"Ik snap het". Een zin die zelden in me opkomt als ik met technologie te maken heb. Vooral toen ik onlangs de eigenaar werd van mijn eerste Apple apparaat. Ik vertel over mijn overstap van Android naar iOS en wat ik van mijn nieuwe iPhone 14 Plus vind.
Eerste stappen
Praat tegen mij
Humdrum
Het is me nog steeds niet gelukt om het alarm stiller te krijgen. Hé Apple, hier heb je gratis een nieuwe hippe marketingslogan voor de iPhone: "Van slapend naar klaarwakker in 0,1 seconde". Sinds ik in de ban ben, staat mijn buurman waarschijnlijk tegelijk met mij op - of hij nu wil of niet.
Klop, klop?
WhaaaaaatsApp
Het duurt ook even voordat ik weet hoe ik binnen een (groeps)chat op een trefwoord moet zoeken. Waar mijn Huawei rechtsboven in de geschiedenis een begrijpelijk, idioot vergrootglas had voor zoekopdrachten, moet mijn Apple-savvy collega me er eerst op wijzen dat de zoekfunctie zich pas openbaart als ik direct op het contact klik.
Waardig oud worden
Verdict: nog steeds een lekkere Apple
Niet in de stemming voor Apple en geel is ook niet jouw ding? Jan Johannsen kan je vertellen welke smartphones bijzonder populair zijn op onze techredactie.
Hoi, aangenaam kennis te maken. Ik ben een tech noob - wat snel een probleem wordt in onze digitale wereld. Hoewel ik ervan afhankelijk ben, kan ik niet enthousiast worden van technologie en zie ik het als een ingewikkeld, noodzakelijk kwaad. Tot nu toe heb ik mijn smartphones vooral gekozen op basis van de prijs en heb ik alleen low-budget apparaten gebruikt. Een iPhone zat daar niet bij - tot nu. En de overstap naar Apple heeft me wat tijd en vooral zenuwen gekost.
Apple gaat geel in zijn 14 modellenlijn. Bron: Maike Jensen
Geel, groot en met de pracht en praal van een nog onaangeroerd toestel stond de iPhone 14 Plus vier weken geleden op mijn bureau. Mijn werktelefoon. Als ik een nieuwe speler in het iOS-spel wil zijn, dan moet ik gaan voor de meest onverwachte kleur die Apple in de 14-serie te bieden heeft. En zo kwam de zon op tussen mijn handen terwijl ik het apparaat heen en weer draaide. Onze collega Martin Jungfer vroeg onze lezers trouwens waar de gele iPhone hen aan doet denken en welke kleuren vooral populair waren.
Onafhankelijk van de opvallende kleur is het toestel een behoorlijk onhandig apparaat en weegt het ruim 30 gram meer dan mijn vorige Huawei. Geen wonder met alle functies die de iPhone 14 Plus je voorschotelt: een 6,7-inch Super Retina XDR-scherm met OLED-technologie voor scherpe contrasten, breukvast glas, een 12-megapixel hoofdcamera voor betere foto's bij weinig licht, een frontcamera met autofocus en een groter diafragma voor mooiere selfies. En last but not least is mijn nieuwe telefoon - tromgeroffel alsjeblieft - waterdicht. De enige functie die in één woord zegt wat hij doet.
Als smartphone is deze gele Apple dus veel "bedrevener" dan mijn oude model. En natuurlijk in een heel andere prijsklasse dan mijn vorige refurbished Huawei-toestel. Dat overigens vol staat met foto's en gegevens van de afgelopen vier jaar. Ik maak me een beetje zorgen dat deze niet op de iPhone terechtkomen. Maar wat blijkt, mijn angst is ongegrond. Apple begeleidt me nauwgezet bij het instellen van een nieuw apparaat en ook de gegevensoverdracht werkt prima. De overdracht tussen beide smartphones duurt ongeveer een half uur en mijn meer dan 4000 foto's komen aan op hun nieuwe gele thuis. Toegang tot oude apps en accounts is ook meestal ongecompliceerd ondanks de verhuizing. En dit over de grenzen van twee besturingssystemen heen. Ik ben weggeblazen.
Dit ding wil zeker opvallen! Tenminste, dat is mijn eerste indruk van de iPhone. Want in tegenstelling tot wat ik gewend ben van mijn oude Huawei, licht het scherm fel op zodra ik hem een klein beetje optil of in welke richting dan ook beweeg. Het is alsof de telefoon praat en me permanent een onvrijwillig gesprek oplegt. Pling, heb je iets nodig? Pling, wat wil je? Je berichten controleren? Iemand bellen? Pling, Facetime? Tot ik eraan gewend ben dat mijn iPhone zichzelf actief naar voren schuift, durf ik hem nauwelijks te bewegen, tenzij het echt nodig is.
Het is de eerste nacht ook behoorlijk opdringerig en houdt me wakker. Ik kan er maar niet achter komen hoe ik het kan dempen. Op mijn oude toestel was er maar één volumeregelaar, die de hele telefoon het zwijgen oplegde. Dit ging gepaard met de instellingen "Aan", "Trillen" en "Uit". Als ik dat wilde, werd mijn oude telefoon met een klik stil. Niet zo op een iPhone. Ondanks dat het volume helemaal naar beneden staat, zoemt en meldt hij vrolijk wanneer ik een WhatsApp ontvang. Half slapend heb ik geen zin om de oplossing voor het probleem te googelen. Pas de volgende dag kom ik erachter dat "Niet storen" of "Slaapstand" in de instellingen me een welverdiende nachtrust kunnen bezorgen.
Meer dan genoeg keuze. Bron: Maike Jensen
Ik miste aanvankelijk ook een aantal functies. Ik werk in het dagelijks leven bijvoorbeeld veel met schermafbeeldingen. Of het nu gaat om een route in Maps, busverbindingen, menu's, prijscatalogi of wat ik nog meer tegenkom op het wereldwijde web, een screenshot zegt meer dan duizend woorden. Op mijn Huawei ging dit met een korte dubbele tik van de vinger tegen het scherm. Mijn iPhone reageert hier niet op. Hoe wanhopig en weemoedig ik ook tik. Dit gele Apple kan behoorlijk meedogenloos zijn. Maak je geen zorgen, ik heb inmiddels de juiste sneltoets gevonden.
Ah ja, mijn dagelijkse communicatiemiddel en de app waar ik waarschijnlijk het grootste deel van mijn dag mee doorbreng, afgezien van Insta en Tinder: WhatsApp. Ook hier moesten hordes worden genomen en gaten in mijn kennis worden opgevuld. Zo kan ik nog steeds niet overweg met de behoorlijk hardnekkige autocorrectie, die me graag betuttelt in zowel spelling als woordkeuze. De cursor is ook vervelend. Als ik op mijn oude telefoon een typefout of vergissing in het midden van een woord maakte, kon ik de cursor met een gerichte klik naar die plek verplaatsen en de oneffenheid wissen. De iPhone markeert direct het hele woord. Ik kan alleen op een bepaalde plek komen als ik ingedrukt houd en de cursor daarheen beweeg. Nogal onpraktisch, vind ik.
In het contact zelf staat rechtsboven een zoekfunctie. Bron: Maike Jensen
Een ander ding dat me in eerste instantie echt irriteert is dat er blijkbaar geen manier is om je eigen selfies te verbeteren zonder een extra app. Op mijn oude toestel vond ik het leuk om mijn tanden wat op te fleuren en eventueel puistjes te retoucheren... Nou, dankzij de iPhone moet ik dapper en onvrijwillig bij mijn natuurlijke schoonheid blijven staan. Met donkere kringen onder mijn ogen en soms de eerste beginnende rimpels. Toch is nederigheid gezond. Bedankt, Apple.
De aanvankelijke chaos is nu veranderd in gematigde iOS-competentie die goed genoeg is voor dagelijks gebruik. Ik kan nu met trots zeggen: Ik snap het. Mijn eerste Apple-proef ging goed, ook al had het aanvankelijk een bittere nasmaak. Ik geniet nu van de veel grotere opslagruimte, een verbeterde camera, een batterij die werelden sterker is en andere extra's die me voorheen onbekend waren. Maar dit zijn natuurlijk geen unieke verkooppunten van Apple. Ik bedoel, de meeste smartphones zouden er waarschijnlijk fantastisch uitzien in vergelijking met een goedkoop toestel van vier jaar oud.
