

Getest: "Sonic Racing: Crossworlds": een geslaagde leuke racer, maar verliest het op de DLC

"Sonic Racing: Crossworlds is niet alleen een solide, leuke racer, maar ook een serieuze concurrent voor Mario Kart. De blauwe egel haalt de Italiaanse loodgieter op sommige gebieden zelfs in.
Sonic en Mario: de eeuwige rivalen. Het toeval wil dat ze na een jarenlange pauze allebei binnen een paar maanden na elkaar een racegame uitbrengen met het woord «World» in de titel. Terwijl Mario de exclusieve releasetitel is voor de Nintendo Switch 2 (lees de geteste recensie van redactiecollega Domagoj lees hier), zal Sonic op alle consoles worden gelanceerd.
Terwijl ik «Sonic Racing: Crossworlds» speel, bedenk ik me dat dit net zo goed een «Mario Kart» spin-off zou kunnen zijn. Hoewel de twee leuke racers in sommige opzichten verschillen, raken ze allebei de juiste pretgevoelens - ook al is het DLC-beleid van «Sonic Racing: Crossworlds» teleurstellend.
Er zijn veel combinaties mogelijk
Dankzij «Mario Kart» hoef ik niet meer in detail uit te leggen hoe een leuke racer werkt. Ik race tegen CPU-gestuurde of echte tegenstanders op kleurrijke circuits. Om de eerste plaats te behalen, stuur en drift ik behendig door de levels. Ik heb ook willekeurige voorwerpen tot mijn beschikking die over het circuit verspreid liggen. Ik kan bijvoorbeeld de top bereiken met een turboboost of een gerichte aanval op mijn concurrenten. Tijdens mijn snelle run verzamel ik ringen, waarvan het totale aantal mijn snelheid bepaalt. Met 100 ringen in mijn inventaris ga ik sneller dan een coureur met 20 ringen.
Na een korte gewenningsperiode bevalt de rijervaring me erg goed. Dit komt vooral doordat ik me op alle snelheidsniveaus zeer snel voel en niet snel wordt afgeremd door klappen van vijanden of mijn eigen rijfouten.

Bron: Sega
Het unieke kenmerk van «Sonic Racing: Crossworlds» zijn de racebanen, die zijn opgebouwd uit verschillende bouwstenen. Ze werken als volgt: Als ik een circuit selecteer zoals «E-Stadium», rijd ik in totaal drie ronden. Ronde één en ronde drie vinden plaats op het geselecteerde circuit, waarbij de muziek in de derde ronde veel intenser wordt en ik in totaal meer ringen en krachtigere voorwerpen kan verzamelen. Andere elementen van het circuitontwerp veranderen ook enigszins. Bijvoorbeeld, dinosaurussen die eerst aan de zijlijn stonden, storten zich in de derde ronde plotseling op de baan, klaar om aan te vallen.
De tweede ronde biedt nog meer mogelijkheden.
De tweede ronde biedt nog meer variatie in het parcours. Ik ga via een portaal door een enorme ring naar een van de 15 dimensies, die de gelijknamige «Crossworlds» vertegenwoordigen. Degene die aan het eind van ronde één op de eerste plaats staat, kiest een kruiswereld tussen twee portaalringen. Dus als ik eerst in een jungle vol dinosaurussen terechtkom, reis ik in de tweede ronde misschien wel door het midden van een casino.

De circuits combineren klassieke weggedeelten voor «normale» karts met watergedeelten voor hovercrafts en luchtdoorgangen voor vliegtuigen. Mijn voertuig verandert automatisch in een kart, hovercraft of vliegtuig, afhankelijk van de situatie.
De karts sturen soepel en profiteren van lange drifttijden die een min of meer krachtige snelheidsverhoging teweegbrengen. Met de hovercrafts daarentegen moet je energie opladen met de driftknop en loslaten voor een flinke sprong. Als ik met de kart of hovercraft over een schans spring, kan ik de analoge stick in een cirkel draaien om een snelheidsboost te activeren als ik land. Hoe meer omwentelingen in de lucht, hoe sterker de boost.
De besturing van het vliegtuig is een beetje anders. Ook hier verzamel ik energie voor een snelheidsboost door te driften, maar de omgekeerde besturing op de Y-as verwart me te veel om mijn tijd in het vliegtuig als intuïtief te ervaren. Na verloop van tijd raak ik er echter aan gewend en maak ik een geslaagde drift zonder uit koers te raken.
De besturing klinkt misschien wat ingewikkeld in de uitleg bij de verschillende voertuigen, maar ze werkt intuïtief en voelt goed aan. Ik leer ze snel. Hetzelfde geldt voor mijn racepartner, met wie ik de modus voor twee spelers heb uitgeprobeerd. Na een beetje uitleg van mijn kant werd hij vanaf de derde race een serieuze concurrent voor me.

Bron: Sega
Varieer dankzij individuele optimalisatieopties
Het coureursveld «Sonic Racing: Crossworlds» heeft ook geen gebrek aan variatie. Als het spel uitkomt, heb je 23 personages uit het «Sonic» universum tot je beschikking. Ze behoren tot een van de volgende vijf types: Handling, Strength, Turbo, Speed en Acceleration.

Het personage dat je selecteert zegt weinig over de race-ervaring. Belangrijker is de kart die je kiest of zelf bouwt uit 45 originele machines. Tijdens het racen verzamel je automatisch tickets. Hiermee kun je nieuwe onderdelen of visuele cosmetica voor je voertuig vrijspelen.
Maar dat is nog niet alles: je kunt ook tot zes gadget slots vrijspelen, inclusief handige gadgets. Hiermee kun je je voertuig nog verder personaliseren. Je kunt je voertuig bijvoorbeeld zo afstellen dat het sneller herstelt van vijandelijke treffers. Je kunt je voertuig ook de mogelijkheid geven om sneller trucs uit te voeren in de lucht, zodat je een hogere snelheidsboost krijgt bij het landen.

De personalisatiemogelijkheden zijn enorm. Je hebt meer dan 70.000 mogelijke combinaties tot je beschikking om je rijervaring aan te passen. Dit maakt «Sonic Racing: Crossworlds» de perfecte speeltuin voor knutselaars die graag experimenteren met dergelijke opties.
De DLC-jungle slaat toe
Terwijl «Sonic Racing: Crossworlds» in eerste instantie alleen «Sonic» personages zal bevatten, zal het vertrouwde rooster worden uitgebreid met nieuwe personages inclusief speciale racebanen en voertuigen. Een goede manier om de levensduur van de game te garanderen - maar helaas ook een gemiste kans om zich positief te onderscheiden van het geldverslindende DLC-beleid van moderne games.
De bestaande 23 personages, 24 racebanen en 15 crossworlds bieden genoeg content in het basisspel om een aantal vermakelijke spelletjes te leveren als leuke racer alleen, online of tegen een groep vrienden. Een fundamenteel concept van «Sonic Racing: Crossworlds» is echter het toevoegen van extra content aan het spel. Sega vraagt je hier echter meestal voor te betalen.
De uitzonderingen zijn personages uit het Sega-universum zoals Ichiban Kasuga uit de serie «Like A Dragon» of Joker uit «Persona 5».

De situatie is anders voor crossover-content: Op de overzichtspagina voor het spel in de Nintendo eShop staan momenteel zes DLC-pakketten van CHF 5,90 per stuk gepland. Dit komt overeen met een trotse prijs van CHF 35,40 in totaal.
Hoewel Nintendo momenteel ook niet het beste prijsbeleid voert, kun je de baanpas voor frank 25 krijgen op «Mario Kart 8 Deluxe». Zonder de crossovers bevat dit misschien niet zoveel interessante personages, maar het bevat wel 48 extra banen voor de racegame. Het ziet er momenteel naar uit dat «Sonic Racing: Crossworlds» aanzienlijk minder extra content zal aanbieden voor de duurdere DLC-prijs. Au.
Waar de afwisseling ontbreekt
In een ander opzicht doet «Sonic Racing: Crossworlds» het ook slechter dan concurrent «Mario Kart»: als het gaat om content die verder gaat dan de klassieke races.
Als je het leuk vindt om om de paar maanden een leuke racer tussendoor te gooien, dan zit je goed met het nieuwe «Sonic Racing». Als je echter op zoek bent naar een afwisseling van de klassieke races alleen of in multiplayer, dan zul je helaas met lege handen komen te staan.
Alleen heb je de klassieke Grand Prix met vier races per ronde, het racepark met verschillende gimmicks en de tijdrit, waarin je je beste tijden kunt overtreffen. Terwijl de Grand Prix en de tijdrit voor zichzelf spreken, biedt het Race Park content die je het beste samen met anderen kunt spelen. Als je hoopt op de laagdrempelige ballongevechten en tikspelletjes uit de serie «Mario Kart», moet ik je teleurstellen. De speltypen in het racepark bestaan uit klassieke races die alleen maar zijn uitgebreid met nieuwe regels.

Drie of twee groepen worden gevormd uit de in totaal twaalf vrouwelijke racers, die een turbobalk vullen door bijvoorbeeld ringen te verzamelen of tegenstanders te rammen. Als de balk vol is, krijgt het hele team voor korte tijd een enorme snelheidsboost. Ook anders dan bij de Grand Prix is de regel dat het rammen van je eigen teamleden zorgt voor een kleine snelheidsboost voor de betrokkenen.
Hoewel deze gimmicks leuk zijn en hun bestaansrecht hebben, kan ik het niet helpen dat ik meer variatie mis in de multiplayermodi.
Wat ik ook graag had gezien is een verhaalmodus met een speciale overwereld en unieke missies op de afzonderlijke circuits. De enige motivatie om de circuits van dichtbij te bekijken zijn de rode munten die erop liggen. Hiermee speel je echter alleen een paar extra kaartjes vrij. Helaas krijg ik hierdoor nooit echt zin om op onderzoek uit te gaan.

In de online modus rijd ik de gebruikelijke races op de bekende circuits, alleen tegen echte mensen in plaats van de CPU. In een lobby van twaalf mensen stem ik op een van de drie circuits, dat vervolgens door het lot wordt aangewezen en waarop de race plaatsvindt.
De modus zou vooral geschikt voor je moeten zijn als je je graag omhoog werkt in het klassement. Beginnend op het niveau «E-» kun je punten verzamelen totdat je de Legend rang hebt bereikt. Onderweg krijg je beloningen zoals gadgets om je voertuig te verbeteren voor elk nieuw niveau dat je bereikt.

Overigens: Sonic kan cross-play worden gespeeld - het maakt niet uit op welk platform mijn vrienden spelen, we kunnen ook samen racen. Ik vind deze functie erg leuk. Vooral omdat ik het kan uitschakelen als dat nodig is.
Rivals en visuals
Na kritiek op het prijsbeleid en het gebrek aan variatie in de racemodi, heb ik toch nog twee positieve punten op «Sonic Racing: Crossworlds».
Ik vind het altijd belonend als ik meer content vrijspeel door Grand Prix-races te voltooien. Dat is ook het geval bij «Sonic Racing: Crossworlds», want er liggen nog twee Grand Prix-parcoursen met nieuwe levels op me te wachten. Maar het tweede punt is nog beter: ik neem het op tegen rivalen in zowel de Grand Prix- als de Race Park-modus.
Dit zijn willekeurig geselecteerde personages die beter en agressiever rijden dan de CPU-concurrentie en die me het vuur aan de schenen leggen. Als ik alle personages een keer versla als rivaal, speel ik een nieuwe coureur vrij. Ik hou ook van de vuilspuiterij aan het begin van elke race tussen mijn personage en hun rivaal. Dat noem ik nog eens fanservice.

Optisch is het spel ook indrukwekkend. De levels zijn kleurrijk, creatief en doen niet onder voor «Mario Kart». Op onderdelen hebben ze zelfs een beslissend voordeel: «Sonic Racing: Crossworlds» verschijnt op alle huidige consoles en pc's. Dit betekent dat de meeste apparaten meer rekenkracht tot hun beschikking hebben om mooiere graphics en een soepelere race-ervaring te leveren dan de «Mario Kart»-exclusieve Nintendo-consoles.
De muziek bestaat uit upbeat remixes van populaire «Sonic» soundtracks. Iedereen die bekend is met de franchise weet dat deze onmiddellijk wordt geassocieerd met een geweldige soundtrack.
Luister maar eens naar de nummers «Apotos» en «Radical Highway», die respectievelijk afkomstig zijn uit de games «Sonic Unleashed» en «Sonic Adventure 2» - geweldig:
«Sonic Racing: Crossworlds» verschijnt op 25 september 2025 voor Switch, Switch 2, PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X/S en PC. De PS5-versie is mij door Sega verstrekt voor testdoeleinden.
Conclusie
"Sonic Racing: CrossWorlds is meer dan waardige concurrentie voor Mario Kart.
De nieuwe leuke racer uit het Sonic-universum staat met "Mario Kart" aan de top van het genre. De races tegen echte tegenstanders en tegen de CPU zijn erg leuk. De CrossWorld-mechanica zorgt voor afwisseling in de races, net als de vele aanpassingsmogelijkheden voor de voertuigen.
Het goede racegevoel blijft zowel in de singleplayer als in de multiplayerspeltypen zoals het racepark of het online spel. Hoewel de individuele races op de circuits meer variatie krijgen dankzij de teamfuncties of de extra regels, zijn er geen verdere entertainmentopties zoals een verhaalmodus of multiplayergevechten.
De crossovers met andere franchises zoals "Minecraft" en "Spongebob Squarepants" bieden ook na de release nieuwe content. Helaas bederft het twijfelachtige prijsbeleid dit punt.
Pro
- Goede rijervaring
- Veel racers uit het Sonic-universum en geplande crossover-personages
- Gevarieerde ontwerpopties voor de voertuigen
- Prachtige tracks met een goede soundtrack
Contra
- Weinig inhoud en speltypen behalve races
- Bedenkelijk DLC prijsbeleid



Ik schreef mijn eerste tekst over videogames toen ik acht jaar oud was. Sindsdien ben ik niet meer kunnen stoppen. De tijd daartussenin besteed ik aan mijn liefde voor 2D Husbandos, monsters, mijn riot cats en sport.
Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.
Alles tonenDeze artikelen kunnen je ook interesseren
Review
"Mario Kart World" getest: een gewaagde nieuwe start die niet overal in slaagt
van Domagoj Belancic
Review
"Donkey Kong Bananza" getest: een 3D-platformgame zo sterk als een aap
van Cassie Mammone
Review
"Mario & Luigi: Broederschap" is een prachtig rollenspel dat veel geduld vereist.
van Domagoj Belancic