
Review
Het wachten op Tape 2 was het waard: "Lost Records: Bloom & Rage" in de test
van Kevin Hofer
"SpreadCheat" is een absurd, kort spel waarin ik de boeken doe, de pc van mijn baas schoonmaak van malware of een paar lijntjes trek. Oh ja: het hele spel speelt zich af in de jaren 90.
Welkom bij Brocorp. Hier ben ik de «New Guy» voor het leven, omdat mijn baas mijn naam toch niet kan onthouden. Gelukkig heb ik «creatieve» boekhoudkundige vaardigheden, waardoor hij me schaamteloos kan uitbuiten.
Klinkt absurd, maar dat is het ook. Bovendien doet de interface van het spel denken aan Excel in Windows 3.1 en zien mijn baas en collega's eruit alsof ze in een computerspel uit de jaren negentig zitten. Het vermakelijke spel, dat doet denken aan Sudoku, is leuk en duurt net lang genoeg om niet vervelend te worden.
Aan het begin van het spel wordt me gevraagd of ik gekke spreadsheetvaardigheden heb. Nou, die van mij zijn een beetje roestig geworden sinds mijn KV-stage in 2001, maar ik kan nog steeds overweg met IF-functies. Gelukkig hoef ik niet zo ver te gaan.
Mijn baas wil dat ik de cijfers op een rijtje zet. De gameplay loop bestaat eruit dat hij me herhaaldelijk nieuwe tabellen voor de voeten werpt en me vertelt welk resultaat hij in de laatste cel wil hebben. Ik moet dan mijn doel bereiken door de gegeven getallen in te voegen en ze af te trekken, op te tellen of te vermenigvuldigen.
Dit is hoe ik indruk kan maken op mijn baas, die natuurlijk geen broer is, maar gewoon een klootzak. Meteen aan het begin vraagt hij me of ik «cool» ben. In plaats van hem gewoon antwoord te geven, bewijs ik het hem met mijn vaardigheden. Hij gebruikt ze om zichzelf te verrijken en hogerop te komen in het bedrijf. Ik zeg het je: klootzak.
Als gevolg daarvan blijft hij zichzelf in lastige situaties brengen omdat hij ook incompetent is. En dus moet ik niet alleen cijfers kraken, maar ook zijn pc leegmaken van advertenties voor «hete singles van het nabijgelegen», het faxapparaat repareren of de sekspop van het kantoorfeestje van de vorige dag, waarvoor ik natuurlijk niet was uitgenodigd, laten verdwijnen.
Ik bedien alles uitsluitend met de muis. Ik hoef geen getallen in te voeren met het toetsenbord, maar verplaats de gegeven getallen naar de corresponderende cellen. Dit maakt de gameplay nog eenvoudiger dan de spreadsheet. De puzzels in de moeilijkheidsgraad «normaal» zijn ook relatief eenvoudig omdat ik meestal alleen getallen hoef op te tellen. Het niveau neemt iets toe in de stand «moeilijk» en «onmogelijk», maar daar hoef ik ook geen spreadsheetgenie voor te zijn.
«SpreaCheat» druipt van de jaren 90 charme. Het begint al met de Windows 3.1-stijl spelinterface. Op de achtergrond zie je meestal pixelachtige afbeeldingen. Mijn baas en de andere medewerkers zijn nauwelijks van elkaar te onderscheiden omdat ze uit slechts een paar polygonen bestaan, zoals gebruikelijk was in computerspellen uit die tijd. Het geheel wordt begeleid door een pakkende MIDI-soundtrack.
Highlight is Corpy - een Clippy knock-off die, net als het origineel, irritant is. Hij beledigt me meestal onder het mom van behulpzaamheid, soms meer en soms minder duidelijk. Quote: «En ik dacht dat ik de domste was». Als Corpy verschijnt, volgt hij mijn cursor - zelfs buiten het spelvenster. Het voelt alsof ik terug ben getransporteerd naar de jaren '90, waar ik van hou en tegelijkertijd een hekel aan heb.
De humor is meestal hartig en af en toe grof, precies zoals ik me de jaren 90 herinner. Zoals wanneer mijn baas me vraagt of ik echt 110 procent geef. Hij zou een tijdje maar 90 procent geven omdat hij er gewoon geen zin in had. Daarom moet ik meer geven, zodat de baas niet achterdochtig wordt als ik tien procent te weinig geef. Terwijl hij me dit vertelt, speelt hij indoor golf. Het is leuk voor de duur van het spel - na ongeveer een uur was ik er voor het eerst doorheen. Maar langer en het zou op mijn zenuwen gaan werken.
«SpreadCheat» is mij ter beschikking gesteld door Games People Play. Het spel is sinds 5 mei beschikbaar voor de pc.
"SpreadCheat" is een Sudoku-achtig puzzelspel met veel jaren '90 charme. Qua gameplay doet het niets nieuws, maar de soms grove en grove humor maakt het wat luchtiger. Ik heb er in ieder geval veel plezier aan beleefd.
Het spel zelf is niet bijzonder uitdagend, ik zou willen dat er moeilijkere puzzels waren om de herspeelwaarde te verhogen. Als je van puzzels houdt en het gevoel hebt dat je terug bent getransporteerd naar de jaren '90, dan kan ik je "SpreadCheat" toch aanraden.
Pro
Contra
Technologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.