Achtergrond
"Star Wars Outlaws" gespeeld: Levendig schurkenavontuur in plaats van Jedi-drama
van Philipp Rüegg
Waarom gokken we eigenlijk? De psychologie achter videospelletjes
11-4-2022
Vertaling: machinaal vertaald
Spelontwikkelaars doen veel moeite om hun spellen interessant en boeiend te maken. Ontdek welke trucs ze gebruiken en wat psychologen erover te zeggen hebben in onze speciale...
Dit is een artikel van onze inhoudspartner "PC Games". Hier vind je het originele artikel van de auteurs Rebecca Herrmann, Michael Grünwald en Lukas Schmid.
Je koopt een nieuw spel, start het op en BAM je hebt in een paar dagen al ontelbare speeluren vergaard en wilt blijven spelen. Dit is natuurlijk geen toeval en de ontwikkelaars spelen hierin ook een grote rol. Ze gebruiken immers verschillende tactieken om ervoor te zorgen dat je langer in het spel blijft en een positieve ervaring hebt.
Taboes doorbreken
De alom bekende en aantoonbaar even controversiële neuropsycholoog Sigmund Freud theoretiseerde dat men in spelletjes taboes kan doorbreken die in het echte leven gevolgen zouden hebben. Deze taboes markeren de grenzen van handelen, praten en soms zelfs denken in de samenleving, ze dienen als een set regels voor het functioneren van het samenzijn, maar het zijn ook altijd kunstmatige beperkingen.
De banaan in het spel is een banaan.
De banaan in de hand die een wapen wordt, de fling die gesimuleerd wordt tijdens het liefdesspel met de partner - met het (nogal ruim gedefinieerde) begrip spel kunnen sociale no-go's doorbroken worden. Opgekropte agressie kan worden losgelaten en geheime en eigenlijk onderdrukte verlangens worden vervuld.
Spelen kan ook helpen bij conflicthantering. Agressies en conflicten worden opgelost in de gesimuleerde kosmos en niet meegenomen naar de "buitenwereld"
.
Invasie van de werkelijkheid
Of in deze context van probleemoplossing met het oog op onderdrukt verlangen en agressie, of met een meer onschuldige betekenis voor zichzelf: Uiteindelijk is gamen altijd een korte poging om aan de werkelijkheid te ontsnappen; of dat nu, heel actueel, de woedende pandemie is, of dat men in het verleden aan sociale beperkingen wilde ontsnappen.
Jean Piaget, een Zwitserse pionier van de cognitieve ontwikkelingspsychologie, noemde dit een "verdediging tegen de werkelijkheid". Wij passen ons niet aan onze omgeving aan, maar onze omgeving past zich aan ons aan. In zekere zin "verdedigen" we ons dus tegen de werkelijkheid en de sociale druk. Wij bouwen onze eigen mooie wereld die niemand kan vernietigen. Niet alleen onze omgeving, maar ook wijzelf zijn zoals we willen dat ze zijn.
Dromen vervullen
Ze nemen de rol van een kind aan.
Ze glijden dan in de rollen van volwassenen. Vader, moeder, kind, koken op het houtfornuis, rondrijden met de bobby car - door volwassenen te observeren leren kinderen de rollen kennen waar ze later in zullen groeien, met als resultaat een spannende overlapping van spel en de facto leerproces. Dit principe loopt ook als een rode draad door de rest van het leven.
Ontwikkelingsvoortgang door spel
Veel hersenonderzoekers zijn het er ook over eens dat bordspellen, spelen met poppen of zelfs gamen gunstig zijn voor de ontwikkeling van een puber. Zelfs op oudere leeftijd houden zulke activiteiten de hersenen regelmatig scherp.
Deze en vele andere aspecten zitten diep in ons verankerd. Dit betekent niet dat iedereen een gamer zal worden, maar het laat wel zien hoeveel denkwerk psychologen en hersenonderzoekers hebben gestoken in het verklaren van het gedrag en de intrinsieke motivaties van een gamer.
Afwijkend gedrag
Er zijn echter ook minder prettige redenen om veel te gokken. Vooral verslaving is een constante bron van gevaar voor vatbare personen. Overmatig gokken zorgt ervoor dat men sociale contacten of zijn werk verwaarloost. Negatieve gevolgen worden eenvoudigweg onderdrukt. In de meeste gevallen verwijst gokverslaving naar kansspelen, zoals de klassieke gokkasten in casino's. Maar computerspelletjes kunnen ook precies deze verslaving uitlokken.
Hoewel er maar een paar studies zijn die deze stelling ondersteunen, lijkt het redelijk om aan te nemen dat het met videospellen vergelijkbaar is. Lootboxes, die nu in veel spellen deel uitmaken van de inventaris, dragen daar steeds meer aan bij. Hoe meer frustratie zich opstapelt over het niet krijgen van een bepaald voorwerp, hoe meer het verlangen ernaar toeneemt. De remmingsdrempel om meer geld uit te geven voor een hogere winkans wordt lager.
De aantrekkingskracht van de beste zijn
Een andere stimulans is om zo hoog mogelijk te staan in wedstrijden. Of het nu in het echte leven is of op internet, ranglijsten en klassementen bestaan op vele terreinen. Voor sommigen vormen ze een stimulans om zich te willen verbeteren en uiteindelijk een plaats op de lijst te krijgen.
.
Een hoge score alleen is echter niet genoeg om spelers op den duur aan de bal te houden. Ontwikkelaars letten op verschillende aspecten om de aandacht van gamers zo lang mogelijk vast te houden.
Taken ontwarren
Zelfregulerende moeilijkheidsgraden
De moeilijkheidsgraad speelt ook een grote rol in hoe lang een titel je aan het scherm gekluisterd houdt. In sommige spellen zorgt het ervoor dat we meer voorwerpen vinden, punten op de kaart worden gemarkeerd en een vijand soms sterker of soms zwakker overkomt.
In "Assassin's Creed", bijvoorbeeld, is er de optie om bepaalde locaties zelf te moeten zoeken aan de hand van beschrijvingen of ze via markers te laten weergeven.
Wat je uiteindelijk beslist is geheel aan ons spelers. Als bijvoorbeeld een eindgevecht te moeilijk is, pas je de moeilijkheidsgraad dienovereenkomstig aan om de interesse in het spel niet te verliezen. Of activeer de ene of de andere hulp.
Onafhankelijk van de gekozen moeilijkheidsgraad zijn er ook moeilijkheidsaanpassingen die op de achtergrond lopen. Want wie heeft dat niet meegemaakt? Je knarst op een gegeven moment met je tanden en faalt keer op keer. Maar dan ineens, zonder echt veel te veranderen, beheers je de situatie in één keer.
Verwezenlijking ontgrendeld
Het volgende punt lijkt vrij alledaags. Een kleine banner verschijnt op het scherm zodra je iets bijzonders hebt bereikt en tada, daar is onze nieuwe trofee of prestatie. Deze kleine gevoelens van prestatie helpen ons ook om aan de bal te blijven in een spel.
Op sommige platforms kun je zien welk percentage spelers de prestatie ook heeft behaald. Eigenlijk brengen deze kleine prestaties ons helemaal niets, maar het gevoel iets bereikt te hebben dat sommige anderen misschien niet hebben gedaan, vervult ons met gelukshormonen.
Alles wat blinkt is goud .... of?
Alleen maar door het level sprinten, het hoofdverhaal volgen en niet naar links en rechts kijken? Dat is saai, nietwaar? Veel meer is het wachten op iets dat in onze omgeving schittert. Glanzende voorwerpen zijn immers altijd waardevol.
Vaak kunnen we ons niets anders herinneren dan de glans en glitter van de voorwerpen in een rubriek. Het helpt ons dus om ons bepaalde plaatsen beter te herinneren. Je hoeft niet langer zelf te selecteren wat belangrijk is. Het spel heeft dat al voor je beslist.
De iets andere kleurentheorie
Kleuren hebben in het algemeen een grote invloed op mensen. Het juiste gebruik ervan is zeer bepalend. Niet alleen ontwerpers of binnenhuisarchitecten letten op het juiste gebruik van kleuren, maar ook spelontwerpers gebruiken ze. Gamers willen immers ook geleid worden door kleuren, gewaarschuwd worden voor gevaren of in een speciale stemming gebracht worden.
Aan de ene kant is rood een warme kleur die gebruikt wordt als teken van liefde. Maar aan de andere kant kan het ook een soort waarschuwing zijn. Stopborden zijn niet voor niets rood. Ook in spellen wordt deze kleur op veel plaatsen heel bewust gebruikt.
Als we ons kort voor een gevecht bevinden, kunnen we in veel spellen waarnemen dat de kleuren roder worden. Niet alleen de omgevingskleur, maar ook de kleurmarkeringen van vijanden, of het nu hun harnas is of een omtrek van het personage, is vaak rood.
Door verschillende kleuren te gebruiken brengen ontwikkelaars verschillende stemmingen over. Spellen die ook geschikt zijn voor kinderen zijn vaker kleurrijk. "Mario Kart" of "Candy Crush" hebben bijvoorbeeld dit kleurrijke tintje en brengen de speler dus direct in een vrolijker stemming. In een horrorgame of een titel met een serieuze achtergrond zoals "Heavy Rain" valt meteen op dat de graphics aanzienlijk donkerder zijn.
Kleuren werken ook goed als wegwijzers in spellen. In "Far Cry 6" worden paden naar bevriende facties gemarkeerd met blauwe bloemen, linten of pijlen. Deze geven op subtiele wijze de juiste weg aan.
De invloed van muziek
PC Games - actueel nieuws, video's, previews en kritische testrapporten, grondig onderzochte artikelen en praktische tips over alle aspecten van PC en consolegames en PC hardware.
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Alles tonen
