Sony Alpha 7 V hands-on: de top dog is terug
2-12-2025
De nieuwe hybride camera van Sony is in een nek-aan-nek race met de concurrentie van Canon. Uiteindelijk winnen ze allebei.
De Alpha 7 V markeert Sony's terugkeer in het belangrijke allround segment. De camera heeft een nieuwe sensor en een nieuwe processor. In Zwitserland kost hij minder dan zijn voorganger toen die werd gelanceerd - en precies hetzelfde als de gloednieuwe Canon EOS R6 Mark III. Ik heb Sony's nieuwe mid-range full-frame camera uitgeprobeerd
Snelle sensor voor hybride toepassing
De belangrijkste innovatie is ongetwijfeld de gedeeltelijk gestapelde, van achteren belichte (BSI) CMOS-sensor met 33 megapixels. Deze biedt dezelfde resolutie als de sensor in de Alpha 7 IV, maar kan veel sneller worden uitgelezen. Dit heeft twee voordelen: Ten eerste reageert de autofocus sneller en ten tweede zijn er minder rolling shutter effecten. Een testopname van een draaiende ventilator met een elektronische sluiter laat zien hoe groot het verschil is met de oude sensor.
De vergelijkbare Canon EOS R6 Merk III heeft bijna dezelfde resolutie, maar een niet-gestapelde, naar voren gerichte (FSI) sensor. Canon haalt hier echter verbazingwekkend goede prestaties uit - in een praktische vergelijking kunnen mijn collega David en ik geen voordeel voor Sony herkennen. Met andere woorden, beide sensoren zijn langzamer dan volledig gestapeld (bijv. Sony Alpha 1 II, Nikon Z8, Canon EOS R5 Merk II). Bij beide is de rollende sluiter echter zo goed onder controle dat het alleen in extreme scenario's stoort.
Ruisgedrag en dynamisch bereik zijn volgens Sony ook verbeterd. Beide kan ik maar beperkt testen, omdat Lightroom nog geen RAW-bestanden ondersteunt. Met een trucje kan ik ze nog wel uitlezen, maar de beeldverwerking is niet geoptimaliseerd voor het nieuwe model. In directe vergelijking met de Canon EOS R6 Merk III lijkt de Sony Alpha 7 V iets meer reserves te hebben in de hooglichten. De beeldruis ziet er in mijn ogen ongeveer hetzelfde uit. Duidelijkere resultaten zullen pas komen uit wetenschappelijke testen van portals zoals «Photons to Photos».
Met zijn relatief snelle sensor is de Alpha 7 V zeer geschikt voor video. In tegenstelling tot het concurrerende model van Canon biedt Sony niet de volledige 7K resolutie van de sensor of een open-gate modus. In plaats daarvan wordt het beeld altijd geschaald naar 4K in 16:9 formaat. Dit gebeurt in 30 en 60 FPS met de oversampling methode zonder bijsnijden, wat zorgt voor een hoge beeldkwaliteit. Met APS-C crop is 4K bij 120 FPS mogelijk.
Vorderingen met chip, IBIS en LCD
Naast de sensor is ook de processor nieuw. Voorheen gebruikte Sony een aparte chip naast de hoofdprocessor voor AI-acceleratie; in de nieuwe Bionz XR2 is alles gecombineerd op één printplaat. De verhoogde efficiëntie heeft een positieve invloed op de levensduur van de batterij. Volgens de CIPA-rating is dat nu 630 beelden met de zoeker (voorheen 520) en 750 met het LCD-scherm (voorheen 580). Maar bovenal moeten de kortere paden tussen de transistors meer AI-functies mogelijk maken en ze sneller maken.
Volgens Sony is dit terug te zien in de nieuwste versie van de autofocus. Deze zou onderwerpen sneller moeten herkennen en hun beweging nauwkeuriger moeten voorspellen. Tijdens het testen heb ik hier niet veel van gemerkt, tenminste niet bij mensen. Voornamelijk omdat Sony's autofocus al vele generaties erg goed is. De Alpha 7 IV vindt een oog net zo snel als zijn opvolger. In situaties met tegenlicht vallen beide modellen af en toe uit en vindt de camera niets. Dit gebeurt niet met de Canon EOS R6 Mark III. Hij legt echter vaak niet het oog vast, maar alleen een punt op het gezicht.
De nieuwe processor en de gedeeltelijk gestapelde sensor zorgen voor een hoge continue opnamesnelheid. Deze is maximaal 30 beelden per seconde (FPS) met elektronische sluiter - hetzelfde als bij de Sony Alpha 1 II, waarbij de laatste de autofocus en belichting 120 keer per seconde volgt en de Sony Alpha 7 V slechts 60 keer. Mechanisch is 10 FPS nog steeds mogelijk.
Er is ook vooruitgang geboekt met automatische witbalans. De kunstmatige intelligentie analyseert de inhoud van de foto en stelt vast wat het meest geschikt is als neutraal vlak voor het witpunt.
De behuizing is hetzelfde als die van de Alpha 7R V. Hij ligt beter in de hand dan het vorige model. Het LCD-scherm is verder verbeterd (het is iets groter en veel scherper) en de beeldstabilisator (7,5 in plaats van 5,5 f-stops). Sony grijpt nog steeds niet naar de bovenste lade als het gaat om de zoeker. Die heeft een middelmatige resolutie van 3,69 miljoen pixels en een vergroting van 0,78x.
Eerste conclusie: dit wordt een bestseller
De Sony Alpha 7 V is een geweldig totaalpakket. Hij maakt vrijwel alle zwakke punten van zijn voorganger goed, zoals de lange sluitertijd. In de eerste test blijkt de nieuwe sensor een zeer goed compromis tussen beeldkwaliteit en snelheid. Dit maakt de camera geschikt voor zowel foto als video. Het zal ongetwijfeld een bestseller worden.
Sony heeft ook het LCD-scherm, de beeldstabilisator en de bediening naar de huidige stand van de techniek gebracht. Het enige zwakke punt blijft de matige zoeker. De vermeende vooruitgang in autofocus is misschien meetbaar in specifieke scenario's, maar in het dagelijks gebruik voldeed het oude systeem al. Hetzelfde geldt voor de continue opnamesnelheid: 30 beelden per seconde is indrukwekkend, maar bijna nooit nodig.
Komt Sony hiermee terug in de voorhoede van het middensegment full-frame formaat? Ja, maar niet alleen. Canons EOS R6 Mark III levert vergelijkbare sterke prestaties - ondanks een minder geavanceerde sensortechnologie. Aangezien deze camera precies hetzelfde kost, hangt de keuze af van de lenzen van de fabrikant die beter bij je passen. Vergeet ook niet de Nikon Z6 III met iets minder resolutie en een lagere prijs. In alle drie de gevallen krijg je een camera zonder noemenswaardige zwakke punten. Of zoals de Youtuber «Gerald Undone» recentelijk zei: «Camera's zijn nu in principe opgelost.»
Samuel Buchmann
Senior Editor
Samuel.Buchmann@digitecgalaxus.chMijn vingerafdruk verandert vaak zo drastisch dat mijn MacBook hem niet meer herkent. De reden? Als ik me niet vastklamp aan een beeldscherm of camera, dan klamp ik me waarschijnlijk aan mijn vingertoppen vast aan een rotswand.
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Alles tonenDeze artikelen kunnen je ook interesseren
27 opmerkingen
later