Mijn reis naar 10 Gigabit internet
26-9-2025
Vertaling: machinaal vertaald
Ik heb mezelf getrakteerd op het 10 gigabit Galaxus internetabonnement. Wat heb ik nodig om deze prestatie ook echt te kunnen gebruiken? Hoeveel kost de benodigde hardware en is het de meerprijs waard?
Ik fantaseer al een hele tijd over het upgraden van mijn lijn, die een schamele één gigabit per seconde (Gbit/s) haalt. De hogere abonnementskosten voor 10 gigabit of zelfs meer waren tot nu toe te duur voor mij. En dan heb ik het nog niet eens over de nieuwe hardware die nodig is. Met de introductie van Galaxus Internet, dat ik als medewerker iets goedkoper krijg, kon ik het niet langer laten. Maar het abo is nog maar de eerste stap. Een verslag uit de praktijk.
Initiële situatie
Ik woon met mijn gezin in een vrijstaand huis van drie verdiepingen met een kelder. Het is een bakstenen huis dat meer dan 100 jaar oud is. De Wi-Fi hoeft niet door beton heen te dringen, maar de muren zijn nog steeds dik. Daarom heb ik jaren geleden netwerkkabels aangelegd in alle belangrijke kamers. Dit betekent dat ik geen Wi-Fi repeaters hoef te gebruiken die draadloos met de router communiceren, maar in plaats daarvan access points gebruik die verbonden zijn via een netwerkkabel.
Vóór dit project had ik Cat 6 kabels in de muren. Deze garanderen snelheden tot 1 Gbit/s - en zelfs 10 Gbit/s tot 55 meter. Helaas realiseerde ik me dat laatste pas nadat ik ze al had vervangen door Cat 7. Jänu, dat was verreweg het goedkoopste deel van het geheel.
De glasvezelaansluiting bevindt zich op de begane grond, waar ook de router staat.
Aangezien ik veel speel en games steeds groter worden, download ik regelmatig enorme hoeveelheden gegevens. Als er een nieuw spel uitkomt, kan het niet snel genoeg gaan. Een half uur wachten? Ik heb geen tijd te verliezen. Als ik of mijn gezin tegelijkertijd een film streamen op een of meer apparaten, loopt de stream vast of daalt de downloadsnelheid. Onhoudbare omstandigheden, ik weet het. Ik ben blij dat je me begrijpt.
Mijn doel: Ik wil 10 gigabit-lijnen op alle drie de verdiepingen, inclusief de kelder. Daarop sluit ik mijn pc en Wi-Fi-toegangspunten aan, die de volledige bandbreedte kunnen benutten. Ik verwacht dat mijn downloadsnelheid enorm zal toenemen en dat verschillende simultane videostreams vloeiend kunnen worden afgespeeld terwijl ik games download. Ik wil ook dat het systeem zo toekomstbestendig mogelijk is.
Eisen voor 10 Gigabit: Om überhaupt gebruik te kunnen maken van de nieuwe internetlijn, moeten alle aangesloten apparaten en kabels voldoen aan de vereiste standaard. In mijn geval ziet dat er als volgt uit:
- PC: Heeft al een moederbord dat geschikt is voor 10 Gigabit.
- Router: Galaxus Internet biedt helaas nog geen vrije routerkeuze. De meegeleverde Zyxel AX7501-B1 is echter ontworpen voor 10 Gigabit. Hij heeft echter maar één 10 gigabit poort.
- Access points: Mijn huidige access points ondersteunen alleen de Wi-Fi 5 en 6 standaarden en zullen worden vervangen.
- Netwerkswitch: Zijn nog 1 Gigabit modellen en worden vervangen.
- Netwerkkabels: Zijn nog steeds meestal Cat 6 en zullen worden vervangen door Cat 7 - ook al is dit niet absoluut noodzakelijk.
Het is duidelijk vanaf het schip dat de upgrade duur zal zijn. Uiteindelijk heb ik gekozen voor de volgende producten.
Na vele tevreden jaren met Fritz! hardware, probeerde ik de veelgeprezen Ubiquiti access points. De UniFI 7 Pro XG ondersteunen Wi-Fi 7, wat theoretisch prestaties tot 23 Gbit/s mogelijk maakt. Aangezien ik geen kantoortuin heb, is dat zelfs voor mij een beetje overdreven. Het feit dat de UniFI 7 Pro XG een van de weinige apparaten is die een uplink van 10 Gbit/s mogelijk maakt, is echter nuttiger voor mij. De prestaties zijn verdeeld over de drie banden 6 gigahertz (GHz) met maximaal 5,8 Gbit/s, 5 GHz met 4,3 Gbit/s en 2,4 GHz met 688 Mbit/s.
Internet
Bovendien belooft Ubiquiti een dekking van 140 vierkante meter, wat veel meer is dan mijn oude Wi-Fi-apparaten, die niet alle hoeken bereiken. Ik heb drie access points nodig omdat ik naast de bestaande twee nog een derde access point in de kelder wil plaatsen.
Voor de switches kies ik de TP-Link TL-SX105. Hij wordt passief gekoeld, wat belangrijk is omdat er één in mijn kantoor staat. Hij heeft maar vijf poorten, maar dat is voorlopig genoeg en switches met nog meer poorten kosten vele malen meer. De switch is «unmanaged», dus hij biedt geen beheerfuncties. Maar dat heb ik ook niet nodig voor ons kleine privé-netwerk.
Wat ik wel had kunnen gebruiken waren PoE-poorten. Want de access points van Ubiquiti krijgen stroom via Power over Ethernet, dus via een netwerkkabel. Omdat de switch dat niet kan, heb ik ook drie Ubiquiti 10G PoE++ nodig. Die sluit ik aan tussen het netwerkstopcontact en het access point. Ze worden van stroom voorzien via een aparte voedingseenheid.
Niet helemaal de Apple onder de netwerkproviders
Aangezien deze tekst meer een ervaringsverslag is dan een getest apparaat, zal ik alleen kort ingaan op het installatieproces. In tegenstelling tot de tijd die ik nodig heb om alles soepel te laten verlopen. De installatie zou eigenlijk vrij eenvoudig zijn. Ik kan de router zonder problemen in gebruik nemen. Afgezien van mijn kabelmanagement van horror, zijn de switches snel vervangen. Daarmee is mijn pc klaar voor gebruik.
De volgende ochtend bij de teamvergadering realiseer ik me echter dat er helemaal niets werkt. Om de paar seconden verlies ik de verbinding. De packet loss test laat zien dat ik tot 65 procent packet loss heb. Ik ben een halve dag bezig met het herstarten van apparaten, het vervangen van kabels, het opnieuw aansluiten van de oude switches, totdat ik uiteindelijk alles weer precies zo aansluit als voorheen: en plotseling werkt het zonder problemen. Wat heb ik hiervan geleerd? Niets, behalve dat technologie de duivel is.
Het instellen van de toegangspunten is minder lastig, maar verloopt ook niet soepel. Tot nu toe heb ik nog niet veel gemerkt van «Ubiquiti is de Apple van netwerkapparaten», zoals mijn kok het noemt. De Zyxel router ondersteunt nog geen «» bridge-modus en misschien moet ik me een andere keer bezighouden met DMZ. Daarom kan ik nog geen Ubiquiti router gebruiken en dus ook geen Unifi netwerk opzetten. Dit betekent dat veel van de voordelen van het Ubiquiti systeem verloren gaan. Dit kan ook betrekking hebben op een eenvoudig installatieproces. Het loopt meerdere keren vast. Als het eindelijk werkt, krijg ik nog steeds een bericht over verbindingsverlies in de Unifi app. Die kan ik negeren en dan zijn de access points klaar.
Maximale snelheid alleen via kabel
Op de website Speedtest haal ik op mijn pc een downloadsnelheid van net geen 8 Gbit/s en een uploadsnelheid van 3,5 Gbit/s. Dat is niet helemaal de beloofde 10 Gbit/s, maar wel een duidelijke verbetering ten opzichte van mijn vorige 1 Gbit/s. Op het Steam gaming platform is mijn nieuwe record 607 megabytes per seconde (MB/s), wat overeenkomt met bijna 5 Gbit/s. Het is mogelijk dat de Steam-servers hier de beperkende factor zijn. De 60 gigabyte (GB) «Dying Light The Beast»is dus in minder dan twee minuten gedownload.
Parallel hieraan laat ik vier 4K/HDR YouTube-streams lopen. Voor elke stream beveelt Google ongeveer 35 megabits per seconde (Mbps) aan. Dus zonder de download zou ik er in theorie 285 kunnen draaien. De enige indicatie dat mijn internet op volle snelheid draait is de hoorbare ventilator op mijn PC. 10 gigabit netwerkkaarten worden erg heet - net als de switches - en dat kun je horen. Steam verlaagt de snelheid tot ongeveer 300 MB/s bij deze belasting, maar dat is nog steeds bijna drie keer zoveel als het vorige maximum.
De snelheidsverschillen zijn minder drastisch met Wi-Fi. Ten eerste heb ik nog geen apparaten met Wi-Fi 7, dus de snelheid en functies blijven beperkt tot Wi-Fi 6. De Unifi 7 Pro XG is een investering in de toekomst. Ten tweede sluit ik apparaten zoals consoles, tv's en dergelijke zoveel mogelijk aan via een netwerkkabel. Dan blijven er nog handhelds, laptops, smartphones en tablets over die het WLAN gebruiken.
Ik merk een merkbaar verschil bij het downloaden op mijn laptop. Tijdens het testen ben ik maximaal twee meter verwijderd van het toegangspunt. Mijn Macbook Pro haalt tot 1500 Mbit/s in het 6 GHz netwerk. Het theoretische maximum zou 2400 Mbit/s zijn. Met de oude toegangspunten kwam ik niet boven de 600 Mbit/s. De twee handhelds Steamdeck en Lenovo Legion Go S zijn alleen geschikt voor 5 GHz, maar maken daar ook geen gebruik van. Ik kwam met hen niet boven de 500 Mbit/s, wat te wijten kan zijn aan te weinig antennes of een slechte Wi-Fi-chip.
Ik merk geen beperkingen meer als vier apparaten tegelijk streamen via de Wi-Fi. Dit is waar de access points die geschikt zijn voor 10 Gbit/s echt tot hun recht komen. Zelfs als geen van de aangesloten apparaten deze snelheid alleen kan gebruiken. Samen overtreffen ze de vorige 1 Gbit/s. Als ik mijn PS5 nog had met zijn maximale 850 Mbit/s op het WLAN, dan zou ik dat sowieso doen. In ons gezin met jongere kinderen is het WLAN echter nog niet volledig benut. Het is waarschijnlijk een ander verhaal met tieners die aan het gamen zijn.
Betere dekking, maar geen perfecte handdruk
De dekking van Wi-Fi is ook verbeterd. De Zyxel router is de enige Wi-Fi-bron op de begane grond. Hoewel hij centraal staat, zit hij in een kast. In tegenstelling tot de oude Fritzbox 5530 dekt hij echter betrouwbaar de hele verdieping. De situatie op de eerste verdieping is beter, maar niet perfect. Daar bevindt het toegangspunt zich in de kinderkamer en dus niet precies in het midden van de vloer. In de badkamer, de verste kamer, heb ik nog steeds maar een zwak signaal. Het toegangspunt bevindt zich op een vergelijkbare positie op de bovenste verdieping. Omdat alle kamers min of meer naast elkaar liggen, reikt de dekking daar ook tot in de verste hoek. De Fritzbox Repeater 2400 had het daar al moeilijk.
Zoals gezegd kan ik niet zonder meer een alternatieve router gebruiken met Galaxus Internet. Daarom blijft het gebruik van een Ubiquiti systeem beperkt. Desondanks gaan de overgangen van het ene toegangspunt naar het andere meestal soepel als ik van etage wissel. Ik merk geen onderbrekingen. Ongeacht of ik een document aan het bewerken ben of een video aan het bekijken ben. Soms gebeurt het echter dat ik verbonden blijf met het toegangspunt op een andere verdieping, ook al heeft een ander toegangspunt een sterker signaal. Het is mogelijk dat dit probleem kan worden opgelost met een Unifi systeem.
Is het de moeite waard?
De 10 gigabit motor zoemt nu bijna een maand en mijn downloadlijnen gloeien. Als ik kijk naar hoe snel ik games download van Steam, kan ik de vraag beantwoorden met een duidelijke «Ja», want dat is een grote winst voor mij. Ik was ook in staat om de bottleneck met gelijktijdige downloads en meerdere videostreams te elimineren. De installatie was echter niet zonder complicaties.
De investering is nog pijnlijker. De installatie voor ons vrijstaande huis kostte net iets minder dan frank 1.000. Er zijn zeker goedkopere oplossingen voor toegangspunten. Rationeel gezien is de complete netwerkupgrade het voor de meeste mensen niet waard. Maar als je uitgerust wilt zijn voor de toekomst en de hoogst mogelijke downloadsnelheden wilt hebben, zijn er weinig alternatieven. Mijn conclusie: een 10 gigabit thuisnetwerk is duur, maar helaas geweldig.
Philipp Rüegg
Senior Editor
Philipp.Rueegg@digitecgalaxus.chIk ben gek op gamen en diverse gadgets, dus bij digitec en Galaxus waan ik me in het land van overvloed - alleen krijg ik helaas niets gratis. En als ik niet bezig ben met het los- en weer vastschroeven van mijn PC à la Tim Taylor, om hem een beetje te stimuleren en zijn klauwen uit te slaan, dan vind je me op mijn supercharged velocipede op zoek naar trails en pure adrenaline. Ik les mijn culturele dorst met verse cervogia en de diepe gesprekken die ontstaan tijdens de meest frustrerende wedstrijden van FC Winterthur.
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Alles tonenDeze artikelen kunnen je ook interesseren
248 opmerkingen
later