Review
"Bravely Default Flying Fairy HD Remaster" getest: een feest voor fans van traditionele JRPG's
van Domagoj Belancic
"Digimon Story Time Stranger" getest: een verslavende JRPG
6-10-2025
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Kevin Hofer
"Digimon Story Time Stranger" biedt puur JRPG-plezier met meer dan 450 verzamelbare monsters, complexe evolutietechnieken en strategische turn-based gevechten.
Als kind was ik een grote fan van de «Digimon» anime-serie, maar op de een of andere manier is het me nooit gelukt om me in de gamewereld te verdiepen. Tot nu. Met «Digimon Story Time Stranger» heb ik eindelijk de perfecte ingang gevonden en ik kan zeggen: ik ben dolblij!
Een reis door de tijd met gevolgen
De Digimon stelen de show
Het verhaal zelf is vrij eenvoudig. In de eerste tien tot twintig uur voer ik voornamelijk missies uit om te vechten tegen Titan Digimon - die de vrede in de Digimonwereld bedreigen. Deze delen zijn meestal oppervlakkig, en vooral ik blijf angstaanjagend bleek als de stomme hoofdpersoon. De menselijke NPC's zijn ook saai door hun gebrek aan diepgang.
De Digimon stralen des te meer, en daar gaat het uiteindelijk om. Shellmon, bijvoorbeeld, zorgt liefdevol voor een gewonde Titan Digimon omdat ze het allebei zat zijn om de hele tijd te vechten. Vulcanusmon laat me constant glimlachen - de God Digimon is gepassioneerd over het verzamelen van Transformers-achtige figuren en is zo blij als een klein kind. Zulke karaktermomenten brengen het vrij eenvoudige verhaal tot leven.
Al met al biedt Time Stranger weinig maar goed geplaatste wendingen en behandelt het klassieke thema's als vriendschap, loyaliteit en moed. Niets revolutionairs, maar zeker vermakelijk. De gesprekken met de NPC digimon dragen aanzienlijk bij aan de onderdompeling. Hun dialogen veranderen na belangrijke gebeurtenissen en geven meer informatie over de wereld.
Centrale stad als middelpunt
Er zijn talloze kerkers die niet al te lang zijn en zijn vormgegeven als een koker. Er valt weinig te ontdekken buiten de gebaande paden. Elke kerker biedt echter een speciale gimmick om je verder te helpen. Onder water helpt Submarimon me bijvoorbeeld de stroming te bestrijden. Palmon daarentegen gebruikt zijn lianen om me te helpen van boom naar boom te slingeren. Deze ondersteunende digimon helpen me ook als gast in de strijd.
Meer dan 450 Digimon willen ontdekt worden
Laten we naar de sterren gaan: de Digimon zelf. Tijdens het verkennen kom ik agressieve exemplaren tegen die ik vanuit het veld kan aanvallen om preventieve aanvallen uit te voeren. Zwakkere tegenstanders kunnen op deze manier zelfs direct worden verslagen. Ik vind het een leuk systeem, maar het wordt bijna routine - ik druk constant op de aanvalsknop voor het geval een Digimon zich ergens verstopt.
Om nieuwe teamleden te ontwikkelen, vecht ik met ze. Elke ontmoeting verhoogt het scanpercentage van de betreffende soort. Bij 100 procent kan ik de Digimon laten evolueren. Maar ik moet wachten tot het zover is. Ik kan het percentage zelfs verhogen tot 200 procent om hem nog sterker te maken. Hier begint het echte plezier: met meer dan 450 Digimon wordt het al snel overweldigend - in de beste zin van het woord.
Digivolutie als complexe puzzel
In «Time Stranger» is de digivolutie niet lineair. Ik kan ze ook de-digiteren, d.w.z. terugbrengen naar een lager ontwikkelingsstadium. Dit is nodig om bepaalde Digimon te verkrijgen.
De interactie met de Digimon beïnvloedt hun persoonlijkheid en band. Ik praat gewoon met ze en geef ze antwoorden op hun vragen. Afhankelijk van hun persoonlijkheid krijgen ze bepaalde waarden als ze een level omhoog gaan. Sommige digivolutions vereisen bepaalde minimale statuswaarden, die ik sneller kan bereiken. Mijn agentrang, die ik verhoog met de eerder genoemde agentvaardigheidspunten, wordt ook toegevoegd aan de digitaliseringsvereisten.
Als ik mijn Digimon niet sterker wil maken met gevechten, is er de ingenieuze Digifarm: Digimon trainen daar buiten gevechten om, trainingsvoorwerpen verbeteren hun statuswaarden en voedsel versterkt de band. Mijn enige kritiek op de boerderij is dat ik de digitaliseringsvereisten voor de digimon die daar staan niet kan zien. Ik moet ze uit mijn hoofd leren voordat ik ze daar plaats.
De digifarm is nodig vanwege de complexiteit van digivolutie. Want later in het spel worden de vereisten nog specifieker. Het wordt een spel in het spel om het enorme aantal mogelijke paden bij te houden. Het is complex, maar erg leuk.
Turn-based gevechten met diepgang
Het gevechtssysteem is beurtelings maar gelaagd. Zeven attributen vormen een steen-papier-schaar systeem: virus verslaat data, data verslaat vaccin, vaccin verslaat virus. Er zijn ook elementaire weerstanden en zwakheden. Als ik deze gebruik, wordt de schade vermenigvuldigd - wat vooral belangrijk is om te overleven tegen eindbazen.
Dit maakt het analyseren van vijanden met een druk op de knop tot een routineklus, zodat ik hun zwakke punten ken. Met Cross Arts, mijn speciale vaardigheid als agent, geef ik de Digimon buffs, zoals tijdelijke statusboosts.
Bijzonder cool: Ik kan mijn actieve drie Digimon op elk moment in de strijd omwisselen voor drie uit mijn reserve. Dit stimuleert het experimenteren en ik ben niet verloren als een nieuwe tegenstander weerstand heeft tegen mijn actieve Digimon.
De gevechten tegen normale tegenstanders zijn met opzet eenvoudig gehouden, zodat ik me kan concentreren op teambuilding. Met tot vijf keer de snelheid en auto-battle zijn er twee geweldige functies voor de kwaliteit van leven. Bovendien krijgen niet alleen de actieve Digimon ervaringspunten, maar iedereen in mijn verzameling.
De eindbaasgevechten zijn van een andere orde - en niet alleen vanwege het ontwerp. Voor elk gevecht heb ik minstens twee pogingen nodig: één om te analyseren en één om te winnen. Deze gevechten zijn uitdagend en testen de strategie, het partymanagement en het begrip van buffs en debuffs. De Cross Arts hebben me meer dan eens uit de problemen geholpen. Hier betaalt de investering in mijn team zich uit.
Kleine dingen die opvallen
De Engelse voice output is prima, maar het lijkt vreemd dat niet alles is nagesynchroniseerd - zelfs passages die relevant zijn voor het verhaal. Ik heb echter het grootste deel van de tijd met Japanse stemuitvoer gespeeld.
Het geluidsontwerp verdient daarentegen lof: elke actie heeft een uniek geluidseffect en de respectievelijke tracks voor elk gebied zijn gedenkwaardig. Vooral het thema «Central Town» tovert elke keer weer een glimlach op mijn gezicht en ik wiebel onbewust mee op de beat.
«Digimon Story Time Strange» is sinds 3 oktober verkrijgbaar voor Playstation 5, Xbox Series en PC. Het spel is mij ter beschikking gesteld door Bandai Namco voor testdoeleinden voor de pc.
Conclusie
De perfecte start
"Digimon Story Time Strange greep me meer dan ik had verwacht. Als nieuwkomer in de serie had ik het systeem snel onder de knie - ook al is het complex. Ik kan me daarom goed voorstellen dat het ook voor oude rotten genoeg nieuwe dingen biedt om ze aan de controller gekluisterd te houden.
Het verhaal, hoewel niets bijzonders, vermaakte me vooral door de veelgelaagde Digimon. Wat vooral geweldig is, is hoe alle gameplay-mechanieken in elkaar grijpen, zodat zelfs de kleinste interactie invloed heeft op het grote geheel. Het is verslavend!
Mijn belangrijkste punt van kritiek is de presentatie. De graphics zijn matig en de kerkers zijn repetitief.
Maar dit zijn kleine dingen. Na jaren aarzelen ben ik blij dat ik eindelijk mijn perfecte introductie in de wereld van de "Digimon" spellen heb gevonden. Ik heb er geen seconde spijt van en kan het spel van harte aanbevelen.
Pro
- Niet de mensen zijn de sterren, maar de Digimon.
- Meer dan 450 Digimon die "gedigitaliseerd" kunnen worden
- Complex digivolutiesysteem
- Strategische eindbaasgevechten
- Geweldige functies voor kwaliteit van leven
Contra
- middelmatige graphics
- Ontwerp buisniveau
Kevin Hofer
Senior Editor
kevin.hofer@digitecgalaxus.chTechnologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.
Review
Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.
Alles tonen
