Uw gegevens. Uw keuze.

We gebruiken cookies en soortgelijke technologieën om je de beste winkelervaring te bieden en voor marketingdoeleinden. Accepteer, weiger of beheer het gebruik van je informatie.

Markus Ryffel`s/Jan Cadosch
Achtergrond

Halve marathon project: Eén keer is niet genoeg - daarom ren ik weer rond de Greifensee

Oliver Fischer
18-9-2025
Vertaling: machinaal vertaald

Eén halve marathon en dat is het? Niet bij mij. Een jaar geleden liep ik mijn eerste halve marathon op de Greifenseelauf. Over een paar dagen sta ik weer aan de start.

Compleet leeg. De energie opgebruikt. Allemaal. Kapot. Machteloos. Dat is hoe ik me voelde nadat ik bijna precies een jaar geleden over de finish van de Greifensee Run kwam. 21,1 kilometer van Uster naar Uster rond de Greifensee lag achter me, mijn eerste halve marathon. Samen met mijn vriend en voormalige collega Claudio had ik me een half jaar voorbereid op de loop en samen deden we hier in het Galaxus magazine elke twee weken verslag van onze (mislukte) successen, problemen en zorgen.

Toen we elkaar de week erna ontmoetten voor ons samenvattende gesprek, stuurde Claudio me zijn inschrijvingsbevestiging voor de race van 2025. «Nou, uitdaging aangenomen», dacht ik bij mezelf en volgde het voorbeeld. En zo zit ik hier nu, een paar dagen voor de Greifensee Run 2025, de afgelopen twaalf maanden te evalueren.

In onze samenvatting destijds zei ik dat ik in de toekomst zou streven naar twee tot drie halve marathons en een paar kortere loopjes per jaar. Terugkijkend was ik misschien iets te optimistisch - maar ik heb ook niet jammerlijk gefaald met mijn ambities.

In kleine stapjes naar een populaire hardloper

Ik heb begin april één halve marathon gelopen in Graubünden. De Bündner Frühlingslauf van Thusis, langs de Rijn naar Reichenau. In plaats van meer dan 10.000 lopers stonden er maar een paar honderd aan de start. En de talloze funrunners, spontane lopers, losers en andere bescheiden ambitieuze lopers (waartoe ik mezelf in bredere zin ook reken) ontbraken volledig bij de Greifensee run. Met mijn 2:05 uur was ik dus een van de achterblijvers. Desondanks was het geweldig omdat het weer en de omgeving echt mooi waren en omdat alleen lopen veel relaxter was. Half mei heb ik ook een van de langere etappes van de SOLA estafette in Zürich gelopen.

Beide lopen waren erg leuk. Ook al begon ik met aanzienlijk minder training dan een jaar geleden. Tot iets meer dan een maand geleden jogde ik sinds september gemiddeld twee keer per week.

In ruil daarvoor heb ik mijn werkbelasting verdeeld over andere activiteiten en pogingen. Ik heb maar één proefsessie Crossfit gedaan, wat ik erg leuk vond, maar de verplichting om regelmatig groepstrainingen te doen werd me te veel. Net als de «90-daagse fitness challenge voor mannen», die me werd aangeraden door een goede vriend - en die hij zelf voltooide omdat hij lange tijd niet mocht joggen. Deze motivator heb ik nog niet gehad. Misschien probeer ik het deze winter nog eens.

In het voorjaar heb ik weer een paar trainingen en een grastoernooi met de floorballstick gedaan, wat ik vanaf volgende week regelmatig wil gaan doen. Ik heb sinds deze zomer ook een gravelbike in mijn schuur staan, waarmee ik al een paar tochten heb gemaakt.

De kracht van competitie

Ik heb mijn werkbelasting pas sinds augustus verhoogd naar minstens drie sessies per week als voorbereiding op de halve marathon. Ik werd aangespoord door het feit dat ik sindsdien via mijn Garmin Connect-account verbonden ben met mijn baas Martin en inzicht heb in zijn dagelijkse trainingsroutine. En, wat kan ik zeggen - ik heb hem duidelijk geprovoceerd met mijn tijd van 2:00 uur vorig jaar. Het feit dat ik hem, een oude hardloopveteraan, met vijf minuten versloeg in mijn eerste halve marathon was duidelijk niet zo makkelijk te verteren voor hem en hij mikt nu op een tijd van 1:58 met de hulp van een hardloopcoach. Daarover vertelt hij volgende week (maar de hoofdtest heeft hij met glans doorstaan).

Ik heb mijn vier loopjes per week sindsdien niet gehaald en ik heb ook geen hardloopcoach gehad. Maar een paar dagen voor het evenement voel ik me fit en goed voorbereid. Ik twijfel of ik hem kan (en wil) uitdagen, maar wie weet hoe ik me op het parcours zal voelen. Het is mogelijk dat mijn ambitie het van mij wint, lieve baas ...

Omslagfoto: Markus Ryffel`s/Jan Cadosch

7 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Globetrotter, wandelaar, wereldkampioen wokken (maar niet die in het ijskanaal), woordjongleur en liefhebber van fotografie.


Achtergrond

Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.

Alles tonen

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Achtergrond

    Halve marathon project: Ik ben slecht in snel lopen, maar helaas ben ik niet beter in langzaam lopen

    van Oliver Fischer

  • Achtergrond

    Halve marathon: "hoogtetraining" en generale repetitie op de Madrisa Trail

    van Oliver Fischer

  • Achtergrond

    Halve marathon project: als je met een kinderwagen loopt, kun je net zo goed geen moeite doen

    van Claudio Candinas

2 opmerkingen

Avatar
later