
Achtergrond
Nieuws uit onderzoek: Hoe voer je de perfecte "arse bomb" uit?
van Michael Restin
35 jaar Minesweeper. Het recept voor succes: eenvoudig klikken met veel risico. Niet alleen in het spel - maar ook op het werk.
Een raster van grijze vierkantjes - een digitaal mijnenveld. Klik om te onthullen. Getallen geven aan hoeveel mijnen er naast elkaar liggen. Als je logisch nadenkt, overleef je. Als je het fout hebt, lig je eruit. Zo eenvoudig is het. Zo wreed. Zo verslavend.
En als je eenmaal begon, wilde je niet meer stoppen. Nog een klik, nog een getal, nog een patroon - en de volgende ronde was daar. Minesweeper was geen spel met levels. Het was een toestand. En soms is het dat nog steeds.
Zelfs na 35 jaar leeft Minesweeper voort - stiller dan ooit, maar altijd klaar om je concentratie te verpesten. Als je het mist, kun je het vinden in de Microsoft Store. Klik. Nummer. Risico. En soms: boem.
De dagelijkse kus van de muze stimuleert mijn creativiteit. Als ze me vergeet, probeer ik mijn creativiteit terug te winnen door te dromen, zodat het leven mijn dromen niet verslindt.
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Alles tonenWie Minesweeper speelde, speelde niet alleen tegen het raster - maar ook tegen de klok, tegen zijn geweten en tegen zijn baas. Elke klik was een risico. Het risico om te verliezen en het risico om betrapt te worden door de baas. Daarom rustten de vingers van de linkerhand altijd op Alt+Tab, klaar om het spel te veranderen in een Excel-document dat nooit werd opgeslagen. Mijnenveger was niet zomaar een spel. Het werd weerspiegeld in de werkelijkheid: de bom kon op elk moment ontploffen en de dekking opblazen.