Achtergrond
Een ambachtsman in een geheim Sovjetlaboratorium: voorvertoning van "De Lift"
van Philipp Rüegg
Het spelen van "The Outer Worlds 2": kleiner dan "Starfield", maar met meer humor
27-8-2025
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Philipp Rüegg
Een flinke portie humor, speelse vrijheid en een snufje kapitalistische satire zijn de kernelementen van "The Outer Worlds 2". Ik heb het nieuwe actie-rollenspel van Obsidian al kunnen uitproberen.
Nadat «Starfield» voor velen niet ontbrandde, staat de volgende space action role-playing game van een Xbox studio op het punt van lanceren. Obsidian bakt iets kleinere taarten en mikt op een avontuur van 20 uur in plaats van 50 uur of meer. Dit werkte al goed voor de voorganger uit 2019. Na de korte Gamescom-demo ben ik optimistisch dat de tweede poging nog beter zal zijn.
In een korte missiebriefing krijg ik te horen dat ik moet infiltreren in de Arcadia kolonie. Hier worden de jump drives voor ruimteschepen gemaakt. Zonder die aandrijvingen is reizen in de ruimte onmogelijk. Om onbekende redenen veroorzaken ze plotseling scheuren in ruimte en tijd. Om deze anomalieën te onderzoeken, moeten we een bepaald apparaat stelen - het liefst onopgemerkt, want het Earth Directorate, waarvoor we werken, heeft geen jurisdictie over Arcadia.
De kwelling van de keuze
Ik kies twee positieve eigenschappen en accepteer in ruil daarvoor de negatieve «Stupid». Dit heeft in het eerste deel al tot veel grappige situaties geleid. Helaas moet ik het ook doen zonder vijf van de twaalf vaardigheden. En die zijn belangrijk. Want ze geven me voordelen bij het hacken, overtuigen of vechten.
Een, twee of drie?
Zoals in vrijwel alle Obsidian games (of «Fallout»), vindt de dialoog plaats vanuit een first-person perspectief. Mijn personage zwijgt en de camera blijft statisch. Gelukkig lijken de gesprekken niet zo stijfjes en marionetachtig als in «Starfield».
De wereld is van de domme
Voordat ik mijn pistool tevoorschijn haal, roep ik het station via de radio op en probeer me voor te doen als een medewerker - het vriendelijke lijk van eerder gaf me de informatie. Ik kan zelfs gebruik maken van mijn «domme» eigenschap, waarop mijn collega enigszins schaapachtig stamelt: «Ah, dat is er een van». Helaas zou ik extra overtuigingskracht nodig hebben en zo eindigt het toch nog in een vuurgevecht.
Op een gegeven moment kan ik kiezen tussen twee wegen - de ene is sluipen, de andere is schieten. Ik heb beide geprobeerd en natuurlijk eindigt de eerste op dezelfde manier als de tweede. Het sluipsysteem maakt gebruik van de gebruikelijke vizierkegels. Een balk boven de hoofden van de vijanden geeft aan of ze me kunnen zien of niet. Gelukkig start de missie niet opnieuw als ik word gespot, dus ik kan altijd de lawaaierige route door het centrum kiezen.
Een gelukkige hand
Op een gegeven moment waarschuwt de dame van de planningsvergadering me over de radio om vooral stil te zijn. Dan strompelen drie zwaarbewapende tegenstanders de kamer binnen. Voor hen staan gloeiende paarse vaten en naast me ontdek ik een nummerinterface die ermee verbonden is. Dankzij mijn geluk kan ik er blindelings op tikken en de vaten ontploffen. Technici en hackers zouden hetzelfde doel hebben bereikt.
Net als ik denk dat alles op rolletjes loopt, volgt er weer een explosie - dit keer zonder dat ik iets doe. Ik ren het brandende gebouw in en zie dat een bemanningslid een arm mist. Voordat ik hem terugstuur naar het ruimteschip om behandeld te worden, kan ik van hem stelen dankzij mijn achtergrond als afvallige. Hij heeft de helende spray en munitie nu echt niet nodig.
In het laatste deel van de demo plunder ik een paar kasten voor grondstoffen die waarschijnlijk nodig zijn voor een crafting systeem. Ik lees een paar grappige berichten op computerterminals en vind een code voor een afgesloten kamer - net als in de role-playing games van Obsidian.
Ik was graag op Arcadia zelf geland om een beter beeld te krijgen van de spelwereld. Maar toch heb ik een goede indruk van wat me te wachten staat bij de lancering op 24 oktober. Ik kijk er nu al naar uit om een bemanning samen te stellen en wilde avonturen te beleven, net als in het eerste deel.
De beslissingen in de dialogen lijken de gameplay niet helemaal op zijn kop te zetten, maar meer variatie is altijd beter. De actie voelt beter aan en visueel ziet het er ook echt geweldig uit. Nu maar hopen dat ik niet zo eindig als met Obsidians laatste rollenspel «Avowed». Ik vond de demo geweldig, maar het voltooide spel stelde me teleur. Met zijn absurde humor heeft «The Outer Worlds 2» zeker een streepje voor bij mij.
«The Outer Worlds 2» verschijnt op 24 oktober voor PS5, Xbox Series X/S en PC.
Philipp Rüegg
Senior Editor
Philipp.Rueegg@digitecgalaxus.chIk ben gek op gamen en diverse gadgets, dus bij digitec en Galaxus waan ik me in het land van overvloed - alleen krijg ik helaas niets gratis. En als ik niet bezig ben met het los- en weer vastschroeven van mijn PC à la Tim Taylor, om hem een beetje te stimuleren en zijn klauwen uit te slaan, dan vind je me op mijn supercharged velocipede op zoek naar trails en pure adrenaline. Ik les mijn culturele dorst met verse cervogia en de diepe gesprekken die ontstaan tijdens de meest frustrerende wedstrijden van FC Winterthur.
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Alles tonen
