Aalto Vaasje. Bizar genoeg ontstonden onder de projecttitel "Lederhose van een Eskimovrouw" in het atelier van architect Alvar Aalto meer dan 70 jaar geleden deze inmiddels legendarische, organische ontwerpen voor schalen en vazen van glas. Als "Savoy"-vazen wonnen ze prompt de eerste prijs bij een ontwerpwedstrijd die destijds door de fabriek "Karhula-iittala" werd uitgeschreven. Deze wedstrijd diende ter selectie van de stukken die Finland zouden vertegenwoordigen op de Wereldtentoonstelling in Parijs in 1937. Tegenwoordig is het bijna niet voor te stellen welke impact de "Savoy"-vaas ooit heeft gehad. Toen iittala de vazen presenteerde op de Wereldtentoonstelling van 1937 in Parijs, stond hun mysterieuze vorm in schril contrast met het gangbare, op machineproductie gerichte denken van die tijd. Elke Aalto vaas wordt ook vandaag de dag nog mondgeblazen bij iittala. Hierbij kan iittala rekenen op de expertise en kennis van zijn vakmensen, die zorgvuldig zorgen voor de individuele vorm van elke bloemenvaas: de vaas gaat door niet minder dan zeven handen voordat deze de naam van zijn ontwerper Alvar Aalto verdient. Wat de maker destijds inspireerde tot de golvende vorm van zijn vazen blijft ondoorgrondelijk – maar sluit volledig aan bij Alvar Aalto's algemene uitspraak dat "vorm een mysterie" is. De verschillende prijzen van de vazen ontstaan niet alleen door de verschillende breedtes en hoogtes van de vazenobjecten, maar ook door het gebruik van bijzondere materialen en kleurpigmenten om de transparantie te behouden.