
Gids
Comazuipen is uit: deze bitterzoete mocktail is een must op elk kerstfeest
van Stefanie Lechthaler
Heerlijk, verfrissend en zonder alcohol. Ik laat je zien hoe je dankzij Rimuss nog voor het einde van de werkdag van het drankje kunt genieten.
Een aperitiefje drinken en ontspannen na een duik in het koele water? Dat is mijn idee van dolce vita. Maar ik kan wel zonder de kater die erop volgt. Daarom mix ik voor mezelf verfrissende mocktails die drinkbaar zijn maar niet eindigen in een dronken roes. Een daarvan is een opgepimpte Virgin Hugo.
De Virgin Hugo is in slechts een paar minuten klaar en heeft een echte aperitiefvibe dankzij de muntsmaak. Omdat het mij niet verfrissend genoeg kan zijn, pimp ik het origineel met vlierbessensiroop en Prosecco met een vleugje gembersiroop en kumquatschijfjes.
optioneel:
Snijd eerst de kumquat in dunne ringen en giet de twee siropen in het glas. Ik neig naar de zoete kant met de hoeveelheden die ik heb gegeven. Als je het liever wat zuurder hebt, kun je de hoeveelheid siroop verminderen. Voeg dan kumquat en ijs toe aan het glas en vul aan met alcoholvrije mousserende wijn. Garneer het drankje met een takje pepermunt voor decoratie en smaak.
Het originele recept gebruikt Prosecco als basis. In plaats daarvan gebruik ik Rimuss. Niet het mousserende druivensap voor kinderen op oudejaarsavond, maar de versie voor volwassenen. De twee mousserende wijnen «Bianco» en «Rosato» uit het Dry assortiment zijn minder zoet en doen qua smaak naar verluidt meer denken aan Prosecco. Ze bestaan elk uit 30% druivensap en 40% gedealcoholiseerde wijn.
Als je deze serie artikelen hebt gevolgd, ken je de strekking al. Nee, deze twee Rimuss varianten zouden de blinde test niet doorstaan omdat ze niet naar Prosecco smaken. Maar ze zijn wel een heel goed alternatief - vooral ijskoud en in combinatie met een mixdrankje. Ze bruisen allebei volop en zijn niet te zoet.
De alcoholvrije mousserende wijn Bianco doet me meteen denken aan zure appel en lichtgekleurde druiven, terwijl de Rosato een zachte bessensmaak heeft. Vooral de Rosato roept bij mij jeugdherinneringen op: aan de Rimuss Litchi-Perl, die alleen bij heel speciale gelegenheden werd geserveerd.
Voor het oog en de eetlust kun je een vrucht of bes aan je drankje toevoegen. Ik gebruik hiervoor kumquats (Fortunella) of dwergsinaasappels. Ze zijn nauw verwant aan citrusvruchten, maar hebben een speciale eigenschap: je kunt de hele vrucht eten, inclusief de schil en de pitten, want in tegenstelling tot sinaasappels en citroenen zijn de pitten zacht en is de schil minder dik.
De smaak van de schil is zachter dan die van sinaasappels en citroenen.
De smaak van de schil is bitterzoet en ruikt naar rijpe sinaasappels. Het vruchtvlees smaakt licht zuur. Als je in de vrucht bijt, combineren de verschillende smaken zich in de mond tot een fruitige explosie. De kumquat geeft de Virgin Hugo een verfrissende smaak. De zoetheid van de drank verzacht de bitterheid en plaatst hem ergens tussen sinaasappel en yuzu. Na de laatste slok blijft er een fruitig tussendoortje over.
Ben jij tevreden met water, ijsthee en Rivella? Of wat is jouw alcoholvrije alternatief voor een aperitief? Schrijf het in de comments.
De muren verven vlak voordat je de flat overdraagt? Zelf kimchi maken? Een kapotte gourmetoven solderen? Kan niet - kan niet. Nou ja, soms wel. Maar ik ga het zeker proberen.