Geen sushi meer, geen carpaccio meer - en wat was die regel over kaas? Als het op voeding tijdens de zwangerschap aankomt, worden vrouwen geconfronteerd met een hele lijst van no-gos. Maar volgens Dr Dietmar Moosburger, gynaecoloog en expert in prenatale diagnostiek in Salzburg, zijn macronutriënten veel belangrijker om in de gaten te houden. Waarom? Omdat voeding (en andere factoren) tijdens de zwangerschap het metabolisme van het ongeboren kind bepalen. Onderzoek wijst zelfs uit dat de tijd die iemand in de baarmoeder doorbrengt, bepalend is voor de kans op bepaalde chronische ziekten op latere leeftijd.
**Dr Dietmar Moosburger: **Voedselinfecties veroorzaakt door listeria en toxoplasmose ziekteverwekkers zijn uiterst zeldzaam geworden in Westerse landen. In Oostenrijk wordt het bloed van de vrouw aan het begin van de zwangerschap getest op immuniteit. Als er antilichamen aanwezig zijn, is ze beschermd tegen verdere infectie. Dit geldt echter niet voor listeria. Tegen deze bacterie kun je geen immuniteit ontwikkelen. De manier van overdracht is dezelfde als bij toxoplasmose. Preventie is heel eenvoudig: vermijd het eten van rauwe dierlijke producten. Verhit alle dierlijke producten tot 70 graden Celsius. Een dieet van vers bereide maaltijden is optimaal. Zorg ervoor dat je sla en groenten die je eet zeer grondig wast. Daarnaast is goede hygiëne in de keuken en tijdens het bereiden van je maaltijden van het grootste belang. Volg deze richtlijnen en je zit goed.
Als aanstaande moeder kan het snel voelen alsof je niets goed kunt doen. Waarom is dat?Als je het mij vraagt, ligt het probleem in een gebrek aan informatie. Aanstaande moeders worden niet voldoende geïnformeerd over de voedingsbehoeften van hun baby - niet door hun artsen en ook niet via andere informatiebronnen. Zelfs in gespecialiseerde bronnen vind je op internet alleen maar lijsten met aanvullende eisen voor specifieke micronutriënten zoals foliumzuur, jodium, ijzer, vitamine D en omega 3. Maar er wordt met geen woord gerept over de voedingsbehoeften van de baby. Toch wordt er met geen woord gerept over de aanvullende behoefte van het macronutriënt eiwit.Ik kan niet zeggen waarom deze informatie niet breder wordt verspreid.**Waarom is eiwit zo belangrijk? **In het proces van de vorming van een nieuw lichaam zijn vooral bouwstenen nodig, geen brandstof.Deze bouwstenen zijn de macronutriënten die ons lichaam nodig heeft om te groeien - dat zijn eiwitten. Brandstof daarentegen zijn macronutriënten die je lichaam van energie voorzien voor beweging, gedachten, warmte en groei - dat zijn koolhydraten en vetten.Precies. Tijdens de zwangerschap neemt je behoefte aan een aantal vitamines en mineralen toe. Je kunt hierin voorzien door de juiste voedingskeuzes te maken en, indien nodig, door supplementen te nemen. Het belangrijkste is echter om je verhoogde eiwitbehoefte in de gaten te houden. Een baby heeft triljoenen cellen, die worden gemaakt van aminozuren die worden verkregen door het afbreken van eiwitten. Eiwitten zijn ketens van aminozuren. Vooral belangrijk zijn essentiële aminozuren, die we alleen uit voedsel kunnen halen. Als het ongeboren kind deze niet uit voedsel krijgt, kan het ze alleen krijgen uit de afbraak van de spieren van zijn moeder. Het gebrek aan essentiële aminozuren zorgt ervoor dat er defecte cellen ontstaan. Bovendien kan het ongeboren kind zelf niet voldoende spiercellen opbouwen. Ik gebruik graag de volgende analogie: voor de baby zijn de essentiële aminozuren uit voeding als een optimale driedubbele beglazing, terwijl aminozuren die worden gewonnen uit de afbraak van de spieren van de moeder slechts een enkele beglazing zijn.Welke specifieke voedingstips geeft u uw zwangere patiënten?De eiwitbehoefte tijdens de zwangerschap is 2 g/kg lichaamsgewicht per dag. Je kunt 30/20/30 als vuistregel gebruiken: zwangere vrouwen moeten 's ochtends 30 gram eiwit eten, 20 gram bij de lunch en nog eens 30 gram 's avonds. Bij het snacken kun je ook het beste kiezen voor eiwitrijk voedsel. Bijvoorbeeld 500 ml karnemelk, 200 g kwark, Griekse yoghurt of een blikje tonijn of sardientjes. Ik raad mijn patiënten aan om elke dag twee eieren te eten.Is het waar dat je voor twee moet eten?Het is niet nodig om je energie-inname in de vorm van koolhydraten te verhogen. Je energieverbruik neemt vooral toe door de energie die nodig is voor de weefselvorming en de groei van de foetus - wat pas relevant wordt in het derde trimester. In dit stadium zullen de meeste vrouwen echter veel minder bewegen dan normaal, dus hun energiebehoefte verandert niet echt ten opzichte van hun niet-zwangerschap. Je moet dus alleen "eten voor twee" in de zin dat je er rekening mee moet houden dat wat jij eet, ook is wat je kind eet. Met andere woorden, je moet denken voor jullie allebei; wat je op het bord van je kind legt om zijn of haar gezonde ontwikkeling te ondersteunen. Wat je eet, is wat je kind eet.Het is eigenlijk vanzelfsprekend dat wat aanstaande moeders eten invloed heeft op hun ongeboren kind. Maar waar waarschijnlijk maar weinig mensen zich bewust van zijn, is hoe verstrekkend de gevolgen kunnen zijn.Het grote publiek is zich er nauwelijks van bewust hoe die eerste negen maanden voor de geboorte de rest van ons leven vormgeven. En toch is het al tientallen jaren wetenschappelijk bewezen en wordt het elk jaar meer en meer onderbouwd. Dit wordt "foetale programmering" genoemd - het idee dat alle ziekten waaraan je in de loop van je leven lijdt en die niet worden veroorzaakt door een infectie, hun oorsprong vinden in de tijd voor je geboorte. Bewust zijn van de prenatale oorsprong betekent dat ingrijpen in de baarmoeder een veelbelovende aanpak is om de meest voorkomende ziekten in onze beschaving te voorkomen. Nog voordat hun kind geboren is, kunnen aanstaande moeders al veel goeds doen voor hun kind.**Zijn er veel wetenschappelijke onderzoeken naar foetale programmering? **Er zijn er heel veel. Als je zoekt op "foetal programming" krijg je ongeveer 190.000 hits op PubMed, en maar liefst 20 miljoen op Google. In een lezing gaf de International Federation of Gynecology and Obstetrics (FIGO) informatie over hoe de westerse levensstijl tijdens de zwangerschap leidt tot een "slow-motion ramp". Omgekeerd betekent dit dat, zoals eerder gezegd, aanstaande moeders een enorme kans hebben om de omstandigheden van het leven van hun kind positief te beïnvloeden.Hoe wordt het ongeboren kind in de baarmoeder geprogrammeerd?De moeder deelt alles waar ze in het dagelijks leven mee in aanraking komt met de foetus - de lucht die ze inademt, het eten en drinken dat ze nuttigt, de giftige stoffen die ze binnenkrijgt of waaraan ze wordt blootgesteld en de emoties die ze voelt. De foetus neemt deze moederlijke "geschenken" gretig in zich op en neemt ze op in zijn lichaam, waardoor ze zijn eigen vlees en bloed worden. De cellen van de baby moeten niet alleen worden opgebouwd, maar hun functie moet ook worden geleerd. Ik vind de term "intra-uteriene universiteit" heel toepasselijk. Het komt allemaal neer op zogenaamde epigenetica, dat wil zeggen, de intra-uteriene omgeving waarin genen zich ontwikkelen.**Heb je hier een voorbeeld van uit onderzoek? **Het best bestudeerde voorbeeld is de ontwikkeling van aangeboren insulineresistentie, die op latere leeftijd leidt tot diabetes en het metabool syndroom, dat weer verantwoordelijk is voor de meest voorkomende chronische ziekten. Wat gebeurt er in de "intra-uteriene universiteit" als de zwangere vrouw het typische dieet in westerse geïndustrialiseerde landen eet - dat wil zeggen, veel koolhydraten? De koolhydraten worden afgebroken tot glucose, dat vervolgens door de placenta gaat en in het bloed van de foetus terechtkomt. Maar omdat de foetus een zeer lage energiebehoefte heeft, moet hij de enorme hoeveelheid glucose op de een of andere manier kwijt zien te raken. Hoe? Door een groot aantal cellen aan te maken die insuline produceren. Deze overtollige cellen worden na de geboorte niet afgebroken. Ze blijven insuline produceren voor wat ze waard zijn. Om nu hypoglykemie (lage bloedsuikerspiegel) te voorkomen, trekken de insulinereceptoren van de baby zich terug. Dit wordt insulineresistentie genoemd. Bovendien zijn de cellen in de hypothalamus permanent gekalibreerd voor koolhydraten in overvloed door de grote hoeveelheid glucose in het bloed. Het resultaat? Op latere leeftijd ervaart het kind een normaal dieet als acute uithongering. Heel vaak krijgen deze kinderen overgewicht en hebben ze een grote kans om diabetes te ontwikkelen.**Zijn er fasen waarin goede voeding van de moeder een bijzonder sterk effect heeft op de stofwisseling van de baby? ** Tijdens de zwangerschap worden er triljoenen cellen aangemaakt waaruit de baby bestaat. Daarom is een constante aanvoer van bouwstoffen - dat wil zeggen eiwitten - in elke fase van de zwangerschap essentieel. De placenta wordt gevormd tijdens de eerste 16 weken van de zwangerschap. Een eiwitrijk dieet is vooral belangrijk in deze periode. In 2022 ontving de Spaanse prenatale arts Francesca Crevetto de hoogste onderscheiding van de International Society of Ultrasound in Obstetrics and Gynaecology (ISUOG). Ze was in staat om te bewijzen dat een eiwitrijk mediterraan dieet veel gevallen van foetale groeistoornissen kan voorkomen die voortkomen uit een ontwikkelingsstoornis van de placenta.**Weten dat je als zwangere vrouw je kind mogelijk diabetes geeft, zorgt voor een enorme druk. Hoe help je als gynaecoloog aanstaande moeders hiermee om te gaan? **Aannemend dat het gedrag van de moeder tijdens de zwangerschap een levenslange impact kan hebben op de baby, is de belangrijkste factor de motivatie van de moeder zelf. Als medisch professional kun je empathisch zijn en de tijd nemen om de aanstaande moeder uit te leggen wat haar baby nodig heeft. Als je dit doet, is de kans groot dat ze haar levensstijl hierop aanpast - omdat ze het voor haar baby doet, niet voor zichzelf. In mijn praktijk weet ik zeker dat 90 procent dit zonder enige stress voor elkaar krijgt. Ze merken immers zelf hoe goed ze zich voelen als ze pap met yoghurt en bessen als ontbijt nemen in plaats van een boterham met jam of Nutella. Kennis over foetale programmering zou geen psychologische druk moeten creëren, maar juist vreugde in het feit dat aangename en smakelijke veranderingen in je eigen levensstijl veel kunnen bijdragen aan de gezondheid van je baby. Mits deze kennis wordt gepubliceerd en gecommuniceerd aan vrouwen, denk ik dat we de kracht van het veranderen van ons eigen gedrag onderschatten.Headerafbeelding: Shutterstock
