Uw gegevens. Uw keuze.

Als je alleen het noodzakelijke kiest, verzamelen we met cookies en vergelijkbare technologieën informatie over je apparaat en je gebruik van onze website. Deze hebben we nodig om je bijvoorbeeld een veilige login en basisfuncties zoals het winkelwagentje te kunnen bieden.

Als je overal mee instemt, kunnen we deze gegevens daarnaast gebruiken om je gepersonaliseerde aanbiedingen te tonen, onze website te verbeteren en gerichte advertenties te laten zien op onze eigen en andere websites of apps. Bepaalde gegevens kunnen hiervoor ook worden gedeeld met derden en advertentiepartners.

shutterstock
Achtergrond

Eenzaamheid maakt ziek, alleen zijn helpt ertegen

Olivia Leimpeters-Leth
27-2-2024
Vertaling: machinaal vertaald

In film, kunst en filosofie wordt eenzaamheid gezien als een verblindende bron van inspiratie en inzicht. In werkelijkheid verliezen eenzame mensen echter contact, met ernstige gevolgen voor de gezondheid. En zoals onderzoek nu weet, weerhouden onze eigen hersenen ons er zelfs van om weer sociaal te worden.

McCandless is een van de meest populaire en meest populaire avonturiers ter wereld.

McCandless' tragische einde in eenzaamheid werd later door velen geromantiseerd. Zijn bus werd een bedevaartsoord totdat avonturiers onderweg een ongeluk kregen en het wrak werd verwijderd.

In werkelijkheid is er weinig glorieus aan eenzaamheid. Er is geen buswrak in de woestenij voor nodig - eenzaamheid kan overal ontstaan: In het dagelijks leven en zelfs in momenten van samenzijn.

Johannes Gorbach, projectmanager van het platform tegen eenzaamheid in Oostenrijk, geeft inzicht in de wereld van eenzaamheid, waarom de weg eruit zo moeilijk is en wat de eerste stap kan zijn.

Geen teken van ouderdom: steeds meer jongeren getroffen door eenzaamheid

Als je je vandaag de dag iemand voorstelt die eenzaam is, zie je niet de bruisende jonge avonturier, maar een oude persoon in een verzorgingstehuis. In werkelijkheid is eenzaamheid echter niet iets dat alleen op oudere leeftijd voorkomt

In Zwitserland neemt eenzaamheid volgens de statistieken zelfs af met toenemende leeftijd: terwijl 48 procent van de respondenten in de leeftijdsgroep van 15 tot 24 jaar zich vaak eenzaam voelt, is dat slechts 32 procent voor 65-plussers.

"Eenzaamheid ontstaat in overgangsfasen van de levensloop," zegt expert Gorbach. "De jeugd is zo'n fase: verhuizen, van school veranderen of beginnen met werken - het zijn allemaal veranderingen die het risico op eenzaamheid vergroten." Hij legt uit waarom de focus nu steeds meer op jongeren als risicogroep komt te liggen: "De pandemie heeft dit in de schijnwerpers gezet en eenzaamheid is onder jongeren sterk gedetaboeërd."

Digitalisering en sociale media: Aanjagers van eenzaamheid?

De mate waarin digitalisering, sociale netwerken en smartphones een rol spelen, is momenteel onderwerp van verhit debat in de wetenschappelijke gemeenschap: "Digitale media hebben onze sociale relaties de afgelopen twee decennia aanzienlijk veranderd. In alle leeftijdsgroepen."

Wetenschappers zijn tot verschillende conclusies gekomen over deze ontwikkeling. Volgens een in 2023 gepubliceerd onderzoek is meer tijd doorbrengen op sociale netwerken duidelijk gekoppeld aan een groter gevoel van eenzaamheid.

Een waarschuwingssignaal: Wat eenzaamheid je probeert te vertellen

Hoe beschrijft de wetenschap eenzaamheid? Als een subjectieve, negatieve toestand: "Een waargenomen gebrek tussen de gewenste en beschikbare contacten," zegt Gorbach. Vanuit evolutionair perspectief is het een waarschuwingssignaal, vergelijkbaar met honger of stress: "Het hongergevoel is op zich niet slecht. Het vertelt me gewoon: ik moet op zoek gaan naar voedsel en iets eten."

Eenzaamheid lijkt, net als honger, een oeroud evolutionair programma te zijn. En een volkomen normale menselijke emotie. Het vertelt je: "Je moet weer naar buiten en met andere mensen omgaan."

Geen probleem, denk je, je hebt genoeg contacten opgeslagen op je mobiel. Maar dat alleen is niet de doorslaggevende factor: "We moeten ook de kwaliteit van de relatie als bevredigend ervaren." Daarom kunnen mensen die een relatie hebben of een grote vriendenkring, zich vaak eenzaam voelen. "Deze mensen willen vaak nog diepere vriendschappen waarin ze ideeën kunnen uitwisselen over gedeelde interesses."

Alleen zijn kan een kans zijn, eenzaamheid hier en daar is volkomen normaal. "Het is een menselijke ervaring om eenzaam te zijn. Het wordt problematisch als ik eenzaam ben en geen contacten heb die mijn behoefte aan saamhorigheid of intimiteit bevredigen."

Hoe eenzaamheid de gezondheid schaadt

Eerst: eenzaamheid is geen diagnose of ziekte, maar eenzaamheid kan je wel ziek maken. Als het langer duurt - dus als het chronisch wordt - kan het diepe littekens achterlaten op je gezondheid. Letterlijk.

Het komt erop neer dat dit voor chronisch eenzame mensen een 83 procent verhoogd risico op overlijden betekent - hoger dan sterfte door obesitas of tabaksgebruik.

Hoe eenzaamheid de hersenen verandert

Eenzaamheid beschermt tegen eenzaamheid

In plaats daarvan helpen directe aanbiedingen de getroffenen. Ten eerste is het belangrijk om een manier te vinden om uit een sociaal isolement te komen en contacten mogelijk te maken. Als mensen in je omgeving zich steeds meer terugtrekken uit het sociale leven, kun je ze vergezellen naar het buurtcentrum, het ontmoetingscafé of naar een proefsessie bij de sportclub.

Studies hebben aangetoond: Eenzame mensen zijn minder goed in staat om te synchroniseren met anderen, blikken uit te wisselen of te reageren op een glimlach. Het creëren van potentiële contacten in een begeleide vorm kan helpen om weer kleine positieve momenten met anderen te ervaren en eenzaamheid tegen te gaan.

De expert zegt echter dat de getroffenen het zelf moeten doen. De eerste stap is toegeven dat er iets ontbreekt in hun sociale leven. En om jezelf af te vragen wat voor soort sociale activiteiten je zou willen doen en waar je gelijkgestemden kunt vinden. Het helpt om te beseffen dat niemand immuun is voor eenzaamheid. Gorbach benadrukt: "Het kan iedereen treffen. Het is niet je eigen schuld."

Het verlangen naar eenzaamheid was uiteindelijk McCandless' ondergang. Hij stierf alleen, op slechts een paar kilometer van de dichtstbijzijnde stad, vermoedelijk van de honger. Op de laatste pagina's van zijn dagboek kwam hij tot het late besef: "Geluk is alleen echt als je het deelt."

Omslagfoto: shutterstock

25 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Ik hou van nadrukkelijke zinnen en allegorisch taalgebruik. Slimme metaforen zijn mijn kryptoniet, hoewel het soms beter is recht op het doel af te gaan. Al mijn teksten worden bewerkt door mijn katten. En dit is geen metafoor, want ik geloof dat men het huisdier kan 'vermenselijken'. Als ik niet achter mijn bureau zit, ga ik graag wandelen, speel muziek rond het vuur of activeer mijn vermoeide lichaam door te sporten of naar een feestje te gaan. 


Achtergrond

Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Achtergrond

    We houden van lüft: de zeer Duitse en Zwitserse kunst van het luchten van een kamer

    van Katherine Martin

  • Achtergrond

    "Powerwash Simulator" en co: Waarom we graag saai werk doen in games

    van Rainer Etzweiler

  • Achtergrond

    HORROR! Mijn reis van bang kind naar verstokte gorejager

    van Patrick Vogt