"Ultros" is als een koortsdroom: spannend, maar niet helemaal coherent

Kevin Hofer

12-2-2024

Vertaling: machinaal vertaald

Psychedelisch, trippy en gewoonweg bizar. "Ultros" is een wilde rit in een ruimtesarcofaag. Het spel geeft een leuke, maar niet helemaal overtuigende draai aan de Metroidvania-formule.

Ik word wakker in een onbekende omgeving. De kleurrijke wereld om me heen verblindt me. Droom ik? Alles lijkt onwerkelijk. Schaduwachtige vormen op de achtergrond. Na een paar stappen herken ik mijn spiegelbeeld in een plas. Ben ik dat? Wie ben ik eigenlijk?

Ik loop verder en kom een levenloos lichaam tegen. Er zit een zwaard in vast. Ik verwijder het. De persoon die op de grond ligt verschijnt voor me. Ze spreekt tegen me. Ik begrijp haar taal, maar niet waar ze het over heeft.

"Ultros" begint griezelig. Ik weet niet wat hier gebeurt. Mijn enige doel: uitzoeken wat hier aan de hand is.

Het verhaal van "Ultros" is verwarrend en verontrustend

Ontwikkelaar Hadoque onthult iets meer over het verhaal in de beschrijving op Steam. Blijkbaar ben ik neergestort in de sarcofaag. Een gigantische kosmische baarmoeder die door de ruimte zweeft. Binnenin leeft het oude demonische wezen Ultros.

Ik had 10,5 uur nodig voor mijn eerste playthrough. Maar ik ben ook snel gegaan voor de recensie. Hadoque noemt een streeftijd van 15 uur. Ik denk dat ik nog vijf uur nodig heb om alles te zien. Aangezien de wereld van "Ultros" me heeft geboeid, zal ik dat zeker doen.

Metroidvania met rogue-lite accenten

"Ultros" speelt als een klassieke Metroidvania. Ik verken geleidelijk een grote kaart met verschillende gebieden. Bepaalde gebieden kun je alleen na verloop van tijd bereiken. Om dit te doen, moet ik vaardigheden verwerven.

Hoe geweldig deze vaardigheden ook klinken, ik heb ze zelden nodig. Om verder te komen in het verhaal heb ik ze meestal maar op één gebied nodig. Later komen ze nauwelijks meer aan bod.

Als ik een nieuwe extractorvaardigheid heb geleerd, begint de lus opnieuw als ik een bepaalde kamer binnenga. Ik word dan wakker op dezelfde plek als aan het begin. De andere personages lijken me dan vergeten te zijn. Ik ben ook mijn vaardigheden vergeten. Ik moet ze terughalen in een andere kamer.

Naast de Extractor-vaardigheden zijn er ook nog de Cortex-vaardigheden. Ze zijn niet nodig om verder te komen, maar verbeteren de gameplay met nieuwe aanvalstechnieken, meer gezondheidspunten of meer aanvalskracht. Ik leer ze door de resten van mijn tegenstanders op te eten. Afhankelijk van hoe ik ze afmaak, laten ze lichaamsdelen van verschillende kwaliteit achter. Variatie in gevechten wordt dus beloond.

Net als de Extractor verlies ik mijn Cortex-vaardigheden aan het einde van een lus. Ik moet er opnieuw voor vechten. Ik kan echter items vinden waarmee ik telkens één geselecteerde Cortex-vaardigheid kan behouden in nieuwe lussen.

Niet alles is altijd duidelijk in de gameplay

Het gameplaymechanisme met de bal verschijnt tenslotte niet slechts één keer. Later in het spel wordt het zelfs uitgebreid door zoiets als voetbal te moeten spelen. Andere minigames zoals een versie van "Four Wins" zorgen voor afwisseling naast verkennen, vechten en tuinieren.

Cool gevechtssysteem dat zijn potentieel niet kan waarmaken

Battles bieden genoeg variatie. Het is jammer dat dit niet geldt voor de tegenstanders. Het voelt alsof ik altijd dezelfde vijf of zes vijanden tegenkom. De meeste zijn ook te makkelijk naar mijn smaak. Dit geldt zowel voor de standaard antagonisten als voor de eindbazen - en ik speel op de hoogst mogelijke moeilijkheidsgraad. Jammer, "Ultros" verspilt hier veel potentieel.

De wereld van "Ultros" is grotesk en toch zo mooi

De lay-out van de kaart is ook indrukwekkend. De afzonderlijke gebieden zijn handig met elkaar verbonden of slim van elkaar gescheiden. Ik geniet ervan om de wereld van "Ultros" te verkennen - zelfs als ik door de lussen bepaalde gebieden meerdere keren moet doorlopen. De rogue-lite elementen storen me nauwelijks - daar ben ik meestal geen fan van. Hoewel ik in de loops bij het begin begin begin, is er altijd wel iets anders.

Het planten van de flora is goed.

De aanplant van flora is vakkundig in de wereld verweven. In het begin is het optioneel, later wordt het verplicht om verder te komen in het verhaal. Hierdoor verandert ook de wereld zelf. Waar het eerst donker was, groeit in korte tijd een prachtige boom. Ik kan er ook fruit van plukken en eten, wat mijn statistieken weer verbetert. De sarcofaag wordt zo een levend organisme dat in de loop van de tijd verandert.

Hoewel er positieve dingen waren, had ik ook te maken met bugs op twee plaatsen waardoor ik niet verder kwam. Ik wist niet zeker of ik vastzat vanwege een bug of omdat ik ergens anders heen moest. Het duurde lang voordat ik daar achter was. Ik heb er echter vertrouwen in dat Hadoque deze bugs voor de release zal oplossen.

Conclusie: Een wereld die het ontdekken waard is

"Ultros" is zo'n spel dat me meteen vanaf het begin pakt, ook al geeft het niets weg. Misschien vind ik het daarom wel leuk. Ik hou ervan om in het diepe te worden gegooid en het onbekende te verkennen zonder context. En als deze wereld net zo stijlvol overkomt als de sarcofaag, is dat des te beter. De verhalen over de omgeving en de frisse ideeën zoals tuinieren in een Metroidvania zijn geweldig.

Helaas zijn deze ideeën niet volledig geïntegreerd. Mijn escapades als ruimtetuinier zijn leuk, maar ze brengen me alleen op bepaalde punten verder in het verhaal. Na verloop van tijd verzanden bepaalde vaardigheden helemaal in de baarmoeder en voelen daardoor irrelevant.

Hetzelfde geldt voor het gevechtssysteem. Het had veel potentie. Maar uiteindelijk lijdt het aan een gebrek aan variatie in de vijanden. Ik versla ze altijd op dezelfde manier omdat dat voor mij werkt. Bovendien leveren de antagonisten me geen problemen op. Persoonlijk vind ik het spel te makkelijk.

Dankzij de kritiek heb ik "Ultros" met plezier gespeeld. Als je van Metroidvanias houdt, zul je waarschijnlijk hetzelfde voelen. Ik kan het spel aanraden voor ongeveer 25 frank / euro. Vooral als je een Steam Deck OLED hebt. Het is vanaf de lancering geverifieerd voor de handheld. Het spel ziet er magisch uit op het scherm.

"Ultros" is vanaf 13 februari verkrijgbaar voor PS5, PS4 en PC. Ik kreeg het spel voor testdoeleinden van Kepler Interactive voor de pc.

Kevin Hofer

Senior Editor

kevin.hofer@digitecgalaxus.ch

Technologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.

---

Review

Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren