
Achtergrond
Daarom raak je je gezicht zo vaak aan
van Anna Sandner
Een nieuwe behandelmethode heeft een Zwitsers onderzoeksteam in staat gesteld om nachtmerries voorgoed te verjagen. Doelgerichte geheugenreactivering (TMR) kan mensen met een nachtmerriestoornis helpen beter te slapen.
Individuen die 's nachts geplaagd worden door nachtmerries hebben er vaak ook overdag last van. Een effectieve behandeling zou daarom zijn om nachtmerries op de lange termijn te stoppen.
In een klein neurowetenschappelijk experiment konden onderzoekers een geheugenverbeterende techniek aantonen die ongestoorde slaap mogelijk maakt voor sommige nachtmerrieslijders. In de toekomst hoopt het Zwitserse onderzoeksteam deze techniek te gebruiken om patiënten met een posttraumatische stressstoornis te helpen.
Op dit moment worden nachtmerriestoornissen behandeld met zogenaamde imagery rehearsal therapy (IRT). Bij deze behandeling verbeelden patiënten de nachtmerries met een positieve draai door het nieuwe verhaal mentaal uit te beelden terwijl ze wakker zijn. IRT kan bij de meeste patiënten de frequentie van nachtmerries verminderen, maar bij bijna een derde lukt dat niet.
Met gerichte geheugenreactivering (TMR) zijn neurowetenschapper Sophie Schwartz en haar team van de Universiteit van Genève erin geslaagd het effect van beeldtherapie te versterken. Bij deze techniek hoort de persoon een geluid terwijl hij zich concentreert op het leren van iets. Datzelfde geluid wordt vervolgens weer afgespeeld als de persoon slaapt. Het horen van de piep tijdens de slaap kan de bijbehorende herinnering reactiveren en versterken - dat wil zeggen, wat de persoon leerde toen het geluid eerder werd afgespeeld.
In het onderzoek werden 36 mensen met een nachtmerriestoornis in twee groepen verdeeld. De ene groep kreeg gewone IRT-training, dat wil zeggen het zich voorstellen van een positief einde van de nachtmerrie. Bij de andere groep werd IRT begeleid door een kort pianoakkoord.
Elke dag, twee weken lang, oefenden beide groepen om hun nachtmerries een goed einde te geven door een droomdagboek bij te houden. Terwijl ze sliepen, droegen de deelnemers een hoofdband die slaapfases detecteerde op basis van de elektrische activiteit in de hersenen. Tijdens de REM-fases van de slaap, d.w.z. de droomfases, klonk voor beide groepen elke tien seconden het pianoakkoord. Omdat alleen de TMR-groep aan dit geluid was geconditioneerd, waren alleen deze deelnemers in staat om het geluid te associëren met het nieuwe scenario uit de IRT-training.
Voor beide groepen verbeterde de IRT-training de situatie merkbaar. De groep die alleen IRT kreeg, had gemiddeld één nachtmerrie per week in plaats van drie. Voor de groep die hun positieve droombeëindigingen hadden gekoppeld aan het pianoakkoord, loste TMR de nachtmerries bijna volledig op; hun wekelijkse gemiddelde van drie nachtmerries daalde naar 0,2. Bovendien bevorderde de training zelfs gelukkigere dromen.
Ook op de lange termijn had de combinatie van IRT en TMR een voordeel. Na drie maanden steeg het gemiddelde van de TMR-groep slechts licht van ongeveer 0,2 naar 0,3 nachtmerries per week, terwijl het gemiddelde van de groep die alleen IRT kreeg steeg naar 1,5.
De resultaten van de Zwitserse onderzoekers zijn veelbelovend. Er moeten echter studies op grotere schaal volgen om de bevindingen generaliseerbaar te maken. Het aantal deelnemers was te klein en de onderzochte groep bestond uitsluitend uit 20- tot 35-jarigen met een nachtmerriestoornis en zonder psychische aandoening. Bovendien ontbrak in het onderzoek een controlegroep die helemaal niet met IRT werd behandeld om de resultaten te kunnen relativeren.
Het zal nog wel even duren voordat de combinatie van IRT en TMR op grote schaal beschikbaar komt als therapievorm. Zelfs als verdere, grotere onderzoeken de resultaten bevestigen, vormen commercieel verkrijgbare slaaptrackers momenteel een obstakel. De apparaten die tot nu toe op de markt zijn, zijn niet in staat om slaapstadia zo nauwkeurig te onderscheiden als de hersengolfmetingen die in het onderzoek zijn gebruikt.
Onder klinische omstandigheden in de toekomst is het echter denkbaar dat mensen met een posttraumatische stressstoornis die nachtmerries hebben van de traumatische gebeurtenissen er ook baat bij hebben. Hiervoor is echter ook verder onderzoek nodig.
Bron:
S. Schwartz, A. Clerget en L. Perogamvros. Verbeteren van beeldherhalingstherapie voor nachtmerries met gerichte geheugenreactivering. Current Biology. Gepubliceerd online 27 oktober 2022. doi: 10.1016/j.cub.2022.09.032.
Wetenschapsredacteur en bioloog. Ik hou van dieren en ben gefascineerd door planten, hun mogelijkheden en alles wat je ermee kunt doen. Daarom is mijn favoriete plek altijd buiten - ergens in de natuur, het liefst in mijn wilde tuin.