
Review
"College Football 26: een touchdown, maar het extra punt blijft niet staan
van Kim Muntinga
Het is absurd: twee voetbalspellen van hetzelfde bedrijf, dezelfde engine en toch zijn ze werelden apart. Iedereen die de twee spellen met elkaar vergelijkt, herkent het meteen: "Madden" is de draad kwijt en ziet eruit als een product zonder hart.
«Madden»? Oh nee, niet weer. Elke keer als er een nieuwe trailer verschijnt of ik ergens iets over het spel hoor, zakt mijn humeur. Het heeft me de afgelopen jaren te vaak teleurgesteld. Het verlangen om me er weer mee bezig te houden is allang verdampt.
En dit jaar is het verschil bijzonder merkbaar. Iedereen die «College Football 25» of «College Football 26» heeft gespeeld, beseft meteen hoeveel levendiger, sfeervoller en gevarieerder voetbal eruit kan zien als videogame. «Madden» lijkt daarentegen op een routineuze duurloper die al lang vergeten is waarom het überhaupt gelanceerd is.
Misschien komt het ook omdat ik als kijker toch al de voorkeur geef aan college football boven de NFL. Als je mijn spelrecensie van «College Football 26» wilt lezen, kun je die hier vinden:
De comeback van college football vorig jaar was een vuurwerk en EA Sports heeft er een vervolg aan gegeven met «College Football 26». Beide games zitten boordevol hart en ziel: collegestadions met hun eigenaardigheden, muziekkorpsen, kleurrijke tradities, verhitte rivaliteiten. Elke aftrap voelt als een evenement, elke wedstrijd vertelt zijn eigen verhaal. Ik kan bijvoorbeeld genieten van de «Enter Sandman» entree van Metallica bij Virginia Tech in de wedstrijd.
«Madden» brengt NFL-licenties, logo's en spelers naar het scherm, maar het voelt steriel aan. De sfeer in het stadion lijkt saai en inwisselbaar, de commentatoren klinken ingeblikt en de presentatie heeft de charme van een tv-uitzending die je al honderd keer eerder hebt gezien.
Wie «College Football 26» speelt, merkt al snel dat er meer energie op het veld is. De animaties lijken vloeiender, de teams spelen merkbaar anders en er zijn van die keerpunten waarop alles plotseling kan veranderen: een onderschepte pass, een riskante touchdown vlak voor rust, een geblokt velddoelpunt. Plotseling slaat de stemming om, trilt het stadion en voel ik hoe mijn eigen team wordt meegesleept.
College football heeft hier over het algemeen het voordeel dat de speelstijlen diverser zijn. Sommige teams vertrouwen op de klassieke triple option, andere spelen een open spread offence, weer andere laten het loopspel domineren totdat de tegenstander instort. In de NFL daarentegen lijken de systemen vaak variaties op dezelfde blauwdruk, met slechts marginale verschillen. Op de universiteit krijg ik vaak week na week totaal verschillende benaderingen voorgeschoteld. En dat is precies wat de videospelreeks kan overbrengen - zowel in goede als in slechte zin.
«Madden» voelt daarentegen vaak statisch aan. Bewegingen zijn voorspelbaar. De spelers bewegen langzamer, er is minder variatie. Alles voelt zo hetzelfde. De paar nieuwe animaties veranderen niets aan het feit dat het nog steeds aanvoelt als hetzelfde spel van jaren geleden, alleen met een iets nieuwe verpakking. Toch zijn beide spellen gebaseerd op dezelfde engine en van dezelfde uitgever: EA Sports.
De Dynasty-modus in «College Football 26» is voor mij het middelpunt van het spel. Het voelt als een liefdesbrief aan iedereen die college football echt leeft en ademt. Rekrutering is geen irritant menu-item, het is een eigen kleine wereld waarin ik strategieën kan ontwikkelen, relaties met talent kan opbouwen en een programma voor de lange termijn kan vormgeven. Rivaliteit is niet zomaar een statistiek. Het zijn echte verhalen die zich in de loop der jaren ontwikkelen.
Het lijkt alsof de ontwikkelaars hebben begrepen wat fans willen omdat ze zelf fans zijn. Bovenal hebben ze ook de kritiek van fans na de comeback game «College Football 25» geaccepteerd en grotendeels doorgevoerd.
En dan komt «Madden». Er is de franchise modus. Super. Theoretisch is het het NFL-equivalent van Dynasty. In de praktijk voelt het echter alsof het al jaren gevangen zit in een tijdmachine. Er is een gebrek aan kleine en grote verbeteringen. Het voelt alsof er al jaren geen merkbare verdere ontwikkeling is geweest, geen liefdevolle details en geen verrassingen.
De AI voelt vaak absurd bij het maken van trades. Ik krijg zelden realistische aanbiedingen in de sale. Aan de andere kant kan ik met kleinere trucjes snel enorme hoeveelheden eerste ronde-plukken bemachtigen of ruilen voor een sterk rooster. De draft voelt ook nog steeds als een bijzaak. Toch is het voor mij als fan, inclusief het offseason, het middelpunt van het NFL-seizoen.
Het is schokkend hoe weinig liefde of respect dit speltype krijgt. De Franchise modus voelt als een klusje dat je er gewoon bij sleept omdat het er altijd al is geweest. Daar heb ik een hekel aan.
In plaats daarvan steekt EA zijn energie in Ultimate Team. En laten we eerlijk zijn: het is geen spelmodus, het is een geldmachine. Pakketten, kaarten, boosters - het draait allemaal om uitgeven. Als je betaalt, domineer je; als je niet betaalt, word je een sparringpartner. Het is duidelijk waar het grootste deel van de ontwikkelingsenergie naartoe gaat en het heeft niets te maken met een echte NFL-simulatie. Het is pure marketing met een voetbalsmaakje. Daar houd ik niet van. Het is in ieder geval niet zo slecht als «Fifa», eh, ik bedoel «EA FC».
Misschien moet «Madden NFL» echt een pauze nemen om terug te komen met de energie die het ooit geweldig maakte. De franchisemodus zou weer centraal moeten staan. Tot slot moet er meer aandacht komen voor echte NFL-carrières in plaats van dezelfde oude Ultimate Team-onzin. Maar eerlijk gezegd denk ik niet dat EA die weg ooit zal inslaan.
Wanneer we kijken naar hoe gehecht het bedrijf is aan Ultimate Team, wordt het duidelijk: zolang het geld stroomt, blijft het plezier in het spel ondergeschikt. Alleen al in 2024 genereerde EA meer dan 4,4 miljard US dollar met «Extra Content» - oftewel microtransacties - waarvan meer dan de helft afkomstig was van Ultimate Team in «EA FC», «NHL», «Madden» en Co. Met een totale omzet van 7,5 miljard US dollar is de koers duidelijk. Jammer. Want zolang EA de geldmachine blijft voeden, zal Madden een inactief spel blijven.
Mijn interesses zijn gevarieerd, ik geniet gewoon graag van het leven. Altijd op zoek naar nieuws over darten, gamen, films en series.
Dit is een subjectieve mening van de redactie. Het weerspiegelt niet noodzakelijkerwijs het standpunt van het bedrijf.
Alles tonen