
Review
"Super Mario Party Jamboree" - Switch 2 upgrade in beeld
van Michelle Brändle
Nintendo's experimentele rolstoelbasketbalspel maakt indruk met zijn ongebruikelijke muisbesturing en doet denken aan "Rocket League". Helaas is er niet veel spannends te beleven in de saaie en grijze wereld van "Drag X Drive".
Het was misschien wel het grootste «WTF-moment» tijdens de Switch 2 presentatie in april. Naast bekende gezichten zoals Mario, Donkey Kong of Kirby, introduceerde Nintendo een compleet nieuw spel: «Drag X Drive». Een voor Nintendo-standaarden gruizig uitziend spel met basketbalspelende robots in rolstoelen. Gewoon: WTF.
Ik heb dit vreemde multiplayerspel uitgebreid getest en ben teleurgesteld. De dubbele muisbesturing is verdomd cool en de online wedstrijden zijn vaak spannend. Maar ondanks de solide gameplay biedt de titel weinig dat me op de lange termijn verslaafd houdt aan de Joy-Con 2 controllers.
Om de rolstoelrobots in «Drag X Drive» te besturen, gebruik ik beide Joy-Con 2 controllers in muismodus. Om vooruit of achteruit te rijden, sleep ik de muizen tegelijkertijd naar voren of naar achteren op een vlakke ondergrond. Ik voel het gerammel van de spaken in de controllers alsof ik een echte rolstoel bestuur. Het voelt ongelooflijk cool. Om naar links of rechts te gaan, duw ik gewoon een van de controllers naar voren of naar achteren.
Ik gebruik de schouderknoppen om langzamer te gaan en de bal naar mijn teamgenoten te spelen. Als ik de bal in de basket wil gooien, til ik één hand op en imiteer ik een werpbeweging. Om te voorkomen dat een tegenstander de bal gooit, til ik beide handen op en blokkeer. Als alternatief ren ik met mijn rolstoel frontaal op de tegenstander af om de bal van hem af te pakken.
Het duurt even voordat ik gewend ben aan de vreemde besturing. Ik passeer voortdurend blootliggende ballen of tegenstanders of stuur te veel omdat ik een Joy-Con 2-controller te veel beweeg. Mijn handen verkrampen ook omdat ik niet weet hoe ik de minicontrollers het beste kan vasthouden.
Na een paar trainingen tegen bots en online wedstrijden tegen echte tegenstanders voel ik me zekerder in de virtuele rolstoel. Ik probeer ook trucjes uit. Ik blijf in de half-pipe onder de basket racen, opstijgen en de bal in de basket dunken als een verdomde robot basketbal rolstoelprofessional. Het voelt geweldig - ondanks de kramp in mijn handen af en toe.
De steile leercurve en de inspannende heen-en-weerbewegingen van de controllers zullen niet voor iedereen geschikt zijn. Het kan ook frustrerend zijn om een geschikte opstelling te vinden voor de dubbele muisbesturing. Hoewel Nintendo beweert dat de Joy-Con 2 muizen ook op broekspijpen bediend kunnen worden, werkt dit in de praktijk maar matig met «Drag X Drive»: De inputs worden onnauwkeurig opgevangen.
Mijn opstellingstip: ga op de bank zitten met twee muismatten - één links en één rechts. Of met de Switch 2 in tabletop-modus op het bureau op kantoor - maar ook met een muismat, anders slijten de schuifjes op de controllers snel door de constante wrijving.
Het hoogtepunt van het spel zijn ongetwijfeld de spannende online wedstrijden tegen echte tegenstanders - tegen willekeurige vreemden of met vrienden. Het is jammer dat ik niet specifiek met vrienden tegen willekeurige tegenstanders kan spelen.
Tijdens de testfase heb ik talloze ontmoetingen meegemaakt die op het nippertje eindigden. Met alle snelle en stuiterende voertuigen en de enorme bal heb ik het gevoel dat ik terug ben getransporteerd naar mijn «Rocket League» dagen.
Ik vind vooral het puntensysteem leuk. Normale korven leveren 2 punten op, treffers buiten de driepuntslijn 3. Als ik een trucje uithaal bij het schieten, zijn er bonuspunten achter de komma. Een mooie halfpipe basket levert 2,1 punten op in plaats van 2. Een ver schot terwijl ik spring met de rolstoel levert me 3,2 punten op in plaats van 3.
Dus ik ben constant aan het afwegen of het de moeite waard is om mezelf voor de gek te houden bij het schieten (wat vaak fout gaat) of dat ik liever op safe speel en normaal schiet. Het risico is het vaak waard, want ik maak vaak wedstrijden mee waarin de cijfers achter de komma bepalen of ik win of verlies.
Er is helaas geen progressiesysteem in de online wedstrijden. Ik blijf tegen willekeurige tegenstanders spelen en speel niets vrij - geen cosmetische items, geen upgrades voor mijn rolstoel, helemaal niets. Er zijn ook geen rangen die ik kan beklimmen om het tegen betere spelers op te nemen. Ik mis een overkoepelende structuur, een doel waar ik naartoe kan werken. Dus de motivatie verdwijnt snel - ondanks de succesvolle gameplay-kern.
Naast de traditionele 3v3-wedstrijden kan ik online ook meedoen aan twee minigames. In racebanen race ik tegen andere spelers en in «Rebound Randale» rent iedereen achter een basketbal aan. Van geen van beide raak ik ondersteboven.
Als ik niet met anderen wil spelen, kan ik ook in mijn eentje verschillende uitdagingen aangaan die verspreid zijn over de spelwereld. Er liggen parcoursen met kegels, springwedstrijden en halfpipe-uitdagingen op me te wachten. Als ik een uitdaging met succes voltooi, ontvang ik trofeeën waarmee ik cosmetische voorwerpen kan vrijspelen. Er staat me niet veel te wachten. Er zijn alleen helmen te winnen die het uiterlijk van mijn robot minimaliseren.
Het visuele uiterlijk van het spel is ook niet overtuigend. «Drag X Drive» draait soepel, maar ziet eruit als een Switch 1 spel. Daarnaast ziet de hele spelwereld er ongewoon saai uit voor een Nintendo-spel met overheersende grijstinten. Het basketbalveld en de uitdrukkingsloze robots zien er koud en zielloos uit.
Ok overdrijf ik? Misschien wel. Maar kijk eens hoe «Arms» eruitzag. Een vergelijkbaar experimentele multiplayer-titel die werd uitgebracht bij de lancering van de Switch 1. Ook al was het spel niet perfect, het had die Nintendo-magie die ik volledig mis in «Drag X Drive». Dat bepaalde iets, die charme die me aan de controller gekluisterd houdt.
Zonde, want de succesvolle gameplaykern verdiende absoluut een mooiere presentatie en meer content voor langdurige motivatie.
«Drag X Drive» verschijnt op 14 augustus 2025 voor de Nintendo Switch 2. Het spel is mij door Nintendo ter beschikking gesteld voor testdoeleinden.
De ongebruikelijke basis voor de gameplay van "Drag X Drive" is overtuigend. Het is leuk om in een rolstoel met de muisbesturing over het basketbalveld te zoeven en spectaculaire baskets te schieten - ook al krijg ik daarbij soms kramp. De spannende online wedstrijden tegen echte coureurs zijn het hoogtepunt van het spel.
Afgezien daarvan biedt de titel weinig argumenten voor een aankoop. Ongeïnspireerde extra content, een gebrek aan een progressiesysteem en de saaie beelden zorgen ervoor dat het spel soms zielloos aanvoelt. Ik mis de typische Nintendo-magie. Dus zelfs voor 20 frank of euro kan ik het spel niet aanbevelen - tenzij je echt de ingenieuze besturing wilt uitproberen.
Pro
Contra
Mijn liefde voor videospelletjes ontstond op vijfjarige leeftijd met de originele Gameboy en is in de loop der jaren met sprongen gegroeid.