Ongetalenteerd in tekenen? Onzin! Dit boekje laat je zien hoe
23-6-2025
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Stefanie Lechthaler
Of het nu gaat om ruwe schetsen of kleinere visualisaties voor concepten: Het Sketchnote Journal ondersteunt je met handige trucs en eenvoudige oefeningen. Geen excuses - leg je potloden klaar!
In elke schoolklas is er wel een kind dat tijdens de tekenles met gevouwen armen en lusteloos naar het witte vel papier staart en de leraar laat weten: «Ik kan en wil niet tekenen.»
Als je het gevoel hebt dat je net op heterdaad bent betrapt, moet je nu zeker niet weglopen. Integendeel. Dit is een teken: Haal je stoffige schetsblok tevoorschijn en controleer of je viltstiften nog tekenen!
Niet alleen voor tekenaars en beginners
Dit boek is bedoeld voor verlegen tekenleerlingen en degenen die hun teksten en presentaties willen benadrukken met begrijpelijke, persoonlijke schetsen.
les 1: het visuele ABC
«Het doel is niet om een kunstwerk te maken», zeggen de auteurs Sabine Wein en Anna Frank aan het begin van hun oefenboek, waarmee ze de verwachtingen voor het dagboek vastleggen. Het belangrijkste is om te tekenen. Want net als bij het leren van een nieuwe taal, is de sleutel tot succes oefenen - en de basis goed onder de knie krijgen. Hiervoor gebruikt het boek het visueel ABC, dat tekeningen en symbolen onderverdeelt in de basisvormen cirkel, driehoek en vierkant.
Vingers strekken
Na de inleiding gaan we meteen door met de opwarmoefeningen. Wild krabbelen en herhalende vormen brengen me op gang en ontroesten mijn vingers. Het is ook de bedoeling dat de oefeningen me bevrijden van perfectionistische eisen. Werkt goed - ik zou ze vaker moeten doen.
Oefenen tot ik me ziek voel
Als mijn vingers eenmaal in de groef zitten, laat het dagboek me kennismaken met de basis van symbolen. Opgedeeld in afzonderlijke grijze delen, bouw ik de pictogrammen stap voor stap op totdat het symbool compleet is. Eigenlijk precies zoals ik heb leren schrijven.
Er zit helaas een addertje onder het gras. De kartonnen kaft van het boek zorgt ervoor dat het tijdschrift de eerste paar bladzijden niet plat op tafel ligt en het tekenoppervlak dus schuin is. Ik vind het soms moeilijk om de oefeningen goed uit te voeren - ik moet of het boek stevig op tafel drukken of in een ongemakkelijke hoek tekenen. De pro-tip van mijn collega Michelle Brändle: Leg er een tweede boek onder. Zo werkt het.
Op bijna vijftig pagina's vind ik oefeningen voor verschillende symbolen. Het doel: ik kan ze gebruiken om een verzameling iconen samen te stellen die ik in mijn dagelijks leven nodig heb. Het tijdschrift raadt me aan om een «iconenbibliotheek» te maken waar ik indien nodig naar kan verwijzen.
Na een paar keer herhalen vind ik het makkelijker om de symbolen te tekenen. Maar het gaat er eigenlijk om eerst de tekenstijl te begrijpen en er dan zelf een te vinden. Dus ik leg het sjabloon aan de kant, kijk rond op mijn chaotische bureau en laat me inspireren door een paar voorwerpen. En zie, de sleutel is niet om ze zo realistisch of driedimensionaal mogelijk te tekenen, maar om ze terug te brengen tot de basisvormen van de visuele ABC's.
Een paar bladzijden verder word ik gevraagd om alledaagse voorwerpen om te zetten in symbolen. Oeps. Ik moet het boek een stap voor zijn geweest.
Emotieve mensen en voorwerpen
Het gedeelte in het boek dat ik het meest fascinerend vind, is het gedeelte dat gaat over het weergeven van emoties om schetsen levendiger te maken. Bijvoorbeeld, een planeet met twee ogen en een mond verandert in een huilende aarde. En als ik vier streken toevoeg voor armen en benen, springt ze van blijdschap of slaat ze boos haar armen over elkaar.
In hetzelfde hoofdstuk wordt uitgelegd hoe ik eenvoudige stokfiguren zoveel karakter kan geven dat ze op echte mensen lijken. Dus ik trek mijn potlood en teken zonder twee keer na te denken mijn geweldige team.
Tekst en lay-out
Om de illustraties een kader te geven, sluit het boek af met de basisbeginselen van handlettering. Hier vind ik sjablonen om posters en presentaties te versieren met expressieve titels. Het tijdschrift bespreekt ook kort de methoden voor het organiseren en structureren van een presentatie en laat verschillende voorbeelden van zulke posters zien. Dit is het moment waarop alles wat ik heb geleerd samenkomt en ik word aangemoedigd om het zelf te proberen.
De eerste keer dat ik het probeer, ben ik een beetje een flop. De pagina's zien er rommelig uit, te veel kleuren, verwarrend - dit is niet wat ik in gedachten had. Maar in plaats van gefrustreerd op te geven, kijk ik terug naar de vorige hoofdstukken voor tips en inspiratie. Bij de tweede poging gaat het al soepeler. Nog niet perfect, maar zeker vooruitgang.
En dat is precies waar dit dagboek over gaat: niet meteen opgeven, maar dingen uitproberen, verbeteren en leren. Bij de derde poging werkt het en ben ik blij met een lay-out die er goed uitziet. Ik ben klaar om het whiteboard te ontwerpen voor de volgende teambuildingworkshop.
Conclusie
Een eenvoudige inleiding tot schetsen
Het Sketchnote Journal is een geweldige introductie voor iedereen die denkt niet te kunnen tekenen. Tegelijkertijd helpt het om notities met kleine schetsen begrijpelijker en aantrekkelijker te maken. Naast de vele praktische oefeningen biedt het boek veel ruimte om zelf dingen uit te proberen. Door de kaft is het wat lastig om de oefeningen direct in het boek op de eerste en laatste pagina's te doen. Desondanks is het tijdschrift een geweldig hulpmiddel voor degenen die handgemaakte presentaties en sjablonen willen voorbereiden en ontwerpen.
Pro
- Gemakkelijke toegang
- Veel praktische oefeningen
- Gemakkelijk te realiseren
Contra
- onpraktisch voor het afronden van de eerste en laatste pagina's
Omslagfoto: Stefanie Lechthaler
De muren verven vlak voordat je de flat overdraagt? Zelf kimchi maken? Een kapotte gourmetoven solderen? Kan niet - kan niet. Nou ja, soms wel. Maar ik ga het zeker proberen.
1 commentaar
later