Achtergrond
Project Halve Marathon: Bedankt voor de kou, Duitsland!
van Claudio Candinas
Badkamer smaak: Als de toiletbril zelfs te lelijk is voor het toilet
11-4-2025
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Reto Hunziker
Onlangs heb ik de miskoop van mijn leven gedaan: een veel te opzichtige wc-bril. Wat nu? Terugsturen? Dat is niet zo gemakkelijk voor een overdenker en people pleaser zoals ik. Daarom koos ik voor de ingewikkelde optie.
Crap, wat heb ik gedaan? Dat waren mijn eerste gedachten toen ik de verpakking opende. En zelfs toen het item op de schaal was gemonteerd (het kan zijn dat alles in de tussentijd was veranderd), dacht ik alleen maar: Wow! Crap!
Toen lag de nieuwe toiletbril glimmend op mijn toiletpot. Iets tussen fel turquoise en snoepgroen in. En opeens besefte ik dat het te veel was - te veel wansmaak. Maar dat was eigenlijk het idee erachter.
Maar nu was het nog maar een enkel, kleurrijk contrapunt. Ik wilde er een ensemble van maken. Waarom zou ik het niet combineren met de toiletpot? Vooral omdat de toiletbril van de vorige huurder wel goed was, maar ook een beetje raar omdat er een batterijhouder in zat en een ingebouwd lampje, dat al heel snel niet meer werkte. Ik had echter geen behoefte aan een toiletbril zonder licht (zelfs niet met licht, eigenlijk), en ik zit sowieso graag op mezelf.
Mijn motto: Het past
Daarnaast is klagen te veel moeite voor mij (al People Pleaser). Ik moet me echt ongemakkelijk voelen om iets te ruilen. Maar toen ik nu de opzichtige wc-deksel, die online zo goed bij de kleur van het douchegordijn had gepast, in de totale context van de badknop-badkamer zag, kreeg ik een kriebelend gevoel. Net als toen ik een kind was en per ongeluk de vaas van mijn moeder met een tennisbal van zijn sokkel stootte.
Of toen ik een plank die ik net had gekocht en die ik speciaal had opgemeten (of in ieder geval dacht dat ik dat had gedaan) op mijn kledingkast wilde hijsen en hem niet helemaal onder het plafond kreeg. De plank kwam toen ergens anders terecht.
Maar toiletbrillen kunnen nergens anders heen, die horen uitsluitend op het toilet (hoewel ik graag alternatieven en suggesties voor herbestemming in overweging neem).
Van confirmation bias naar vermijdingstactieken
En veel ervan klopte - eigenlijk het meeste: de functie van de toiletbril was onbeperkt. Alleen de kleur! Zo excentriek, zo pretentieus. Het schreeuwt: "Wow, kijk mij nou! Ja, ik zie er expres zo uit. Mijn eigenaar heeft er veel aandacht aan besteed." En ik denk: "Wat dacht ik wel niet?"
En toen ik het deksel eraf schroefde, sloeg de "sunk cost fallacy" toe: Nu heb ik het al besteld, betaald en gemonteerd. Als ik het terugstuur, moet ik het helemaal opnieuw doen. En ik heb er ook al op gezeten.
Geconfronteerd met dit dilemma heb ik de vermijdingstactiek aangenomen: ik wacht gewoon af. Misschien vind ik het leuker en past het beter. Misschien ga ik het na verloop van tijd steeds mooier vinden (ja, ik weet dat ik tegen mezelf lieg). Of misschien wordt de kleur lichter, wie weet. Misschien neemt de badkamer op magische wijze het deksel over en wordt alles harmonieus en goed.
Spoiler: Dat gebeurde niet. Dagen en weken gingen voorbij. De wc-bril deed wat hij moest doen. Maar elke keer als ik de badkamerdeur opende, herinnerde dit opzichtige stuk me eraan dat het niet op zijn plaats was - alleen al qua kleur. Om precies te zijn: op zichzelf is de toiletbril qua kleur erg misplaatst. Maar in combinatie met het douchegordijn was er weinig voor nodig geweest om het passend te maken.
Of was het gewoon mijn perceptie? Op het scherm had ik me immers al voorgesteld dat het een geweldige combinatie zou zijn. Ik vroeg om second opinions en hoopte op wat aanmoediging. "Oh, ik denk niet dat het zo slecht is" - zoiets. In plaats daarvan kreeg ik de vernietigende bevestiging: "Helemaal niet" - zomaar.
Te koop: werkende toiletbril
Dus ik zei tegen mezelf "Fuck it!" - in de waarste zin van het woord (nou ja, ik fuck it niet direct, maar ik fuck it wel) - liet hem een tijdje zitten tot ik er echt niet meer tegen kon - en bestelde een beige toiletbril van hetzelfde merk (functioneel valt er niets op aan te merken). Nu heb ik een werkende toiletbril van hetzelfde merk.
Nu heb ik wat ik beschouw als een harmonieuze ouderwetse badkamer met een onopvallend toiletdeksel - en een extra toiletbril op speed (ik denk dat als toiletbrillen tegen drugs konden, de mijne waarschijnlijk op speed zou staan), die ik niet langer nodig heb. En omdat ik daar allesbehalve blij mee ben en het hier heb rondgebazuind, wil ik deze wc-brillen een gepast afscheidscadeau geven - en ze met veel tamtam weggeven.
Daarom: roep maar!
Omslagfoto: Reto Hunziker
Coach en freelance journalist, patchworkvader, sportamateur, natuurliefhebber, fan van koppeltekens.
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Alles tonen
