Achtergrond
De geschiedenis van "Donkey Kong": Hoogte- en dieptepunten van Nintendo's favoriete gorilla in de afgelopen 44 jaar
van Cassie Mammone
Van "Metal Gear" tot "Death Stranding" - dit is wat er achter de populariteit van ontwikkelaarslegende Hideo Kojima zit
4-7-2025
Vertaling: machinaal vertaald
Iedereen die videogames speelt kent de naam Hideo Kojima. Of je houdt van zijn vreemde benadering van games of je vindt hem overschat. Een poging om de fascinatie voor Kojima te verklaren.
Op 26 juni 2025 was het dan eindelijk zover: na talloze filmische trailers verscheen de nieuwste game van Kojima Productions met «Death Stranding 2: On the Beach». Dit plaatst de oprichter en het hoofd van de studio opnieuw in het middelpunt van talloze discussies - is Kojima briljant of gewoon overschat?
Ik ben dol op de verwarrende tussenfilmpjes, ook al begrijp ik ze niet allemaal. Andere spelers halen alleen hun schouders op bij de komische cutscènes. Ik ben ook dol op de vele aflevermissies en de trage gameplay. Sceptici schrijven «Death Stranding» daarom af als een saaie «wandelsimulator».
Eén ding is duidelijk: Hideo Kojima roept heftige reacties op. Maar waarom polariseert de legendarische ontwikkelaar zo sterk? Wat zit er achter de fascinatie voor Kojima? Ik zal het opsplitsen in vijf punten die stevig verweven zijn met het leven van de ontwikkelaar uit Japan.
1) Hideo Kojima, de cineast
Volgens zijn eigen verklaringen in zijn X-biografie bestaat Kojima's lichaam voor 70 procent uit films. Deze passie begon al op jonge leeftijd. De ouders van de jonge Kojima introduceerden de familietraditie om elke avond een film te kijken. Voor de jonge Kojima is het pas bedtijd als de eindcredits van de film op de tv spelen.
De spelontwikkelaar heeft waarschijnlijk geprofiteerd van het feit dat zijn ouders fan waren van westerse films. Deze invloeden komen later terug in zijn spellen, die daardoor ook buiten Japan een groot publiek bereiken.
Invloed
Beïnvloed door familiefilmavonden en de aankoop van een camera door een vriend, ontwikkelde de jonge Kojima een passie voor filmmaken. Hij werd echter nooit filmproducent - hij koos ervoor om gameontwikkelaar te worden.
Kojima's enthousiasme voor filmproductie wordt een integraal onderdeel van zijn carrière in de videogame-industrie. «Metal Gear Solid» voor de Playstation 1 is een van de eerste spellen waarin gebruik werd gemaakt van filmische enscenering. Het wordt hier vandaag de dag nog steeds om geprezen. Ik kan deze invloed ook duidelijk voelen in «Death Stranding 2», als ik vol ontzag naar de eerste cutscène met hoofdrolspeler Sam kijk.
Wonderlijk.
Het is verbazingwekkend dat Kojima's filmische cutscènes zoveel fans inspireren. Ze breken immers vaak met conventies die bekend zijn uit traditionele films. Het is de vraag of Kojima's regie- en productiestijl zelfs in het klassieke medium film zou werken.
2) Visionair begin in de game-industrie
Zelfs als de verwarring van cutscenes sommige toeschouwers afschrikt, brengt Kojima een frisse wind door de game-industrie. In de jaren tachtig was dit eigenlijk alleen maar bedoeld om voor hem de deur naar de filmindustrie te openen. Ondanks de slechte reputatie van de gamesindustrie in die tijd en de waarschuwingen van zijn familieleden, ging hij in 1986 aan de slag bij Konami.
Zo gaf Kojima vorm aan het stealth-genre voor generaties na hem - een vroeg voorbeeld van zijn rol als visionair in de gamesindustrie.
3) Succes en scheiding
«Metal Gear Solid» is met zeven miljoen verkochte exemplaren op Playstation 1 een enorme hit. Dit maakte de weg vrij voor Kojima's succes op de lange termijn.
In de jaren die volgden, werden in samenwerking met Konami verschillende vervolgen op «Metal Gear Solid» uitgebracht voor verschillende Playstation-consoles. De samenwerking met de Japanse uitgever verslechterde in de loop der jaren echter aanzienlijk, totdat de twee partijen in 2015 uit elkaar gingen.
Door deze moeilijke scheiding lijkt Kojima een onbegrepen genie. Konami wordt door veel fans gezien als «de slechterik» die zonder reden een legendarische gamemaker van zich heeft vervreemd. Het ligt voor de hand dat bij een geschil tussen een individu en een bedrijf de sympathie bij het individu ligt. Vooral als die persoon achter een populaire franchise zit en naar wiens toekomstige projecten reikhalzend wordt uitgekeken.
4) Een fan die beroemdheden verzamelt zoals Pokémon
Bovendien voert Kojima zichzelf op als fan op sociale media. Een selfie van een beroemdheid hier, een foto van een bezoek aan de bioscoop daar - inclusief filmaanbeveling. Hierdoor lijkt hij benaderbaar en hebben andere fans een directe band met hem, in tegenstelling tot veel andere mensen in de gamesindustrie. In tegenstelling tot «gewone» fans, stopt Kojima niet bij selfies - hij integreert zijn favoriete acteurs in zijn games.
Het beste voorbeeld van Kojima's verzamelwoede voor beroemdheden zijn de twee games «Death Stranding»:
De celebritycast in de games «Death Stranding» heeft nog een voordeel: het publiek ziet bekende gezichten en herkent de sterren erachter. Deze herkenningswaarde trekt ook fans aan. Eén blik op het gezicht van Norman Reedus kan de eetlust opwekken voor een marathon van de serie «The Walking Dead». Zo leerde ik de acteur Mads Mikkelsen kennen door het eerste deel. In «Death Stranding» speelt hij de tragische rol van Cliff Unger.
5) «Weirde» Games die inspireren
Aan het eind van de dag zijn Kojima's spellen gewoon verdomd raar. Maar dat schaadt hun reputatie niet, integendeel. In «Metal Gear Solid» halen individuen met gemak zware voertuigen uit elkaar, zoals helikopters of tanks. Over het algemeen gooit de serie de ene na de andere twist eruit.
«Death Stranding» staat qua bizarheid op een ander niveau. Het verhaal, dat bijna niemand bij de eerste poging begrijpt, wordt gekenmerkt door de meest onverklaarbare elementen. Als personage Sam sterft en herboren wordt, speel ik de ziel die terugzwemt in het dode lichaam. Hiervoor duik ik via zijn mond in zijn slokdarm. Aan het einde zie ik de googly eyes van een baby die met plezier op zijn duim zuigt. Dat is behoorlijk «raar».
Andere keren kalmeer ik mijn baby door te plassen. Eén personage stopt om de paar minuten zijn hartslag voor een reis naar het hiernamaals. En dit rare gesprek met «Super Mario» referentie bestaat echt in het spel:
«Princess Beach»?! Maar zoals je ziet, kan de lijst eindeloos doorgaan. Het punt is: de vreemde aard van Kojima's spellen heeft ook een bepaalde charme voor delen van het publiek. Dit past bij het innovatieve, creatieve en avant-gardistische karakter van zijn carrière als ontwikkelaar.
Omslagfoto: Instagram / hideo_kojima
Cassie Mammone
Freelance Editor
cassie.mammone.freelance@gmail.comIk schreef mijn eerste tekst over videogames toen ik acht jaar oud was. Sindsdien ben ik niet meer kunnen stoppen. De tijd daartussenin besteed ik aan mijn liefde voor 2D Husbandos, monsters, mijn riot cats en sport.
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Alles tonen
