
Review
"Foundation" is een heerlijk chaotisch en creatief bouwspel
van Debora Pape

De koloniebouwer "Surviving Mars" krijgt na slechts zeven jaar een remake. Als fan van het origineel is het testen van "Surviving Mars: Relaunched" een must voor mij - en ik ben erg blij met de nieuwe inhoud.
De eerste kolonist van mijn Marskolonie is dood: gestorven van de dorst. En ik kan niets doen om te voorkomen dat anderen sterven. De waterreservoirs zijn helemaal leeg. Een aaneenschakeling van ongunstige omstandigheden, zoals zo vaak het geval is. Mijn jonge kolonie is nog steeds kwetsbaar: Ondergrondse watervoorraden zijn kilometers ver weg en ik heb nog geen kans gehad om er leidingen naar toe te leggen. Toen kwam de stofstorm.

Tijdens de dagenlange storm kan ik geen water uit de lucht filteren en mijn tanks raken razendsnel leeg. Koortsachtig probeer ik snel de pijpleiding te bouwen - om er vervolgens achter te komen dat mijn voorraad machineonderdelen niet genoeg is om de watertoren te bouwen. De raket met voorraden van de aarde kan niet landen vanwege de storm. Mijn zenuwen staan op scherp. Aan het einde van de zandstorm hebben slechts vijf van de 15 kolonisten het overleefd en ze zijn zo gestrest dat ze niet meer kunnen werken. Gaaf, gaaf, gaaf.
Zelfs 300 uur ervaring lijkt niet te helpen tegen zulke tragedies. Ik vind het geweldig. Bedankt, «Surviving Mars»! Of eigenlijk: «Surviving Mars: Relaunched». Want ik ervaar het waterdrama met de remake van Colony Builder.
«Surviving Mars» kwam oorspronkelijk uit in 2018 en is sindsdien een van mijn favoriete bouwspellen. Bijna geen enkele andere sandboxgame geeft me zo'n zware tijd, zelfs na honderden uren spelen.
De Bulgaarse ontwikkelstudio Haemimont Games leverde in 2019 nog twee grote DLC's af. In 2021 nam een andere studio, Abstraction Games, de ontwikkeling van nog twee grote DLC's over. Toen Haemimont Games dit jaar op Gamescom aankondigde dat het «Surviving Mars» terugbracht van de afgrond, was ik opgetogen.
Maar waarom een remake? Haemimont rechtvaardigt dit voornamelijk met de verandering van game engine. De oude engine zou de mogelijkheden voor nieuwe content sterk hebben beperkt. En met het nieuw geïntroduceerde politieke systeem en de vele nieuwe gebouwen is dit niet alleen nu beschikbaar in de remake: er staan nog meer DLC's gepland voor het komende jaar. Als onderdeel van de revisie zijn ook de graphics opgepoetst en zijn oude DLC's en de interface geoptimaliseerd.

Als je het origineel niet kent, zal ik de gameplay hier voor je samenvatten. De nieuwe functies van de remake vind je hieronder.
In «Surviving Mars» zegt de naam alles. Het spel kent duizenden manieren om mijn plannen om Mars te koloniseren te dwarsbomen. De eerste stappen op Mars zijn echter nog ongevaarlijk: met behulp van halfautomatische drones bereid ik me voor op de komst van menselijke kolonisten.

Ik zorg dat er genoeg stroom is en zet een eerste levensinstandhoudingssysteem op. Dit omvat een levende koepel die moet worden voorzien van zuurstof en water. Ik laat mijn drones een mini-stad in de koepel opzetten: Gebouwen voor accommodatie, diensten en vrijetijdsbesteding, maar ook voor het kweken van groenten.
Ik laat mijn eerste kolonisten vanaf de aarde overvliegen zodra alles klaar is. Ze zullen dienen als arbeiders in de dienst-, productie- en onderzoeksgebouwen. Als deze pioniers zich op hun gemak voelen, zullen ze nakomelingen krijgen en zal mijn kolonie groeien. Ik verbind nog meer koepels met gangen. In het begin heb ik nog veel steun van de aarde nodig, maar het doel is om de aanvoervluchten te verminderen en zelf knelpunten te overwinnen.
Dit klinkt allemaal heel eenvoudig, maar mijn kolonie is behoorlijk kwetsbaar, afhankelijk van de ingestelde moeilijkheidsgraad. Externe omstandigheden zoals een koudegolf, stofstormen of ongunstige meteorietinslagen zorgen al snel voor bottlenecks. Vaak genoeg zie ik problemen echter niet op tijd aankomen.

Het hoeft niet eens een directe storing in de zuurstoftoevoer te zijn die mijn kolonisten doodt. Elke hulpbron heeft zijn doel en vaak leidt zelfs een klein tekort tot een kettingreactie, aan het eind waarvan de levensinstandhouding faalt. Het evenwicht bewaren is de moeilijkheid van «Surviving Mars». Omdat elke playthrough anders aanvoelt, verveelt het nooit.
Als je liever in alle rust koloniseert, kun je bij het maken van het spel rampen uitschakelen en verschillende faciliteiten activeren die knelpunten bijna onmogelijk maken.
Na het opstarten van «Surviving Mars: Relaunched» word ik begroet door de bekende soundtrack en de menunavigatie is in essentie hetzelfde. Haemimont heeft de spelinterface iets aangepast: Sommige informatie staat nu op een andere plek en het bouwmenu is anders ingedeeld. Desondanks vind ik meteen mijn weg.
Bij een remake horen natuurlijk ook opgepoetste graphics. Dat was niet nodig geweest - de Mars-omgeving van het originele spel ziet er zelfs zeven jaar na de release nog steeds geweldig uit. De nieuwe engine maakt bijvoorbeeld betere belichting en schaduweffecten mogelijk. Over het geheel genomen ziet «Relaunched» er in kleur onverzadigd uit. Ik hou van de iets subtielere look, ook al stoorde de oude me nooit.

Wat ik helemaal niet leuk vind, zijn koude gebieden en koudegolven die nu niet meer leiden tot een grotendeels gesloten ijskap. Misschien heeft Haemimont zich gerealiseerd dat er in werkelijkheid nauwelijks ijs op het oppervlak van Mars ligt. Dit is echter niet helemaal consequent: tijdens koude golven bedekt een lappendeken van ijzige en niet-ijzige gebieden nu het oppervlak van Mars. Dat ziet er beter uit, maar dit mengsel ziet er in mijn ogen erg chaotisch uit.
Daarnaast zien stofstormen er niet meer zo dramatisch uit: in plaats van aanzienlijk verminderd zicht door fijn zand zoals in het origineel, is een storm visueel nauwelijks waarneembaar. Je kunt dit zien in het eerste screenshot bovenaan.

De grootste vernieuwing in de gameplay van «Relaunched» is het politieke systeem. In eerste instantie wordt de politiek op Mars nog bepaald door een raad op Aarde. Ik kan hieraan deelnemen, maar mijn opties zijn beperkt. De raad neemt wetten aan die voor alle Marskolonies gelden. De meeste wetten zijn buffs die een bepaald gameplaydetail verbeteren.
Als ik een wet door de Raad wil krijgen, moeten er genoeg stemmen voor zijn. Als dat er niet genoeg zijn, kan ik onderhandelen om stemmen te winnen: Door te beloven een bepaald gebouw te bouwen of een bepaald onderzoek snel af te ronden, kan ik wat stemmen winnen van de andere raadsleden.

Zodra er minstens 30 mensen in mijn kolonie wonen, laat «Relaunched» me (veel te) discreet weten dat ik het «Martian Assembly» gebouw moet bouwen. Hierdoor is de Earth Council verleden tijd en nemen de Martiaanse cross-colony facties het over. Elke factie heeft haar eigen agenda: De «Groene Mars Coalitie», bijvoorbeeld, werkt aan terravorming en ecologische technologieën. Het «arbeiderscollectief» zet zich in voor het comfort en de veiligheid van de kolonisten.
Ik kan nu de regeringsvorm van mijn kolonie bepalen, heb toegang tot aanzienlijk meer wetten en moet proberen een politiek evenwicht te bewaren ondanks mijn eigen doelen. De factie «Martians first» is bijvoorbeeld boos als ik nieuwe kolonisten van de aarde invlieg. Ontevreden facties kunnen hun toestemming voor wetten intrekken of zelfs terroristen produceren: alle kolonisten behoren tot een factie en zijn er voor.

Het politieke systeem kan sterk worden beïnvloed door de nieuwe assemblee. Met de juiste meerderheid kan ik bepalen hoe kinderen worden beïnvloed als ze opgroeien, hoe politieke tegenstanders worden aangepakt en hoeveel macht de assemblee in het algemeen heeft.

Als mijn kolonie blijft groeien, kan ik mezelf volledig onafhankelijk van de aarde verklaren. Maar met ongeveer elf uur testen verspreid over twee speltoestanden ben ik er nog niet helemaal. Het politieke systeem maakt zeker een interessante indruk en maakt hongerig naar meer.
«Opnieuw gelanceerd» biedt ook een veel grotere keuze aan gebouwen. Er zijn nu kleinere of grotere versies van veel dienstgebouwen.
Bijvoorbeeld de ziekenboeg, die voorheen als klein gebouw gold en als zodanig drie van de maximaal tien gebouwplaatsen in een koepelsectie in beslag nam. Nu is er ook een medische post, die slechts één bouwplaats groot is. Er werken minder mensen en het biedt minder ruimte voor patiënten. Dit geeft me meer speelruimte bij het bouwen van koepels, vooral als ik aan het begin van het spel maar één of een paar koepels heb en dus minder ruimte.
Ik vind het vooral leuk om een kleine koepel te bouwen.
Ik ben vooral blij met een kleine woonomgeving die slechts plaats biedt aan vijf inwoners. Het maakt het voor het eerst mogelijk om een afgelegen mijn te bouwen en te exploiteren voor het delven van edele metalen. De habitat heeft geen water- of zuurstoftoevoer nodig. Ik hoef alleen voor voedsel te zorgen. De bewoners van de habitat moeten het echter zonder diensten en voorzieningen stellen.

Er zijn bovendien compleet nieuwe gebouwtypes in het spel gekomen: bijvoorbeeld een «Earth ambassade», een detentiecentrum en verschillende unieke ministeries die de aangenomen wetten versterken.
Nieuwe toevoegingen zijn onder andere meer instelbare parameters aan het begin van het spel. In het origineel waren er al veel opties om elke ronde van het spel anders te benaderen. Afhankelijk van de keuze zijn er verschillende voor- en nadelen en unieke gebouwen en voertuigen. De nieuwe parameters geven het spel nog meer smaak.
De twee DLC's die niet van Haemimont zelf zijn, zijn door het team herzien. Deze omvatten de Marstreinen van «Martian Express» en de optie om op asteroïden te landen en het ondergrondse grottenstelsel te verkennen. Ik heb alleen beide DLC's gespeeld in mijn «Surviving Mars» carrière en kan daarom niet echt oordelen over de revisie.
Als eigenaar van het origineel kan ik «Relaunched» krijgen voor 20 euro. De nieuwe functies zijn voor mij de prijs waard. Plus het vooruitzicht op nog meer DLC die alleen voor de nieuwe versie wordt uitgebracht.
Als je het origineel niet hebt, moet je 40 euro betalen voor «Relaunched». In ruil daarvoor krijg je een gevarieerd sandboxspel dat veel content biedt, van ongestoorde kolonisatie zonder rampen tot bijna masochistische moeilijkheden in het bouwspel.
Er zijn echter ook een paar beperkingen die mijn enthousiasme temperen. Ik had graag wat meer variatie in de kaarten gezien. Ze zijn hetzelfde als in het origineel en ik heb ze allemaal al duizend keer gezien. Volgens de studio is het gebouwenmenu logischer georganiseerd, maar dat heeft het tegenovergestelde effect: soms verschijnen de grote gebouwenversies in het menu van de kleine versies, soms is het andersom.
Aan de andere kant zou het de moeite waard zijn geweest om de haalbare doelen te optimaliseren. Er zijn haalbare mijlpalen voor elke ronde van het spel, die worden beloond met onderzoekspunten. Er zijn ook missiedoelen die afhankelijk zijn van de spelparameters. Nu zijn er ook politieke doelen. En al deze doelstellingen zijn verspreid over verschillende schermen in verschillende menu's.

«Surviving Mars: Relaunched» komt op 10 november 2025 uit op PC (via Steam, Epic Games en Microsoft Store). De versie voor PS5 en Xbox Series X|S volgt later. Het spel is mij ter beschikking gesteld door Paradox Interactive voor Steam voor testdoeleinden.
"Surviving Mars: Relaunched" is een goede remake van de sandbox koloniebouwer. De originele gameplay wordt op een verstandige manier voortgezet met nieuwe content.
De herziene graphics zijn meer een noodzaak dan een verbetering vanwege de nieuwe game-engine. Het politieke systeem voegt daarentegen een nieuwe, complexe component toe aan de mogelijkheden en ik ben blij met de extra gebouwen en de nieuwe spelinstellingen. Hoewel het originele spel geen oude koek voor me was, brengt "Surviving Mars: Relaunched" een frisse wind naar de Rode Planeet, die me zeker nog een paar uur gameplay zal bezorgen.
Pro
Contra
Voelt zich net zo thuis voor de spelcomputer als in de hangmat in de tuin. Houdt onder andere van het Romeinse Rijk, containerschepen en sciencefictionboeken. Bovenal speurt hij naar news uit de IT-sector en slimme dingen.
Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.
Alles tonen
Review
van Debora Pape

Review
van Michelle Brändle

Review
van Cassie Mammone