In deel 1 van onze BFF-serie vraag ik me af: Aan welke regels houden vriendschappen zich? Feitelijke overeenkomsten zijn volgens vriendschapsonderzoek niet zo belangrijk als waargenomen overeenkomsten. En iets anders speelt een centrale rol.
Sociale homofilie: Soort zoekt soort
Vriendschap: waargenomen overeenkomsten en andere gemakken
Hoewel hij wel een bepaalde berekening opmerkte: De warmte en extraversie die iemand uitstraalt, maken hem ook aantrekkelijk als vriend - want zulke mensen worden vertrouwd om troost te bieden in donkere uren.
Tijd en nabijheid: hoe we vrienden worden
Dus als je op zoek bent naar nieuwe BFF's (best friends forever), moet je veel tijd met ze doorbrengen en open met ze zijn. En als je er al een paar hebt, moet je deze relatie cultiveren - zelfs als je werk of familie veel van je tijd in beslag nemen. Want zoals het gezegde luidt: "Het leven is als een treinreis. Veel mensen stappen in, veel mensen stappen uit. Maar slechts enkelen reizen met je mee naar je bestemming."
In deel 2 van onze vriendschapsserie ontdek je waarom je beste vriend je gezonder maakt - en zelfs je leven kan verlengen.
Gezondheid, seksualiteit, sport en duurzaamheid. Verdiep je in alle aspecten van dit minder gewone leven met de juiste hoeveelheid nieuwsgierigheid, humor en een snufje zout.
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Vrienden zijn de familie die je kunt kiezen, luidt het gezegde - en dat is helemaal waar. Maar waarom en hoe kies je ze, de volledig vrijwillige tweede familie? Met andere woorden, volgens welke criteria? Als ik om me heen kijk, kan ik geen rode draad herkennen. Misschien een gedeelde consensus over waarden, maar dat is het wel zo'n beetje. Want er zijn geen grote overeenkomsten of zelfs maar vergelijkbare levensplannen, noch onder degenen die ik al heel lang ken, noch onder degenen die er in de loop der jaren bij zijn gekomen. En toch - of misschien juist daardoor - verrijken we elkaar enorm.
Vriendschap is er ineens - ook al kan het tijd kosten om elkaar te leren kennen. Het is het prettige gevoel bij iemand te zijn die bij je past en je begrijpt. In het beste geval duurt deze aantrekkingskracht een leven lang.Daarom vind ik de nieuwe bevindingen uit het vriendschapsonderzoek des te interessanter. Ik lees momenteel een boek van Steve Stiehler, professor aan de afdeling Sociaal Werk van de Hogeschool St. Gallen. Daarin behandelt hij een blinde vlek in zijn vakgebied: bromance. Zijn conclusie: "Over het algemeen is het duidelijk dat vrienden fungeren als belangrijke ondersteuners en unieke hulpbronnen voor mannen om psychosociaal bedreigende situaties af te wenden. Bestaande mannelijke vriendschappen vergroten het vermogen om te handelen, omdat vriendschappelijke steun het gevoel van eigenwaarde vergroot en erkenning uitstraalt". Bromance is niet zo oppervlakkig en vaak mollig als wordt afgeschilderd in tv-series of Hollywoodfilms.
Vandaag wil ik kijken naar het "waarom", de motieven en beweegredenen achter langdurige vriendschappen. "Birds of a feather flock together" is een gemakkelijk gezegde, simpelweg omdat het begrijpelijk klinkt. Goede vrienden zijn vaak van dezelfde leeftijd, delen dezelfde interesses of hebben een vergelijkbare sociale achtergrond. De wetenschap noemt dit "sociale homofilie". Sociogenetica gaat een stap verder en gelooft dat vrienden niet alleen sociaal verwant zijn. In een langetermijnstudie ontdekte een team wetenschappers van de Stanford Universiteit dat vrienden blijkbaar ook genetisch op elkaar lijken - in elk geval significant meer dan willekeurig geselecteerde paren van min of meer dezelfde leeftijd.
De Franse psychoanalyticus Saverio Tomasella, auteur van het boek "Ces amitiés qui nous transforment" ("Vriendschappen die ons veranderen"), is het daar hartgrondig mee oneens. Hij trekt ook een oud Amerikaans onderzoek onder studenten in twijfel, waarin werd geconcludeerd dat vogels van een veer samenkomen. Tijdens de opleiding hebben we wel de neiging om dichter bij mensen te komen die op ons lijken, omdat ze ons helpen om onze doelen te bereiken. "Ik heb me echter gerealiseerd dat onze beste vrienden heel anders zijn dan wijzelf. Ze kunnen een ander geloof aanhangen, een andere politieke mening hebben en zelfs een andere sociale achtergrond hebben," zegt de auteur. Spelen dezelfde interesses, karaktereigenschappen en zelfs genen dan toch maar een kleine rol?
Vriendschapsonderzoek weet dit nu: Goede vrienden lijken vaak niet zo op elkaar als mensen denken. Ze zien zichzelf alleen als gelijksoortig. Hoogleraar psychologie Jaap Denissen van de Humboldt Universiteit Berlijn heeft in een onderzoek het ontstaan van vriendschappen geobserveerd. De resultaten laten zien dat Degenen die andere mensen - vergeleken met zichzelf - als vergelijkbaar accuraat, open, aangenaam of angstig beoordelen, zijn eerder geneigd om bevriend met hen te raken. "Deze perceptie komt echter vaak niet overeen met de werkelijkheid," zegt Denissen, "maar dit schaadt de kwaliteit van de vriendschap niet."
Maar terug naar de (vermeende) zelfde golflengte: de Amerikaanse psycholoog Paul Eastwick van de Universiteit van Texas zegt ook: "Als we het gevoel hebben dat iemand op ons lijkt, dan neemt de kans toe dat we diegene ook aardig vinden. Maar als we twee mensen bij elkaar zetten die echt op elkaar lijken, vinden ze elkaar dan ook leuk? De effecten die we kunnen waarnemen zijn uiterst zwak." Zijn studie over dit onderwerp bewijst dit: (waargenomen) gelijkenis is eerder een bewijs van aantrekkingskracht dan een voorwaarde ervoor.
Welke andere criteria zijn er? Het "mere-exposure" effect speelt waarschijnlijk een grote rol. Dit psychologische fenomeen stelt dat herhaalde waarneming na verloop van tijd leidt tot een positieve evaluatie van iets - en dit geldt ook voor vriendschappen. Onze hersenen kunnen gemakkelijker verwerken wat we goed kennen en belonen ons daarvoor. Met andere woorden, hoe vaker je mensen ontmoet of met ze omgaat, hoe groter de kans dat ze je vrienden worden. Dit aspect is cruciaal omdat je alleen mensen waarvan je denkt dat ze je bijzonder goed kennen als echte vrienden beschouwt.
Ruimtelijke nabijheid maakt het mogelijk om elkaar vaak te ontmoeten en elkaar veel sneller te leren kennen. Hoeveel tijd is er nodig voor echte intimiteit? Dat ontdekte de Amerikaanse onderzoeker en Nobelprijswinnaar Jeffrey Hall in verschillende studies over de vraag hoeveel uren je samen moet doorbrengen om echt close te worden. De resultaten in een notendop: je hebt minstens 50 uur samen nodig om van kennis naar vriend te gaan, nog eens 90 uur zijn nodig om in de categorie "goede vriend" te komen en nog eens 200 uur samen om "beste vrienden" te worden.
