Voldoende water drinken brengt de stofwisseling op gang. Ik wilde het zelf ontdekken en dronk een week lang 2,5 liter water per dag. Lees mijn zelfexperiment om erachter te komen hoe het me verging en welke veranderingen ik opmerkte
Voldoende water drinken is zeker gezond en zo moeilijk kan het niet zijn. Tenminste, dat dacht ik totdat ik het zelf uitprobeerde. Dit vooraf: mijn week vond uitsluitend plaats "in de buurt van het toilet" en ik realiseerde me pas achteraf wat voor effect het had.
Hoeveel water is gezond?
Mijn doel: effectief ontgiften door een optimale nierfunctie
Watermars!
Niet vergeten te drinken
Van inspanning krijg je dorst
Conclusie: Het was toch niet zo moeilijk
Mijn algemene conclusie na een week "genoeg drinken" is positief. Na de eerste twee dagen was ik gewend aan de extra waterinname; alleen de extra tripjes naar het toilet waren een beetje vervelend. Maar dat laat zien dat het de moeite waard was: Ik was duidelijk in staat om mijn nierfunctie een boost te geven. Mijn algehele conditie leek na een paar dagen ook energieker.
Voor de toekomst betekent dit dat ik vaker een glas water bij de hand zal houden en regelmatiger zal drinken.
Wetenschapsredacteur en bioloog. Ik hou van dieren en ben gefascineerd door planten, hun mogelijkheden en alles wat je ermee kunt doen. Daarom is mijn favoriete plek altijd buiten - ergens in de natuur, het liefst in mijn wilde tuin.
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Het menselijk lichaam bestaat voor ongeveer 60 procent uit water. Ons lichaam kan een deel van dit water uit voedsel halen, maar de rest moeten we zelf in de vorm van vocht inbrengen om uitdroging te voorkomen. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) beveelt daarom aan om minstens 2 liter water per dag te drinken, maar voegt er ook aan toe dat de hoeveelheid kan variëren afhankelijk van geslacht, leeftijd, klimaat en andere omstandigheden. Onderzoekers hebben onlangs in een wereldwijd onderzoek onderzocht in hoeverre de individuele behoefte aan water daadwerkelijk van persoon tot persoon verschilt. Je kunt hier meer lezen. Voor mij betekent dit dat ik eigenlijk niet precies weet hoeveel water voor mij de juiste, gezonde hoeveelheid is. Dus volg ik de algemene aanbeveling van 2-3 liter en vooral mijn buikgevoel. Mijn lichaam geeft me immers een signaal hoeveel water ik nodig heb - ook wel dorst genoemd.
Tussen haakjes: ons lichaam is in staat om de waterhuishouding heel precies te regelen. Hiervoor zorgt het hormoon ADH (antidiuretisch hormoon), dat wordt aangemaakt in de hypofyse. Als ons lichaam te weinig water heeft, komt er meer ADH vrij, wat de nieren stimuleert om minder urine te produceren. Daardoor blijft er meer water in het lichaam. Omgekeerd, als er een teveel aan water is, komt er minder ADH vrij en produceren de nieren meer urine. Op deze manier zorgt ons lichaam ervoor dat onze waterbalans altijd in evenwicht blijft. Mijn doel deze week is dus om mijn ADH-productie te verminderen, zodat mijn nieren op gang kunnen komen en dankzij het extra water zoveel mogelijk metabolische afvalstoffen uit mijn lichaam kunnen verwijderen.
Mijn glas water staat bij de hand om me eraan te herinneren regelmatig te drinken. Bron: Anna Sandner
Hier gaan we: ik begin mijn eerste dag dorstig en zet 's ochtends meteen een vol glas water op mijn bureau. Op die manier word ik er voortdurend aan herinnerd om te drinken. Het werkt heel goed: aan het begin van de middag heb ik mijn eerste twee glazen op en ik geef mezelf een schouderklopje voor de eerste liter die ik heb gedronken. Maar gaat er echt een halve liter in mijn glazen? Ik meet en ontdek tot mijn ergernis dat het maar 400 milliliter is. Dus doe ik er snel nog een half glas bij - nu heb ik liter nummer één gedronken. In de loop van de middag drink ik nog twee glazen op. Maar al snel merk ik dat mijn nieren echt in de versnelling komen: ik ga heel vaak naar het toilet. Op dit moment ben ik gewoon blij dat mijn plan zo goed werkt en heb ik geen idee dat het op mijn zenuwen gaat werken. 's Avonds heb ik nog twee glazen nodig, die ik die dag zonder problemen opdrink.
De tweede dag begint turbulent, ik heb veel te doen en denk pas rond lunchtijd aan mijn poging. 12.30 uur: Ik loop erg achter met mijn waterinname. Tot nu toe heb ik me vooral vastgeklampt aan mijn koffiekopje en nip ik nog steeds aan mijn eerste grote glas water. Ik drink het snel leeg en pak de volgende. In de loop van de middag en avond lukt het me om het tekort van de ochtend in te halen zonder dat ik mezelf daartoe hoef te dwingen. Ik wil de manier waarop mijn lichaam zich voelt niet overstemmen, dus ik zou stoppen als het pijnlijk werd. Te veel water kan tenslotte ook schadelijk zijn. Over het algemeen realiseer ik me dat ik 's avonds intuïtief meer drink dan 's ochtends. De volgende dag heb ik een soortgelijke ervaring: het is alweer lunchtijd voordat ik me realiseer dat ik nog steeds aan mijn eerste glas zit. Mijn natuurlijke drinkritme lijkt eigenlijk in de tweede helft van de dag te liggen. Ik heb echter niet kunnen achterhalen of anderen er ook zo over denken. Maar ik haal de rest van de dag in en bereik mijn bijna 2,5 liter ook op de derde dag. Vanaf de derde dag voel ik me ook alerter en fitter. Alsof er een beetje extra energie in me stroomt door het extra water. Dit kan tot op zekere hoogte aan mijn verwachtingen liggen, maar ik ben toch blij met dit effect.
Mijn constante metgezel: zelfs op kantoor herinneren een glas en een fles water me eraan om gehydrateerd te blijven. Bron: Anna Sandner
De volgende dag vestig ik een persoonlijk record vroeg drinken dankzij mijn reis naar het werk. Ik fiets tien kilometer naar kantoor en drink onderweg mijn eerste fles water leeg. Eenmaal op mijn werk aangekomen, vind ik het geen probleem om er nog een glas aan toe te voegen. Op deze dag realiseer ik me echter ook heel duidelijk dat ik mijn nieren echt in beweging heb gekregen. Ik vind het moeilijk om tot het einde van sommige afspraken te wachten voordat ik weer naar het toilet moet. Een lange busreis of eigenlijk alles buiten toiletbereik zou waarschijnlijk geen pretje zijn met dit waterdebiet. Dat had ik eigenlijk een beetje onderschat. Althans: Op deze dag met sportieve activiteit, zelfs op de terugweg, wordt mijn drinkdoel makkelijk gehaald. Na vier dagen merk ik ook dat mijn huid er frisser uitziet. Het extra water lijkt ook hier effect te hebben gehad. De volgende dag is vergelijkbaar wat betreft waterinname. Ik sport 's middags en heb geen moeite om aan de hoeveelheid te komen die ik wil drinken. Ook in het weekend gaat het goed, hoewel ik op mijn werk niet de hele dag voor mijn waterglas zit. Maar ik ben waarschijnlijk al gewend aan de nieuwe vochtinname en drink automatisch mijn 2,5 liter per dag.
Het is gelukt! Meer drinken was makkelijker dan ik had verwacht. Bron: Anna Sandner
Na afloop merkte ik nog een extra verbetering: In de week na mijn proefperiode vlakte mijn discipline wat betreft water drinken heel snel af. Als gevolg daarvan werd mijn huid na twee dagen merkbaar droog. Mijn lichaam had het extra water duidelijk nodig, maar nu ontbreekt het. Mijn ervaring van deze week is dat meer drinken zeker goed voor me is. Ik voelde me fitter en mijn huid zag er ook frisser uit. Na een paar dagen wennen aan de nieuwe waterinname, ging het uiteindelijk (bijna) vanzelf.
