Uw gegevens. Uw keuze.

Als je alleen het noodzakelijke kiest, verzamelen we met cookies en vergelijkbare technologieën informatie over je apparaat en je gebruik van onze website. Deze hebben we nodig om je bijvoorbeeld een veilige login en basisfuncties zoals het winkelwagentje te kunnen bieden.

Als je overal mee instemt, kunnen we deze gegevens daarnaast gebruiken om je gepersonaliseerde aanbiedingen te tonen, onze website te verbeteren en gerichte advertenties te laten zien op onze eigen en andere websites of apps. Bepaalde gegevens kunnen hiervoor ook worden gedeeld met derden en advertentiepartners.

Achtergrond

De e-bike meenemen naar kantoor, deel 1: Welk model is het juiste?

Martin Jungfer
2-4-2022
Vertaling: machinaal vertaald
Foto's: Thomas Kunz

Ik wil uitvinden hoe het is om per e-bike naar kantoor te pendelen. Mijn route: 14 kilometer. Mijn vragen over het begin: veel.

In mijn professionele loopbaan tot nu toe ben ik ongeveer de helft met de auto en de andere helft met de trein naar mijn respectievelijke werkplek gekomen. Ik heb nog niet het geluk gehad naar kantoor te kunnen lopen. Momenteel bestaat mijn woon-werkverkeer uit:

  • 5 minuten voor de fietstocht naar het station
  • 14 minuten om twee kanten op te reizen met de trein
  • 10 minuten lopen van station Hardbrücke naar het kantoor
  • 5 minuten wachten en overstappen op het station

Dat gaf me de laatste kick om te proberen de hele afstand per fiets af te leggen. Maar er staat alleen mijn tien jaar oude fiets in de garage. Zonder motor. Ik twijfel er weinig aan dat ik er 14 kilometer mee vooruit kan. Het probleem ligt eerder bij mij. Hoe zou ik op kantoor komen na 14 kilometer trappen, waarvan ongeveer 100 meter stijgen? Daar wacht me geen zuurstoftent, maar vergaderingen en coördinatie.

Ik ben eigenlijk nog een beetje moe.

Ik heb eigenlijk nog nooit op een e-bike gereden, en heb deze vorm van vervoer lange tijd afgedaan als een sport voor gepensioneerden. Maar ik wil mijn vooroordelen niet tot in de eeuwigheid met me meedragen.

Dus het is een geluk dat we ook e-bikes in ons assortiment hebben. Dus vraag ik onze categoriemanager Nicolas Pulfer of hij een e-bike voor me kan regelen om te lenen. Ik wil er nog geen kopen voor duizenden franken zonder dat ik heb uitgeprobeerd of het geschikt is voor het beoogde doel. Ik laat je de komende weken iets weten over mijn test.

De juiste e-bike voor mij

We bespreken mijn eerste en belangrijkste beslissing bij de koffie in de zithoek van de stijlvolle maar gezellige showroom. Moet het een e-bike zijn die trapondersteuning biedt tot een snelheid van 25 kilometer per uur of zelfs tot 45?

Dit maakt niet alleen technisch, maar ook juridisch een verschil. Met de 45 variant heb ik als rijder naast de kans om snel te bewegen ook nog wat verplichtingen. Ik moet een gele nummerplaat hebben met een verzekeringssticker, de motor moet een achteruitkijkspiegel hebben, ik moet een rijbewijs hebben, en helmen zijn verplicht. Maar dat spreekt voor mij toch voor zich.

Samen met Daniel besluit ik voorlopig tot een "zwakker" model. Ik wil eerst het gemotoriseerd fietsen onder de knie krijgen. Dankzij regelmatig joggen denk ik dat ik fit genoeg ben om met weinig ondersteuning mijn bestemming te bereiken en ik ben niet uit op recordtijden.
De motor ondersteunt de fiets.

De motor ondersteunt met 350 watt

Over versnellingen gesproken. Ik mocht een tweede proefrit maken met een ander Caesar model. In plaats van derailleurversnellingen heeft deze een automatische naafversnelling die de versnelling kiest aan de hand van de druk op de pedalen. Ik vind dat prettig als ik in een auto rijd, maar op een motor lijkt het op de een of andere manier verkeerd. Deze Caesar mag terug naar de showroom.

Als afsluiting neem ik Tarzan mee voor een rondje. Het is een sportievere versie waarop ik niet meer zo rechtop zit. Het gevoel ligt dicht bij dat van mijn oude trekkingfiets, die ik tegenwoordig heb. Bovendien heeft hij iets meer vermogen dan de oude Roman - 95 Nm koppel in plaats van 80. Hij biedt ook iets bredere banden en een 80-mm verende voorvork, wat me hopelijk wat meer comfort zal geven.

Het besluit is genomen: Tarzan wordt mijn rit. En na een paar dagen is het zover: mijn model is voor me in elkaar gezet in de werkplaats in Wallisellen. Daniel Meyer en productmanager Josh Arn geven me een gedetailleerde briefing. Ik leer hoe je de e-bike aanzet en hoe je de accu zo nodig oplaadt. Ik zou het gevoel van rijden op een e-bike zelf moeten ervaren, zegt Daniel.

En dan mag ik eigenlijk voor het eerst op de e-bike naar huis rijden. Nu krijg ik dan antwoord op vele vragen. Zal ik met het openbaar vervoer even snel zijn? Hoeveel zal ik zweten? Hoe vaak zal ik verdwalen op onbekende routes naar de stad?

83 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Ik ben journalist sinds 1997. Gestationeerd in Franken, aan het Bodenmeer, in Obwalden, Nidwalden en Zürich. Familieman sinds 2014. Expert in redactionele organisatie en motivatie. Behandelde onderwerpen? Duurzaamheid, hulpmiddelen voor telewerken, mooie dingen voor in huis, creatief speelgoed en sportartikelen. 


Achtergrond

Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Achtergrond

    Met de e-bike naar kantoor, deel 3: Hoe "Tarzan" me motiveert om meer te bewegen

    van Martin Jungfer

  • Achtergrond

    Met de e-bike naar kantoor, deel 2: Ik word echt nat tijdens de eerste rit

    van Martin Jungfer

  • Achtergrond

    Daarom zal je e-bike je niet afremmen - ook al voelt dat misschien wel zo aan

    van Martin Jungfer