Werkt goed, rammelt verschrikkelijk: Opvouwbare piano stelt teleur in test
19-12-2025
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Martin Jungfer
Piano's van Steinway of Schimmel klinken goed, maar zijn niet bijzonder gemakkelijk te vervoeren. Is er daarom een gat in de markt voor piano's die ingeklapt kunnen worden?
Mijn vrouw speelt piano en onze dochter gaat ook al een paar jaar op pianoles freiwillig und gern. Met kerst komt het jaarlijkse bezoek aan de grootouders eraan. Mama en dochter zouden een kerstliedje spelen - en ik zou meezingen. Maar dat ging (gelukkig) niet door. De reden: de Blackstar vouwpiano blijft thuis. Onbruikbaar - dat was het gezamenlijke oordeel van de familietest.
Een goed idee, maar meer niet
Ons plan was: omdat er bij opa en oma geen piano is, hebben we er een nodig om mee naar huis te nemen. En inderdaad, de opvouwbare piano kwam tevoorschijn uit de diepten van de Galaxus-zoektocht. 88 toetsen, het volledige bereik van het Yamaha «Arius». Zack, besteld!
Het eerste wat me opvalt bij het uitpakken is het vouwmechanisme. Er zijn drie paar scharnieren die de piano in vier lagen vouwen. Hij is dan 33 centimeter lang, negen centimeter hoog en 13 centimeter diep. Hij is dus kleiner dan een schoenendoos. De constructie lijkt redelijk stabiel, ook al is de piano met slechts 1,6 kilogram een lichtgewicht. Het wekt niet veel vertrouwen dat slechts de helft van de scharnieren van metaal is, de rest is van plastic.
De fabrikant zorgt voor een stoffen tas voor transport. Er is ook ruimte voor het voetpedaal en een USB-A oplaadkabel met micro-USB aansluiting, oplaadstekker niet inbegrepen. Je moet er dus een oud ding met 5 volt voor hebben. Over opladen gesproken: Of de batterij in het apparaat op dit moment stroom heeft, en zelfs hoeveel, blijft een raadsel. Als de batterij bijna leeg is, zie ik dat aan het schermpje dat één keer per seconde knippert. De gebruiksaanwijzing zegt dat de piano drie minuten na het begin van het knipperen uitschakelt. Dat klinkt drastisch. Een display met de batterijstatus zou mooier zijn, maar dat is wishful thinking. Als het apparaat aan het opladen is, kan ik alleen maar raden hoe lang het meegaat. Tijdens het opladen knipperen er drie puntjes op het mini-display. Ze stoppen als de batterij vol is.
Met een volle batterij zou het tot acht uur moeten kunnen werken. Zo lang duurde ons geduld niet tijdens het testen. De hoop is dat dit klopt en dat de batterij vele oplaadcycli overleeft. De fabrikant is immers niet van plan om een zwak geworden batterij te vervangen.
Ik heb voor de test een van de metalen achterpanelen losgeschroefd om de technologie van de vouwpiano te bekijken. De volgende foto laat zien wat ik aantrof. De elektronica ziet er in ieder geval allemaal netjes gesoldeerd uit.
Geluid van een conservenblik
Zoveel als de vouwpiano punten scoort als concept, zo teleurstelt hij op de belangrijkste gebieden: geluid en spelen. Er zit een piepkleine luidspreker van twee watt links en rechts van de piano. Het geluid hiervan is bijna net zo blikkerig als dat van mijn 486 Monkey Island. Tientallen jaren geleden. Dat moet beter zijn in 2025. Zelfs mijn iPhone 17 klinkt rijker en die heeft minder ruimte voor geluidsmembranen.
Om je een idee te geven van het geluid, heb ik mijn vrouw zwingen müssen kunnen overtuigen om een paar maten kerstmuziek te spelen. Ik moest echter beloven dat ik de video alleen mocht gebruiken als ik er ook bij schreef dat ze normaal gesproken heel vaardig speelt, maar dat het «rammelende ding» elk plezier in het spelen wegneemt, vandaar het abrupte einde.
Is de opvouwbare piano in ieder geval geschikt voor onze dochter om onderweg te oefenen? Het apparaat is immers voorzien van een hoofdtelefoonaansluiting (3,5 mm jack). De piano klinkt eigenlijk iets beter via de koptelefoon.
Ik zou ook luidsprekers kunnen aansluiten om het geluid te verbeteren. Er zit een USB-stekker aan de achterkant van de piano voor dit doel, die het signaal zou transporteren via de Midi-standaard uit 1982. Ik heb geen compatibele luidspreker meer in huis, noch een aux kabel, dus ik kan je niet vertellen hoe goed (of slecht) dat klinkt. Het zou ook in tegenspraak zijn met het idee van een opvouwbare piano als ik er een paar luidsprekers voor zou moeten inpakken. Heeft Blackstone zich gerealiseerd dat er Bluetooth of Airplay beschikbaar is?
Keyboard in plaats van toetsen
Pianovirtuozen als Schumann of Chopin zouden zich waarschijnlijk vol afschuw omdraaien als ik ze voor het Blackstar apparaat zou zetten. Zowel mijn vrouw als mijn dochter zijn het erover eens dat het gevoel tijdens het spelen niets met een piano te maken heeft. Zelfs ik, als leek, ben het daarmee eens. De Yamaha elektrische piano of zelfs de «echte» piano in de muziekschool hebben gewogen toetsen, die het Blackstar apparaat mist. Als ik daar een toets indruk, voelt het meer als een kantoortoetsenbord dan als een muziekinstrument, inclusief een zeer korte aanslag.
Echter, een goed kantoorkeyboard zou zich schamen als het zo hard rammelde als de Blackstar vouwpiano. Er is geen demping: plastic ontmoet plastic wanneer je drukt. Bovendien zijn de verhoudingen tussen de witte en zwarte toetsen ongebruikelijk. De zwarte zijn zo kort dat mijn vrouw acrobatiek met haar vingers moet uitvoeren om ze goed te kunnen bespelen.
Beginnersondersteuning
Fabrikant Blackstar schrijft dat de opvouwbare piano een «ideaal hulpmiddel is voor beginners, muziekleraren en muzikanten die veel reizen». Nou ja, beginners kunnen in ieder geval genieten van de 128 voorgeprogrammeerde stemmen. Het is een leuke gimmick als het apparaat klinkt als een klavecimbel, een synthesizer of iets dat in de verte doet denken aan een kerkorgel. Minstens de helft van de presets zijn echter geen instrumenten meer. De geluiden zouden meer geschikt zijn voor het nasynchroniseren van oude computerspelletjes.
De metronoom, het tempo instellen of begeleid spelen zijn nuttiger. Je selecteert de juiste hulp via de knoppen aan de linkerkant. Een piepklein LCD-veld kan drie cijfers of letters weergeven in de segment-look van de jaren 90.
Conclusie
Het werkt niet bij ons
Oké, de "Folding Piano 88" van Blackstar is goedkoop. Niet veel duurder dan een speelgoedpiano. En ja, je kunt er muziek mee maken. En ja, opvouwen maakt hem supercompact. Maar, en dit is een grote maar: hij klinkt verschrikkelijk. De stereospeakers zijn een schande in het jaar 2025. De disharmonie wordt perfect gemaakt door de rammelende toetsen. Je weet niet eens waar je niet eerst moet luisteren.
Pro
- Hoofdtelefoonaansluiting
- Compact opvouwbaar formaat
Contra
- Matig vakmanschap
- Geen oplaadstekker meegeleverd
- Bluetooth ontbreekt
- Verouderde verbindingen
- Slecht geluid uit de luidsprekers
- Rammelende, relatief luide toetsen
Martin Jungfer
Head of Content
Martin.Jungfer@digitecgalaxus.chIk ben journalist sinds 1997. Gestationeerd in Franken, aan het Bodenmeer, in Obwalden, Nidwalden en Zürich. Familieman sinds 2014. Expert in redactionele organisatie en motivatie. Behandelde onderwerpen? Duurzaamheid, hulpmiddelen voor telewerken, mooie dingen voor in huis, creatief speelgoed en sportartikelen.
Deze artikelen kunnen je ook interesseren
1 commentaar
later