

De keuken renoveren: Wat ik wilde dat ik van tevoren had geweten

Werkblad, gootsteen, vloer: Het opgloeien van mijn keuken duurt een eeuwigheid. Een kleine rant met vier en een half inzicht.
Ik heb mijn «oude» huurwoning gekocht. Eindelijk kan ik alles organiseren zoals ik wil. Ik ken ook vakmensen. Dus niets mag de opknapbeurt van de keuken in de weg staan, toch? OF?!

Planning? Vergeet het maar!
Ik ben iemand die iets plant en het dan uitvoert. Helaas werkt dit maar matig zodra er andere vakmensen bij betrokken zijn. De chaos begint bij de gootsteen.
Het eerste aanrecht is sale. Natuurlijk realiseert de fabrikant zich dat pas vijf dagen nadat ik mijn bestelling heb geplaatst. De tweede spoelbak arriveert met een dikke barst. Ik krijg gratis een vervangend product, maar alles duurt al veel te lang. Of is het altijd zo? Ik voel me in ieder geval net Asterix en Obelix op jacht naar de A38 pas.
Waarom heb ik niet bij Galaxus besteld? Omdat het assortiment in de EU op dit moment helaas nog te klein is. Overigens kwam ik uit bij een model dat erg lijkt op deze.

Volgende bouwplaats: het werkblad. Ik ben al lang fan van een houten look. Maar helaas heeft mijn inbouwkeuken een speciale afmeting: hij is 70 centimeter diep - en niet de standaard 60 centimeter voor Duitsland. Daardoor kan ik het werkblad niet rechtstreeks bij de bouwmarkt kopen, maar moet ik het bestellen, want het is maatwerk en zo. Levertijd: minstens tien weken. Nee, dank je wel.
Mijn vakman stelt voor om in plaats daarvan het bestaande werkblad te verven. Het zal er niet uitzien als hout, maar het oude werkblad zal er tenminste weer goed uitzien. Ok. Ik kies een kleur, een mooie grijsbruine met een iets roodachtige ondertoon. Denk ik. Want als de vakman aan de slag gaat, is mijn eerste reactie: «Oeps, dat is veel meer roze dan ik dacht.»

Een vriend die ik op de hoogte houd via Whatsapp gaf commentaar: «Dus om maar kleine veranderingen aan te willen brengen, dit is echt lastig.»
Een sifon heet een sifon omdat ... hij sijpelt
Wat gaat er onder de gootsteen? Dat klopt, een sifon. Je weet wel, dat gebogen ding dat de afvoer van de gootsteen met de muur verbindt. Mijn sifon druppelt bij elke hoek. Bovendien loopt het vuile water terug in de vaatwasser. Bah.
Een snelle zoektocht op internet leert dat veel sifons van een bekende Zweedse meubelzaak onpraktisch zijn en vervangen moeten worden door een bouwmarktmodel. Hmpf. Waarom vertelt niemand me dit van tevoren!

Woninginrichtingscentrum: vriend en vijand tegelijk
Daarom bevind ik me op een zaterdagmiddag in een overvolle bouwmarkt. Een geïrriteerde medewerker maakt een praatje met me op de sanitairafdeling: «Wat zoek je?» Ik: «Ik word gek van mijn Ipiiiiiieeeep sifon. Ik heb een nieuwe nodig.» Zij: «We hebben niets dat past op Ipiiiiiieeeep. De Zweden hebben andere afmetingen.» Ik, nu in de winkelmodus: «Ja, die hebben ze wel. Op hun website staat dat een drie-en-een-half-inch zeefventiel en een standaard hevel zullen werken. Ik wil het uitproberen.» De medewerkster rolt met haar ogen en reikt woordeloos in het schap. Meisje, ik voel je.
Terug thuis kruip ik onder de gootsteen en monteer de nieuwe sifon. En dan de verrassing: hij past en er druppelt niets meer! Yesss, eindelijk een gevoel van prestatie.
Als ik bij Galaxus in Zwitserland had kunnen bestellen, was dit het model van mijn keuze geweest.
80 procent is de nieuwe 100 procent
De verkoper schenkt de nieuwe vloer in de keuken aan mijn flat. En natuurlijk staat ook dit project onder een slecht gesternte. De fabrikant van de favoriete vinylplanken is failliet. Ik geloof nu dat mijn keuken vervloekt is. We kunnen tenminste andere planken vinden die er hetzelfde uitzien. Toch blijft het een compromis. Maar omdat ik langzamerhand geen energie meer heb om boos te worden, laat ik de vloer leggen door de vakman en kijk ik niet te nauw.
Het feit dat de man vergeten is de panelen aan de onderkasten vast te klikken, stoort me niet eens. Ik weet nu hoe mijn keuken eruitziet vanuit het perspectief van een kikker en doe het zelf zo goed mogelijk.
Wat lang meegaat...
... is nog steeds niet af. Er zou hier eigenlijk een mega chique after foto moeten staan. Maar de werkman die het tweede werkblad zou plaatsen is ziek. Dus alles is weer uitgesteld.
Ik heb er ook geen zin meer in. Noch voor de keuken glow-up, noch voor dit artikel. Ik woon al zeven weken op een bouwplaats. Ciao.
Wat heb jij meegemaakt tijdens het verbouwen? Laat het me weten in de comments!


Als kind werd ik gesocialiseerd met Mario Kart op de SNES, voordat ik na de middelbare school in de journalistiek belandde. Als teamleider bij Galaxus ben ik verantwoordelijk voor het nieuws. Trekkie en ingenieur.