Bravia 8 Merk II: Sony's OLED comeback is bijna een voltreffer

Luca Fontana

25-7-2025

Vertaling: machinaal vertaald

Sony is terug in het OLED-spel - en hoe. De Bravia 8 Mark II heeft geen spektakel, maar scoort met haarscherpe beeldkwaliteit, een slim ontwerp en indrukwekkend geluid. Is dat genoeg voor de kroon?

Full Disclosure: De tv, de 65-inch versie van de Bravia 8 Mark II, is mij door Sony ter beschikking gesteld om te worden getest. Sony heeft echter geen invloed op het testresultaat, mijn evaluatie en de testprocedure.

Het was 2023 toen Sony de beste tv leverde die ik dat jaar mocht testen, de A95L. Puntje bij paaltje. Hij had alles: fantastische kleuren, uitstekende afwerking en een beeldkwaliteit die zelfs Samsung's eigen QD OLED's oud deed lijken.

En toen? Niets. Sony verdween plotseling in 2024. Met de Bravia 9 concentreerde het zich liever op zijn LCD-activiteiten, terwijl LG experimenteerde met microlenslagen en Samsung het QD OLED-stadium overliet. Nu, een jaar later, is Sony terug - en met een knal.

De Bravia 8 Mark II is ontworpen om alles wat ervoor komt plat te leggen. Geen herontwerp, geen spektakel - gewoon een TV die wil laten zien dat Sony nog steeds alles in huis heeft. Meer helderheid, nieuwe softwaretrucs, vertrouwde QD OLED kracht. De enige vraag is: is dit nog steeds genoeg voor de kroon in 2025?

Design: industriële look met hersens

Aan de buitenkant blijft Sony trouw aan zichzelf in 2025. De Bravia 8 Merk II lijkt verwarrend veel op zijn voorganger - en dat is niet erg. Sony heeft opnieuw gekozen voor licht naar binnen hellende poten met een subtiele knik aan de achterkant. De look blijft industrieel, maar is iets eleganter dan vorig jaar. Het geheel is praktisch.

Het geheel is sowieso praktisch. De poten zitten links en rechts helemaal aan de rand - niet in het midden zoals bij veel andere fabrikanten. Dit creëert ruimte: ruimte voor brede tv-meubels. En vooral: ruimte voor soundbars. Er zit ongeveer acht centimeter tussen de onderrand van het paneel en het meubel, genoeg voor de meeste soundbars.

En als je geen soundbar hebt? Je kunt de pootjes ook plat monteren - zo laag dat het bijna lijkt alsof de tv direct op het meubel staat. Zonder afstand, zonder afleiding. Een klein maar fijn detail dat laat zien: Sony denkt vooruit.

Over de specs. Sony's Bravia 8 Mark II biedt het volgende:

• 4x HDMI 2.1 poorten, waarvan één met eARC (HDMI 3)
• 2x USB-A poort
• 1x uitgang voor Toslink
• 1x LAN-poort
• 1x CI-sleuf
• Aansluitingen voor antennes
• Bluetooth 5.3
• WLAN (Wi-Fi 6)
• Spraakbesturing: Google Assistant
• Chromecast ingebouwd

Alle vier HDMI-ingangen ondersteunen HLG, HDR10 en Dolby Vision. Alleen HDR10+ ontbreekt. Wat jammer. Maar de distributie daarvan is sowieso erg laag, zelfs als Netflix in de toekomst upgrade wil doen. De pass-through functie voor Dolby Atmos en DTS audiosignalen is een zeer positieve functie.

Over het geluid ...

Akoestisch oppervlak zorgt voor goed geluid

Als het aan Sony ligt, heb je voor het geluid niet per se een soundbar nodig. Het Japanse bedrijf vertrouwt al jaren op zijn eigen geluidstechnologie «Acoustic Surface Audio+»: vier drivers die achter de tv zijn geïnstalleerd, laten de lucht niet trillen zoals conventionele luidsprekers, maar het paneel zelf:

• 2x actuators (elk 20 watt)
• 2x subwoofers (elk 10 watt)

Strikt genomen is dit een 2.2 systeem. Dankzij digitale 3D surround upscaling klinkt het zelfs als meer. En het werkt verbazingwekkend goed: geen enkele andere TV produceert zo'n volumineus en helder geluidsbeeld met zijn interne luidsprekers. Voor echt surround geluid heb je nog steeds een home cinema systeem nodig - maar als TV met geïntegreerd geluid is Sony's oplossing nog steeds de beste.

Praktisch: Als je een hifi-systeem hebt, kun je de TV ook rechtstreeks als middenluidspreker gebruiken. Als je echter een soundbar blijft gebruiken, maar dan wel een van Sony, dan neemt de TV de hoge tonen over. Dit ontlast op zijn beurt de Sony soundbar, wiens vrije rekencapaciteit het geluid in de midden- en lage frequenties verbetert. Nogmaals: Sony denkt goed mee.

Maten: sterke helderheid, koel karakter

Wat nu volgt gaat diep op de materie in. Ik meet met professionele tools van Portrait Display om een objectieve categorisering van de beeldkwaliteit te krijgen. Als je niet geïnteresseerd bent in details en diagrammen, kun je doorbladeren naar het hoofdstuk «Het beeld: schittering zonder gimmickry».

Over de metingen. Ik heb alle schermstanden van de TV gemeten zonder hem te kalibreren - precies zoals hij uit de doos komt. Ik heb slechts één wijziging aangebracht in de instellingen:

• Motion: Op «Motion Flow» heb ik de «filmmodus» ingesteld op «Low» om het beeld vloeiender en minder schokkerig te laten lijken.

Net als vorig jaar gaf de Dolby Vision modus de beste resultaten voor alle soorten inhoud. Behalve voor gamen, waarvoor je altijd game-modus moet gebruiken vanwege de input lag.

De maximale helderheid

2010 nits bij twee procent venstergrootte, 1780 nits bij tien procent: Wat Sony hier uit het paneel kietelt is zeker geen laagvlieger, maar het is dit jaar in ieder geval ook geen topklasse. Hoewel de Bravia 8 Mark II helderder schijnt dan ik ooit van een Sony OLED heb gezien, blijft hij achter bij de G5 (2350 nits), de eerste tandem RGB OLED's van LG. Hij komt ook niet helemaal in de buurt van Samsung's S95F (2110 nits)

De vergelijking tussen Sony en Samsung wordt pas echt interessant bij grotere schermen. Dat komt omdat het paneel van Sony - dat wil zeggen de eigenlijke beeldschermmodule - ook uit de fabriek van Samsung komt. Concreet betekent dit dat, terwijl Samsung de helderheid verrassend lang hoog houdt, zelfs bij 25 of 50 procent schermgrootte, Sony de helderheid eerder vermindert en zelfs aanzienlijk achterblijft bij LG. Bij de helft van het schermformaat blijft er 445 nits over, en slechts 250 nits bij volledig scherm. Dat is zichtbaar minder dan de S95F (385 nits) of LG's G5 (380 nits).

Sony, dat gebruik maakt van de helft van het schermformaat, vermindert de helderheid eerder.

Sony, dat hetzelfde materiaal gebruikt als Samsung, is daarom voorzichtiger met de software. Waarschijnlijk om oververhitting en dus burn-in te voorkomen.

Ter vergelijking: een OLED uit het middensegment zoals de Philips 809 haalt een maximum van 906 nits - en valt terug tot ongeveer 160 nits bij volledig scherm. De Bravia 8 Merk II is duidelijk van een andere klasse.

Witbalans, kleuren en grijstinten

Sony blijft trouw aan zichzelf met de Bravia 8 Mark II: natuurlijke kleuren, precieze gradaties en een over het algemeen vrij neutraal gebalanceerd beeld. De grijswaardenmeting laat zien dat de EOTF-curve grotendeels goed wordt gevolgd - met kleine afwijkingen aan de bovenkant. Vanaf ongeveer 75 procent helderheid wordt het beeld iets te helder, waardoor Sony's interpretatie van HDR-highlights iets luchtiger overkomt, maar niet overdreven.

De RGB-balans is stabiel over lange afstanden, tenminste in het zichtbare bereik. Tussen 10 en 60 procent helderheid liggen rood, groen en blauw dicht bij elkaar zonder merkbare uitschieters. Vanaf ongeveer 65 procent beweegt blauw langzaam richting de Y-waarde van 105, wat nog net acceptabel is, terwijl groen iets achterblijft. Het resultaat is een koelere beeldindruk in zeer heldere scènes - niet storend, maar wel meetbaar. In donkere gebieden is er echter een lichte groenzweem, wat typisch is voor QD OLED's, maar alleen merkbaar is als je het van heel dichtbij bekijkt.

De gemiddelde DeltaE-waarde is iets meer dan 3, wat nog steeds onder de maximaal aanvaardbare 5 ligt. Dit is dus absoluut solide. Voor de meeste kijkers ziet het beeld er nauwkeurig en harmonieus uit, ook al zouden kalibratieliefhebbers individuele gebieden kunnen optimaliseren en de waarde dichter bij 1 kunnen brengen.

Ik meet de kleurruimtedekking:

• Rec. 709: 100% (goed = 100%) - de standaardkleurruimte voor SDR-inhoud zoals live tv, dvd's en Blu-Rays.
• DCI-P3: 99,97% (goed = >90%) - de standaardkleurruimte voor HDR-inhoud, bijvoorbeeld in HDR10 of Dolby Vision.
• BT.2020: 86,45% (goed = >90%) - de kleurruimte van de toekomst. Huidige content gebruikt deze niet of nauwelijks.

Sony bereikt dus bijna het maximale op het gebied van kleurruimtedekking. Dat de Bravia 8 Mark II net niet de doelstelling van 90% haalt voor de BT.2020 kleurruimte is niet zo erg: zelfs LG's tandem RGB OLED haalde hier slechts «» net geen procent, wat nog steeds vrij hoog is voor een top TV. Alleen de S95F van Samsung overtrof dit merk met 91,39%.

Reflecties

Reflecties kun je niet direct meten - maar je kunt ze wel zien. En de Bravia 8 Merk II laat zien dat Sony de zaak goed onder controle heeft. Hoewel het reflecterende glazen oppervlak niet mat is zoals de S95F van Samsung, vermindert het zichtbaar de intensiteit van directe lichtbronnen. Ramen, plafondlampen of andere lichtvlekken lijken minder fel, verliezen aan scherpte en worden elegant verzacht zonder het hele beeld te bedekken met een melkachtige kleur.

Dit werkt bijzonder goed.

Dit werkt vooral goed bij indirect licht of discreet verlichte kamers. Er is echter een zwak punt in heldere omgevingen: zonder een extra polarisatielaag heeft het paneel de neiging om een lichte paarse tint te krijgen. Bovendien wordt donkere inhoud snel uitgewassen - zwart wordt grijs en het contrast wordt vlakker. Dit vermindert het beeldeffect overdag, vooral in scènes met veel schaduwen of donkere achtergronden (hieronder: «Blade Runner 2049»).

Het positieve blijft: De totale hoeveelheid gereflecteerd licht is laag. De Bravia 8 Mark II slaagt erin om de meeste reflecties zodanig te minimaliseren dat ze nauwelijks afleiden van de inhoud. Als je echter het diepste zwart wilt, zelfs bij daglicht, ben je beter af met een matte S95F of een mini LED TV. Desalniettemin: voor een OLED paneel met glanzende coating is Sony's realisatie solide.

Het beeld: schittering zonder gimmickry

Het beeld van de Sony Bravia 8 Merk II is indrukwekkend helder voor een OLED TV en is al aangenaam kleurecht af fabriek - tot zover de theorie. Maar hoe presteert Sony's nieuwe QD OLED vlaggenschip in de praktijk?

Tijd voor een directe vergelijking. Naast de Bravia 8 Mark II heb ik ook de huidige topmodellen van Samsung en LG onder dezelfde omstandigheden getest - de S95F van Samsung en de G5 van LG. Drie hoogwaardige televisies, twee verschillende OLED technologieën: één met Quantum Dots, één met Tandem RGB OLED. Wie levert het betere beeld?

Als je de gedetailleerde individuele tests van de andere twee modellen wilt lezen, kun je ze hier vinden:

Kleurweergave

Hoe verschillen de drie OLED topmodellen op het gebied van kleurweergave? Ik heb ze op de proef gesteld met scènes uit «Guardians of the Galaxy Vol. 2», «Avatar: The Way of Water» en «James Bond: Skyfall» - allemaal visuele zwaargewichten met sterke kleuren, fijne lichtstemmingen en verfijnde huidtinten.

De Bravia 8 Merk II blijft trouw aan Sony's lijn: kleuren zijn neutraal, precies en lijken nooit overdreven. HDR-inhoud profiteert van hoge helderheid en fijne tone mapping, huidtinten zien er gedifferentieerd uit, met een ietwat koele terughoudendheid - typisch Sony. De S95F van Samsung lijkt daarentegen een tikje warmer, rijker en zachter en komt daardoor iets dichter in de buurt van wat LG doet met zijn G5.

Apropos LG: De G5 blijft de meest emotionele van het trio: Ego's paleis in «Guardians 2» gloeit magisch goud, de jungle in «Avatar» ziet er weelderig groen uit en Bond's gezicht in «Skyfall» krijgt een bijna nostalgische huidskleur. Minder realistisch misschien - maar prachtig.

Interessant: In de metingen zitten alle drie de televisies dicht bij elkaar qua kleurechtheid. Dat ze toch zichtbaar verschillen, komt waarschijnlijk door het HDR-formaat: Sony gebruikt Dolby Vision en LG gebruikt Dolby Vision Filmmaker Mode. Samsung gebruikt geen Dolby Vision, maar vertrouwt op HDR10 met Filmmaker Mode, die meestal iets warmer is.

Zwartniveau en helderheidsgradatie

Hoe goed presteren de top OLED's in bijzonder donkere of extreem heldere filmscènes? Ik heb ze getest met «Blade Runner 2049» en «Jurassic World» - beide films die schaduwen, hoge lichten en contrastgradiënten tot het uiterste drijven.

Sony levert opnieuw in donkere scènes. In het donkere verhoor tussen twee androïden uit «Blade Runner: 2049» blijven zelfs de fijnste structuren herkenbaar zonder dat het beeld helderder wordt of wegzakt. Geen black crush, geen kunstmatige contrasten - gewoon diep, zuiver zwart met een enorme detaildiepte. In een directe vergelijking lijken zowel de G5 van LG als de S95F van Samsung iets vlakker. LG verzwakt zelfs in sommige details, Samsung blijft in de buurt, maar Sony blijft de marktleider als het gaat om schaduwdetails.

Het beeld draait in zeer heldere scènes: In «Jurassic World» vind ik de G5 van LG het mooist. De zon blijft zichtbaar als een bol, de lucht en lichtreflecties zien er gedifferentieerd en levendig uit. Sony doet dit ook goed - maar niet zo duidelijk gedifferentieerd. En uitgerekend Samsung, dat me ooit wilde laten zien hoe slecht LG's helderheidsgradatie was, lijkt hier het vlakst. De ironie van contrastbestemming.

De processor: snel, schoon - maar niet erg slim

De processor is het brein van de TV. Zijn belangrijkste taak is het ontvangen, verwerken en weergeven van beeldsignalen. Daarbij herkent de processor slechte beeldkwaliteit en verbetert deze door ruis te verwijderen, kleuren te versterken, randen glad te maken, bewegingen vloeiender te maken en ontbrekende pixelinformatie toe te voegen.

Motieverwerking en Judder

Tijd voor de getest. Judder, schokken of stotteren tijdens langzame camerabewegingen, is een verschijnsel dat op bijna alle tv's kan voorkomen. De film «1917» van Sam Mendes met zijn lange, stabiele camerabewegingen is hier perfect voor. Let ter vergelijking vooral op de verticale houten balken in de schuur: lopen ze zuiver door het beeld - of is het schokkerig?

Sony levert hier zijn eigen interpretatie - laten we het beleefd zeggen. De Bravia 8 Merk II is zichtbaar schokkeriger dan de G5 van LG of de S95F van Samsung. Zelfs met de filmmodus ingesteld op «Laag» is er nog steeds een lichte jitter in zelfs panning shots. Het is duidelijk dat Sony niet gelooft in agressieve tussentijdse beeldberekening. Vanuit het oogpunt van de cineast moet film schokkerig zijn - punt uit. Sony produceert tenslotte zelf camera's, hoofdmonitoren en bioscoopfilms. Zij zullen het waarschijnlijk het beste weten, toch?

Persoonlijk is het me te veel purisme. LG slaagt er ook in om bewegingen zo glad als boter en zonder zeep-effect te maken. Samsung zit daar ergens tussenin. Sony zit aan de conservatieve kant. Voor puristen is dit consistent. Voor alle anderen is het misschien niet vloeiend genoeg.

Upscaling

Nu een van de meest veeleisende testen: hoe goed kan de processor bronnen van lage kwaliteit verbeteren - zoals oudere Blu-rays, live TV of series zoals «The Walking Dead»? Deze is met opzet opgenomen op 16 mm film om een beschadigde, post-apocalyptische sfeer te creëren met filmkorrels en beeldruis.

Bij het upscalen van HD- of SD-content leveren alle drie de tv's een uitstekend beeld. Sony is hier altijd sterk in geweest - en dat blijft zo. De Bravia 8 Merk II toont haarscherpe randen, vloeiende texturen en nauwelijks zichtbare beeldruis. Zelfs in donkere gebieden blijft het beeld schoon, zonder dat details verdrinken of artefacten verschijnen.

In een directe vergelijking met de G5 van LG en de S95F van Samsung zit Sony op één lijn. Beide concurrenten laten iets zachtere contouren zien - makkelijk te zien als je met een vergrootglas naar de wang van Negan kijkt in «The Walking Dead». Aan de andere kant zien ze er misschien iets natuurlijker uit, iets minder «digitaal verscherpt».

Onderaanzicht: drie tv's op het hoogste niveau. Iedereen die hier verschillen in ziet moet of professioneel kalibreren - of heeft dringend een nieuwe hobby nodig.

Gamen: Invoervertraging en spelmodus

«

Over het thema input lag, oftewel de vertraging tussen de invoer van de controller en de reactie op het scherm: Met het meetapparaat van Leo Bodnar kom ik bij de Bravia 8 Merk II uit op 16,8 milliseconden - gemeten bij UHD-resolutie, 60 frames per seconde en geactiveerde HDR. Hoewel dit een goede waarde is dit jaar, is deze aanzienlijk hoger dan die van LG's G5 (9,7 milliseconden) en Samsung's S95F (10,2 milliseconden). De vaak genoemde drempel van 20 milliseconden wordt in ieder geval niet overschreden, waarboven je vertragingen echt merkt.

• 4x HDMI 2.1-aansluitingen (4K 120Hz)
• Auto Lage Latency Modus (ALLM)
• Variabele framesnelheden (HDMI Forum VRR)

Daartoe is Sony, samen met Samsung, LG, Philips, TCL en Panasonic, een samenwerking aangegaan met grote gamestudio's. Het resultaat is de HGiG - de HDR Gaming Interest Group. Volgens de fabrikant is het doel om ervoor te zorgen dat HDR wordt weergegeven zoals bedoeld door de gameontwikkelaars, bijvoorbeeld bij het spelen van «Spider-Man 2» op mijn PlayStation 5.

Het spel loopt alsof het met spinnendraden aan de muur is geplakt. Of ik nu met 120 frames per seconde door Manhattan slinger, de ray-traced reflecties in het water bekijk of midden in een HDR onweersbui de ene na de andere finisher afvuur: De Bravia 8 Mark II blijft soeverein. Geen ghosting, geen trailing, geen artefacten. Het beeld blijft haarscherp, responsief en kleurrijk. Is de input lag merkbaar? Niet echt. Alleen bij hardcore PVP-games zullen LG en Samsung waarschijnlijk een streepje voor hebben.

Spraakbesturing: Wachten op de AI-revolutie

Sony blijft opvallend terughoudend als het gaat om spraakbesturing. De Bravia 8 Mark II draait op Google TV - en dus op het besturingssysteem dat dit jaar wordt uitgerust met Google's nieuwe Gemini spraakmodel. Maar vanaf vandaag is daar niets meer van te merken. Geen Gemini. Geen slimme dialoog. Geen semantisch zoeken.

Ik heb toch getest wat er op dit moment mogelijk is en was bitter teleurgesteld. Terwijl Samsung en LG op zijn minst proberen om Microsofts Copilot als AI-assistent te integreren (met vrij matig succes), lijkt Sony's oplossing bijna uit het stenen tijdperk te komen. Het wil constant geschikte YouTube video's openen als antwoord op mijn verzoeken. Slim zoeken? Geen kans. Complexe commando's? Geen kans.

Sony zou hier potentie hebben - Google en Gemini zijn tenslotte hier gevestigd. Maar blijkbaar komt de grote update van het spraakmodel later. Tot die tijd blijft de visie van een intelligente assistent meer een loze belofte dan echte toegevoegde waarde, zelfs bij Sony.

Conclusie

Een bijna perfecte comeback

De Bravia 8 Mark II is Sony's statement na een pauze van een jaar met OLED. En wat voor een statement is het. Het Japanse bedrijf heeft een apparaat afgeleverd dat geen revolutie in de woonkamer brengt, maar op bijna alle gebieden superieure prestaties levert - en heel bewust gimmickry vermijdt.

Het beeld? Helder, precies en prachtig in balans. Vooral in donkere scènes laat de Bravia 8 Mark II zien waarom Sony al jaren de referentie is. Het geluid is ook overtuigend, het ontwerp is goed doordacht en de afwerking is onberispelijk. Kortom: een televisie voor mensen die niet op zoek zijn naar spektakel, maar naar klasse.

Toch zijn er wat kleine puntjes van kritiek: de tussentijdse beeldberekening valt niet bij iedereen in de smaak en de helderheid op grote oppervlakken blijft wat achter. Officieel geef ik 5 van de 5 sterren - vanwege het systeem. Het is eigenlijk viereneenhalf, want hoewel Sony een uitstekend totaalpakket biedt, blijft het net achter bij de top OLED's van LG en Samsung op het gebied van piekhelderheid, tussenbeeldberekening en gaming.

Pro

• Zeer hoge helderheid voor OLED
• Zeer goede kleurechtheid af fabriek
• Uitstekende beeldkwaliteit in donkere scènes
• Acoustic Surface blijft ongeslagen in de TV-sector
• Schone upscaling, sterke SDR en HDR weergave

Contra

• iets zwakker dan de concurrentie van LG en Samsung
• Spraakbesturing blijft frustratie in plaats van vooruitgang

TV

Sony K-65XR8M2

65", Bravia 8 II, OLED, 4K, 2025

1

Luca Fontana

Senior Editor

Luca.Fontana@digitecgalaxus.ch

Avonturen beleven en sporten in de natuur en mezelf pushen tot mijn hartslag mijn ritme wordt - dat is mijn comfortzone. Ik geniet ook van rustige momenten met een goed boek over gevaarlijke complotten en koningsmoordenaars. Soms raak ik meerdere minuten opgewonden van filmmuziek. Dit komt zeker door mijn passie voor cinema. Wat ik altijd al heb willen zeggen: "Mijn naam is Groot." meer

Deze artikelen kunnen je ook interesseren