Met zijn mooie, zandkleurige vacht en de penseeloren lijkt het schattige karakaljong bijna op de grote karakals in de savanne en is het perfect gecamoufleerd. Jagen doet hij nog niet, dat laat hij met een gerust hart aan zijn moeder over. Ondertussen wacht hij in de schuilplaats van een rots. Of wie biedt hem anders onderdak?.