Achtergrond
"Pokémon Legends Z-A preview uit Parijs: het beste Pokémon-spel sinds lange tijd?
van Domagoj Belancic
"Pokémon wordt steeds slechter? Dat is helemaal niet waar!
18-10-2025
Vertaling: machinaal vertaald
De nieuwe Pokémon-releases hebben veel zwakke punten, daar is geen twijfel over mogelijk. Maar in sommige opzichten is de serie enorm verbeterd.
De nieuwe «Pokémon» spellen - waaronder het onlangs verschenen «Pokémon Legends: Z-A» - worden vaak bekritiseerd. Slechte graphics, belabberde technische realisatie, slappe verhalen. Vroeger waren de spellen veel beter.
Met alle negatieve geluiden wordt echter vergeten hoeveel verbeteringen de gamereeks de afgelopen decennia heeft gebracht.
Niet alles was vroeger beter. Als ik «Pokémon Red en Blue» speel, besef ik dat de klassiekers al 30 jaar bestaan. Hoe dol ik ook ben op de eerste edities, sommige nukken ervan werken echt op mijn zenuwen.
Daarom laat ik je hier zien wat «Pokémon» voor één keer heeft verbeterd in plaats van verslechterd.
Verwijdering van opslaglimieten voor Pokémon en items
Iedereen die gewend is aan moderne videogames wordt in de eerste «Pokémon» edities waarschijnlijk meerdere keren geconfronteerd met oude beperkingen. Dit begint al met het vervelende doosbeheer van «Red en Blue» en «Gold en Silver».
Maar dat is nog niet het ergste.
Als een box eenmaal gevuld is, kan ik geen wilde Pokémon meer vangen totdat ik de box handmatig verander op mijn pc in een Pokémon Centre. En omdat de boxen zo snel vol raken door hun lage capaciteit, is dit permanent het geval.
Het wordt nog erger met de beperkte inventaris voor items. Ook hier heb ik 20 slots beschikbaar in «Red en Blue». De rest kan ik bij ons op voorraad houden in de PC, net als bij de pocket monsters. Als je bedenkt dat ik items nodig heb voor gevechten, ook vaste items zoals de fiets bij de hand wil hebben en constant op zoek ben naar nieuwe items, ben ik veel te veel tijd kwijt aan het beheren van mijn inventaris.
Deze opslagbeperkingen hebben waarschijnlijk te maken met de hardware van de Game Boy in die tijd. Vanaf de derde generatie «Pokémon» voor de Game Boy Advance werden de beperkingen opgeheven en, in het geval van de dozen, zelfs voorzien van een duidelijker display. Bovendien worden nieuw gevangen pocket monsters automatisch verplaatst naar de volgende vrije box zodra de huidige vol is.
Een droom vergeleken met vroeger.
Snelle itemkeuze en turbopedaal voor voortbeweging
In de eerste generatie «Pokémon» beweegt mijn personage zich met een slakkengang voort totdat ik de fiets krijg. En zelfs dan kan ik de fiets alleen buiten gebouwen gebruiken.
Zodra ik een huis binnenga, stap ik automatisch van mijn fiets af en moet ik hem buiten weer uitrusten. Een proces waarvoor ik elke keer naar het menu moet. De tweede generatie games («Gold en Silver») hebben dit probleem opgelost met een quick select functie. Hiermee selecteer ik een item (meestal de fiets), dat ik activeer door op de Select-knop te drukken zonder naar het menu te hoeven gaan.
Vanaf de derde generatie met «Ruby en Sapphire» ga ik nog sneller. Ik krijg de turbopedalen waarmee ik kan rennen - zowel binnen als buiten. Ze zijn niet zo snel als een fiets, maar de dagen van slakkengang behoren eindelijk tot het verleden.
Automatische vernieuwing van de bescherming
Vóór de Switch-games vertrouwde «Pokémon» als rollenspel op willekeurige gevechten. Daarom waren de beschermingsitems een zegen. Ze konden - gedurende een bepaald aantal stappen - worden gebruikt om ontmoetingen met zwakkere Pokémon te vermijden. Vanaf de vijfde generatie met «Black 2 en White 2» wordt de functie nog beter. Elke keer als de bescherming verloopt, vraagt het spel me of ik deze wil verlengen met één druk op de knop.
Daarom is het vervelend om elke keer terug te gaan naar de oudere spellen. Om niet aangevallen te worden door Zubats in de grotten in «Red en Blue», moet ik elke 200 stappen door mijn inventaris scrollen om de bescherming weer te activeren. En dan is er nog de beperkte inventarisruimte, waardoor het allemaal nog vervelender wordt. ARGH!
In de Switch-games is bescherming trouwens helemaal niet meer nodig. De zakmonsters lopen zichtbaar rond in de gebieden, dus ik kan ze gemakkelijk ontwijken.
TM's zijn niet langer uniek
Technische Machines (TM's) en Verborgen Machines (VM's, meer hierover in het volgende hoofdstuk) worden gebruikt om Pokémon aanvallen aan te leren
Vanaf de achtste spelgeneratie met «Sword and Shield» is de ontwikkelstudio Game Freak teruggekeerd naar het oude concept en introduceerde «Technical Plates», die één keer gebruikt kunnen worden.
Vanaf «Crimson and Purple» kunnen de TM's over het algemeen maar één keer worden gebruikt - met één cruciaal verschil: als ik een TM heb gevonden, kan ik deze herstellen in een TM-machine door bepaalde materialen te gebruiken. Dit betekent dat het gebruik van TM's weloverwogen moet blijven, maar dat ze veel toegankelijker zijn.
Een goed compromis dat een verstandige balans vindt tussen de waarde en zeldzaamheid van TM's.
Het noodzakelijke afscheid van VM's
Terwijl TM's optioneel zijn, zijn VM's lange tijd essentieel geweest voor het spelverloop. Hieronder vallen aanvallen zoals «Surfer» of «Slashing», die ik gebruik om water over te steken of obstakels te breken.
Hoewel de geschiedenis van TM's zijn ups en downs kent, zijn fans het altijd eens geweest over VM's: ze zijn gewoon irritant.
Daar zijn verschillende redenen voor. Aan de ene kant zijn VM's meestal zwak of zelfs nutteloos in gevechten en nemen ze een van de vier aanvalsslots van de Pokémon in beslag. Toch heb ik de VM's nodig om verder te komen in de overwereld en het verhaal.
Tegelijkertijd kunnen VM's in veel spellen alleen worden vergeten met de hulp van een specifieke NPC, de aanvalsleerder. Het is dus niet mogelijk om spontaan van aanval te wisselen. Ik moet elke keer de omslachtige reis naar de gedeeltelijk verborgen NPC maken.
Omdat VM's zo nutteloos zijn in gevechten, zijn er zogenaamde «VM-slaven» ontstaan. Dit zijn Pokémon die veel VM's kunnen leren.
Aanpasbare statistieken en betere shiny-kansen
Tot zover alles goed. Maar de statistieken gaan nog een stapje verder.
Let op, nu wordt het nerdy: elke Pokémon heeft individual strengths (IS) van 0 tot 31 voor elke individuele waarde, die worden bepaald wanneer ze uit het ei komen. Dit betekent dat mijn Gengar met vooraf bepaalde 0 waarden voor speciale aanval en initiatief aanzienlijk minder krachtig is dan een Gengar met 31 waarden.
Over fokken: Dit is ook een manier om specifiek oogverblindende Pokémon te verkrijgen, ook wel Shinys genoemd. Dit zijn de monsters die een andere kleur hebben dan het origineel.
De uitsplitsing van fysieke en speciale waarden
Als je «Pokémon» niet of slechts oppervlakkig kent, lijkt dit punt in eerste instantie misschien onbelangrijk. Hoe kan de scheiding van stats zo belangrijk zijn? In feite was het een proces dat de algehele balans van de spellen ongelooflijk heeft verbeterd.
Dit was fataal voor de balans van het spel, want Pokémon als Simsala waren oneerlijk sterk. Als DE Psychische Pokémon bij uitstek had Simsala zo'n hoge speciale waarde dat hij ongelooflijk veerkrachtig was en toch de meeste monsters met gemak uitschakelde.
Vanaf de tweede generatie, met «Gold en Silver», werd de speciale waarde opgesplitst in aanval en verdediging om de superioriteit van Pokémon als Simsala te compenseren.
De splitsing van de speciale waarde in aanval en verdediging is niet de enige waardeverandering. Tot aan de derde generatie met «Ruby en Sapphire» waren de aanvalstypen van Pokémon verdeeld in fysieke en speciale categorieën. Dit betekende bijvoorbeeld dat alle gevechts- en rotsaanvallen fysiek waren, terwijl alle vuur- en wateraanvallen speciaal waren.
Dit was problematisch omdat niet alle Pokémon van hetzelfde type dezelfde speciale of fysieke eigenschappen hebben. Laten we de krachtige Pokémon Garados als voorbeeld nemen:
Vanaf de vierde generatie met «Diamond en Perl» heeft Game Freak bepaald of alle aanvallen fysiek of speciaal zijn. Dit heeft veel gedaan voor de balans in de spellen. Nu kunnen Pokémon zoals Garados ook gebruikmaken van aanvallen van hun eigen type en profiteren van de daaruit voortvloeiende bonus.
De verbinding met de rest van de wereld aka het internet
Het is tegenwoordig moeilijk voor te stellen dat games die afhankelijk zijn van het delen met elkaar het zonder internetfunctie hebben gered. In feite was dit het geval tot de vierde generatie Pokémon met «Diamond en Pearl». Pas toen werd het wereldwijd uitwisselen van Pokémon werkelijkheid dankzij de Wi-Fi-verbinding van de Nintendo DS.
Voor die tijd moesten twee Game Boy of Game Boy Advance handhelds met elkaar verbonden worden via een kabel. Dit was natuurlijk alleen mogelijk op locatie.
«Diamond en Pearl» voegden zowel direct ruilen via vriendencodes als een wereldwijd ruilstation toe, de GTS. Hierdoor waren veel gamers niet langer afhankelijk van hun directe omgeving om de Pokédex aan te vullen.
De verbinding via internet opende ook de poorten voor competitief spelen. Daarom zijn er sinds de vierde generatie officiële Pokémon-toernooien, waarin trainers van over de hele wereld het tegen elkaar opnemen. Het format is gestaag gegroeid en bestaat vandaag de dag nog steeds.
Cassie Mammone
Freelance Editor
cassie.mammone.freelance@gmail.comIk schreef mijn eerste tekst over videogames toen ik acht jaar oud was. Sindsdien ben ik niet meer kunnen stoppen. De tijd daartussenin besteed ik aan mijn liefde voor 2D Husbandos, monsters, mijn riot cats en sport.
Achtergrond
Interessante feiten uit de wereld van producten, een kijkje achter de schermen van fabrikanten en portretten van interessante mensen.
Alles tonen
