Review
Getest van "Senua's Saga: Hellblade II": zenuwslopend, bombastisch en gewoon ongeëvenaard
van Philipp Rüegg
"Herdling" in de test: een magische reis die hoogtepunten mist
21-8-2025
Vertaling: machinaal vertaald
In het Zwitserse spel "Herdling" drijf je een kudde buffelachtige wezens door een schilderachtige wereld. De reis is enigszins meditatief, maar wordt af en toe eentonig.
Volg het kudde-instinct
Met Apa ga ik verder door de vreemde stedelijke omgeving, die me sterk doet denken aan City 17 uit «Half-Life 2». Alleen zonder de aliens en gevechtsrobots die op me schieten. Het duurt niet lang voordat ik meer Calicorns tegenkom. Soms bevrijd ik ze uit afgesloten omheiningen, soms overtuig ik ze van mijn goede aard met geplukt fruit.
Tamme dieren, koppige controle
Het beheren van mijn groeiende kudde is even wennen, vooral in het begin. We zijn met elkaar verbonden door een onzichtbare lijn. Als ik dichtbij genoeg ben, wordt het zichtbaar. Als ik naar rechts beweeg, draait de lijn naar links en beweegt de kudde ook naar links. Zo navigeer ik de dieren door de smalle stadsgeulen totdat we na korte tijd de stad achter ons laten en een open veld betreden. Hier begint het echte spel.
«Herdling» is een lineair spel. De wereld lijkt op het eerste gezicht open, maar gaat meestal maar één kant op. Hooguit beslis ik of ik links of rechts om een heuveltje heen ga. Slechts één keer loop ik meerdere keren rondjes omdat ik geen visuele indicatoren heb en ik niet weet waar ik heen moet of wat ik moet doen.
Om mijn kudde te drijven, heb ik verschillende commando's. Naast het normale drijven kan ik ze langzaam laten lopen en helemaal stoppen als ik iets zonder ze wil verkennen. Af en toe kan ik ze laten rennen. In bepaalde velden en struiken is dat zelfs nodig om verder te komen.
Zo rijd ik met mijn pluizige vrienden door een schilderachtig steppe-landschap dat me doet denken aan documentaires over Mongolië. Het is mijn taak om de dieren veilig naar hun bestemming te brengen. Ik weet niet wat die bestemming is, maar zowel mijn herder als de calicorns lijken erop te vertrouwen dat er aan het eind van de reis een prachtige plek op hen wacht.
Eenvoudige gameplay
Ik activeer af en toe houten constructies met mijn herdersstaf. Soms staan ze aan de rand van het pad, soms moet ik een paar treden klimmen. Af en toe helpt een kleine calicorn me door zijn rug aan te bieden als klimhulp. Als ik alle benodigde houten structuren heb geactiveerd, kan ik een interactie aangaan met een stenen muur. Soms is dat een deur die opengaat of een brug die de weg voor me vrijmaakt.
Ik blijf de kudde navigeren door kronkelige doorgangen met scherpe stukken metaal op de hoeken. Daar moet ik voorzichtig zijn zodat de dieren zich niet verwonden. Als dat toch gebeurt, kan ik ze voeren met fruit. Er is geen remedie tegen in een gletsjerspleet vallen als ik een winderige bergtop probeer te beklimmen. Ik kan alleen maar toekijken hoe een van mijn bolletjes wol de diepte in ploft. RIP Apa.
Wat een emotioneel moment zou moeten zijn, accepteer ik met een schouderophalen. Ik ontwikkel geen echte band tijdens de korte speeltijd van ongeveer vier uur. Ik kan de dieren aaien, ze versieren met ornamenten die ik onderweg vind en met ze met de bal spelen. Maar dat is voor mij nog steeds niet genoeg om een traantje weg te pinken.
Misschien had het geholpen als ik de gezichten van mijn kuddedieren beter kon zien. Maar daarvoor staat de camera meestal te ver weg en is het detailniveau te laag. In plaats daarvan is het enige dat door mijn hoofd gaat de gedachte dat ik niet langer een «perfecte ren» kan maken. Met minimale gameplay-elementen en, afgezien van een paar foto's rond het kampvuur, helemaal geen verhaal, zou een intieme relatie met de dieren de ervaring aangrijpender hebben gemaakt.
Ik ben ook verscheurd over de calicorns. Op het eerste gezicht ziet hun vacht eruit als een grafische fout of alsof iemand hem te agressief heeft geslepen. Aan de andere kant ziet het er ook lekker pluizig uit en de mogelijkheid om van kleur te veranderen geeft de dieren iets fabelachtigs. Ik kan het spel een zekere herkenningswaarde niet ontzeggen.
«Herdling» is vanaf 21 augustus verkrijgbaar voor PC, PS5, Xbox Series X/S, Game Pass en Switch. De pc-versie is mij ter beschikking gesteld door Okomotive.
Conclusie
Meditatief en monotoon liggen dicht bij elkaar
In "Herdling" ligt de nadruk meer op de ervaring dan op de gameplay. Het navigeren van de kudde door het betoverde landschap wordt gekenmerkt door beeld en geluid in plaats van complexe mechanica. Het spel biedt niet veel meer dan af en toe een obstakel om te ontwijken en minimale schakelpuzzels.
De vergelijking met de cultgame "Journey" ligt voor de hand. Hoewel talloze momenten in dat spel in mijn geheugen gegrift staan, mist "Herdling" alle hoogtepunten. Visueel heeft het een ongebruikelijk ontwerp, maar het had meer wow-momenten kunnen hebben, zoals bij het verlaten van de stad of het klimmen naar de top.
Het geluid daarentegen begeleidt de reis met de schattige Calicorns perfect. Het is jammer dat het spel er niet in slaagt om een sterkere band met hen op te bouwen. Dan hadden sommige tragische scènes zeker een blijvende indruk achtergelaten.
Desalniettemin nam "Herdling" me mee op een sfeervolle reis die ik ondanks af en toe een dipje graag ondernam.
Pro
- betoverende wereld
- sfeervolle soundtrack
- Goede lengte
Contra
- mist hoogtepunten
- Soms te weinig aanwijzingen voor de volgende stap
Philipp Rüegg
Senior Editor
Philipp.Rueegg@digitecgalaxus.chIk ben gek op gamen en diverse gadgets, dus bij digitec en Galaxus waan ik me in het land van overvloed - alleen krijg ik helaas niets gratis. En als ik niet bezig ben met het los- en weer vastschroeven van mijn PC à la Tim Taylor, om hem een beetje te stimuleren en zijn klauwen uit te slaan, dan vind je me op mijn supercharged velocipede op zoek naar trails en pure adrenaline. Ik les mijn culturele dorst met verse cervogia en de diepe gesprekken die ontstaan tijdens de meest frustrerende wedstrijden van FC Winterthur.
Review
Welke films, series, boeken, spellen of bordspellen zijn echt goed? Aanbevelingen uit eigen ervaring.
Alles tonen
