Opinie

5 redenen waarom mountainbiketrajecten echt cool zijn

26-3-2024

Vertaling: machinaal vertaald

"Iedereen kan dat, je hebt geen cursus nodig." Ik hoor deze en soortgelijke uitspraken voortdurend. Maar leren van experts is een effectieve kortere weg naar betere vaardigheden. Neem bijvoorbeeld een mountainbike cursus.

Een jaar of tien was ik blij met mijn 26 inch mountainbike met een carbon frame van Hilite Bikes. Ik hield van het gevoel en de wendbaarheid van de hardtail. Soms was hij echter te sportief voor mij, vooral op single trails met rotsen en wortels. Ik reed voorzichtiger dan nodig was en vermeed sommige paden helemaal.

Toen ik begin dit jaar overstapte op een volledig geveerde 29 inch fiets van Specialized, was dat de perfecte gelegenheid om mijn vaardigheden bij te spijkeren. Daarom boekte ik een basis MTB-cursus bij de Swiss Bike School.

Swiss Bike School-instructeur Peter Lütolf heeft zelf aan verschillende fietswedstrijden meegedaan, vooral in de crosscountry- en marathondisciplines. Hij heeft al drie keer een finishmedaille behaald in 24-uursraces en heeft ook drie keer met succes de Tortour meerdaagse gravelrace uitgereden. Het was vanaf het begin duidelijk dat ik veel van hem zou leren. Wat precies? Dat kun je hier ontdekken.

Dit laat zien wie het in zich heeft: Ik kan nog veel leren van de fietsinstructeur.
Bron: Siri Schubert

1. Beter fietsen en lichaamsbewustzijn dankzij pijnlijke buikspieren

Fietsen en benen zijn in de volksmond bijna onlosmakelijk met elkaar verbonden. De net zo belangrijke core stability wordt echter vaak over het hoofd gezien. Tijdens basisoefeningen zoals draaien rond kleine plastic kegels of een kort slalomparcours, herinnerde Peter me er herhaaldelijk aan: "Denk aan je heupen." Draaien ging eigenlijk veel gemakkelijker met de juiste heupzwaai en lichaamsrotatie. De aangenaam pijnlijke buikspieren de volgende dag vertelden me dat ik de diepere buik- en kernspieren gebruikte tijdens het techniekparcours, die eerder in een diepe slaap waren geweest tijdens het fietsen.

Bij het kegelfietsen leer ik andere spieren te betrekken bij de bewegingsvolgorde.
Bron: Peter Lütolf

2. oude gewoonten afleren

Oefening baart kunst, luidt het gezegde. Helaas is dit niet waar. Want als je veel fietst met een onjuiste techniek, word je niet beter, maar worden de technische fouten een gewoonte. Dit was bij mij het geval toen ik bergop reed op paden met wortels of grind. Ik verplaatste mijn gewicht onbewust te veel naar het voorwiel. Het achterwiel verloor grip en gleed weg. Dit gebeurde keer op keer. Totdat Peter me erop wees. En opeens kon ik het stuk dat ik eerder met spierkracht probeerde te bedwingen gemakkelijk en zonder problemen beklimmen. Een kleine tip en een verandering van positie van een paar centimeter voelde alsof het meer deed dan weken van beenkrachttraining.

3. Meer veiligheid door meer controle

Veiligheid is misschien wel de meest voor de hand liggende reden om een MTB-cursus te volgen. De meeste mountainbikers oefenen immers niet de vaardigheden die ze nodig hebben om snel te reageren in een lastige situatie. Voor mij was dat onder andere noodremmen op gravel. Het was geweldig om te zien en te voelen wat er nodig is om tot stilstand te komen zonder dat mijn achterwiel me inhaalt of gevaarlijk dicht bij het stuur komt. Weten dat ik snel kan stoppen als er iets onverwachts gebeurt, geeft me vertrouwen en laat me ook meer genieten van snel rijden.

De tweede oefening die ik geweldig vond was de afdaling naar achteren. Ik had dit al een paar keer voor de lol geprobeerd, maar het was me nog nooit gelukt om het soepel te doen. Deze techniek is belangrijk als er bijvoorbeeld plotseling een obstakel, zoals een omgevallen boom, opduikt achter een bocht op het pad. Na een paar pogingen en een cruciale tip van Peter, daalde ik ineens net zo zelfverzekerd achter het zadel af alsof ik het altijd al zo had gedaan.

De motor onder controle hebben betekent altijd weloverwogen kunnen rijden. Als ik op elk moment kan versnellen, vertragen en mijn fiets in de juiste richting kan sturen, zelfs op krappe plekken, kan ik gecontroleerder reageren op andere mensen en dieren op het pad. Want eerlijk gezegd is een deel van wat wordt beschreven als ruw gedrag gewoon het resultaat van het niet beheersen van de techniek.

De volgende dag probeer ik het geleerde in praktijk te brengen. En dat is leuk.
Bron: Stefan Munsch

4. Boren. Ik ben dol op oefeningen

In mijn jeugd en daarna was ik erg gepassioneerd door wedstrijdsporten. En oefeningen waren altijd een belangrijk onderdeel van de training. Ze bestaan uit het opsplitsen van bewegingsreeksen in kleinere stappen en het individueel oefenen ervan. Of bewegingen die een specifieke vaardigheden bevorderen. Peter liet me een hele serie oefeningen zien. Bijvoorbeeld het balanceren van de fiets terwijl de voorband tegen een obstakel duwt. Of het synchroniseren van de neerwaartse druk van het stuur via de vering met de pedaalslag op zo'n manier dat ik zonder veel kracht kleine sprongetjes over stenen en wortels kan maken. Of heel sportief bochten rijden zodat mijn houding natuurlijker aanvoelt en ik voortaan veiliger bochten kan rijden.

5. Meer ontspannen in het zadel

Mijn Garmin horloge, de "Fenix 6 Pro", laat me een hele reeks gegevens zien na het sporten. Toen ik aan het mountainbiken was, was het altijd de flowwaarde, d.w.z. een metriek die aangeeft hoe ontspannen, efficiënt en relaxed ik was op de fiets. Hier had ik nog veel ruimte voor verbetering. Maar zelfs zonder de flowwaarde realiseer ik me aan het einde van de cursus: Ik zit relaxter in het zadel, voel me meer ontspannen, heb meer plezier op de fiets en ben er trots op dat ik kan toepassen wat ik heb geleerd. Ik zal de oefeningen zeker blijven oefenen en kijk nu al uit naar de volgende aangename buikpijn. Ik kijk ook uit naar de iets meer gevorderde trailcursus die ik in de herfst ga volgen. <p

Omslagfoto: Stefan Munsch

21 mensen vinden dit artikel leuk

Siri Schubert

Senior Editor

Siri.Schubert@digitecgalaxus.ch

Onderzoeksduiker, outdoorgids en SUP-instructeur - ik ben graag in, op en rond het water. Meren, rivieren en de oceaan zijn mijn speeltuinen. Voor een ander perspectief bekijk ik de wereld van bovenaf tijdens het trailrunnen of het vliegen met drones.

Opinie

Dit is een subjectieve mening van de redactie. Het weerspiegelt niet noodzakelijkerwijs het standpunt van het bedrijf.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

Opinie
30 jaar fiets - of hoe de fiets een fiets werd
van Patrick Bardelli
Opinie
Binnenband of tubeless? Ik ben eigenlijk voor het laatste, maar ...
van Patrick Bardelli
Opinie
Altijd bij je: het fietsgereedschap aan je riem
van Patrick Bardelli