Opinie

"Ik weet het niet": de zinloze epidemische opmerking

1-11-2023

Vertaling: machinaal vertaald

Foto's: Christian Walker

Waarom plaatsen sommige mensen die online winkels bezoeken (ja, zelfs deze) nutteloze beoordelingen? En waarom geven ze antwoorden op vragen die je niet eens hebt gesteld? Als iemand die hier zowel schrijver als klant (bye-bye, salarispakket!) is, erger ik me regelmatig aan de stortvloed van luiheid en verbale diarree.

Het internet is iets geweldigs. Tenminste in theorie. Voor elk pluspunt (mensen kunnen vinden die je vroeger kende) is er namelijk een nog veel opvallender minpunt (mensen die je vroeger kende kunnen jou vinden). Een bijzonder schrijnend voorbeeld van deze tegenstrijdigheid zijn klantenbeoordelingen. Aan de ene kant zijn ze enorm nuttig omdat ze je een realistische indruk geven van een product. Aan de andere kant maken het feit dat veel gebruikers geloven dat "doet wat het moet doen" en "top" door en door zinvolle beoordelingen zijn, ze volkomen nutteloos. Of, dorstig naar wraak nadat een levering niet goed is gegaan, delen klanten een beoordeling van 1 ster uit zonder zelfs maar een oordeel te vellen over het product.

Toen Amazon, op de voet gevolgd door Digitec Galaxus, de mogelijkheid introduceerde om de Community vragen te stellen, was de ontwikkeling aanvankelijk een verademing. Immers, zelfs de best onderbouwde reviews geven niet altijd het detail prijs dat je je op een bepaald moment afvraagt. Zeg, "Kan mijn 9-jarige dit stand-up paddle board zelf opblazen?" of "Wat is de maximale duur van een time-lapse opname?" Een bruikbaar antwoord ligt meestal om de hoek.

Onbruikbare antwoorden zijn echter nooit ver weg. "Geen idee" of "Weet niet"
zijn steeds vaker voorkomende antwoorden.

Nee, je bent net zo dom als ik

juist, dus jij weet het antwoord ook niet? Waarom verspil je dan jouw en mijn tijd door dit zinloze commentaar te schrijven? Deed je dit soort dingen op school? Toen je leraar aan de klas vroeg: "Wat is 84 gedeeld door 7?", gooide je toen je hand op en riep je "Ik weet het niet"? Nee, dat deed je niet. Je hield je mond dicht. Een volkomen gepast iets om te doen als je iets niet weet.

Een andere niet minder vervelende vorm van zinloos antwoorden is whataboutism - de slechte gewoonte om een discussie te laten ontsporen door een ander, semi-gerelateerd onderwerp aan te snijden omdat je geen argumenten meer hebt. Dit is hoe het werkt:

"Kan ik etiket A gebruiken om de pakketetiketten van de Swiss Post-website af te drukken?"
"Ik gebruik label B voor postzegels."

Ik vroeg niet naar label B of postzegels, jij gebroken misthoorn van een mens! Lees wat er staat! Deed jij dat ook op school toen je leraar wilde weten wat 12 gedeeld door 6 was? Riep je toen: "Ik weet wat 8 keer 4 is"? Nee, dat deed je niet. Want dat was de vraag niet!

De redenen waarom mensen dit doen zijn mij een raadsel. Ik vermoed dat het een soort waanzinnige honger naar erkenning is die elke denkbare gelegenheid aangrijpt om de aandacht van anderen te krijgen. Maar het is niet de schuld van anderen als je je niet gezien voelt. Het is jouw probleem en je moet andere manieren vinden om het op te lossen dan de tijd op te slokken van de mensen om je heen. Vergeet niet dat deze mensen een e-mail krijgen van Digitec Galaxus waarin staat dat iemand hun vraag heeft beantwoord. Blij dat ze een antwoord hebben gekregen, gaan ze enthousiast kijken, om er vervolgens achter te komen dat je letterlijk clueless bent.

Dat gezegd hebbende, misschien denk je dat de enige persoon die jouw antwoord in de vorm van een e-mail te lezen krijgt, de persoon is die de vraag heeft gesteld. Of misschien ben je gewoon beleefd tot op het bot. Misschien maak je er een punt van om te antwoorden als iemand je een vraag stelt. Maar laat me je dit nu vertellen: iedereen ziet je antwoord. Bovendien was de vraag niet aan jou persoonlijk gericht, maar aan alle eerdere kopers. Niemand zal er ooit achter komen dat je geen antwoord hebt gegeven. Je kunt dus gerust zwijgen!

Drie wanhopige verzoeken

**Eerste dingen eerst:**Als je een product koopt, schrijf dan een recensie om anderen te helpen er meer over te weten te komen en te beslissen of ze het wel of niet kopen. Wat vind je er goed aan? Wat bevalt je niet? Waarom koos je voor dit specifieke product en zou je het weer doen? Het kost je vijf minuten van je dag. Maar als je die tijd niet hebt, doe dan geen moeite. Het geven van 3 van de 5 sterren zonder enige uitleg waarom helpt niemand. Pijnlijk korte beoordelingen zoals "Doet wat het moet doen" zijn voor niemand nuttig. Het is geen recensie, het is luiheid verkleed als een poging om grappig te zijn. Elke keer als ik deze zin lees, haat ik hem nog meer. "Doet wat het moet doen", zeg ik je! Dat zou ik zelfs over mijn kontgat kunnen zeggen.

Tweede: Begrijp me niet verkeerd, het is vervelend als er een hik zit in je bevalling. Maar het is niet relevant voor andere mensen. Houd dit soort dingen alsjeblieft voor jezelf. Of als je het absoluut moet noemen, doe het dan kort naast de negatieve punten. Maar beoordeel het product niet op basis van hoe het bij je aankomt. Deze twee dingen hebben niets met elkaar te maken. Het is toch ook niet zo dat je een negatieve Google review achterlaat voor een restaurant omdat je onderweg in de file stond?

**En ten derde:**Als iemand een vraag stelt, reageer dan alleen als je een passend antwoord hebt. Alleen dan. Bespaar ons de postzegelpraat als niemand iets over postzegels vraagt! Onderdruk gewoon de impuls om jezelf op internet te vereeuwigen. Zeg helemaal niets.

Bescherm de digitale omgeving!

Herken je die tv-reclame voor het tijdschrift Focus nog? Aan het einde van de reclame zeiden ze: "Denk altijd aan de lezer!" Dat geldt ook voor jou. Is wat je wilt zeggen relevant en nuttig voor andere gebruikers? Of verveel je je gewoon een beetje op dit moment?

Er zijn al meer dan genoeg ondoordachte, zinloze berichten in de online commentaarsecties van dagbladen en op sociale media. Bescherm de digitale omgeving! Vervuil de online luchtwegen niet die door de wondere wereld van camera's, smartphones en Lego-sets kronkelen! Denk aan de volgende generatie, die echt niet wil weten wat jij niet weet.

Screenshots: Digitec Galaxus

641 mensen vinden dit artikel leuk

Thomas Meyer

freier Autor

tacheles@thomasmeyer.ch

De in 1974 in Zürich geboren schrijver Thomas Meyer werkte als reclameditor tot de publicatie van zijn eerste roman 'Non tutte le sciagure vengono dal cielo' in 2012 (in 2015 in het Italiaans vertaald). Hij is vader van een zoon en heeft daarom altijd een goed excuus om Lego te kopen. Lees meer: www.thomasmeyer.ch.

Opinie

Dit is een subjectieve mening van de redactie. Het weerspiegelt niet noodzakelijkerwijs het standpunt van het bedrijf.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

Opinie
"Battlefield 6" vanuit het perspectief van een "Call of Duty"-speler
van Domagoj Belancic
Opinie
Eerlijk is ook vriendelijk
van Darina Schweizer
Opinie
We moeten praten, Luca
van Therma Mixwell