Een betaalbaar Garmin horloge blijkt een motivator te zijn
23-9-2025
Vertaling: machinaal vertaald
Mijn plan werkte. Opnieuw voltooide ik een halve marathon in minder dan twee uur. Ik werd geholpen door een van de goedkoopste horloges van Garmin.
Hoewel ik een overtuigd Apple Watch gebruiker ben, ben ik in juli van de wagen gevallen: sindsdien draag ik een Garmin om mijn pols. Naast de Apple Watch natuurlijk. Het gebeurde als volgt: Mijn motivatie voor hardlopen was langzaam maar zeker afgenomen, soms was het te warm, soms zei ik tegen mezelf dat ik liever een goed boek las. De curve in de app «Fitness» van Apple ging langzaam omlaag. Ik realiseerde me wat dit betekende tijdens een 10-kilometerloop in de ZKB Zürilauf Cup. Ik sleepte mezelf naar de finish met een teleurstellende tijd. Ik kon zo niet doorgaan, ik moest iets doen aan de traagheid!
Ik herinnerde me een Garmin hardloophorloge, model Venu, dat ik jaren geleden gebruikte. Voordat ik een Apple gebruiker werd. De herinnering was positief, dus kocht ik een huidig model om weer meer te gaan hardlopen. De topmodellen getest door collega Siri. Ik wilde toch niet veel geld uitgeven en ging voor het instapmodel, de Forerunner 165.
Ik was verbaasd over wat je krijgt voor relatief weinig geld: een OLED-kleurenscherm met aanraakfunctie, praktische knoppen, sensoren voor hartslag, temperatuur, hoogte, versnelling, omgevingslicht, een kompas en plaatsbepaling via GPS, Glonass en Galileo. En dit alles met een batterijduur van elf dagen. Klinkt indrukwekkend, maar dat wordt aanzienlijk minder als er tijdens het hardlopen constant locatiegegevens worden opgevraagd. Desondanks: de batterij gaat gemakkelijk een week mee met drie of vier trainingen.
Met Forerunner naar de halve marathon
In de test wil ik vooral uitvinden hoe goed en nuttig de sensoren van de Forerunner zijn en hoe hij me voorbereidt op een halve marathon. Hiervoor gebruik ik de optie om een Garmin Run Coach plan te maken. Ik voer een paar gegevens in zoals lengte, geslacht en gewicht en bepaal de tijd die ik nodig wil hebben om de 21,1 kilometer te voltooien. Er zijn nog tien weken tot het evenement. In de app definieer ik de dagen waarop ik kan en wil trainen.
Het trainingsplan wordt op basis hiervan voor mij berekend. De eerste activiteit is een graded run. Ik moet telkens tien minuten in het opgegeven tempo hardlopen. Waarbij tempo ... ik jog normaal gesproken nooit zo langzaam. Het horloge piept constant en waarschuwt me dat ik te snel ga. Ik zie ook een groen vlak op het display waar mijn tempo zou moeten zijn. Als het pijltje te ver naar rechts staat, ga ik langzamer.
Voorbereiding in fasen
Het bereiken van het doeltempo blijft de grootste uitdaging in de dagen daarna. En terecht, het is echt belangrijk, want zoals elke hardloper weet: alleen wie langzaam kan lopen, kan echt snel lopen. Mijn tien wekenplan bevat verschillende fasen. Ze heten:
- «Basis» met als doel de aerobe conditie te verbeteren
- «Build» met een verhoging van de intensiteit om de aerobe zone te verbeteren
- «Max.» is de «piekprestatiefase» en duurt iets minder dan drie weken; hier ligt de nadruk op de anaerobe zone met sprints en veel intervallen.
- «De training verminderen», d.w.z. het trainingsvolume verminderen maar de intensiteit behouden; dit vermindert ook de kans op blessures.
- «Target day event» voor de wedstrijddag, de kortste fase met één dag.
Ik loop wat Garmin me opdraagt en in de kalender zet. Soms een ontspannen half uurtje, soms een sessie met scherpe intervallen, soms een lange duurloop. En ik accepteer dankbaar de paar hersteldagen.
Na twee weken voel ik het effect al. Ik voel me weer net zo fit om hard te lopen als een paar jaar geleden. De Garmin app ondersteunt me met een psycho-boost. Het gebruikt de gegevens van mijn afgeronde trainingen om een tijd te berekenen die ik op 20 september, de dag van mijn halve marathon, zou kunnen halen. Het berekent ook een «fitnessleeftijd». Dit is erg vleiend, want het algoritme schat me op 38 jaar in plaats van de 47 op mijn ID-kaart. Redactiecollega en sportvriend Olla is officieel maar vier jaar jonger dan ik. Zijn «fitnessleeftijd» is 20. Of zijn algoritme draait of hij heeft thuis een fontein van jeugd.
Meer en meer trainen
In de eerste drie weken ben ik op vakantie en train ik als een maniak. De streeftijd voor de halve marathon wordt na elke loop beter. In plaats van de gewenste 1:58 uur, krijg ik al snel te horen dat ik 10 minuten sneller zou kunnen finishen. Doel bereikt, denk ik. Ik zou nu minder kunnen trainen, gewoon het niveau op peil houden. In plaats daarvan heb ik nog steeds een dagelijkse taak in mijn agenda - met uitzondering van de twee dagen van de week die ik als trainingsvrij heb gedefinieerd. Garmin geeft me geen pauze.
Ik kan het niet loslaten. Ik vraag Garmin hoe de looptijdprognose en het trainingsplan zich tot elkaar verhouden. Het antwoord komt per e-mail van Laura:
De voorspelde finishtijd is niet je trainingsdoel, maar een prestatievoorspelling die laat zien welk resultaat je waarschijnlijk zou kunnen behalen op basis van je huidige fitnesswaarden.
In de week voor de Greifensee voorspelt de app voor mij een tijd van 1:42 uur, volgens Garmin zou de «zeer betrouwbaar moeten zijn». Ik denk dat deze informatie onrealistisch is. Er zijn dingen zoals hellingen op de route, evenals de warmtefactor, waarvan de ervaring heeft geleerd dat ik er langzamer van word.
De Garmin expert geeft me nog een goed advies: ik moet de doelen in het trainingsplan begrijpen als een «motiverende functie». Het algoritme van het horloge is geprogrammeerd om me te blijven pushen om een beter resultaat te behalen. Altijd veeleisend, nooit vriendelijk.
Gegevensverzameling, zelfs 's nachts
Voor de prestatievoorspelling heeft Garmin toegang tot gegevens die ik produceer terwijl ik het horloge draag. Zelfs 's nachts. Hoe lang en hoe goed ik slaap heeft invloed op het aantal uren dat ik nodig heb om te herstellen na een rondje hardlopen. Garmin is hier niet consequent in: na een lange duurloop gaf het horloge me bijvoorbeeld 39 uur hersteltijd aan, terwijl ik tegelijkertijd nog een training voor de volgende dag op het programma had staan.
Meer functies dan ik nodig heb
De Forerunner 165 is een instapmodel, «klaar voor mijn eerste hardloopdoelen», zoals Garmin schrijft op de eigen website. Dat is bijna te bescheiden, want het sporthorloge kan veel meer. Ik heb de betaalfunctie geactiveerd en gebruikt om te betalen bij de boerderijwinkel, wandelingen opgenomen, de fietstocht naar kantoor, een wandeling in Ticino en een paar zwemtrainingen. Er is nog veel meer mogelijk: van krachttraining tot yoga, de lijst bevat een indrukwekkende 25 soorten sporten. Veel meer dan ik zelfs kan.
Over te veel gesproken: de Forerunner 165 meet me voortdurend van top tot teen. Ik heb veel gegevens één keer bekeken en daarna nooit meer. Voor mij als amateurloper zijn grondcontacttijden, verticale trillingen of loopprestaties in watt maar beperkt interessant. Het is nuttiger om na een training te weten of ik iets heb gedaan voor aerobe of anaerobe prestaties.
De Forerunner 165 is een vast onderdeel van mijn dagelijks leven geworden. Als ik opsta, kijk ik naar de analyse van mijn slaap en de status van mijn «Body Battery».
Zal ik nu rondlopen met de Apple Watch aan mijn linkerhand en het Garmin horloge aan mijn rechterhand? Waarschijnlijk niet. Na de intensieve trainingsfase voor de halve marathon ga ik de intensiteit weer afbouwen. Ik houd de Forerunner om voor de loop, maar doe hem daarna weer af.
Oh ja, ik moet ook vertellen dat ik mijn doel heb bereikt bij de Greifensee Run. Ik heb 1:58 uur getraind en kwam in 1:56:35 uur over de finish in nazomerse temperaturen van 28 graden. Ik weet niet hoe ik tien minuten sneller had kunnen zijn.
Alternatieven: Adidas, Nike en co.
In combinatie met andere Apple apparaten is de Apple Watch de favoriet in mijn huishouden en blijft het mijn go-to smartwatch. Apple probeert al een paar jaar zijn eigen horloge aantrekkelijker te maken voor recreatieve sporters. Maar na mijn Garmin-fase weet ik nu dat er nog steeds iets ontbreekt.
Daarom ben ik op zoek naar begeleide trainingsplannen met een app voor het horloge. Adidas, bijvoorbeeld, vraagt 10 frank per maand voor gepersonaliseerde trainingssessies die zich dynamisch aanpassen aan mijn vooruitgang in de «Running» app.
Ascis biedt de app «Runkeeper» aan voor dezelfde prijs, en Runna is ook in een vergelijkbare prijsklasse te koop, met een jaarabonnement voor 120 frank.
De hardloopcoach op «Nike Run Club» biedt in principe hetzelfde als Adidas. Met één belangrijk verschil: de dynamische trainingsplannen zijn gratis.
Wat is jouw ervaring met Garmin? Loop je maar af en toe hard en ben je tevreden met de Apple Watch (of een andere smartwatch naar keuze)? Of heb je een tip voor een goede app? Laat het mij en de community weten in een reactie.
Conclusie
Mooie slavendrijver om de pols
Garmin weet wat ik als sporter nodig heb: een horloge dat met veel sensoren genoeg gegevens registreert zodat ik er na een run van kan genieten - en gemotiveerd ben voor de volgende training. Ik ben blij met de overdreven optimistische streeftijdvoorspellingen, maar ik neem ze niet serieus.
Ik mis niets aan de Forerunner. Hij is licht en praktisch, de app is uitgebreid maar toch gemakkelijk te begrijpen. Als ik het horloge koop, heb ik levenslang toegang tot verschillende trainingsplannen, waarvoor andere apps meestal zo'n 100 frank per jaar vragen. Dus na twee jaar heeft de investering in de Forerunner 165 zich al terugbetaald. Laten we hopen dat Garmin de voorheen gratis functies niet verplaatst naar het onlangs gelanceerde betaalde "Connect Plus" programma.
Een klein zwak punt is het ontwerp. Het ziet er erg uit als een sporthorloge. Natuurlijk, dat is het ook. Maar het rubberen bandje en het vrij hoge ontwerp zijn 's nachts een beetje ongemakkelijk.
Pro
- Opname van vele sporten
- Motiverende trainingsplannen
- Zeer gemakkelijk af te lezen display
- Uitgebreide gegevens
- Goede combinatie van aanraken en knopbediening
- Gaat vele dagen mee zonder opladen
- Geen extra kosten voor trainingsplannen
Contra
- Onrealistische doeltijdvoorspellingen
- Ontwerp een beetje te functioneel
- Eigen oplaadkabel
Martin Jungfer
Head of Content
Martin.Jungfer@digitecgalaxus.chIk ben journalist sinds 1997. Gestationeerd in Franken, aan het Bodenmeer, in Obwalden, Nidwalden en Zürich. Familieman sinds 2014. Expert in redactionele organisatie en motivatie. Behandelde onderwerpen? Duurzaamheid, hulpmiddelen voor telewerken, mooie dingen voor in huis, creatief speelgoed en sportartikelen.
Deze artikelen kunnen je ook interesseren
32 opmerkingen
later