
Producttest
Nikon Z 8: hou je mond en neem mijn geld aan
van David Lee
Is een camera uit 2004 vandaag de dag nog bruikbaar? Om dit te testen heb ik wat foto's gemaakt met de Nikon D70 en ze in een artikel geplaatst. Het viel niemand op.
Ik heb de header foto van mijn testrapport over de Nikon Z 8 gemaakt met de bijna 20 jaar oude Nikon D70. En nog wat andere foto's waarop de Z 8 te zien is. Ik heb er tot nu toe niemand over verteld, zelfs niet de twee collega's die het artikel hebben beoordeeld voordat ik het publiceerde. Er is geen kritiek geweest, zelfs geen sceptische vragen over wat deze foto's zijn.
Dat wil niet zeggen dat deze afbeeldingen geweldig zijn. Maar ze vallen niet negatief op. Toch is de D70 uit een ander tijdperk. Hij heeft zes megapixels en vijf autofocuspunten. Het scherm ter grootte van een postzegel is belachelijk vanuit het perspectief van vandaag. Ik kan de beelden er niet mee beoordelen. Ook niet met de zoeker, want op een spiegelreflexcamera geeft de zoeker de gemaakte foto's niet weer. De Nikon D70 kan ook geen video produceren.
Maar acceptabele foto's maken is mogelijk. Daar heb je geen speciale trucs voor nodig. Ik ga op dezelfde manier te werk als met andere camera's, ook al zijn er twee of drie bijzonderheden om rekening mee te houden.
Voor productfoto's stel ik de D70 in op ISO 200. Dit is de laagst mogelijke instelling. Dit is de laagst mogelijke instelling. Dit beperkt de beeldruis tot een minimum. Lange belichtingstijden zijn noodzakelijk, maar dit is geen probleem voor productfoto's: het product beweegt niet. Ik heb alleen een statief nodig.
Zelfs met een statief kunnen er kleine trillingen zijn. Daarom gebruik ik de zelfontspanner. De vijf tot tien seconden tussen het maken van de opname en het laatste contact met de camera zorgen ervoor dat er niets beweegt. Dat doe ik met elke camera. Met de D70 is het omslachtiger dan met andere camera's, omdat de zelfontspanner na elke opname opnieuw moet worden geactiveerd. Een paar keer vergeet ik dat en raak ik geïrriteerd.
In tegenstelling tot latere spiegelreflexcamera's heeft de D70 geen spiegelvoorontspanner. Deze functie wordt ook gebruikt om onscherpte te voorkomen. Op een spiegelreflexcamera wordt de spiegel vlak voordat de opname wordt gemaakt met hoge snelheid opgetild. Dit veroorzaakt een kleine schok, wat kan resulteren in een licht wazig beeld, zelfs met een statief. De mirror pre-trigger is niets meer dan een kleine pauze tussen het terugkeren van de spiegel en de opname die wordt gemaakt, meestal een of twee seconden.
Bij korte of zeer lange belichtingstijden is het terugkeren van de spiegel over het algemeen geen probleem. Tijdens mijn tests heb ik geluk: de foto's zijn scherp.
Aangezien ik in het begin niet zeker wist of de kwaliteit van de D70 goed genoeg was, heb ik ook wat productfoto's gemaakt met de Nikon D7500. De D7500 dateert uit 2017.
De foto van het kaartcompartiment is van de D7500. Die van de D70 was niet goed genoeg. Maar dat heeft niets met de camera te maken. Voor de foto met de D7500 koos ik een betere belichting en een beter perspectief. Met andere woorden: ik heb een betere foto gemaakt. Niet de camera.
Dikwijls werk ik alleen en heb ik niemand om mijn foto te maken. Dus maak ik alleen foto's van mezelf. Hetzelfde geldt voor het Nikon Z 8 testrapport.
Bij de zelfontspanner passen de meeste camera's de scherpstelling niet meer aan zodra je de timer hebt gestart. Daarom werkt het alleen voor groepsfoto's, selfies zijn wazig. De D70 is geen uitzondering.
Met de D70 werkt de smartphone app 'Snapbridge', die ik meestal gebruik voor afstandsbediening, niet. In 2004 bestonden smartphones nog niet eens. Ik red me met handmatig scherpstellen, maar het is onnauwkeurig. Zodat de scherpstelling niet per se op de centimeter nauwkeurig hoeft te zijn, verlaag ik het diafragma een beetje naar f/2.5. Dit werkte. Pas achteraf bedenk ik me dat ik nog een geschikte infrarood afstandsbediening heb. Dat zou de zaken vereenvoudigen en verbeteren.
Dit artikel is geen pleidooi voor oudere camera's. Er zijn veel dingen die je niet kunt doen met een Nikon D70, bijvoorbeeld sport- en wildfotografie. Andere dingen zijn niet mogelijk, zoals video. Ik ben blij dat ik niet meer met zo'n ouderwetse camera hoef te werken
Het is echter de moeite waard om er af en toe aan te denken dat cameratechniek niet alles is. Wat meestal belangrijker is, is wat je fotografeert en hoe je het fotografeert.
Mijn belangstelling voor computers en schrijven leidde me relatief vroeg (2000) naar de technische journalistiek. Ik ben geïnteresseerd in hoe je technologie kunt gebruiken zonder gebruikt te worden. In mijn vrije tijd maak ik graag muziek waarbij ik mijn gemiddelde talent compenseer met een enorme passie.