Mijn katten krabben naast de plank - ik krab terug
20-5-2025
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Darina Schweizer
Mijn muren dienen een anonieme krabbende kunstenaar. Hij negeert elke krabplank en verkiest behangpapier als zijn medium. Wat te doen als kunst te ver gaat? Ik heb een spatel en verf tegen de klauwen gebruikt.
Catsky loopt los in mijn huis - een mysterieuze kunstenaar met klauwen zo scherp als zijn geest. Onopgemerkt laat hij steeds weer bekraste kunstwerken achter op mijn behang. Hij omzeilt vakkundig officieel toegestane oppervlakken zoals krasplanken. Zelfs nadat ik ze meerdere keren heb verplaatst. Is het Jasper de kat? Of Joy de kat? Ik heb geen idee. Ik heb Catsky nooit op heterdaad betrapt - echte artistieke anonimiteit.
Hoewel ... Ik vind zijn artistieke uitbarstingen niet zo esthetisch verantwoord. Als hele stukken behang als reliëfs uit de muren steken, vraag ik me af: is dat kunst of kan het verwijderd worden?
Ik heb besloten: het kan weg. Helaas heb ik nog twee doe-het-zelf handen over. Maar hé - er is altijd hoop, net als bij Banksy's «Meisje met ballon». Ik vraag twee restaurateurs om me te helpen.
Tric, de man voor het ruwe werk
De eerste is verantwoordelijk voor het grondwerk: Tric. Hij is de man voor beschadigd houtsnipperbehang. Er wordt gezegd dat hij zo snel en schoon werkt dat zijn egalisatiemiddel zich perfect aanpast aan de structuur van de muur. We zullen zien.
«Geef me de plamuur», zegt Tric. Shit, er is niemand. Dus moeten we een oude klantenkaart gebruiken. Tric rolt met zijn ogen, maar laat zich overhalen - met een beetje massage om ervoor te zorgen dat alles daarna soepel verloopt. Een snelle druk op de tube en de stroperige vuller verschijnt.
Het uitstrijken van de pasta met de klantenkaart werkt goed. Nu is het tijd om het een uurtje te laten drogen - en hopen dat Catsky in de tussentijd niet weer toeslaat.
Tric en ik hebben geluk. De schaaf is na 60 minuten helemaal dicht en voelt stevig aan. Het past ook bij de kleur van de muur.
Molto, de man voor de afwerking
Nu hebben we een specialist nodig voor de afwerking: Molto. Hij is niet alleen de man voor spotcorrecties op houtsnipperbehang, maar ook voor structuurpleisterwerk. Of het nu gaat om opgevulde plekken, scheuren, vlekken of strepen op de muur: zijn witte retoucheerverf is ontworpen om verborgen plekken te laten verdwijnen. Dus laten we beginnen!
Molto zorgt voor de lichtere, oppervlakkige krassen. Met een beetje druk op de tube loopt de verf op zijn roller. Hij rolt er een paar keer mee over de krasjes. Nu zien ze er iets vager uit, maar ze zijn nog steeds zichtbaar. «Geen probleem», zegt Molto, «Daar komen we zo op.» Hij maakt een paar kleine stuiterbewegingen en dept de kleur verticaal in de krassen. Een paar keer glijdt de roller aan één kant uit de houder, wat een beetje vervelend is. Maar na twee of drie passes zijn de krassen bijna verdwenen. Molto bene!
Conclusie
Eindelijk bekijk ik de geretoucheerde kunstwerken in het licht. In feite zijn ze bijna onzichtbaar. De enige twee oneffenheden: Molto's kleur lijkt iets witter dan het behang afhankelijk van de kijkhoek en Tric heeft een beetje slordig gedaan op de hoek van de muur. Met een beetje oefening en een goede spatel, weet ik zeker dat ik het de volgende keer beter doe. Of zal ik een anti-krasfolie op de muur plakken? Nauwelijks. Catsky blijft er gewoon naast krabben - en ik neem het hele behang mee als ik het verwijder.
Apropos: Hoe zit het met de krassende kunstenaar? Nou, hij heeft weer toegeslagen. De restaurateurs zullen niet snel zonder werk komen te zitten.
Wat doe jij tegen krassende kunstwerken? Vertel het ons in een reactie.
Darina Schweizer
Senior Editor
Darina.Schweizer@digitecgalaxus.chStadskind dat van het platteland is teruggekeerd naar het stedelijke rijk en haar zolderflat heeft omgetoverd tot een strandhuis van aloë's en vuurtorens. Dierenliefhebster die geïnteresseerd is in psychologie met een ongevaarlijke uitstraling, zwarte humor en een criminele smaak in boeken.
2 opmerkingen
later