Achtergrond
"Helldivers 2" is een apocalyptisch actiespektakel
van Philipp Rüegg
"Borderlands 4" is repetitief, biedt nauwelijks vernieuwing, maar de lust voor buit blijft verleidelijk
16-9-2025
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Philipp Rüegg
In plaats van te vernieuwen, vertrouwt "Borderlands 4" op beproefde dingen met kleine verbeteringen. De Vault Hunters zijn veel beweeglijker, de wereld is groter en de verslaving aan nieuwe wapens is snel gewekt.
Het succesrecept van «Borderlands» bestaat uit miljoenen en miljoenen wapens en een flinke portie humor. Dat laatste viel in het laatste deel behoorlijk weg. De memeificatie was gewoon te dom voor veel die-hard fans - waaronder ikzelf. Het was het eerste deel dat ik niet heb uitgespeeld.
Met «Borderlands 4» wil Studio Gearbox alles beter doen. In plaats van de irritante streamer-tweeling Troy en Tyreen is de Tijdwachter weer een klassieke schurk die wacht om opgejaagd te worden. De Tijdwachter is de tirannieke baas van de planeet Kairos, waarvan hij de bevolking onderwerpt door middel van mind control. Dit lot overkomt ook mij, een Vault Hunter - nietszeggend vertaald als «uitroeier» - nadat mijn personage op de planeet is neergestort.
Als dank krijg ik een implantaat dat de Tijdwachter controle over mij geeft. Voordat hij me tot zijn vazal kan maken, word ik gered door een groep rebellen en daar begint het avontuur.
Ouwe bekenden en veel verwoede gevechten
Met Rafa volg ik de vriendelijke rebellen die me hebben bevrijd. Onderweg ontmoet ik Claptrap, de robot op één wiel. Als zijn gebabbel je al irriteerde, zou je nu ook willen dat je een vooruitspoelknop had. Ik maak deel uit van Team Claptrap en vind het blikkerige beestje nog steeds erg vermakelijk.
Schieten alsof het 2006 is
Claptrap legt me ook de nieuwe mechanica uit. Ik kan glijden, dubbele sprongen maken, in de lucht staan en een grijphaak gebruiken om mezelf op bepaalde plekken omhoog te trekken. Dat laatste maakt de gevechten dynamischer omdat ik me snel over de slagvelden kan verplaatsen. Ik kan het ook gebruiken om bussen naar mijn tegenstanders te gooien - ook al moet ik nog aan mijn mikvaardigheden werken.
In de eerste tien uur heb ik geen echte variatie ontdekt in de vorm van verschillende vijandentypen. Of het nu gemaskerde maniakken, vliegende magiërs of zwaardzwaaiende robotninja's zijn - het komt altijd op hetzelfde neer. Dit werd na verloop van tijd al eentonig in het eerste deel in 2006.
Gelukkig was geen van mijn schietspullen echt origineel. Het dichtst in de buurt komt het machinepistool, dat in een doelzoekend projectiel verandert als je het herlaadt. Ik hoop op meer in de komende paar uur spelen. Maar de wapens zien er origineel uit en klinken erg krachtig.
Naast de vier uitrustbare wapens en de granaatsleuf, die ook een werpmes kan bevatten, is er nu ook een helende spuit. Deze werkt via een cooldown en heeft bonuseigenschappen. Dit is zeker beter dan het verzamelen van levenscontainers zoals voorheen.
Terwijl de basisgameplay nauwelijks is veranderd, heeft Gearbox welkome verbeteringen in de kwaliteit van leven geleverd. Ik kan een gloeiend pad naar het volgende doel laten weergeven. Wapens kunnen worden gefilterd op basis van verschillende criteria in de inventaris of bij de dealer. Dit betekent dat ik veel sneller alle gewone en ongewone wapens kan weggooien en zelfs een waarschuwing krijg als ik er een heb.
Bijna net zo'n bijzaak als wapens
In plaats van op zichzelf staande gebieden bestaat Kairos uit één grote spelwereld. Met de nieuwe hoverbike kan ik die vrij snel verkennen. De motor heeft zijn eigen wapens, die ik hoop te kunnen upgraden. Op dit moment richten ze zo weinig schade aan dat mijn gezicht in slaap valt. Aan de andere kant kan ik de hoverbike op elk moment oproepen en hoef ik niet naar een garage zoals vroeger.
Snelle reispunten moeten handmatig worden geactiveerd. Dit zijn meestal bunkers of soortgelijke bases die je moet ontdoen van vijanden en vervolgens moet activeren via een simpele deur of energiepuzzel.
Van de zijmissies herinner ik me er maar één. Die met een pratende bom die een doelcrisis heeft omdat het wel eens een blindganger zou kunnen zijn. Helaas is de oplossing nogal anticlimatisch.
Dit geldt eigenlijk ook voor de rest van het spel. Het is een paar keer gecrasht. Af en toe bewegen de lippen niet in dialogen of ontbreekt de audio helemaal. En ik kan nog steeds geen wapens uit de betaalde DLC gebruiken omdat het spel ervan overtuigd is dat ik die niet bezit. De code die 2K me voor testdoeleinden stuurde, bevat echter wel degelijk alle DLC.
Conclusie na tien uur: Schakel je hersens uit en begin met schieten
Een beetje meer variatie had geen kwaad gekund «Borderlands 4». Maar af en toe vind ik het fijn om mijn hersens uit te schakelen en de trekker over te halen tot het uiterste. Misschien vergeet ik dan ook dat er in de tussentijd een compleet pretloze verfilming is uitgekomen.
«Borderlands 4» is verkrijgbaar voor PC, PS5 en Xbox Series X/S. Switch 2 volgt op 3 oktober. Ik heb de pc-versie getest, die mij ter beschikking is gesteld door 2K.
Philipp Rüegg
Senior Editor
Philipp.Rueegg@digitecgalaxus.chIk ben gek op gamen en diverse gadgets, dus bij digitec en Galaxus waan ik me in het land van overvloed - alleen krijg ik helaas niets gratis. En als ik niet bezig ben met het los- en weer vastschroeven van mijn PC à la Tim Taylor, om hem een beetje te stimuleren en zijn klauwen uit te slaan, dan vind je me op mijn supercharged velocipede op zoek naar trails en pure adrenaline. Ik les mijn culturele dorst met verse cervogia en de diepe gesprekken die ontstaan tijdens de meest frustrerende wedstrijden van FC Winterthur.
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Alles tonen
