren kan de tv weergeven?
3. Kleurechtheid: En hoe dicht liggen deze kleuren bij het origineel?

Elke van de 8,3 miljoen pixels in de LG OLED G5 bestaat uit twee boven elkaar geplaatste witte, rode, groene en blauwe subpixels (tandemstructuur). Wit ontstaat wanneer ze allemaal tegelijk en met dezelfde intensiteit uitstralen. Volle helderheid produceert daarom het helderste wit. De laagste helderheid produceert daarentegen het donkerste wit. Of beter gezegd: zwart. Daartussen liggen grijstinten van verschillende helderheid. Daarom wordt de term "grijswaardenmeting" gebruikt.

Hoe groter het verschil tussen de helderste en donkerste pixels, hoe beter de contrastwaarden. Zoals bij al mijn Geteste OLED TV's meet ik het contrast niet omdat OLED pixels volledig kunnen uitschakelen. Dit betekent dat de contrastverhouding sowieso naar oneindig neigt.

Antwoord 1: EOTF, witbalans en kleurbalans

De EOTF meting van de LG OLED G5 in Dolby Vision bioscoopmodus laat over het algemeen een zeer zuivere gradatie van grijswaarden zien. Tot ongeveer 80 procent helderheid volgt de gemeten lijn de referentie precies - alleen in de hoge lichten is de meting iets lager. Dit betekent dat zeer heldere grijstinten op de G5 iets donkerder lijken dan zou moeten.

De luminantiecurve bevestigt dit: bij ongeveer 1865 nits komt de G5 dicht in de buurt van de beoogde maximale helderheid, maar vanaf ongeveer 80 tot 85 procent helderheid komt hij er net onder. Dit is waarschijnlijk een bewuste mapping om de hoge lichten beter te beheersen en clipping te voorkomen - het abrupt afsnijden van details in zeer heldere beeldgebieden.

Nu de gemeten kleurbalans met helderheid:

De RGB-balans zonder luminantie is bijna perfect in lijn. Er is geen noemenswaardige kleurzweem te zien. Met luminantie daalt de balans gelijkmatig vanaf ongeveer 65 procent helderheid, vooral bij 80 tot 90 procent. Het beeld wordt daar donkerder, maar niet verkleurd.

In het kort: LG levert een zeer nauwkeurige out-of-the-box kalibratie met minimale zwakke punten in de bovenste helderheidsniveaus. Als je op zoek bent naar perfecte hooglichten, zul je hier verschillen zien, maar alleen in directe vergelijking met een echte referentiemonitor.

Antwoord 2: Dekking van de kleurruimte

Op het gebied van kleurbereik levert de LG OLED G5 zeer goede waarden - vooral voor een WOLED paneel:

• Rec. 709: 100%
  • past, dit is de standaard voor SDR-inhoud zoals live tv of Blu-rays.
• DCI-P3: 96,25 %
  • bijna identiek aan de G4 (96,58 %) en niet zo ver verwijderd van de S95D van Samsung met zijn QD OLED-paneel (99,95 %).
• BT.2020: 57,58%
  • typisch voor WOLED-panelen, maar ver verwijderd van QD OLED's zoals Samsung's S95D, die bijna 90 procent halen.

Wat betekent dit in de praktijk? Zolang je kijkt naar de nieuwste HDR-inhoud, wat vrijwel altijd het geval is met Dolby Vision, Netflix, Disney+ en dergelijke, is de G5 een uitstekende keuze. De kleuren komen levendig, rijk en genuanceerd over. Alleen bij extreem kleurintensieve content of toekomstige formaten met een uitgebreide kleurruimte zouden verschillen met een QD OLED TV duidelijk kunnen worden. En zelfs dan, waarschijnlijk meer in een directe vergelijking.

Eén punt spreekt echter duidelijk in het voordeel van de G5: het kleurengamma bij hoge helderheidsniveaus. Vooral in vergelijking met de G4, zijn voorganger. Dankzij de tandemtechnologie creëert de G5 ook rijke kleuren met punch in heldere scènes. Hiermee haalt LG het laatste beetje uit de WOLED-technologie; alleen absolute perfectionisten of color grading professionals zullen het verschil merken met een QD OLED TV.

Antwoord 3: Kleurgetrouwheid

Laten we overgaan naar de laatste discipline: kleurechtheid. Met andere woorden: Hoe nauwkeurig komt de tv overeen met de kleuren die hij volgens het signaal zou moeten weergeven? De afwijking van de TV ten opzichte van de referentiewaarde wordt DeltaE (dE) genoemd. De witte vakjes (zie hierboven) tonen de referentiekleuren die door de testpatroongenerator naar de tv zijn gestuurd, terwijl de zwarte cirkels de werkelijk gemeten kleuren tonen.

De LG OLED G5 haalt een gemiddelde DeltaE van 2,29 in de geteste Dolby Vision bioscoopmodus - een zeer goede waarde die zonder referentieapparaat nauwelijks te overtreffen is. Bij nadere analyse blijkt echter dat warme kleuren zoals rood, geel en oranje niet perfect zijn. Daardoor lijkt het beeld soms iets te koel, vooral bij huidtinten of warm licht. Er zijn geen grote fouten, maar de kleurmapping is niet altijd helemaal zuiver.

• LG G4: 2,95 dE
• Samsung S95D: 2,23 dE
• Sony Bravia 9 (Mini-LED): 4,07 dE

Concreet betekent dit dat de kleuren een levendige, sterke indruk maken. Vooral bij HDR-inhoud springen de rijke tinten echt in het oog. Als je echter heel goed kijkt of er een referentieapparaat naast legt, zul je merken dat individuele nuances niet helemaal nauwkeurig zijn. Het laatste beetje precisie ontbreekt soms, vooral bij warmere kleuren.

Voor dagelijks gebruik maakt dit nauwelijks uit: het beeld ziet er harmonieus en intens uit. Maar als je kleurgetrouwheid boven alles stelt of het scherm zelfs voor professionele grading wilt gebruiken, kun je beter voor een QD OLED scherm gaan, dat in deze discipline iets nauwkeuriger is.

Reflecties

Reflecties zijn niet per se meetbaar. Toch is het de moeite waard om er even naar te kijken - wie kijkt er immers altijd in een thuisbioscoop bij nul lux? De G5 laat zien dat LG uitstekend werk levert met zijn antireflectiecoating. Directe lichtbronnen zoals ramen of lampen worden aanzienlijk verminderd. Het glas lijkt donkerder, reflecties worden minder hard zonder diffuus te zijn over het hele scherm. En het beeld blijft duidelijk omlijnd, zelfs bij daglicht.

Alleen in zeer donkere scènes (hieronder: «Blade Runner 2049») vallen selectieve reflecties iets meer op - soms als lichte banding of fijne lichtvlekjes. Maar zelfs dan is het effect beperkt. Dankzij de zeer hoge piekhelderheid overtreft de G5 met gemak de meeste lichtbronnen.

In het kort: Een OLED TV die zelfs bij daglicht nauwelijks reflecteert en heldere omgevingen met gemak de baas is. Een paar jaar geleden zou dat science fiction zijn geweest. Op dit moment zie ik alleen de QD OLED TV's van Samsung met een matte coating als superieur in deze discipline.

Het beeld: kleurengekte met gevoeligheid

Laten we verder gaan met de praktische test. Deze keer ben ik vooral geïnteresseerd in de directe vergelijking tussen LG's nieuwe OLED G5 en zijn voorganger, de G4. Die laatste veroorzaakte vorig jaar nogal wat opschudding met zijn microlenslaag (MLA): Dankzij microscopisch kleine lenzen die het licht van de OLED pixels naar voren richten, bereikte de G4 ongewoon hoge helderheidswaarden voor een WOLED paneel.

De G5 pakt het nu anders aan. Ter herinnering: in plaats van microlenzen heeft LG gekozen voor een nieuw tandempaneel met twee WOLED-lagen boven elkaar. Dit moet niet alleen zorgen voor meer helderheid, maar ook voor rijkere kleuren, een betere efficiëntie en een langere levensduur.

Ik gebruik ook de QD OLED technologie van Samsung als vergelijking. Hoewel deze slechts vertrouwt op een enkele OLED laag, combineert het deze met een quantum dot laag die het licht omzet in bijzonder zuivere en heldere kleuren - vaak een zichtbaar voordeel, vooral met HDR content.

Kleurweergave

Wanneer het aankomt op heldere kleuren en verfijnde contrasten, kun je voor mij niet om «Guardians of the Galaxy, Vol. 2» heen. De scène in Ego's paleis is bijzonder opwindend: gloeiend rode verlichting, rijk groen, veel metalen oppervlakken - precies waar OLED's zich aan moeten meten.

Dit is waar de LG OLED G5 laat zien wat het nieuwe tandempaneel kan. Vergeleken met de G4 lijkt het beeld nog evenwichtiger, vooral in de overgangen tussen sterke kleuren en donkere gebieden. In een directe vergelijking heeft de G4 de neiging iets te agressief te zijn qua kleur, terwijl de G5 een zichtbaar betere balans bereikt tussen fel oranje en natuurlijke kleurweergave. De donkere gebieden komen ook iets strakker over zonder details op te slokken.

De G5 maakt ook een zeer sterke indruk in vergelijking met de QD OLED televisies van Samsung. Het beeld lijkt warmer, prettiger en subjectief vind ik het zelfs een beetje mooier. Misschien is dit gewoon het klassieke recency effect. Met andere woorden, het feit dat wat je de laatste keer hebt gezien bijzonder positief in je geheugen blijft hangen. Want objectief gezien is de S95D van Samsung nog steeds de topper als het gaat om kleurechtheid: geen enkele tv in mijn vorige testen kwam dichter bij de referentiewaarden.

En toch: terwijl de kleuren van Samsung soberder en geaard lijken - bijna documentair natuurlijk - ensceneert LG het beeld emotioneler, met iets meer warmte en pit.

Om dit aan te vullen, keek ik ook naar «Avatar: The Way of Water», een film die perfect is voor kleurvergelijkingen met zijn intense blauwe en groene tinten.

In een directe vergelijking met de G4 lijkt het beeld van de G5 krachtiger, met meer punch - vooral met rijke groentinten. De jungle scènes zijn iets levendiger, het Na'vi blauw ziet er rijker uit zonder kunstmatig over te komen. Er is ook een verschil met de S95D van Samsung: terwijl Samsung opnieuw scoort met zijn natuurlijke kleuren, vertrouwt LG op meer intensiteit. Dit is met name geschikt voor een visueel weelderige film zoals «Avatar».

Of de een beter is dan de ander? Daar wil ik geen uitsluitsel over geven. Maar als je waarde hecht aan maximale kleurprecisie, moet je toch voor de S95D gaan.

De scène uit «Skyfall» waarin Bond en Q voor een oud oorlogsschip in een museum staan, is de beste manier om te beoordelen hoe natuurlijk een foto eruit ziet. Zacht licht, gedempte kleuren en veel huidtinten - ideaal om te zien hoe een tv omgaat met gezichten, texturen van stoffen en de lichtomgeving.

Subjectief gezien vind ik de foto van de G5 hier het mooist. De huidtinten lijken warm, maar niet overdreven, maar aangenaam levendig. De balans tussen natuurlijkheid en lichte warmte is precies naar mijn smaak: gezichten zien er gezond uit, niet bleek, maar ook niet opgesmukt.

Lensgewijs levert Samsung met de S95D echter opnieuw het meest neutrale beeld. De kleuring is iets koeler, maar uiterst precies en ingetogen. Wie op zoek is naar maximale natuurlijkheid zonder visuele versterking, komt hier aan zijn trekken. LG heeft daarentegen gekozen voor een zachte, emotionele afstemming in de G5, die het beeld een licht, aangenaam karakter geeft.

Beide benaderingen werken. De ene soberder, de andere met meer charme. Zoals zo vaak het geval is, welke visuele filosofie je mooier vindt, is een kwestie van persoonlijke smaak.

Black Crush en schaduwdetails

Hoe goed beheerst de LG OLED G5 donkere filmscènes? Ik koos het begin van «Blade Runner 2049» voor deze test. Tegenlicht, silhouetten, minimale lichtbronnen - precies de juiste opstelling om black crush en verlies van details in schaduwgebieden te beoordelen.

In de eerste opname slokt de G5 zichtbaar meer details op dan de G4 en S95D. Fijne structuren gaan verloren, vooral in het gezicht van de replicant gespeeld door Dave Bautista. Is dat een slechte zaak? Niet per se. Scènes met tegenlicht zoals deze zijn opzettelijk ontworpen om details in de schaduwen visueel op te slokken - om artistieke redenen. Ik heb technische demo's gezien waarin fabrikanten trots lieten zien hoe hun LCD's AI kunnen gebruiken om elk beetje textuur uit donkere hoeken te halen. Het resultaat: een vlak, onnatuurlijk helder beeld dat alle sfeer verliest.

De omgekeerde opname is spannend: Hier lijkt de G5 evenwichtiger dan beide concurrenten. Donkere delen van het beeld blijven rijk en contrastrijk, terwijl lichtbronnen helder, duidelijk en gedetailleerd naar voren komen. Een mooie balans tussen dynamiek, diepte en gecontroleerde details. Voor mij een van de sterkste punten van de G5 in de praktijktest.

helderheidsgradaties

Aan het einde van de beeldtest kijk ik naar de weergave van fijne gradaties in bijzonder heldere beeldgebieden. De geschikte scène hiervoor komt van «Jurassic World»: een laagstaande zon die de lucht in fel oranje hult. Ideaal om te zien hoe goed een tv omgaat met sterke lichtbronnen en hun fijne kleurovergangen.

En ja, de G5 presteert hier uitstekend. De zon blijft zichtbaar als een duidelijk gedefinieerde bol zonder uit te branden of te vervagen als een witte vlek. Er zijn zachte kleurovergangen rondom, waar condensatiesporen en de subtiele tonen van de lucht behouden blijven.

In een directe vergelijking lijkt de G5 eigenlijk het meest gedifferentieerd. Vooral de heldere HDR-pieken laten zien hoe goed LG's tandempaneel hoge helderheidsniveaus aankan - zonder in te boeten aan detail. Een discipline waarin de G5 zich niet alleen niet hoeft te verstoppen voor de G4, maar ook nog eens beter presteert.

De processor: van Judder tot upscaling tot gaming - alles onder controle

De processor is het middelpunt van elke tv - of, als je LG gelooft, een half onderzoekslaboratorium in chipvorm. «De G5 is voorzien van de Alpha 11 Gen2 4K AI-processor, die helemaal niet lomp klinkt en volgens de fabrikant een soort alleskunner is met superkrachten: hij zou content kunnen upscalen naar 4K, objecten kunnen herkennen met pixelperfecte nauwkeurigheid, kleuren en helderheid optimaliseren en elk beeld tot leven brengen dankzij «AI Picture Pro»» .

Er zijn ook termen als «AI Perceived Object Enhancer», «OLED Dynamic Tone Mapping» en «Brightness Booster Ultimate» - een buzzword buffet waar zelfs het hoofd marketing van Apple tranen van in de ogen zou moeten krijgen.

Maar buiten de buzzword buzz blijft de spannende vraag: Wat doet de chip echt met het beeld? Laten we daar eens naar kijken.

Motieverwerking en Judder

Tijd voor de klassieke Geteste, waarbij ik het fijne schokken tijdens vloeiende camerabewegingen wil observeren. De scène in de schuur van «1917» is hier perfect voor: langzame bewegingen, veel verticale lijnen, alles wat nodig is om een slechte processor te laten struikelen.

LG's G5 blijft totaal niet onder de indruk. Met de tweede generatie van de Alpha 11 processor geeft het scherm een prachtig vloeiend beeld zonder schokken of stoten. Ter herinnering: ik heb de TruMotion optie ingesteld op «Natuurlijk beeld» in de instellingen op «Helderheid». Voor mij is dit het perfecte compromis tussen vloeiend en zonder soap opera effect.

Ik zie nauwelijks verschil met de G4. LG was vorig jaar al sterk in deze discipline - en blijft dat. De S95D van Samsung presteert ook uitstekend. Minimale verschillen, als die er al zijn, zijn alleen zichtbaar bij een zeer nauwkeurige inspectie.

We gaan verder met een bijzonder veeleisende scène uit «1917». De camera beweegt langzaam rond twee soldaten in het bos, hun helmen op de voorgrond, onscherpe takken en glinsterende boomtoppen op de achtergrond. Vooral zulke overgangen laten zien hoe goed een processor omgaat met bewegingen en randen.

Ook hier zie ik nauwelijks verschillen tussen de G4 en G5 van LG. Beiden beheersen de scène met indrukwekkend aplomb. Als ik goed kijk, lijkt het beeld van de G5 iets scherper in de contouren, vooral rond de helmen. De beweging blijft stabiel, zonder ghosting of zichtbare artefacten.

De vergelijking met de S95D van Samsung laat een vergelijkbaar beeld zien. Ook hier is het beeld erg goed, maar LG slaagt erin om de randen rond bewegende objecten iets preciezer te tekenen. Het is geen enorm verschil, maar wel een verschil dat behoorlijk merkbaar kan zijn, afhankelijk van de inhoud.

Reactietijd van de pixels

Nog even over de reactietijd van de pixels. De openingsscène van aflevering 5 van «For All Mankind» is hiervoor geschikt. De camera beweegt langzaam over het maanoppervlak terwijl linksonder tekst verschijnt. Dit soort momenten laten zien of de pixels snel genoeg wisselen of dat ze zichtbare strepen achterlaten.

Niets van dit alles is te zien op de LG G5. De over elkaar heen geplaatste teksten blijven haarscherp, zelfs als ze langzaam over achtergronden met een hoog contrast bewegen. Zoals typisch is voor OLED's reageren de pixels extreem snel, waardoor ghosting-effecten vrijwel verdwijnen. De S95D van Samsung vertoont ook geen zwakke punten in deze discipline.

Ik heb ter vergelijking een oudere mini LED TV gebruikt: de C82 van TCL uit 2022, waar de strepen duidelijk zichtbaar zijn. LCD-televisies zijn in dit opzicht meestal in het nadeel. Daarom worden OLED's, en niet LCD's, beschouwd als uitgelezen monitoren voor consolegames.

Upscaling

Laten we verder gaan met het meest subtiele onderdeel van de beeldtest: upscaling. Met andere woorden, de vraag hoe goed een tv inhoud met een lage resolutie kan omzetten in een schoon 4K-beeld. Zoals altijd gebruik ik «The Walking Dead», seizoen 7, aflevering 1. Geschoten op 16 mm film, opzettelijk ruw en korrelig om de apocalyptische stemming te benadrukken - precies goed om een processor aan het werk te zien.

De LG G5 presteert zoals gewoonlijk sterk. De Alpha 11-processor van LG staat er al jaren om bekend dat hij beeldruis effectief vermindert zonder details af te vlakken. Het beeld op de G5 is ook scherp, ziet er rijk uit en is tegelijkertijd aangenaam natuurlijk. De donkere gebieden tussen de twee vijandige mannen blijven rustig, zonder merkbare artefacten of grove ruis.

Lichte onzuiverheden zoals fijne ruis en compressieresidu zijn daarentegen wat meer aanwezig op Samsung, hoewel ik heb geprobeerd de ruisonderdrukking in de instellingen te verhogen. Desondanks blijft het beeld goed, maar niet helemaal op het niveau van LG.

Gamen: Invoervertraging en spelmodus

«

Over het thema input lag: met het meetapparaat van Leo Bodnar heb ik een gemiddelde input lag gemeten van 9,7 milliseconden met een UHD-beeld bij 60 frames per seconde en HDR ingeschakeld. Dit is een zeer goede waarde en vergelijkbaar met de LG G4 - die 9,8 milliseconden haalt. De waarde ligt ook onder de 20 milliseconden die een gamemodus zou moeten halen.

Anders ondersteunt de tv alle functies die relevant zijn voor gamers:

• 4x HDMI 2.1-aansluitingen (4K120Hz met console of 4K144Hz met PC)
• Auto Lage Latency Modus (ALLM)
• Quality Motion Smoothing (QMS)
• Variabele framesnelheden (Nvidia G-Sync, AMD Freesync Premium en HDMI Forum VRR)

Daartoe is LG, samen met Sony, Philips, Panasonic, TCL en Samsung, een samenwerking aangegaan met grote gamestudio's. Het resultaat is de HGiG - de HDR Gaming Interest Group. Volgens de fabrikant is het doel om ervoor te zorgen dat HDR wordt weergegeven zoals bedoeld door de gameontwikkelaars, bijvoorbeeld bij het spelen van «Spider-Man 2» op mijn PlayStation 5.

Wat de LG OLED G5 presteert in de gamingmodus is topklasse. Ik suis met 120 frames per seconde door virtuele werelden, stuur nauwkeurig door hectische gevechten en ervaar een game-ervaring die extreem direct aanvoelt. De bij ons op voorraad liggende vertraging is zo laag dat elke actie onmiddellijk op het scherm wordt gerealiseerd. Geen wachttijden, geen vertraging, geen gevoel van afstand tussen controller en game. De beeldkwaliteit is ook geweldig.

De beeldkwaliteit is ook over de hele linie indrukwekkend. Kleuren zijn intens en rijk zonder overdreven te zijn. Het diepe zwart van het OLED paneel geeft donkere scènes een geloofwaardige diepte, terwijl explosies, lichtreflecties en snelle bewegingen haarscherp blijven. Zelfs bij snelle camerabewegingen of snelle richtingsveranderingen blijft het beeld stabiel en helder.

In het kort: de spelmodus is gewoon leuk.

LG AI: Microsoft copiloot aan boord - maar niemand bestuurt

LG heeft AI tot een belangrijk thema gemaakt van zijn OLED TV's uit 2025. Alle nieuwe modellen zijn namelijk uitgerust met Microsoft's Copilot - een krachtig spraakmodel dat, in combinatie met de nieuwe microfoonknop op de afstandsbediening «, is ontworpen om LG AI» te activeren.

Het idee klinkt veelbelovend.

Het idee klinkt veelbelovend: in plaats van starre stemcommando's zou je de TV op een natuurlijke manier moeten kunnen vertellen wat je zoekt - zoals «de actiefilm met de man in het witte shirt en de exploderende wolkenkrabber». En de tv zou je niet alleen moeten begrijpen, maar je ook moeten vertellen waar je de film kunt streamen, kopen of huren. Klinkt bijna te mooi om waar te zijn.

Helaas was het dat ook.

Wat kan ik zeggen? Het was de puurste pauze. De TV begreep niet «Naar welke acteurs kijk je?», noch «Waar kan ik de netwerkinstellingen vinden?», noch «Het beeld is te helder, wat kan ik doen?» In plaats daarvan kreeg ik nutteloze YouTube video's, foutmeldingen en hulpeloze dialoogvensters. En soms startte de spraakbesturing gewoon vanzelf. Waarom? Ik heb geen idee. Misschien hoestte mijn koelkast.

Na een paar pogingen gaf ik het op en schakelde de would-be slimme stembesturing uit. Ik bedien de tv met de afstandsbediening niet alleen sneller, maar ook intelligenter dan dat hij zichzelf bedient.

Conclusie

OLED TV in topvorm - met een kleine AI-uitval

De LG OLED G5 is wat er gebeurt als technologie niet alleen verder wordt ontwikkeld, maar ook consequent opnieuw wordt doordacht. Het tandempaneel zorgt voor meetbaar meer helderheid, zichtbaar betere kleuren en merkbaar meer punch in het beeld - zonder de typische OLED finesse te verliezen. Of het nu gaat om HDR, gamen of seriemarathons: de G5 speelt in bijna alle disciplines aan de top.

Twee dingen bederven het beeld enigszins. Ten eerste: DTS passthrough ontbreekt - en dat is niet alleen jammer, het is gewoon onbegrijpelijk voor mij. Hiervoor krijg je een halve ster minder. Ten tweede is de nieuwe stembesturing een afknapper. Maar om eerlijk te zijn, dat was het al eerder. Ik heb mijn tv nog nooit met mijn stem bediend, dus ik "verlies" niets en ik zie geen reden om er nu mee te beginnen.

Het komt erop neer dat het enthousiasme duidelijk opweegt tegen het ongemak. En omdat een halve ster hierboven niet kan worden weergegeven (geen idee waarom, trouwens), rond ik af naar boven. Vijf van de vijf sterren. Welverdiend.

Pro

• Extreem hoge piekhelderheid, zelfs in de filmmodus
• Uitstekende kleuren en sterke contrasten
• Vloeiende bewegingen, zeer goede bewegingsverwerking
• Snel reagerend speltype met ALLM, VRR & Co.
• stijlvol, slank galerijontwerp met goed kabelbeheer

Contra

• DTS passthrough niet langer ondersteund
• Veronderstelde intelligente stembesturing frustreert meer dan het helpt

TV

LG OLED65G59LS

65", G5, OLED, 4K, 2025

2

Luca Fontana

Senior Editor

Luca.Fontana@digitecgalaxus.ch

Avonturen beleven en sporten in de natuur en mezelf pushen tot mijn hartslag mijn ritme wordt - dat is mijn comfortzone. Ik geniet ook van rustige momenten met een goed boek over gevaarlijke complotten en koningsmoordenaars. Soms raak ik meerdere minuten opgewonden van filmmuziek. Dit komt zeker door mijn passie voor cinema. Wat ik altijd al heb willen zeggen: "Mijn naam is Groot." meer

Deze artikelen kunnen je ook interesseren