
Review
"Dying Light: The Beast: uitstekende zombieactie met technische zwakheden
van Domagoj Belancic
In "Jurassic World Evolution 3" geef ik dinosaurussen een (nieuw) thuis en kweek ik overleden soorten dankzij de wetenschap van de genetica. Is zo'n missie gedoemd te mislukken?
Geen wonder, er zijn al discussies tussen mijn drie hoofdpersonen Cabot Finch, Kira Chang van DIN (Dinosauroer Integration Network) en de kritisch denkende wiskundige Dr Ian Malcolm. Die laatste herken je misschien uit het Jurassic Park-universum. Ik mag hem wel.
Zelfs zonder instructies van deze personages is hun houding snel duidelijk. Daarom is Dr. Malcolm sceptisch als de dino's zo snel uitbreken. Finch stelt hem gerust: «Zie je hoe snel we zo'n situatie onder controle hebben? Dat betekent alleen maar goede dingen». Zoals in elk Jurassic Park verhaal weet de Dr. Malcolm in mij: dit kan alleen maar fout gaan.
Voor mijn recensie besloot ik me te richten op de campagnemodus. Deze speelt zich af na de gebeurtenissen van «Jurassic World: A New Age». Andere opties zijn een uitdagingsmodus, een zandbakmodus en een workshop waarin je de creaties van andere spelers kunt downloaden.
Ik moet vooraf vermelden dat ik geen van de twee vorige spellen heb gespeeld en fris, blij en naïef in Jurassic World duik.
In totaal zijn er drie overkoepelende, relatief vanzelfsprekende doelen voor de faciliteit:
Ik kan altijd kiezen uit drie subdoelen, die me punten geven voor het bereiken van deze algemene doelen - en natuurlijk geld. Bijvoorbeeld een bepaald aantal bezoekers, inkomsten per minuut of het bouwen van een betere infrastructuur in het park.
Voor een spannend park heb je natuurlijk coole dinosaurussen nodig. Naast de bestaande heb ik de mogelijkheid om op expedities fossielen te laten verzamelen en onderzoeken. Vervolgens kan ik ze synthetiseren, eieren maken en dinosaurussen uitbroeden. Dr. Malcolm is niet de enige die zich zorgen maakt over dit project. Het kunstmatig fokken van dinosaurussen en het knoeien met de natuur is nooit een goede zaak geweest in het Jurassic universum.
De nieuwste prikkel doet me mijn negatieve gedachten echter snel vergeten: Babydinos! Voor het eerst in de gamereeks kan ik jonge dieren uit eieren laten komen. Ze zijn niet zo klein als ik had gedacht, maar nog steeds erg schattig. Er moeten in totaal 80 verschillende dieren mogelijk zijn om het park zo populair mogelijk te maken. Natuurlijk heb ik mannetjes en vrouwtjes nodig in het verblijf en een nest dat bij de soort past.
Dit klinkt eenvoudig als alles beschikbaar is. Maar als er geen mannetjes van een dinosaurussoort in de wereld zijn, moet ik mijn wetenschappers aanzetten om ze synthetisch te produceren. Terwijl de herbivoren een gezellig familieleven leiden in het verblijf, heb ik veel respect voor de carnivoren.
Dit constante spanningsveld tussen fokken/verzorgen en de dreiging van chaos maakt «Jurassic World Evolution 3» een echt overlevingsmanagementspel.
Niet alleen de dino's hebben genoeg voedsel, aandacht en een mooie omgeving nodig, ook mijn bezoekers willen dat er aan hun behoeften wordt voldaan. In het begin deden ze een stapje terug en kon ik me richten op de Roawrs. Maar nu willen ze een mooi uitkijkplatform om ze te bewonderen.
Ik vind het leuk om verschillende wetenschappers te werven voor mijn doelen. Hoewel het onderzoek naar nieuwe restaurants door genetici en dergelijke thematisch nergens op slaat, fungeert dit mechanisme als een centraal middelen- en tijdmanagementsysteem dat me dwingt om verstandig prioriteiten te stellen.
Aan het begin lijkt het alsof ik mijn eigen focus kan bepalen en me kan concentreren op het ontdekken van zoveel mogelijk dinosaurussoorten. Ik heb echter genoeg geld en andere middelen nodig om dit te kunnen doen. Ik realiseer me al snel dat alles van elkaar afhangt en in de juiste volgorde moet gebeuren.
Expedities is een agendapunt dat al eerder is genoemd. Daar heb ik ook mijn waardevolle wetenschappers voor nodig. Ik stuur ze naar opgravingen over de hele wereld. Natuurlijk kan ik niet met ze mee, maar als ze terugkomen, krijg ik fossielen en waardevolle artefacten die ik kan verkopen.
Iedere keer als er een dier uit het ei komt, of dat nu kunstmatig is of door de paring van twee dinosaurussen, ben ik zo blij als een klein kind. Om het beste van het moment te maken, rijd ik zelf in een ranger car naar het verblijf en maak ik een paar mooie foto's. Bij pterosaurussen moet ik echter een drone gebruiken, omdat ik met de auto's niet in het verblijf kan komen. De beloning is geweldig: ik krijg een royale vergoeding voor goede foto's.
Na een paar uur spelen kan ik nog steeds geen genoeg krijgen van het uitzicht op de dinowereld. Of het nu gaat om het uitbroeden van baby's of woedende apha gevechten, ik vind het heerlijk om tussen mijn taken door gewoon naar de dino's te kijken.
Ik kan niet wachten om te zien welke taken en rampen me nog meer te wachten staan en of de missie om de dino's veilig terug te brengen naar onze wereld deze keer eindelijk zal slagen. Maar de volgende storm wacht al ...
Het spel is mij ter beschikking gesteld door Frontier. Het is vanaf 21 oktober verkrijgbaar voor PC en Xbox
"Jurassic World Evolution 3 biedt een boeiende mix van parkmanagement en het zenuwslopende omgaan met prehistorische dieren. De introductie van babydinosaurussen als hoogtepunt en de afwisselende taken in verschillende parken zorgen voor afwisseling en houden mij als speler altijd scherp.
Hoewel het spelprincipe van onderzoek, fokken en infrastructuurbeheer goed werkt en indruk maakt met zijn geslaagde graphics, zou ik graag meer persoonlijke informatie over de bezoekers zien en een minder starre afhankelijkheid van vooruitgang.
Al met al is het een vermakelijk bouwspel voor fans van het genre, waarbij de volgende uitbarsting of storm altijd voor een spannende verrassing zorgt.
Pro
Contra
In mijn wereld achtervolgt Super Mario Stormtroopers met een eenhoorn en mixt Harley Quinn cocktails voor Eddie en Peter in de strandbar. Overal waar ik mijn creativiteit kan uitleven, tintelen mijn vingers. Of misschien komt het omdat er niets anders door mijn aderen stroomt dan chocolade, glitter en koffie.
Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.
Alles tonenIk bevind me in een zandgebied ergens in Amerika. Mijn eerste eigen dinosauruspark? Geweldig! Good old Cabot Finch staat ook in de derde aflevering aan mijn zijde en begeleidt me door mijn taken. Ik moet ook meteen leveringen aannemen, de nieuwe dinosaurussen in hun verblijf brengen en een natuurlijke omgeving voor ze creëren. Tot zover is het gezellig. Er is echter net een vervelende storm opgestoken, die helaas een verblijf vernielt. Natuurlijk ontsnappen de dinosaurussen in het verblijf in een oogwenk. Dus moet ik ze verdoven vanuit een helikopter - die ik zelf bestuur -, het verblijf repareren en de roawrs er weer in zetten.
Het verhaal begint in mijn eerste park in Egg Mountain in de VS. Hier zijn al verblijven en twee dinosaurussoorten, die onder mijn hoede terechtkomen. Mijn taken zijn van een andere aard en worden me voortdurend uitgelegd. Ik heb al één levering van dinosaurussen geaccepteerd. Als de volgende arriveert, krijg ik meteen te horen dat sommige soorten het goed met elkaar kunnen vinden. Dus voeg ik ze toe aan de bestaande dinosaurussen. Dan moet ik de omgeving zo aanpassen dat beide soorten gelukkig zijn. Plant geschikte bomen, zorg voor voldoende zandgrond enzovoort.
Zodra de stroom naar het verblijf wordt afgesloten, willen de bloedhongerige dieren ontsnappen of vallen ze mijn arme rangers aan als er niet genoeg voedsel is. Om dit te voorkomen moet ik mijn rangers op patrouille sturen en onderhoudsteams inhuren. Ik verdeel de teams goed over het terrein en wijs ze gebieden toe. Dit werkt niet 100 procent betrouwbaar, maar dat zou te saai zijn. In plaats daarvan kan ik regelmatig alle gebouwen controleren om te zien of er onderhoud nodig is om het ergste te voorkomen. Terwijl ik het in andere managementspellen meestal rustig aan doe, heb ik hier altijd een ongemakkelijk gevoel. Boosaardige dinosaurussen kunnen mijn bezoekers immers op elk moment aanvallen. Dat houdt me op mijn tenen in positieve zin.
Eten, drinken en souvenirs moeten ook worden verstrekt. Ik kan alleen indirect bepalen wat er verkocht wordt, want de bezoekers zijn meer of minder tevreden afhankelijk van het aanbod. Natuurlijk zijn ze gelukkiger als ik ze hamburgers en friet serveer in plaats van gezonde bentodozen. Of mijn selectie goed wordt ontvangen kun je zien aan een grafiek in de gebouwinformatie met smileys, en natuurlijk aan de omzet. Eén ding dat ik mis, wat ik vroeger erg leuk vond in bijvoorbeeld «Roller Coaster Tycoon», is extra informatie over de individuele bezoekers. Als ik op ze klikte, kon ik zien wat ze wel en niet leuk vonden aan het park. Dat ontbreekt hier.
In het begin zijn mijn opties nogal beperkt. De kleine hotels en restaurants raken snel vol en niet alle architectuur is populair. Europese huizen zijn bijvoorbeeld populairder in Europese parken. Ik moet eerst onderzoek doen naar grotere gebouwen. Ik gebruik hier ook mijn wetenschappers, net als bij de expedities. Wetenschappers helpen over het algemeen bij de ontwikkeling van alles. Of het nu gaat om genetisch onderzoek, nieuwe medicijnen of zelfs parkattracties en -gebouwen. Maar ze kosten ook genoeg en zijn snel gestrest. Daarom moeten ze voorzichtig worden ingezet en laat ik ze regelmatig slapen om bij te komen.
Om ervoor te zorgen dat ik me ondanks de vrij duidelijke structuur van het spel toch op verschillende dingen kan richten, vertrouwt «Jurassic World Evolution 3» op een spannend mechanisme: nieuwe parken in verschillende delen van de wereld komen voortdurend onder mijn hoede. Ik kan bijvoorbeeld helpen bij het ontwerpen van een faciliteit met een onderzoeksstation in Hawaï of een vervallen park in Nevada er weer bovenop helpen. Daar zijn pterosaurussen uitgebroken en de bestaande gebouwen hebben een grondige renovatie nodig. Na de introductie kan ik zelf beslissen waar ik me op wil richten. Als ik genoeg heb van de pterosaurussen in Las Vegas, ga ik terug naar het wat drukkere park in Egg Mountain. Mijn ADHD-hart maakt een vreugdesprongetje!
De fossielen zijn bedoeld voor onderzoek naar genen, zodat ik er dinosaurussen mee kan fokken. Hoe meer onderzoek ik doe, hoe meer opgravingsplekken er vrijkomen. Mijn grote doel is natuurlijk de hoofdattractie van heel Jurassic World: het vinden en fokken van de Tyrannosaurus. Het kost allemaal veel tijd. De wetenschappers hebben ongeveer drie tot vier minuten in-game tijd nodig om elke groep fossielen te analyseren. Als ik eenmaal genoeg gengegevens heb, kan ik ze analyseren en fokken in mijn broedplaatsen en ze als attractie tentoonstellen in de verblijven die ik heb gebouwd.
Op deze manier kan ik de zeer geslaagde afbeeldingen van een andere kant bekijken. Het is gedetailleerd, realistisch en toch niet overdreven. Anders had ik me waarschijnlijk zorgen moeten maken dat mijn computer zou gaan hangen. Zoals het nu is, is het spel goed afgerond: het draait betrouwbaar en ik kan genieten van het uitzicht vanaf de Jurassic ballon of familiefoto's maken van mijn favoriete dinosaurussen. Na een zandstorm realiseer ik me echter dat, hoewel de tijd verstrijkt, er geen vaste tijden zijn. Op sommige plekken in mijn campagne wordt het nog niet eens donker, zelfs als ik de tijd vooruitspoel.