Uw gegevens. Uw keuze.

Als je alleen het noodzakelijke kiest, verzamelen we met cookies en vergelijkbare technologieën informatie over je apparaat en je gebruik van onze website. Deze hebben we nodig om je bijvoorbeeld een veilige login en basisfuncties zoals het winkelwagentje te kunnen bieden.

Als je overal mee instemt, kunnen we deze gegevens daarnaast gebruiken om je gepersonaliseerde aanbiedingen te tonen, onze website te verbeteren en gerichte advertenties te laten zien op onze eigen en andere websites of apps. Bepaalde gegevens kunnen hiervoor ook worden gedeeld met derden en advertentiepartners.

Square Enix
Review

"Final Fantasy VII Rebirth" is alles wat ik me had kunnen wensen

Kevin Hofer
22-2-2024
Vertaling: machinaal vertaald

Na vier jaar wachten is het tweede deel van de "Final Fantasy VII" remake trilogie er eindelijk. Het was het wachten waard. "Rebirth" is gewoonweg prachtig.

Hier findest du alle Versionen des Spiels.

Geniale verhaalproductie

"Rebirth" gaat verder waar het eerste deel van de remake-trilogie met de ondertitel "Remake" ophield. Cloud, Aeris, Tifa, Barret en Red XIII zijn ontsnapt aan de klauwen van Shinra en Sephiroth en zijn op weg naar Kalm. Een klein stadje niet ver van Midgar. Als je "Remake" hebt gemist of niet meer weet wat er is gebeurd, kun je het beste de recap bekijken.

In het introhoofdstuk vertelt Cloud wat er vijf jaar eerder is gebeurd in Nibelheim. Ik ben getuige van Sephiroths afdaling in waanzin. Ik besef waarom de groep deze gek moet achtervolgen en opjagen. Dit hoofdstuk is nog steeds lineair en verschilt niet veel van het eerste deel. De enscenering is echter briljant. Ik heb de indruk dat ik naar een film zit te kijken. Ik word me er subtiel van bewust dat er iets mis is met het verhaal van Cloud.

De verhaallijn is dus bijna perfect. Het wordt me niet rechtstreeks verteld, het wordt me getoond. Ik moet veel interpreteren of blijf soms onwetend. "Rebirth" is grotendeels gebaseerd op het origineel, maar verandert en moderniseert op belangrijke plaatsen. En slaat ook nieuwe wegen in. Want zoals Aeris in de trailers zegt: "De toekomst is niet in steen gebeiteld."

Ik wil niet meer verklappen over het verhaal - behalve: als jarenlange fan ben ik allesbehalve geïrriteerd door de veranderingen. Ik wil heel graag weten wat er nu gaat gebeuren - maar daar moet ik waarschijnlijk nog vier jaar op wachten.

De open wereld biedt vermaak buiten het hoofdverhaal

Bij de chocobo farm kom ik een oude bekende tegen: Chadley uit "Remake". De cyborg materia-onderzoeker is ook ontsnapt uit Midgar en vergezelt me vanaf nu op mijn avonturen. Hij heeft dezelfde functie als in "Remake". Ik kan speciale materia van hem krijgen die me magische of gevechtskwaliteiten geven. Ik kan ook nieuwe espers van Chadley verdienen. Dit zijn krachtige wezens die ik kan oproepen in een gevecht en die me ondersteunen.

Mijn enige kritiek op het ontwerp van de open wereld: de vervelende zendmasten die ik moet activeren om verdere zijmissies en interessante punten op de kaart vrij te spelen. Ik hou niet van dit "activeer dit zodat je dat kunt doen". Niet al deze missies zijn immers altijd hetzelfde. In sommige moet ik verschillende uitdagingen overwinnen, afhankelijk van de regio. Inclusief de Fort Condor mini-game.

Meer afleiding met minigames

Fort Condor is een strategiespel waarin mijn personages worden meegetrokken. Cloud en co. verschijnen dan in hun lompe karaktermodellen, zoals ze bekend zijn uit de originele "Final Fantasy VII". Maar het is zeker niet de enige minigame.

In het kort: "Rebirth" is alleen al voor de minigames het geld meer dan waard.

Het gevechtssysteem blijft trouw aan zichzelf, maar is verstandig uitgebreid

Het gevechtssysteem is weinig veranderd ten opzichte van zijn voorganger. Er zijn meer opties toegevoegd. Het is nog steeds een actief gevechtssysteem. Een activiteitenbalk vult zich als ik aanval of blokkeer. Als die vol is, kan ik gevechtsopties zoals magie, voorwerpen of vaardigheden gebruiken voor mijn personages. De party bestaat uit maximaal drie personages.

Synchrovaardigheden zijn nieuw. Twee personages treden samen op. De aanvallen veroorzaken niet alleen grote schade, maar kunnen ook buffs veroorzaken, zoals een langdurige shocktoestand bij vijanden. Als ik synchrovaardigheden uitvoer met Cloud, verbetert ook de relatiestatus met het corresponderende personage.

Na het gevecht krijgen de personages ervaringspunten en stijgen ze in level. Hun statuswaarden stijgen automatisch. De codes zijn nieuw. Dit is een vaardighedenbord. Ik gebruik het om Cloud, Barret en co. in een door mij gekozen richting te ontwikkelen en nieuwe synchro-vaardigheden te leren.

Natuurlijk kan ik mijn alter ego's ook uitrusten met wapens, bepantsering en accessoires. Deze beïnvloeden de status nog meer. Last but not least zijn er de materia die ik in sleuven op de uitrusting plaats. Deze voorzien me van spreuken, hulpvaardigheden, dagvaardingen en nog veel meer. Over het geheel genomen is het gevechtssysteem complex en kunnen de personages naar wens worden aangepast.

Een visueel verbluffend op het eerste gezicht, en akoestisch sowieso

De wereld van "Rebirth" ziet er fantastisch uit. Ondanks de grootte van het spel zijn er overal details. Marktkraampjes hebben niet talloze keren hetzelfde voorwerp, maar een rijkdom aan uitgestalde voorwerpen. Geen twee bomen in de jungle rond Gongaga lijken hetzelfde. Ik kan zelfs neusharen zien op de personagemodellen.

Ik heb het spel in de kwaliteitsmodus uitgespeeld omdat de prestatiemodus te wazig voor me was. Met de update kort voor de release heeft Square Enix het probleem grotendeels verholpen. De framerate blijft stabiel in de kwaliteitsmodus, zelfs in verhitte gevechten. Ik heb nooit de indruk dat hij onder de 30 frames per seconde zakt.

Zoals gebruikelijk bij "Final Fantasy" is Nobuo Uematsu verantwoordelijk voor de soundtrack. En zoals gewoonlijk is de soundtrack een knaller. Ik blijf de aanstekelijke melodieën neuriën en mijn vrouw ermee irriteren. Het is geweldig dat ik nu verschillende stukken kan spelen in de piano-minigame. Hoewel ik, net als in het echte leven, nooit een concertpianist zal worden in de virtuele wereld.

De personages maken het verhaal

Wat me altijd heeft gefascineerd aan de originele film uit 1997 waren de personages. Natuurlijk, het verhaal over de jacht op Sephiroth is spannend, maar voor mij was het altijd maar bijzaak. Want het verhaal van "Final Fantasy VII" wordt niet voortgedreven omwille van de plot, maar door de gedachten en gevoelens van de personages. De technische mogelijkheden van tegenwoordig tillen het verhaal in "Rebirth" naar een heel nieuw niveau.

Yuffie profiteert in het bijzonder van de "Rebirth" behandeling. In het origineel is ze een optioneel personage dat ik alleen onder bepaalde voorwaarden kan rekruteren. In "Rebirth" dringt ze zich bijna aan me op. Desondanks behoudt ze haar oorspronkelijke karakter, maar krijgt ze aanzienlijk meer diepgang.

Ik vind het niet erg dat Cid en Vincent niet speelbaar zijn. Ze worden zo laat in het spel geïntroduceerd dat het raar zou zijn als ik ze zou kunnen besturen. En nieuwkomers zullen ze toch niet missen.

Hoewel vooral de hoofdpersonages geweldig zijn, ontmoet ik ook vertederende en minder vertederende bekende en nieuwe NPC's. Bijvoorbeeld de onhandige Johnny, die niet gezegend is met een bijzonder groot intellect. Hij wil carrière maken in het hotelwezen. De ambitieuze en manipulatieve Kyrie is ook weer van de partij en probeert het als huurling. Zelfs misdaadbaas Don Corneo maakt weer zijn opwachting.

Van de nieuwe NPC's springt de excentrieke Dio, de manager van het pretpark Gold Saucer, eruit. In het origineel is hij gewoon een gespierde kerel in een zwembroek. In "Rebirth" draagt hij ook een cape - en krijgt hij aanzienlijk meer persoonlijkheid, en niet (alleen) vanwege de cape.

Conclusie: Mijn spel van het jaar

Ik heb lang nagedacht over hoe ik deze recensie zou schrijven. Ik besloot voor een standaard recensie te gaan. Want zelfs als ik hier een meesterlijk essay had geschreven, zou het de game geen recht hebben gedaan. Het team van Square Enix heeft gewoon een meesterwerk gemaakt dat zelfs het origineel overtreft.

Is "Final Fantasy VII Rebirth" het perfecte spel? Nee, er zijn kleine puntjes van kritiek zoals modderige texturen en een of twee irritante gameplay-elementen. Maar dat zijn details. De game is bijna perfect en het is nu al duidelijk: "Rebirth" is mijn game van het jaar.

"Final Fantasy VII Rebirth" is vanaf 29 februari verkrijgbaar voor PS5. Het spel is mij ter beschikking gesteld door Square Enix voor testdoeleinden.

Omslagfoto: Square Enix

34 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Technologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.


Review

Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Review

    Getest "The Outer Worlds 2": het beste wat Obsidian te bieden heeft

    van Domagoj Belancic

  • Review

    "Clair Obscur: Expeditie 33" is mijn JRPG van het jaar

    van Kevin Hofer

  • Review

    Het Chinese Playstation-spel "Lost Soul Aside" slaagt er niet in zijn eigen ambities waar te maken

    van Domagoj Belancic